63. සැවැත් නුවරදී …………..
එකල්හී එක්තරා භික්ෂුවක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ළඟට පැමිණුනා. පැමිණිලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ආදරයෙන් වන්දනා කළා. එකත්පස්ව වාඩිවුණා. එකත්පස්ව වාඩිවුණ ඒ භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ සැළ කළා.
“ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්ස, මා හට සංක්ෂේපයෙන් ශ්‍රී සද්ධර්මය වදාරණ සේක් නම් මැනැවි. එතකොට මට භාග්‍යවතුන් වහන්සේගෙන් යම් ධර්මයක් අසා දැනගෙන හුදෙකලා වෙලා, පිරිසෙන් වෙන් වෙලා, අප්‍රමාදීව, කෙලෙස් තවන වීරිය ඇතිව, දහමට දිවි පුදා වාසය කරන්නට පුළුවනි.”
“පින්වත් භික්ෂුව, බැඳීමක් ඇති කරගත්තෝතින් බැඳී යන්නේ මාරයාට තමයි. නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තෝතින් නිදහස් වෙන්නේ පවිටු මාරයාගෙනුයි.”
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, මට අවබෝධ වුණා. සුගතයන් වහන්ස, මට අවබෝධ වුණා.”
“පින්වත් භික්ෂුව, මා විසින් සංක්ෂේප වශයෙන් පවසන ලද ධර්මය, ඔබ විසින් විස්තර වශයෙන් අරුත් අවබෝධ කරගත්තේ කොයි විදිහටද?”
“ස්වාමීනී, රූපයට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. රූපය කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. වේදනාවට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. වේදනාව කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. සඤ්ඤාවට ….(පෙ)…. සංස්කාරවලට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. සංස්කාර කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. විඤ්ඤාණයට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. විඤ්ඤාණය කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් සංක්ෂේප වශයෙන් වදාරණ ලද්දා වූ ධර්මය, මං ඔන්න ඔය ආකාරයටයි විස්තර වශයෙන් අර්ථාවබෝධ කරගත්තේ.”
“ඉතා හොඳයි, පින්වත් භික්ෂුව, ඉතා හොඳයි. පින්වත් භික්ෂුව මා විසින් සංක්ෂේප වශයෙන් පවසන ලද ධර්මය ඔබ විස්තර වශයෙන් අර්ථාවබෝධ කරගත් අයුරු ඉතාමත් යහපත් ය. පින්වත් භික්ෂුව, රූපයට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. රූපය කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. වේදනාවට ….(පෙ)…. සඤ්ඤාවට ….(පෙ)…. සංස්කාරවලට ….(පෙ)…. විඤ්ඤාණයට බැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, මාරයාට බැඳිලා යන්නේ. විඤ්ඤාණය කෙරෙහි නොබැඳීමක් ඇති කරගත්තොත් තමයි, පවිටු මාරයාගෙන් නිදහස් වෙන්නේ. පින්වත් භික්ෂුව, මා විසින් සංක්ෂේප වශයෙන් වදාරණ ලද්දා වූ ධර්මය, ඔබ විස්තර වශයෙන් අර්ථාවබෝධ කරගත යුත්තේ ඔය විදිහට තමයි.”
එතකොට ඒ භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් වදාරණ ලද ධර්මාවවාදය සතුටින් පිළි අරගත්තා. සතුටින් අනුමෝදන් වුණා. ආසනයෙන් නැගිටලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ආදරයෙන් වන්දනා කළා. පැදකුණු කරලා පිටත් වෙලා ගියා. ඉතින් ඒ භික්ෂුව හුදෙකලා වුණා. පිරිසෙන් වෙන් වුණා. අප්‍රමාදී වුණා. කෙලෙස් තවන වීරියෙන් යුතු වුණා. දහමට දිවි පුදා ධර්මයේ හැසිරෙන කොට යම් කුලපුත්‍රයෙක් යම්කිසි බලාපොරොත්තුවකින් ගිහි ජීවිතය අත්හැරලා බුදු සසුනේ පැවිදි වුණාද, අන්න ඒ උත්තරීතර බඹසර පූර්ණත්වය වන අමා නිවන මේ ජීවිතයෙහිදීම විශේෂ ඤාණයකින් යුතුව අවබෝධ කරගෙන එයට පැමිණ වාසය කළා. ‘ඉපදීම ක්ෂය වුණා. බඹසර වාසය සම්පූර්ණ කරගත්තා. නිවන පිණිස කළ යුතු දේ කරගත්තා. ආයෙමත් නම් වෙන උපතක් නැතැ’යි අවබෝධ වුණා. ඒ භික්ෂුව එක්තරා රහතන් වහන්සේ නමක් බවට පත්වුණා.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
උපාදිය සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn3_1-2-2-1/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M