දීඝ නිකාය

සීලක්ඛන්ධ වග්ගෝ

13. තේවිජ්ජ සුත්තං

13. ත්‍රිවිද්‍යාව යනු කුමක්දැයි වදාළ දෙසුම

1. ඒවම්මේ සුතං: ඒකං සමයං භගවා කෝසලේසු චාරිකං චරමානෝ මහතා භික්ඛුසංඝේන සද්ධිං පඤ්චමත්තේහි භික්ඛුසතේහි යේන මනසාකටං නාම කෝසලානං බ්‍රාහ්මණගාමෝ තදවසරි. තත්‍ර සුදං භගවා මනසාකටේ විහරති උත්තරේන මනසාකටස්ස අචිරවතියා නදියා තීරේ අම්බවනේ.

මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පන්සියයක් පමණ වූ මහත් භික්ෂු පිරිසක් සමඟ කොසොල් ජනපදයෙහි චාරිකාවෙහි වඩිද්දී මනසාකට නම් වූ කොසොල් රටවැසියන්ගේ බ්‍රාහ්මණ ගමටත් වැඩම කළා. එහිදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ මනසාකට ගමේ මනසාකටයට උතුරින් අචිරවතී නදී තෙර අඹ වනයේ.

2. තේන ඛෝ පන සමයේන සම්බහුලා අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා බ්‍රාහ්මණමහාසාලා මනසාකටේ පටිවසන්ති. සෙය්‍යථීදං: චංකී බ්‍රාහ්මණෝ තාරුක්ඛෝ බ්‍රාහ්මණෝ පොක්ඛරසාතී බ්‍රාහ්මණෝ ජාණුසෝණි බ්‍රාහ්මණෝ තෝදෙය්‍යෝ බ්‍රාහ්මණෝ, අඤ්ඤේ ච අභිඤ්ඤාතා අභිඤ්ඤාතා බ්‍රාහ්මණමහාසාලා.

ඒ දිනවල ඉතාමත් ප්‍රසිද්ධ වූ, බොහෝ ප්‍රසිද්ධ වූ, සම්භාවනීය බ්‍රාහ්මණයන් බොහෝ දෙනෙක් මනසාකට ගමේ වාසය කළා. ඒ කියන්නේ චංකී බ්‍රාහ්මණයා, තාරුක්ඛ බ්‍රාහ්මණයා, පොක්ඛරසාති බ්‍රාහ්මණයා, ජාණුස්සෝනි බ්‍රාහ්මණයා, තෝදෙය්‍ය බ්‍රාහ්මණයා ආදී තවත් ඉතා ප්‍රසිද්ධ, බොහෝ ප්‍රසිද්ධ, සම්භාවනීය බ්‍රාහ්මණයන් වාසය කළා.

3. අථ ඛෝ වාසෙට්ඨ-භාරද්වාජානං ජංඝාවිහාරං අනුචංකමන්තානං අනුවිචරන්තානං මග්ගාමග්ගේ කථා උදපාදි. අථ ඛෝ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ ඒවමාහ: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන පොක්ඛරසාතිනා’ති.

එදා වාසෙට්ඨ, භාරද්වාජ යන බ්‍රාහ්මණ වංශික තරුණයන් දෙදෙනා ව්‍යායාම පිණිස ඔබමොබ ඇවිදගෙන යද්දී ඔවුන් අතර කථාවක් ඇතිවුනා. වාසෙට්ඨ, මාණවකයා මෙහෙම කිව්වා. “පොක්ඛරසාතී බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඒකම තමයි බඹලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඒකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා.

4. භාරද්වාජෝ මාණවෝ ඒවමාහ: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන තාරුක්ඛේනා’ති. නේව ඛවාසක්ඛි වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භාරද්වාජං මාණවං සඤ්ඤාපේතුං. න පනාසක්ඛි භාරද්වාජෝ මාණවෝ වාසෙට්ඨං මාණවං සඤ්ඤාපේතුං.

එතකොට භාරද්වාජ මාණවකයා මෙහෙම කිව්වා. “තාරුක්ඛ බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඕකම තමයි බඹලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඕකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා. වාසෙට්ඨ මාණවකයා හට තම මතය භාරද්වාජ මාණවකයා හට දැනුවත් කරන්නට නොහැකි වුනා. භාරද්වාජ මාණවකයා හටත් තම මතය වාසෙට්ඨ මාණවකයා හට දැනුවත් කරන්නට නොහැකි වුනා.

5. අථ ඛෝ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භාරද්වාජං මාණවං ආමන්තේසි: අයං ඛෝ භාරද්වාජ, සමණෝ ගෝතමෝ සක්‍යපුත්තෝ සක්‍යකුලා පබ්බජිතෝ මනසාකටේ විහරති උත්තරේන මනසාකටස්ස අචිරවතියා නදියා තීරේ අම්බවනේ. තං ඛෝ පන භවන්තං ගෝතමං ඒවං කල්‍යාණෝ කිත්තිසද්දෝ අබ්භුග්ගතෝ: ‘ඉතිපි සෝ භගවා අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝ පුරිසදම්මසාරථි සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා’ති. ආයාම භෝ භාරද්වාජ යේන සමණෝ ගෝතමෝ තේනුපසංකමිස්සාම. උපසංකමිත්වා ඒතමත්ථං සමණං ගෝතමං පුච්ඡිස්සාම. යථා නෝ සමණෝ ගෝතමෝ බ්‍යාකරිස්සති තථා නං ධාරෙස්සාමාති. ‘ඒවම්භෝ’ති ඛෝ භාරද්වාජෝ මාණවෝ වාසෙට්ඨස්ස මාණවස්ස පච්චස්සෝසි.

එතකොට වාසෙට්ඨ, මාණවකයා භාරද්වාජ මාණවකයාව ඇමතුවා.

“භාරද්වාජයෙනි, ශාක්‍ය කුලයෙන් පැවිදි වූ ශාක්‍ය පුත්‍ර වූ මේ ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ මනසාකට ගමේ උතුරු පෙදෙසේ මනසාකටයේ අචිරවතී නදී තෙර අඹ වනයේ වැඩඉන්නවා. ඒ භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ගැන මෙවැනි වූ කළ්‍යාණ කීර්ති ඝෝෂාවක් පැතිර ගොසින් තියෙනවා. “ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ මේ කරුණින් අරහත් වන සේක! සම්මාසම්බුද්ධ වන සේක! විජ්ජාචරණසම්පන්න වන සේක! සුගත වන සේක! ලෝකවිදූ වන සේක! අනුත්තර පුරිසදම්ම සාරථි වන සේක! සත්ථා දේවමනුස්සානං වන සේක! බුද්ධ වන සේක! භගවා වන සේක!” කියලා. ඉතින් භවත් භාරද්වාජයෙනි, යමු. ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ ළඟට යමු. ගිහින් ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේගෙන් ඔය කාරණය විමසමු. ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ ඔය ගැටළුව විසඳන්නේ යම් අයුරකින්ද ඒ අයුරින් දරා ගනිමු.” “එසේය භවත” කියලා භාරද්වාජ මාණවකයා වාසෙට්ඨ, මාණවකයාට පිළිතුරු දුන්නා.

6. අථ ඛෝ වාසෙට්ඨභාරද්වාජා මාණවා යේන භගවා තේනුපසංකමිංසු. උපසංකමිත්වා භගවතා සද්ධිං සම්මෝදිංසු. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරෙත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “ඉධ භෝ ගෝතම අම්හාකං ජංඝාවිහාරං අනුචංකමන්තානං අනුවිචරන්තානං මග්ගාමග්ගේ කථා උදපාදි. අහං ඒවං වදාමි: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන පොක්ඛරසාතිනා’ති. භාරද්වාජෝ මාණවෝ ඒවමාහ: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන තාරුක්ඛේනා’ති. එත්ථ භෝ ගෝතම අත්ථේව විග්ගහෝ අත්ථි විවාදෝ අත්ථි නානාවාදෝ”ති.

ඉතින් වාසෙට්ඨ, භාරද්වාජ මාණවකයන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩ සිටි තැනට ගියා. ගිහින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමඟ සතුටු වුනා. සතුටු විය යුතු පිළිසඳර කථාබහ නිමවා එකත්පස්ව වාඩිවුනා. එකත්පස්ව වාඩිවුන වාසෙට්ඨ මාණවකයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ පැවසුවා. “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ව්‍යායාම පිණිස එහාට මෙහාට ඇවිද ඇවිද සිටි අප අතර කථාවක් ඇති වුණා. මං මේ විදිහට කිව්වා. “පොක්ඛරසාතී බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඕකම තමයි බඹලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඕකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා. එතකොට භාරද්වාජ මාණවකයා මෙහෙම කිව්වා. “තාරුක්ඛ බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඕකම තමයි බඹලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඕකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔය කරුණ පිළිබඳව අප අතර නොගැලපීමක් ඇතිවුනා. වාදයක් ඇතිවුනා. නා නා අදහස් ඇතිවුනා.”

7. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ ත්වං ඒවං වදේසි: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන පොක්ඛරසාතිනා’ති. භාරද්වාජෝ මාණවෝ ඒවමාහ: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය ය්වායං අක්ඛාතෝ බ්‍රාහ්මණේන තාරුක්ඛේනා’ති. අථ කිස්මිං පන වෝ වාසෙට්ඨා විග්ගහෝ? කිස්මිං විවාදෝ? කිස්මිං නානාවාදෝ?”ති.

“එතකොට පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔබ කියන්නේ මෙහෙමයි නේද?

“පොක්ඛරසාතී බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඕකම තමයි බඹ ලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඕකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා. එතකොට භාරද්වාජ මාණවකයා කිව්වේ මෙහෙමනේ. “තාරුක්ඛ බ්‍රාහ්මණයා විසින් යම් මගක් කියා තිබෙනවාද, ඕකම තමයි බඹලොව උපදින්නට තියෙන ඍජු මාර්ගය. ඕකම තමයි එකම මාවත. ඔය මාර්ගය විතරමයි ඒ සඳහා තියෙන්නේ” කියලා. එහෙම නම් වාසෙට්ඨයෙනි, මොකක් ගැනද නොගැලපීම? මොකක් ගැනද වාදය? මොකක් ගැනද නා නා අදහස්?”

8. “මග්ගාමග්ගේ භෝ ගෝතම. කිඤ්චාපි භෝ ගෝතම බ්‍රාහ්මණා නානාමග්ගේ පඤ්ඤාපෙන්ති අද්ධරියා බ්‍රාහ්මණා, තිත්තිරියාබ්‍රාහ්මණා. ඡන්දෝකා බ්‍රාහ්මණා, බව්හිරිචා බ්‍රාහ්මණා, අථ ඛෝ සබ්බානි තානි නිය්‍යාණිකානි නිය්‍යන්ති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතාය. සෙය්‍යථාපි භෝ ගෝතම ගාමස්ස වා නිගමස්ස වා අවිදූරේ බහූනි චේපි නානාමග්ගානි භවන්ති, අථ ඛෝ සබ්බානි තානි ගාමසමෝසරණානි භවන්ති. ඒවමේව ඛෝ භෝ ගෝතම කිඤ්චාපි බ්‍රාහ්මණා නානාමග්ගේ පඤ්ඤාපෙන්ති අද්ධරියා බ්‍රාහ්මණා, තිත්තිරියා බ්‍රාහ්මණා, ඡන්දෝකා බ්‍රාහ්මණා, බව්හිරිචා බ්‍රාහ්මණා, අථ ඛෝ සබ්බානි තානි නිය්‍යාණිකානි නිය්‍යන්ති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මග නොමග ගැනයි. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, බ්‍රාහ්මණවරුන් නා නා මාර්ගයන් ගැන කියලා තියෙනවා. අද්ධරිය බ්‍රාහ්මණයන්, තිත්තිරිය බ්‍රාහ්මණයන්, ඡන්දෝක බ්‍රාහ්මණයන්, බව්හිරිවා බ්‍රාහ්මණයන් ඒ වගේම ඒ සියලු මාර්ගයන් බ්‍රහ්මලෝකයේ උපදින්නට හේතු වෙනවා කියලා තියෙනවා. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඒක මේ වගේ දෙයක්. ගමකට හෝ නියම්ගමකට යෑම පිණිස වැඩිදුර නැතුව වුනත් බොහෝ නා නා මාර්ග තියෙනවා. ඒ සෑම මාර්ගයක්ම තියෙන්නේ ගමට යෑම පිණිසයි. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මේකත් ඒ වගේ තමයි. බ්‍රාහ්මණවරුන් නොයෙක් නොයෙක් මාර්ග පෙන්වූවත්, ඒ කියන්නේ අද්ධරිය බ්‍රාහ්මණයන්, තිත්තිරිය බ්‍රාහ්මණයන්, ඡන්දෝක බ්‍රාහ්මණයන්, බව්හිරිවා බ්‍රාහ්මණයන්, ඒ වගේම ඒ සියලු මාර්ගයන් බ්‍රහ්මලෝකයේ උපදින්නට හේතු වෙනවා කියලා තියෙනවා.”

9. “නිය්‍යන්තීති වාසෙට්ඨ වදේසි?”

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලද කියන්නේ?”

“නිය්‍යන්තීති භෝ ගෝතම වදාමි.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මං කියන්නේ ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලයි.”

“නිය්‍යන්තීති වාසෙට්ඨ වදේසි?”

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලද කියන්නේ?”

“නිය්‍යන්තීති භෝ ගෝතම වදාමි.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මං කියන්නේ ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලයි.”

“නිය්‍යන්තීති වාසෙට්ඨ වදේසි?”

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලද කියන්නේ?”

“නිය්‍යන්තීති භෝ ගෝතම වදාමි.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මං කියන්නේ ඒ සෑම මාර්ගයක්ම බඹලොව ඉපදීම පිණිස පවතිනවා කියලයි.”

10. “කිං පන වාසෙට්ඨ අත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකබ්‍රාහ්මණෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, එතකොට ඔය ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගෙන් එක බ්‍රාහ්මණයෙක්වත් ඉන්නවාද සියැසින්ම බ්‍රහ්මයාව දැකපු කෙනෙක්?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එහෙම කෙනෙක් නම් නෑ.”

“කිං පන වාසෙට්ඨ අත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකාචරියෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, එතකොට ඔය ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගෙන් එක ආචාර්යවරයෙක්වත් ඉන්නවාද සියැසින්ම බ්‍රහ්මයාව දැකපු කෙනෙක්?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එහෙම කෙනෙක් නම් නෑ.”

“කිං පන වාසෙට්ඨ අත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකාචරියපාචරියෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, එතකොට ඔය ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගෙන් එක ආචාර්ය ප්‍රාචාර්යවරයෙක්වත් ඉන්නවාද සියැසින්ම බ්‍රහ්මයාව දැකපු කෙනෙක්?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එහෙම කෙනෙක් නම් නෑ.”

“කිං පන වාසෙට්ඨ අත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං යාව සත්තමා ආචරියමහයුගා යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, එතකොට ඔය ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගෙන් සත්වෙනි ආචාර්ය පරම්පරාව දක්වා කවුරුවත් ඉන්නවාද සියැසින්ම බ්‍රහ්මයාව දැකපු කෙනෙක්?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එහෙම කෙනෙක් නම් නෑ.”

“කිං පන වාසෙට්ඨ යේ’පි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං පුබ්බකා ඉසයෝ මන්තානං කත්තාරෝ මන්තානං පවත්තාරෝ යේසමිදං ඒතරහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා පෝරාණං මන්තපදං ගීතං පවුත්තං සමූහිතං තදනුගායන්ති තදනුභාසන්ති භාසිතමනුභාසන්ති වාචිතමනුවාචෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ටකෝ වාමකෝ වාමදේවෝ වෙස්සාමිත්තෝ යමතග්ගි අංගීරසෝ භාරද්වාජෝ වාසෙට්ඨෝ කස්සපෝ භගු, තේ’පි ඒවමාහංසු: ‘මයමේතං ජානාම මයමේතං පස්සාම යත්ථ වා බ්‍රහ්මා යේන වා බ්‍රහ්මා යහිං වා බ්‍රහ්මා’ති?”.

“එතකොට වාසෙට්ඨ, ඒ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මන්ත්‍ර හදපු, මන්ත්‍ර නිර්මාණය කරපු, මන්ත්‍ර පවසපු පූර්ව ඍෂිවරු ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ; අට්ටක, වාමක, වාමදේව, වෙස්සාමිත්ත, යමතග්ගි, අංගීරස, භාරද්වාජ, වාසෙට්ඨ, කස්සප, භගු යන අයයි. දැන් කාලේ ඒ විදිහටම ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒ ඍෂිවරුන්ගේ පැරණි මන්ත්‍රපද ගායනා කරනවාද, රැස් කරනවාද, ඒවා ඒ විදිහටම ගයනවාද, ඔවුන් කිව්ව අයුරින්ම කියනවාද, ඔවුන් පවසන වචනවලින්ම පවසනවාද, ඒ ඍෂිවරු පවා මෙහෙම කියලා තියෙනවාද? “යම් තැනක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් විටෙක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් පෙදෙසක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද ඒ ඔහුව අපි දන්නවා. අපි දකිනවා” කියලා.

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එහෙම දැකපු කෙනෙක් නම් නෑ.”

11. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ නත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකබ්‍රාහ්මණෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකාචරියෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ඒකාචරියපාචරියෝ’පි යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නත්ථි කෝචි තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං යාව සත්තමා ආචරියමහයුගා යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ යේ’පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං පුබ්බකා ඉසයෝ මන්තානං කත්තාරෝ මන්තානං පවත්තාරෝ, යේසමිදං ඒතරහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා පෝරාණං මන්තපදං ගීතං පවුත්තං සමූහිතං තදනුගායන්ති තදනුභාසන්ති භාසිතමනුභාසන්ති වාචිතමනුවාචෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ටකෝ වාමකෝ වාමදේවෝ වෙස්සාමිත්තෝ යමතග්ගි අංගීරසෝ භාරද්වාජෝ වාසෙට්ඨෝ කස්සපෝ භගු, තේ’පි න ඒවමාහංසු: ‘මයමේතං ජානාම මයමේතං පස්සාම යත්ථ වා බ්‍රහ්මා යේන වා බ්‍රහ්මා යහිං වා බ්‍රහ්මා’ති. තේ වත තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ඒවමාහංසු: ‘යං මයං න ජානාම යං න පස්සාම, තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේම: අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති.

“එහෙම නම් වාසෙට්ඨ, යමෙකු විසින් සියැසින් බ්‍රහ්මයා දැකලා තියෙනවා නම්, ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන් අතර එබඳු වූ එක බ්‍රාහ්මණයෙක්වත් නැත්නම්, යමෙකු විසින් සියැසින් බ්‍රහ්මයා දැකලා තියෙනවා නම්, ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන් අතර එබඳු වූ එක ආචාර්යවරයෙක්වත් නැත්නම්, යමෙකු විසින් සියැසින් බ්‍රහ්මයා දැකලා තියෙනවා නම්, ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන් අතර එබඳු වූ එක ආචාර්ය ප්‍රාචාර්යවරයෙක්වත් නැත්නම්, යමෙකු විසින් සියැසින් බ්‍රහ්මයා දැකලා තියෙනවා නම්, ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන් අතර එබඳු වූ එක සත්වෙනි ආචාර්ය පරපුර දක්වා කවුරුවත් නැත්නම්, ඒ වගේම ඒ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මන්ත්‍ර හදපු, මන්ත්‍ර නිර්මාණය කරපු, මන්ත්‍ර පවසපු පූර්ව ඍෂිවරු ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ; අට්ටක, වාමක, වාමදේව, වෙස්සාමිත්ත, යමතග්ගි, අංගීරස, භාරද්වාජ, වාසෙට්ඨ, කස්සප, භගු යන අයයි. දැන් කාලේ ඒ විදිහටම ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒ ඍෂිවරුන්ගේ පැරණි මන්ත්‍රපද ගායනා කරනවාද, රැස් කරනවාද, ඒවා ඒ විදිහටම ගයනවාද, ඔවුන් කිව්ව අයුරින්ම කියනවාද, ඔවුන් පවසන වචනවලින්ම පවසනවාද, ඒ ඍෂිවරු පවා “යම් තැනක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් විටෙක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් පෙදෙසක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද ඒ ඔහුව අපි දන්නවා. අපි දකිනවා” යයි මෙහෙම කියලා නැතුව තිබියදී ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒකාන්ත කොට මෙහෙම කියනවා නෙව. “අපි යම් බ්‍රහ්මයෙක්ව දන්නේ නෑ, දැකලා නෑ. නමුත් ඔහු හා එක්වීම පිණිස මාර්ගය කියා දෙන්නම්. මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි මාවත. මේකමයි බඹ ලොව ඉපදීම පිණිස තිබෙන්නේ” කියලා.

12. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, නනු ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන ඔබ කුමක්ද හිතන්නේ? ඔය විදිහට නම් කරුණු යෙදෙන්නේ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව කිසි ආනුභාවයක් නැති දෙයක් වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම, ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඒකාන්තයෙන්ම ඔය විදිහට නම් කරුණු යෙදෙන්නේ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව කිසි ආනුභාවයක් නැති දෙයක් වෙනවාමයි.”

13. සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යං න ජානන්ති යං න පස්සන්ති තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසෙස්සන්ති: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති නේතං ඨානං විජ්ජති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ අන්ධවේණිපරම්පරංසංසත්තා පුරිමෝ’පි න පස්සති මජ්ඣිමෝ’පි න පස්සති පච්ඡිමෝ’පි න පස්සති, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ අන්ධවේණූපමං මඤ්ඤේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං භාසිතං. පුරිමෝ’පි න පස්සති. මජ්ක්‍ධිමෝ’පි න පස්සති. පච්ඡිමෝ’පි න පස්සති. තේසමිදං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං භාසිතං හස්සකඤ්ඤේව සම්පජ්ජති, නාමකඤ්ඤේව සම්පජ්ජති, රිත්තකඤ්ඤේව සම්පජ්ජති, තුච්ඡකඤ්ඤේව සම්පජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි. ඒකාන්තයෙන්ම පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් යම් බ්‍රහ්මයෙකුව දන්නෙත් නැත්නම්, දකින්නෙත් නැත්නම්, ඔහු හා එක් වීම පිණිස මාර්ගයකුත් දේශනා කරනවා නම්, ඒ කියන්නේ “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා ඒක වෙන්න පුළුවන් දෙයක් නොවෙයි. පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒක මේ වගේ දෙයක්. සැරයටි අරගත් අන්ධ පරපුරක් ඉන්නවා නම්, අන්න ඒ වගෙයි. ඉදිරියෙන් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. මැදින් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. පස්සෙන් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කීමත් අන්ධයන්ගේ සැරයටි පරපුර වගේ කියලයි හිතෙන්නෙ. ඉදිරියෙන් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. මැදින් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. පස්සෙන් යන කෙනා දකින්නෙත් නෑ. ඔය ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කීම සිනහවටමයි ලක්වෙන්නේ. ළාමක දෙයක්මයි වෙන්නේ. හිස්දෙයක්මයි වෙන්නේ. තුච්ඡ දෙයක්මයි වෙන්නේ.

14. “තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, පස්සන්ති තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා චන්දිමසුරියේ අඤ්ඤේ චාපි බහූජනා, යතෝ ච චන්දිමසුරියා උග්ගච්ඡන්ති, යත්ථ ච ඕගච්ඡන්ති, ආයාචන්ති, ථෝමයන්ති, පඤ්ජලිකා නමස්සමානා අනුපරිවත්තන්තී?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? යම් වෙලාවක සඳ හිරු නැගෙනවාද, යම් වෙලාවක සඳ හිරු බසිනවාද, එතකොට ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයොත් අනෙක් බොහෝ දෙනාත් එය දකිනවාද, එතකොට ඔවුන් ඒ සඳහිරු දෙදෙනාට යාඥා කරනවා නේද? ස්තුති කරනවා නේද? දොහොත් මුදුන් දී වැඳගෙන බිම පෙරළෙනවා නේද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම. පස්සන්ති තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා චන්දිමසුරියේ අඤ්ඤේ චාපි බහුජනා, යතෝ ච චන්දිමසුරියා උග්ගච්ඡන්ති යත්ථ ච ඕගච්ඡන්ති, ආයාචන්ති, ථෝමයන්ති, පඤ්ජලිකා නමස්සමානා අනුපරිවත්තන්තී”ති.

“එසේය භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, යම් වෙලාවක සඳ හිරු නැගෙනවාද, යම් වෙලාවක සඳ හිරු බසිනවාද, එතකොට ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයොත් අනෙක් බොහෝ දෙනාත් එය දකිනවාද, එතකොට ඔවුන් ඒ සඳ හිරු දෙදෙනාට යාඥා කරනවා තමයි. ස්තුති කරනවා තමයි. දොහොත් මුදුන් දී වැඳගෙන බිම පෙරළෙනවා තමයි.”

15. “තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, යං පස්සන්ති තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා චන්දිමසුරියේ අඤ්ඤේ චාපි බහුජනා, යතෝ ච චන්දිමසුරියා උග්ගච්ඡන්ති, යත්ථ ච ඕගච්ඡන්ති, ආයාචන්ති ථෝමයන්ති පඤ්ජලිකා නමස්සමානා අනුපරිවත්තන්ති, පහොන්ති තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා චන්දිමසුරියානං සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේතුං: අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස චන්දිමසුරියානං සහව්‍යතායා”?ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? යම් වෙලාවක සඳ හිරු නැගෙනවාද, යම් වෙලාවක සඳ හිරු බසිනවාද, එතකොට ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයොත් අනෙක් බොහෝ දෙනාත් එය දකිනවාද, එතකොට ඔවුන් ඒ සඳහිරු දෙදෙනාට යාඥා කරනවා නම්, ස්තුති කරනවා නම්, දොහොත් මුදුන් දී වැඳගෙන බිම පෙරළෙනවා නම්, ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණයන්ට සඳ හිරු දෙක සමඟ එක්වීම පිණිස “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි සඳ හිරු දෙදෙනාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා මාර්ගයක් දේශනා කරන්නට පුළුවන්ද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයෙනි, මෙය නොවේමයි.”

16. ඉති කිර වාසෙට්ඨ යං පස්සන්ති තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා චන්දිමසුරියේ, අඤ්ඤේ චාපි බහුජනා, යතෝ ච චන්දිමසුරියා උග්ගච්ඡන්ති, යත්ථ ච ඕගච්ඡන්ති, ආයාචන්ති ථෝමයන්ති පඤ්ජලිකා නමස්සමානා අනුපරිවත්තන්ති, තේ’පි නප්පහොන්ති චන්දිමසුරියානං සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේතුං: අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස චන්දිමසුරියානං සහව්‍යතායාති. කිං පන, න කිර තේවිජ්ජේහි බ්‍රාහ්මණේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. න පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. න පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියපාචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. න පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං යාව සත්තමා ආචරියමහයුගා යේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. “යේ’පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං පුබ්බකා ඉසයෝ මන්තානං කත්තාරෝ මන්තානං පවත්තාරා, යේසමිදං ඒතරහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා පෝරාණං මන්තපදං ගීතං පවුත්තං සමූහිතං, තදනුගායන්ති තදනුභාසන්ති භාසිතමනුභාසන්ති වාචිතමනුවාචෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ටකෝ වාමකෝ වාමදේවෝ වෙස්සාමිත්තෝ යමතග්ගි අංගීරසෝ භාරද්වාජෝ වාසෙට්ඨෝ කස්සපෝ භගු. තේ’පි න ඒවමාහංසු: ‘මයමේතං ජානාම, මයමේතං පස්සාම, යත්ථ වා බ්‍රහ්මා යේන වා බ්‍රහ්මා යහිං වා බ්‍රහ්මා’ති. තේ වත තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ඒවමාහංසු: යං න ජානාම යං න පස්සාම, තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේම: අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඉතින් එහෙම නම් යම් වෙලාවක සඳ හිරු නැගෙනවාද, යම් වෙලාවක සඳ හිරු බසිනවාද, එතකොට ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයොත් අනෙක් බොහෝ දෙනාත් එය දකිනවාද, එතකොට ඔවුන් ඒ සඳහිරු දෙදෙනාට යාඥා කරන නමුත්, ස්තුති කරනවා නමුත්, දොහොත් මුදුන් දී වැඳගෙන බිම පෙරළෙනවා නමුත්, ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණයන්ට සඳ හිරු දෙක සමඟ එක්වීම පිණිස “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි සඳ හිරු දෙදෙනාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා මාර්ගයක් දේශනා කරන්නටත් බැරි නම්, එහෙම තියෙද්දිත් ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යප්‍රාචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ සත්වෙනි ආචාර්ය පරපුර විසින්ද බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ වගේම ඒ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මන්ත්‍ර හදපු, මන්ත්‍ර නිර්මාණය කරපු, මන්ත්‍ර පවසපු පූර්ව ඍෂිවරු ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ; අට්ටක, වාමක, වාමදේව, වෙස්සාමිත්ත, යමතග්ගි, අංගීරස, භාරද්වාජ, වාසෙට්ඨ, කස්සප, භගු යන අයයි. දැන් කාලේ ඒ විදිහටම ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒ ඍෂිවරුන්ගේ පැරණි මන්ත්‍රපද ගායනා කරනවාද, රැස් කරනවාද, ඒවා ඒ විදිහටම ගයනවාද, ඔවුන් කිව්ව අයුරින්ම කියනවාද, ඔවුන් පවසන වචනවලින්ම පවසනවාද, ඒ ඍෂිවරු පවා “යම් තැනක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් විටෙක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් පෙදෙසක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද ඒ ඔහුව අපි දන්නවා. අපි දකිනවා” යයි මෙහෙම කියලත් නෑ. නමුත් ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් මෙහෙම කියනවා. යම් බ්‍රහ්මයෙක් ගැන අපි දන්නේ නෑ තමයි. අපි දකින්නෙ නෑ තමයි. ඒ බ්‍රහ්මයා සමඟ එක්වෙන මාර්ගය නම් දේශනා කරනවා. “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා.

“තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, නනු ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව පදනමක් නැති බවට පත්වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව ඒකාන්තයෙන්ම පදනමක් නැති බවට පත් වෙනවාමයි.”

17. සාධු වාසෙට්ඨ තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යං න ජානන්ති යං න පස්සන්ති තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසෙස්සන්ති: අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායාති නේතං ඨානං විජ්ජතී ති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒකාන්තයෙන්ම පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් යම් බ්‍රහ්මයෙකුව දන්නෙත් නැත්නම්, දකින්නෙත් නැත්නම්, ඔහු හා එක්වීම පිණිස මාර්ගයකුත් දේශනා කරනවා නම්, ඒ කියන්නේ “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා ඒක වෙන්න පුළුවන් දෙයක් නොවෙයි.

18. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ ඒවං වදෙය්‍ය: අහං ඛෝ යා ඉමස්මිං ජනපදේ ජනපදකල්‍යාණී, තං ඉච්ඡාමි තං කාමේමීති. තමේනං ඒවං වදෙය්‍යුං: ‘අම්භෝ පුරිස, යං ත්වං ජනපදකල්‍යාණිං ඉච්ඡසි කාමේසි, ජානාසි තං ජනපදකල්‍යාණිං ඛත්තියී වා බ්‍රාහ්මණී වා වෙස්සී වා සුද්දී වා?’ති. ඉති පුට්ඨෝ ‘නෝ’ති වදෙය්‍ය තමේනං ඒවං වදෙය්‍යුං: “අම්භෝ පුරිස යං ත්වං ජනපදකල්‍යාණිං න ජානාසි, න පස්සසි, ඒවංනාමා වා ඒවංගොත්තා වා, දීඝා වා රස්සා වා මජ්ක්‍ධිමා වා කාළී වා සාමා වා මංගුරච්ඡවී වා’ති, අමුකස්මිං ගාමේ වා නිගමේ වා නගරේ වා”ති. ඉති පුට්ඨෝ ‘නෝ’ති වදෙය්‍ය. තමේනං ඒවං වදෙය්‍යුං: “අම්භෝ පුරිස යං ත්වං න ජානාසි, න පස්සසි, තං ත්වං ඉච්ඡසි කාමේසී”ති. “ඉති පුට්ඨෝ ‘ආමා’ති වදෙය්‍ය. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ නනු ඒවං සන්තේ තස්ස පුරිසස්ස අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. පුරුෂයෙක් මෙවැනි දෙයක් කියනවා. “මේ ජනපදයෙහි යම් රූප සුන්දරියක් ඉන්නවා නම්, ඇයට මං කැමැතියි. ඇයට මං ආසයි” කියලා. එතකොට අනෙක් අය ඔහුට මෙහෙම කියනවා. “එම්බා පුරුෂය, ඔබ යම් රූප සුන්දරියකට කැමැති නම්, ආශා නම්, ඒ රූප සුන්දරිය ක්ෂත්‍රිය කුලයේ කෙනෙක්ය කියලා හෝ බ්‍රාහ්මණ කුලයේ කෙනෙක්ය කියලා හෝ වෛශ්‍ය කුලයේ කෙනෙක්ය කියලා හෝ ශුද්‍ර කුලයේ කෙනෙක්ය කියලා හෝ දන්නවාද?” ඔහොම ඇසූ විට ඔහු පිළිතුරු දෙන්නේ ඒ ගැන දන්නේ නැති බවයි. එතකොට ඔහුට මෙහෙම කියනවා. “එම්බා පුරුෂය, ඔබ යම් රූප සුන්දරියකට කැමැති නම්, ආශා නම්, ඒ රූප සුන්දරිය මෙවැනි මෙවැනි නම් ඇත්තියක්, මෙවැනි ගෝත්‍ර ඇත්තියක්, ඈ උසයි. ඈ මිටියි. ඈ මධ්‍යම ප්‍රමාණයි. ඈ කළුයි. ඈ රන්වන් පාටයි. ඈ තළෙළුයි ආදී වශයෙන් ඈ ගැන දන්නවාද? ඒ වගේම ඈ අසවල් ගමේ හෝ නියම්ගමේ හෝ නගරයේ එකියක්ය කියලා ඇය ගැන දන්නවාද?” ඔහොම ඇසූ විට ඔහු පිළිතුරු දෙන්නේ ඒ ගැන දන්නේ නැති බවයි. එතකොට ඔහුගෙන් මෙහෙම අහනවා. “එම්බා පුරුෂය, ඔබ යම් රූප සුන්දරියක් ගැන දන්නෙත් නැත්නම්, ඇය දකින්නෙත් නැත්නම්, ඇයවද ඔබ කැමැති වන්නේ? ආසා කරන්නේ?” එතකොට එසේය කියලා ඔහු පිළිතුරු දෙනවා. “පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔහුගේ කීම එවැනි දෙයක් නම් ඒ පුරුෂයාගේ ඒ කථාව පදනමක් නැති දෙයක් බවට පත් වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම ඒවං සන්තේ තස්ස පුරිසස්ස අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔහුගේ කීම එවැනි දෙයක් නම් ඒ පුරුෂයාගේ ඒ කථාව ඒකාන්තයෙන්ම පදනමක් නැති දෙයක් බවට පත් වෙනවාමයි.”

19. “ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ න කිර තේවිජ්ජේහි බ්‍රාහ්මණේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියපාචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං යාව සත්තමා ආචරියමහයුගායේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. යේ’පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං පුබ්බකා ඉසයෝ මන්තානං කත්තාරෝ මන්තානං පවත්තාරෝ යේසමිදං ඒතරහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා පෝරාණං මන්තපදං ගීතං පවුත්තං සමූහිතං තදනුගායන්ති තදනුභාසන්ති භාසිතමනුභාසන්ති වාචිතමනුවාචෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ටකෝ වාමකෝ වාමදේවෝ වෙස්සාමිත්තෝ යමතග්ගි අංගීරසෝ භාරද්වාජෝ වාසෙට්ඨෝ කස්සපෝ භගු, තේ’පි න ඒවමාහංසු: ‘මයමේතං ජානාම මයමේතං පස්සාම යත්ථ වා බ්‍රහ්මා යේන වා බ්‍රහ්මා යහිං වා බ්‍රහ්මා’ති. තේ වත තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ඒවමාහංසු: යං න ජානාම යං න පස්සාම, තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේම: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, නනු ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහමයි. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යප්‍රාචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ සත්වෙනි ආචාර්ය පරපුර විසින්ද බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ වගේම ඒ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මන්ත්‍ර හදපු, මන්ත්‍ර නිර්මාණය කරපු, මන්ත්‍ර පවසපු පූර්ව ඍෂිවරු ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ; අට්ටක, වාමක, වාමදේව, වෙස්සාමිත්ත, යමතග්ගි, අංගීරස, භාරද්වාජ, වාසෙට්ඨ, කස්සප, භගු යන අයයි. දැන් කාලේ ඒ විදිහටම ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒ ඍෂිවරුන්ගේ පැරණි මන්ත්‍රපද ගායනා කරනවාද, රැස් කරනවාද, ඒවා ඒ විදිහටම ගයනවාද, ඔවුන් කිව්ව අයුරින්ම කියනවාද, ඔවුන් පවසන වචනවලින්ම පවසනවාද, ඒ ඍෂිවරු පවා “යම් තැනක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් විටෙක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් පෙදෙසක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද ඒ ඔහුව අපි දන්නවා. අපි දකිනවා” යයි මෙහෙම කියලත් නෑ. නමුත් ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් මෙහෙම කියනවා. යම් බ්‍රහ්මයෙක් ගැන අපි දන්නේ නෑ තමයි. අපි දකින්නේ නෑ තමයි. ඒ බ්‍රහ්මයා සමඟ එක්වෙන මාර්ගය නම් දේශනා කරනවා. “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව පදනමක් නැති බවට පත් වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව ඒකාන්තයෙන්ම පදනමක් නැති බවට පත් වෙනවාමයි.”

20. “සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ, තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යං න ජානන්ති, යං න පස්සන්ති, තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසෙස්සන්ති: ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති නේතං ඨානං විජ්ජතී”ති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒකාන්තයෙන්ම පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් යම් බ්‍රහ්මයෙකුව දන්නෙත් නැත්නම්, දකින්නෙත් නැත්නම්, ඔහු හා එක්වීම පිණිස මාර්ගයකුත් දේශනා කරනවා නම්, ඒ කියන්නේ “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා ඒක වෙන්න පුළුවන් දෙයක් නොවෙයි.

21. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ චාතුම්මහාපථේ නිස්සේණිං කරෙය්‍ය පාසාදස්ස ආරෝහණාය, තමේනං ඒවං වදෙය්‍යුං: අම්භෝ පුරිස යස්ස ත්වං පාසාදස්ස ආරෝහණාය නිස්සේණිං කරෝසි, ජානාසි තං පාසාදං පුරත්ථිමාය වා දිසාය දක්ඛිණාය වා දිසාය පච්ඡිමාය වා දිසාය උත්තරාය වා දිසාය, උච්චෝ වා නීචෝ වා මජ්ක්‍ධිමෝ වා’?ති. ඉති පුට්ඨෝ ‘නෝ’ති වදෙය්‍ය, තමේනං ඒවං වදෙය්‍යුං: අම්භෝ පුරිස යං ත්වං න ජානාසි න පස්සසි තස්ස ත්වං පාසාදස්ස ආරෝහණාය නිස්සේණිං කරෝසී?ති. ඉති පුට්ඨෝ ‘ආමා’ති වදෙය්‍ය. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, නනු ඒවං සන්තේ තස්ස පුරිසස්ස අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ වගේ දේකුත් තියෙනවා. පුරුෂයෙක් හතරමං හන්දියක ප්‍රාසාදයකට නැගීම පිණිස කියලා ඉණිමගක් බඳිනවා. එතකොට අනෙක් අය ඔහුගෙන් මෙහෙම අහනවා. “එම්බා පුරුෂය, ඔබ යම් ප්‍රාසාදයකට නැගීම පිණිස ඉණිමගක් බඳිමින් ඉන්නවා. ඒ ප්‍රාසාදය තියෙන්නේ පෙරදිග දිශාවේද? දකුණු දිශාවේද? බටහිර දිශාවේද? උතුරු දිශාවේද? කියලා දන්නවාද? ඒ ප්‍රාසාදය උස එකක්ද? මිටි එකක්ද? මධ්‍යම එකක්ද? කියලා දන්නවාද?” මෙසේ අසද්දිත් ඔහු පිළිතුරු දෙන්නේ “දන්නේ නැත” කියලයි. එතකොට අනෙක් අය මෙහෙම අහනවා “එම්බා පුරුෂය, යම් ප්‍රාසාදයක් ගැන ඔබ දන්නෙත් නැත්නම්, දකින්නෙත් නැත්නම්, ඒ ප්‍රාසාදයට නැගීම පිණිසද ඔබ ඔය ඉණිමග බඳින්නේ?” කියලා. එතකොට ඔහු පිළිතුරු දෙන්නේ “එසේය” කියලයි.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔහුගේ කීම එවැනි දෙයක් නම් ඒ පුරුෂයාගේ ඒ කථාව පදනමක් නැති දෙයක් බවට පත් වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම ඒවං සන්තේ තස්ස පුරිසස්ස අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔහුගේ කීම එවැනි දෙයක් නම් ඒ පුරුෂයාගේ ඒ කථාව ඒකාන්තයෙන්ම පදනමක් නැති දෙයක් බවට පත් වෙනවාමයි.”

22. “ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ න කිර තේවිජ්ජේහි බ්‍රාහ්මණේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං ආචරියපාචරියේහි බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. නපි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං යාව සත්තමා ආචරියමහයුගායේන බ්‍රහ්මා සක්ඛිදිට්ඨෝ. යේ’පි කිර තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං පුබ්බකා ඉසයෝ මන්තානං කත්තාරෝ මන්තානං පවත්තාරෝ, යේසමිදං ඒතරහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා පෝරාණං මන්තපදං ගීතං පවුත්තං සමූහිතං තදනුගායන්ති තදනුභාසන්ති භාසිතමනුභාසන්ති වාචිතමනුවාචෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ටකෝ වාමකෝ වාමදේවෝ වෙස්සාමිත්තෝ යමතග්ගි අංගීරසෝ භාරද්වාජෝ වාසෙට්ඨෝ කස්සපෝ භගු, තේ’පි න ඒවමාහංසු: ‘මයමේතං ජානාම මයමේතං පස්සාම යත්ථ වා බ්‍රහ්මා යේන වා බ්‍රහ්මා යහිං වා බ්‍රහ්මා’ති. තේ වත තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ඒවමාහංසු: යං න ජානාම යං න පස්සාම තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේම ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ? නනු ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහමයි ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ ආචාර්යප්‍රාචාර්යවරුන් විසින් බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ ත්‍රිවිද්‍යා බ්‍රාහ්මණවරුන්ගේ සත්වෙනි ආචාර්ය පරපුර විසින්ද බ්‍රහ්මයාව සියැසින් දැකලත් නෑ. ඒ වගේම ඒ ත්‍රිවේද ඇති බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මන්ත්‍ර හදපු, මන්ත්‍ර නිර්මාණය කරපු, මන්ත්‍ර පවසපු පූර්ව ඍෂිවරු ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ; අට්ටක, වාමක, වාමදේව, වෙස්සාමිත්ත, යමතග්ගි, අංගීරස, භාරද්වාජ, වාසෙට්ඨ, කස්සප, භගු යන අයයි. දැන් කාලේ ඒ විදිහටම ත්‍රිවේද ඇති බමුණන් ඒ ඍෂිවරුන්ගේ පැරණි මන්ත්‍රපද ගායනා කරනවාද, රැස් කරනවාද, ඒවා ඒ විදිහටම ගයනවාද, ඔවුන් කිව්ව අයුරින්ම කියනවාද, ඔවුන් පවසන වචනවලින්ම පවසනවාද, ඒ ඍෂිවරු පවා “යම් තැනක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් විටෙක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද, යම් පෙදෙසක බ්‍රහ්මයා ඉන්නවාද ඒ ඔහුව අපි දන්නවා. අපි දකිනවා” යයි මෙහෙම කියලත් නෑ. නමුත් ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් මෙහෙම කියනවා. යම් බ්‍රහ්මයෙක් ගැන අපි දන්නේ නෑ තමයි. අපි දකින්නෙ නෑ තමයි. ඒ බ්‍රහ්මයා සමඟ එක්වෙන මාර්ගය නම් දේශනා කරනවා. “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව පදනමක් නැති බවට පත් වෙනවා නේද?”

“අද්ධා ඛෝ භෝ ගෝතම ඒවං සන්තේ තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අප්පාටිහීරකතං භාසිතං සම්පජ්ජතී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔය විදිහට නම් ඒ කීම තියෙන්නෙ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ කථාව ඒකාන්තයෙන්ම පදනමක් නැති බවට පත් වෙනවාමයි.”

23. සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යං න ජානන්ති, යං න පස්සන්ති, තස්ස සහව්‍යතාය මග්ගං දේසෙස්සන්ති ‘අයමේව උජුමග්ගෝ අයමඤ්ජසායනෝ නිය්‍යාණිකෝ නිය්‍යාති තක්කරස්ස බ්‍රහ්මසහව්‍යතායා’ති නේතං ඨානං විජ්ජති.

”හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒකාන්තයෙන්ම පින්වත් වාසෙට්ඨයෙනි, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් යම් බ්‍රහ්මයෙකුව දන්නෙත් නැත්නම්, දකින්නෙත් නැත්නම්, ඔහු හා එක්වීම පිණිස මාර්ගයකුත් දේශනා කරනවා නම්, ඒ කියන්නේ “මේකමයි මාර්ගය. මේකමයි ඒකාන්ත මාවත, මේකමයි බ්‍රහ්මයාගේ ලෝකය කරා යන මාවත” කියලා ඒක වෙන්න පුළුවන් දෙයක් නොවෙයි.

24. “සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ අයං අචිරවතී නදී පූරා උදකස්ස සමතිත්තිකා කාකපෙය්‍යා, අථ පුරිසෝ ආගච්ඡෙය්‍ය පාරත්ථිකෝ පාරගවේසී පාරගාමී පාරං තරිතුකාමෝ, සෝ ඕරිමේ තීරේ ඨිතෝ පාරිමං තීරං අව්හෙය්‍ය: ඒහි පාරාපාරං, ඒහි පාරාපාරන්ති, තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ අපි නු තස්ස පුරිසස්ස අව්හායනහේතු වා ආයාචනහේතු වා පත්ථනාහේතු වා අභිනන්දනහේතු වා අචිරවතියා නදියා පාරිමං තීරං ඕරිමං තීරං ආගච්ඡෙය්‍යා?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. මේ අචිරවතී නදිය වතුරෙන් පිරිලා කට මට්ටමට ඇවිදින් කපුටන්ට වුනත් ඉවුරේ ඉඳන් වතුර බොන්න පුළුවන් වෙලා තියෙද්දී, ඔතැනට පුරුෂයෙක් එනවා. ඔහු එතෙර යෑමෙන් ප්‍රයෝජන ඇති, එතෙර වීමක් සොයන, එතෙර යන, එතෙර යනු කැමැති කෙනෙක්. ඉතින් ඔහු මෙතෙර සිටියදීම එතෙරට අඬගසනවා. “අනේ එතෙර මෙතෙරට එනු මැනැව. අනේ එතෙර මෙතෙරට එනු මැනැව” කියලා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? අර පුද්ගලයාගේ අඬගැසීමේ හේතුවෙන් හෝ යාඥාවේ හේතුවෙන් හෝ පැතීමේ හේතුවෙන් හෝ ස්තූති කිරීමේ හේතුවෙන් හෝ අචිරවතී නදියේ එතෙර මෙතෙරට ඒවිද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයෙනි, එය නොවේමයි.”

25. ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යේ ධම්මා බ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ පහාය වත්තමානා, යේ ධම්මා අබ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ සමාදාය වත්තමානා ඒවමාහංසු: ‘ඉන්දමව්හයාම, සෝමමව්හයාම, වරුණමව්හයාම, ඊසානමව්හයාම, පජාපතිමව්හයාම, බ්‍රහ්මමව්හයාම, මහින්දමව්හයාම, යමමව්හයාමා’ති. තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යේ ධම්මා බ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ පහාය වත්තමානා, යේ ධම්මා අබ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ සමාදාය වත්තමානා, අව්හායනහේතු වා ආයාචනහේතු වා පත්ථනාහේතු වා අභිනන්දනහේතු වා කායස්ස භේදා පරම්මරණා බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔන්න ඔය විදිහමයි. ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු බ්‍රාහ්මණ බවට පමුණුවන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්මයන් බැහැර කරලා, අබ්‍රාහ්මණබව ඇති කරන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්ම සමාදන් වෙලා පුරුදු කර කර මෙහෙම කියනවා. “අපි ඉන්ද්‍ර දෙවියාව කැඳවනවා. සෝම දෙවියාව කැඳවනවා. වරුණ දෙවියාව කැඳවනවා. ඊසාන දෙවියාව කැඳවනවා. ප්‍රජාපතී දෙවියාව කැඳවනවා. බ්‍රහ්ම දෙවියාව කැඳවනවා. මහේන්ද්‍ර දෙවියාව කැඳවනවා. යාම දෙවියාව කැඳවනවා” කියලා. ඉතින් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු බ්‍රාහ්මණ බවට පමුණුවන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්මයන් බැහැර කරලා, අබ්‍රාහ්මණ බව ඇති කරන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්ම සමාදන් වෙලා පුරුදු කර කර දෙවියන්ට අඬගැසීමේ හේතුවෙන් හෝ යාඥාවේ හේතුවෙන් හෝ පැතීමේ හේතුවෙන් හෝ ස්තූති කිරීමේ හේතුවෙන් හෝ කය බිඳී මරණින් මතු බ්‍රහ්මයා සමඟ එක්වීමකට පත් වෙනවාය යන කරුණ විය හැකි දෙයක් නම් නොවෙයි.

26. “සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ අයං අචිරවතී නදී පූරා උදකස්ස සමතිත්තිකා කාකපෙය්‍යා, අථ පුරිසෝ ආගච්ඡෙය්‍ය පාරත්ථිකෝ පාරගවේසී පාරගාමී පාරං තරිතුකාමෝ, සෝ ඕරිමේ තීරේ දළ්හාය අන්දුයා පච්ඡාබාහං ගාළ්හබන්ධනං බද්ධෝ, තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, අපි නු සෝ පුරිසෝ අචිරවතියා නදියා ඕරිමා තීරා පාරිමං තීරං ගච්ඡෙය්‍යා?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ වගේ දෙයක් තියෙනවා. මේ අචිරවතී නදිය වතුරෙන් පිරිලා කට මට්ටමට ඇවිදින් කපුටන්ට වුනත් ඉවුරේ ඉඳන් වතුර බොන්න පුළුවන් වෙලා තියෙද්දී, ඔතැනට පුරුෂයෙක් එනවා. ඔහු එතෙර යෑමෙන් ප්‍රයෝජන ඇති, එතෙර වීමක් සොයන, එතෙර යන, එතෙර යනු කැමැති කෙනෙක්. නමුත් ඔහුව මෙතෙරට තියලා දෑත් පිටුපසට කරලා දැඩි දම්වැලකින් තද කොට බැඳලා නම් තියෙන්නේ, පින්වත් වාසෙට්ඨ, කුමක්ද මේ ගැන සිතන්නේ? එතකොට ඒ පුරුෂයාට අචිරවතී නදියේ මෙතෙරින් එතෙරට යන්ට පුළුවන් වේවිද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

27. ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්චිමේ කාමගුණා අරියස්ස විනයේ අන්දූ’ති’පි වුච්චන්ති බන්ධනන්’ති’පි වුච්චන්ති. කතමේ පඤ්ච? චක්ඛුවිඤ්ඤෙය්‍යා රූපා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. සෝතවිඤ්ඤෙය්‍යා සද්දා ….(පෙ)…. ඝානවිඤ්ඤෙය්‍යා ගන්ධා ….(පෙ)…. ජිව්හාවිඤ්ඤෙය්‍යා රසා ….(පෙ)…. කායවිඤ්ඤෙය්‍යා ඵොට්ඨබ්බා ඉට්ඨා කන්තා මනාපා පියරූපා කාමූපසංහිතා රජනීයා. ඉමේ ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්ච කාමගුණා අරියස්ස විනයේ අන්දූ’ති’පි වුච්චන්ති බන්ධනන්’ති’පි වුච්චන්ති. ඉමේ ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්ච කාමගුණේ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ගථිතා මුච්ඡිතා අජ්ඣෝපන්නා අනාදීනවදස්සාවිනෝ අනිස්සරණපඤ්ඤා පරිභුඤ්ජන්ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, අන්න ඒ වගේමයි ආර්ය විනයෙහි මේ පංච කාම ගුණයන්ට කියන්නේ දම්වැල කියලයි, බන්ධනය කියලයි. කවර පහක්ද යත්; ඉතා යහපත් වූ, සුන්දර වූ, මනාප වූ, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති කාමරාගය ඇති කරවන, කෙලෙස් ඇති කරවන, ඇසින් දත යුතු රූප තියෙනවා ….(පෙ)…. කනෙන් දත යුතු ශබ්ද තියෙනවා. ….(පෙ)…. නාසයෙන් දත යුතු ගඳ සුවඳ තියෙනවා. ….(පෙ)…. දිවෙන් දත යුතු රස තියෙනවා. ….(පෙ)…. ඉතා යහපත් වූ, සුන්දර වූ, මනාප වූ, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති කාමරාගය ඇති කරවන, කෙලෙස් ඇති කරවන, කයින් දත යුතු පහස තියෙනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ආර්ය විනයෙහි දම්වැල කියන්නෙත්, බන්ධනය කියන්නෙත් ඔය පංචකාම ගුණයටයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් මේ පංච කාමගුණයෙහි ගිජුවෙලා, මුසපත් වෙලා, එහිම බැසගෙන ඒ පංචකාමයන් ගැන ආදීනව නොදැක එය අත්හැරීමේ ප්‍රඥාවෙන් තොරව තමයි ඒවා පරිභෝග කරන්නේ.

28. තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යේ ධම්මා බ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ පහාය වත්තමානා, යේ ධම්මා අබ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ සමාදාය වත්තමානා, පඤ්චකාමගුණේ ගථිතා මුච්ඡිතා අජ්ඣෝපන්නා අනාදීනවදස්සාවිනෝ අනිස්සරණපඤ්ඤා පරිභුඤ්ජන්තා කාමන්දුබන්ධනබද්ධා කායස්ස භේදා පරම්මරණා බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔන්න ඔය විදිහටම ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු බ්‍රාහ්මණ බවට පමුණුවන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්මයන් බැහැර කරලා, අබ්‍රාහ්මණබව ඇති කරන යම් ධර්ම ඇත්නම්, ඒ ධර්ම සමාදන් වෙලා පුරුදු කර කර පංච කාම ගුණයන්ට ගිජුවෙලා, මුසපත් වෙලා, එහිම බැසගෙන, ඒ පංචකාමයන් ගැන ආදීනව නොදැක, එය අත්හැරීමේ ප්‍රඥවෙන් තොරව තමයි ඒවා පරිභෝග කරමින් කාම බන්ධනයෙන් බැඳිලා ඉඳගෙන කය බිඳී මරණින් මතු බ්‍රහ්මයා සමඟ එක්වීමකට යනවා කියන කරුණ නම් සිදුවිය හැකි දෙයක් නොවෙයි.

29. “සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ අයං අචිරවතී නදී පූරා උදකස්ස සමතිත්තිකා කාකපෙය්‍යා, අථ පුරිසෝ ආගච්ඡෙය්‍ය පාරත්ථිකෝ පාරගවේසී පාරගාමී පාරං තරිතුකාමෝ, සෝ ඕරිමේ තීරේ සසීසං පාරුපිත්වා නිපජ්ජෙය්‍ය, තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, අපි නු සෝ පුරිසෝ අචිරවතියා නදියා ඕරිමා තීරා පාරිමං තීරං ගච්ඡෙය්‍යා?”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ වගේ දෙයක් තියෙනවා. මේ අචිරවතී නදිය වතුරෙන් පිරිලා කට මට්ටමට ඇවිදින් කපුටන්ට වුනත් ඉවුරේ ඉඳන් වතුර බොන්න පුළුවන් වෙලා තියෙද්දී, ඔතැනට පුරුෂයෙක් එනවා. ඔහු එතෙර යෑමෙන් ප්‍රයෝජන ඇති, එතෙර වීමක් සොයන, එතෙර යන, එතෙර යනු කැමැති කෙනෙක්. නමුත් ඔහු මෙතෙරට වෙලා හිසපටන් මුළු ඇඟම පොරොවා ගෙන වැතිරිලා ඉන්නවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, කුමක්ද මේ ගැන සිතන්නේ? එතකොට ඒ පුරුෂයාට අචිරවතී නදියේ මෙතෙරින් එතෙරට යන්ට පුළුවන් වේවිද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

30. ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්චිමේ නීවරණා අරියස්ස විනයේ ආවරණා’ති’පි වුච්චන්ති, නීවරණා’ති’පි වුච්චන්ති, ඕනාහා’ති’පි වුච්චන්ති, පරියෝනාහා’ති’පි වුච්චන්ති. කතමේ පඤ්ච? කාමච්ඡන්දනීවරණං ව්‍යාපාදනීවරණං ථීනමිද්ධනීවරණං උද්ධච්චකුක්කුච්චනීවරණං විචිකිච්ඡානීවරණං. ඉමේ ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්ච නීවරණා අරියස්ස විනයේ ආවරණා’ති’පි වුච්චන්ති, නීවරණා’ති’පි වුච්චන්ති, ඕනාහා’ති’පි වුච්චන්ති, පරියෝනාහා’ති’පි වුච්චන්ති. ඉමේහි ඛෝ වාසෙට්ඨ පඤ්චහි නීවරණේහි තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ආවුටා නිවුටා ඕවුටා පරියෝනද්ධා. තේ වත වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා යේ ධම්මා බ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ පහාය වත්තමානා, යේ ධම්මා අබ්‍රාහ්මණකරණා තේ ධම්මේ සමාදාය වත්තමානා, පඤ්චහි නීවරණේහි ආවුටා නිවුටා ඕවුටා පරියෝනද්ධා කායස්ස භේදා පරම්මරණා බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තී’ති නේතං ඨානං විජ්ජති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, අන්න ඒ වගේමයි ආර්ය විනයෙහි මේ පංච නීවරණයන්ට කියන්නේ “නිවන් මග වසාලන දේ” කියලයි. “නීවරණ” කියලයි. “යටිකුරු අතට (අපා ගමනට) බැඳ තබන දේ” කියලයි. “හාත්පසින් බැඳ තබන දේ” කියලයි. කවර පහක්ද යත්? කාමච්ඡන්ද (කම් සුවයට ඇති කැමැත්ත) නීවරණය. ව්‍යාපාද (තරහ) නීවරණය. ථීනමිද්ධ (නිදිමත, අලසබව) නීවරණය. උද්ධච්ච කුක්කුච්ච (සිතේ විසිරීම, පසුතැවීම) නීවරණය. විචිකිච්ඡා (සැකය) නීවරණය යන පහයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ආර්ය විනයෙහි “නිවන් මග වසාලන දේ” කියලා, “නීවරණ” කියලා, “යටිකුරු අතට (අපා ගමනට) බැඳතබන දේ” කියලා, “හාත්පසින් බැඳ තබන දේ” කියලා කියන්නේ මේ පංච නීවරණයන්ටයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු මේ පංච නීවරණයන්ගෙන් වැහිලයි ඉන්නේ, ඒ තුළටම වැදිලයි ඉන්නේ, ගැටගැසිලයි ඉන්නේ, හාත්පසින්ම බැඳිලයි ඉන්නේ, ඉතින් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු බ්‍රාහ්මණබව ඇති කරවන යම් ධර්ම ඇත්නම් එයින් බැහැර වෙලා, අබ්‍රාහ්මණබව ඇති කරවන යම් ධර්ම ඇත්නම් ඒවා සමාදන් වෙලා, පුරුදු කර කර පංච නීවරණයන්ගෙන් වැහිලා ඒ තුළටම වැදිලා, ගැට ගැසිල, හාත්පසින්ම බැඳිලා ඉඳගෙන කය බිඳී මරණින් මතු බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවා කියන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවෙයි.

31. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, කින්ති තේ සුතං බ්‍රාහ්මණානං වුද්ධානං මහල්ලකානං ආචරියපාචරියානං භාසමානානං:

පින්වත් වාසෙට්ඨ, කුමක්ද මේ ගැන හිතන්නේ? වයෝවෘද්ධ මහළු ආචාර්ය ප්‍රාචාර්ය වූ බ්‍රාහ්මණයන් කියන්නා වූ වචන ඔබ අහලා තියෙන්නේ කොහොමද?

“සපරිග්ගහෝ වා බ්‍රහ්මා අපරිග්ගහෝ වා?”ති.

“බ්‍රහ්මයා ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්ව වාසය කරන කෙනෙක්ද? ස්ත්‍රීන් හා එක්වීම නැති කෙනෙක්ද?”

“අපරිග්ගහෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (බ්‍රහ්මයා) ස්ත්‍රීන් හා එක්වීම නැති කෙනෙක්.”

“සවේරචිත්තෝ වා අවේරචිත්තෝ වා?”ති.

“(බ්‍රහ්මයා) වෛර සිත් ඇති කෙනෙක්ද? අවෛරී සිත් ඇති කෙනෙක්ද?”

“අවේරචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (බ්‍රහ්මයා) අවෛරී සිත් ඇති කෙනෙක්.”

“සව්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ වා අව්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ වා?”ති.

“(බ්‍රහ්මයා) පීඩා සහිත සිත් ඇති කෙනෙක්ද? පීඩා රහිත සිත් ඇති කෙනෙක්ද?”

“අව්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (බ්‍රහ්මයා) පීඩා රහිත සිත් ඇති කෙනෙක්.”

“සංකිලිට්ඨචිත්තෝ වා අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ වා?”ති.

“(බ්‍රහ්මයා) කිලිටි සිත් ඇති කෙනෙක්ද? නොකිලිටි සිත් ඇති කෙනෙක්ද?”

“අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (බ්‍රහ්මයා) නොකිලිටි සිත් ඇති කෙනෙක්.”

“වසවත්තී වා අවසවත්තී වා?”ති.

“(බ්‍රහ්මයා) තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත හැකි සිත් ඇති කෙනෙක්ද? තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත නොහැකි සිත් ඇති කෙනෙක්ද?”

“වසවත්තී භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (බ්‍රහ්මයා) තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත හැකි සිත් ඇති කෙනෙක්.”

32. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, සපරිග්ගහා වා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා අපරිග්ගහා වා?”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, කුමක්ද මේ ගැන හිතන්නේ? ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්ව වාසය කරනවාද? ස්ත්‍රීන් හා එක්ව වාසය කිරීමක් නැද්ද?”

“සපරිග්ගහා භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්ව වාසය කරනවා.”

“සවේරචිත්තා වා අවේරචිත්තා වා?”ති.

“(ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) වෛර සිත් ඇතුව ඉන්නවාද? අවෛරී සිත් ඇතුව ඉන්නවාද?”

“සවේරචිත්තා භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) වෛරී සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ.”

“සව්‍යාපජ්ඣචිත්තා වා අව්‍යාපජ්ඣචිත්තා වා?”ති.

“(ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) පීඩා සහිත සිත් ඇතුව ඉන්නවාද? පීඩා රහිත සිත් ඇතුව ඉන්නවාද?”

“සව්‍යාපජ්ඣචිත්තා භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) පීඩා සහිත සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ.”

“සංකිලිට්ඨචිත්තා වා අසංකිලිට්ඨචිත්තා වා?”ති.

“(ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) කිලිටි සිත් ඇතුව ඉන්නවාද? නොකිලිටි සිත් ඇතුව ඉන්නවාද?”

“සංකිලිට්ඨචිත්තා භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) කිලිටි සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ.”

“වසවත්තී වා අවසවත්තී වා?”ති.

“(ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත හැකි සිත් ඇතුව ඉන්නවාද? තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත නොහැකි සිත් ඇතුව ඉන්නවාද?”

“අවසවත්තී භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු) තමා වසඟයෙහි පවත්වාගත නොහැකි සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ.”

33. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ සපරිග්ගහා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා. අපරිග්ගහෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ සපරිග්ගහානං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අපරිග්ගහේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

“එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ස්ත්‍රීන් සමඟ ඇසුරෙන් යුක්තවයි ඉන්නේ. නමුත් බ්‍රහ්මයා ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්ව වාසය කරන ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් හා ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ සපරිග්ගහා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා කායස්ස භේදා පරම්මරණා අපරිග්ගහස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් යුක්ත වූ ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු ස්ත්‍රී ඇසුරක් නැති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.

34. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ සවේරචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා. අවේරචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අවේරචිත්තානං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අවේරචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු වෛර සිතින් යුක්තවයි ඉන්නේ. නමුත් බ්‍රහ්මයා වෛර සිතින් තොරවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් වෛර සිතින් වාසය කරන ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් හා වෛර සිතින් තොරව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවා ද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ සවේරචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා කායස්ස භේදා පරම්මරණා අවේරචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, වෛර සිතින් යුක්ත වූ ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු වෛර සිත් නැති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.

35. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ සව්‍යාපජ්ඣචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා. අව්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ සව්‍යාපජ්ඣචිත්තානං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අව්‍යාපජ්ඣචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු පීඩා සහිත සිතින් යුක්තවයි ඉන්නේ. නමුත් බ්‍රහ්මයා පීඩා රහිත සිතිනුයි ඉන්නේ. එහෙම නම් පීඩා සහිත සිතින් වාසය කරන ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් හා පීඩා රහිත සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ සව්‍යාපජ්ඣචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා කායස්ස භේදා පරම්මරණා අව්‍යාපජ්ඣචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, පීඩා සහිත සිතින් යුක්ත වූ ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු පීඩා රහිත සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.

36. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ සංකිලිට්ඨචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා. අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ සංකිලිට්ඨචිත්තානං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං අසංකිලිට්ඨචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු කිලිටි සිතින් යුක්තවයි ඉන්නේ. නමුත් බ්‍රහ්මයා නොකිලිටි සිතිනුයි ඉන්නේ. එහෙම නම් කිලිටි සිතින් වාසය කරන ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් හා නොකිලිටි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

සාධු වාසෙට්ඨ. තේ වත වාසෙට්ඨ සංකිලිට්ඨචිත්තා තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා කායස්ස භේදා පරම්මරණා අසංකිලිට්ඨචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, කිලිටි සිතින් යුක්ත වූ ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු නොකිලිටි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.

37. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ අවසවත්තී තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා. වසවත්තී බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අවසවත්තීනං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං වසවත්තිනා බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය නොහැකි සිතින් යුක්තවයි ඉන්නේ. නමුත් බ්‍රහ්මයා තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය හැකි සිතිනුයි ඉන්නේ. එහෙම නම් තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය නොහැකි සිතින් වාසය කරන ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන් හා තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය හැකි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමය.”

සාධු වාසෙට්ඨ තේ වත වාසෙට්ඨ අවසවත්තී තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා කායස්ස භේදා පරම්මරණා වසවත්තිස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගා භවිස්සන්තීති නේතං ඨානං විජ්ජති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය නොහැකි සිතින් යුක්ත වූ ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය හැකි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.

“ඉධ ඛෝ පන තේ වාසෙට්ඨ තේවිජ්ජා බ්‍රාහ්මණා ආසීදිත්වා සංසීදන්ති, සංසීදිත්වා විසාදං වා පාපුණන්ති. සුක්ඛතරණං මඤ්ඤේ පතරන්ති. තස්මා ඉදං තේවිජ්ජානං බ්‍රාහ්මණානං තේවිජ්ජං ඉරණන්ති’පි වුච්චති. තේවිජ්ජං විපිනන්ති’පි වුච්චති. තේවිජ්ජං ව්‍යසනන්ති’පි වුච්චතී”ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහිලා ඒ ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණවරු නොමගට පැමිණිලා කාම මඩේමයි එරිලා ඉන්නේ. කාම මඩේ එරී දුකටමයි පත්වෙලා ඉන්නේ. දිය සිඳුණු වියළි බිමක අත්පා ගසමින් පිහිනන අය වගේ වෙහෙසෙන්නේ. ඒ නිසා ත්‍රිවේද බ්‍රාහ්මණයන්ගේ ඔය ත්‍රිවිද්‍යාව මහා කටුවනයක් කියලයි කියන්නේ. ඔය ත්‍රිවිද්‍යාව මහා කැලෑවක් කියලයි කියන්නේ. ඔය ත්‍රිවිද්‍යාව මහා විපත්තියක් කියලයි කියන්නේ.”

38. ඒවං වුත්තේ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “සුතං මේතං භෝ ගෝතම, සමණෝ ගෝතමෝ බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යතාය මග්ගං ජානාතී”ති.

මෙසේ වදාළ විට වාසෙට්ඨ මාණවකයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ සැළ කළා. “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මං අහල තියෙනවා ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමට මාර්ගය දන්නා සේක්ය කියලා.”

“තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ ආසන්නේ ඉතෝ මනසාකටං, නයිතෝ දූරේ මනසාකටන්ති?”

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔබ මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? මනසාකට ගම තියෙන්නේ මේ ළඟම නේද? නැත්නම් මනසාකට තියෙන්නේ මෙයින් සෑහෙන දුරකින් නොවේ නේද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම. ආසන්නේ ඉතෝ මනසාකටං. නයිතෝ දූරේ මනසාකටන්ති.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එසේය. මනසාකටය තියෙන්නේ මේ ළඟමයි. මෙයින් එතරම් දුරක් නෑ.”

39. තං කිම්මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ, ඉධස්ස පුරිසෝ මනසාකටේ ජාතවද්ධෝ, තමේනං මනසාකටතෝ තාවදේව අවසටං මනසාකටස්ස මග්ගං පුච්ඡෙය්‍යුං, සියා නු ඛෝ වාසෙට්ඨ තස්ස පුරිසස්ස මනසාකටේ ජාතවද්ධස්ස මනසාකටස්ස මග්ගං පුට්ඨස්ස දන්ධායිතත්තං වා විත්ථායිතත්තං වා?ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔබ මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? මෙහි මනසාකට ගමේ ඉපදුණු, එහිම හැදුණු වැඩුණු පුරුෂයෙක් ඉන්නවා. ඔහු මනසාකටයෙන් ගිය දවසේම ඔහුගෙන් මනසාකටයට යන මාර්ගය කවුරුහරි විමසනවා නම්, එතකොට පින්වත් වාසෙට්ඨ, අර මනසාකට ගමේම උපන්, ඒ ගමේම හැදුණු වැඩුණු පුරුෂයාට මනසාකටයට යන මාර්ගය විමසද්දී ඒ ගැන කියා ගන්නට බැරුව, වැටහීම ප්‍රමාද වෙවී තියේවිද? කට උත්තර නැතුව සිටීවිද?

“නෝ හිදං භෝ ගෝතම. තං කිස්ස හේතු? අසු හි භෝ ගෝතම පුරිසෝ මනසාකටේ ජාතවද්ධෝ. තස්ස සබ්බානේව මනසාකටස්ස මග්ගානි සුවිදිතානී”ති.

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය නොවේමයි. කවර කරුණක් නිසාද යත්, භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මනසාකටයේ උපන් එහිම හැදුණු වැඩුණු අර පුරුෂයාට මනසාකටයේ සියලු මාර්ග ගැන ඉතා පැහැදිලි අවබෝධයක් තියෙනවා.”

40. “සියා ඛෝ වාසෙට්ඨ තස්ස පුරිසස්ස මනසාකටේ ජාතවද්ධස්ස මනසාකටස්ස මග්ගං පුට්ඨස්ස දන්ධායිතත්තං වා විත්ථායිතත්තං වා, න ත්වේව තථාගතස්ස බ්‍රහ්මලෝකේ වා බ්‍රහ්මලෝකගාමිනියා වා පටිපදාය පුට්ඨස්ස දන්ධායිතත්තං වා විත්ථායිතත්තං වා. බ්‍රහ්මානඤ්චාහං වාසෙට්ඨ පජානාමි බ්‍රහ්මලෝකඤ්ච බ්‍රහ්මලෝකගාමිනිඤ්ච පටිපදං. යථා පටිපන්නෝ බ්‍රහ්මලෝකං උපපන්නෝ, තඤ්ච පජානාමී”ති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, මනසාකටයේ උපන් එහිම හැදුණු වැඩුණු ඒ පුරුෂයාට මනසාකටයට යන පාර ගැන විමසද්දී වැටහීමේ ප්‍රමාද බවක් සිදු වෙන්ට ඉඩ තියෙන නමුත්, කට උත්තර නැතුව සිටින්නට ඉඩ තියෙන නමුත්, බ්‍රහ්ම ලෝකයත්, බ්‍රහ්ම ලෝකයට යෑම පිණිස පවතින ප්‍රතිපදාව ගැනත් විමසන විට තථාගතයන් වහන්සේට නම් වැටහීමේ ප්‍රමාද බවක්වත්, කට උත්තර නැතුව සිටීමක්වත් ඇතිවෙන්නේ නෑමයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මං බ්‍රහ්මයා ගැනත් දන්නවා, බ්‍රහ්ම ලෝකය ගැනත් දන්නවා. බ්‍රහ්ම ලෝකයට යන ප්‍රතිපදාවත් දන්නවා. යම් ප්‍රතිපදාවකින් යුක්ත වූ කෙනෙක් බඹලොව උපදිනවා නම්, මං ඔහු ගැනත් දන්නවා.”

41. ඒවං වුත්තේ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “සුතං මේතං භෝ ගෝතම ‘සමණෝ ගෝතමෝ බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේතී’ති. සාධු නෝ භවං ගෝතමෝ බ්‍රහ්මුණෝ සහව්‍යතාය මග්ගං දේසේතු. උල්ලු‍ම්පතු භවං ගෝතමෝ බ්‍රාහ්මණිං පජ”න්ති.

මෙසේ වදාළ විට වාසෙට්ඨ මාණවකයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ සැළ කළා. “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මං අහලා තියෙනවා ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමේ මාර්ගය දේශනා කරන සේක්ය කියලා. ඉතින් භවත් ගෞතමයන් වහන්සේත් අපට බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමේ මාර්ගය දේශනා කරන සේක් නම් ඉතා මැනැවි. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, බ්‍රාහ්මණ දරුවන් වන අපව මේ මගින් ඔසවා බඹලොවෙහි පිහිටුවා වදාරණ සේක්වා”

“තේන හි වාසෙට්ඨ සුණාහි. සාධුකං මනසිකරෝහි. භාසිස්සාමී”ති.

“එසේ නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, සවන් යොමා අසන්න. හොඳින් නුවණින් මෙනෙහි කරන්න. මං කියා දෙන්නම්.”

‘ඒවං භෝ’ති ඛෝ වාසෙට්ඨෝ මාණවෝ භගවතෝ පච්චස්සෝසි. භගවා ඒතදවෝච:

“එසේය භවතාණෙනි” කියලා වාසෙට්ඨ මාණවකයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන්නා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා.

42. ඉධ වාසෙට්ඨ තථාගතෝ ලෝකේ උප්පජ්ජති අරහං සම්මාසම්බුද්ධෝ විජ්ජාචරණසම්පන්නෝ සුගතෝ ලෝකවිදූ අනුත්තරෝපුරිසදම්මසාරථී සත්ථා දේවමනුස්සානං බුද්ධෝ භගවා. සෝ ඉමං ලෝකං සදේවකං සමාරකං සබ්‍රහ්මකං, සස්සමණබ්‍රාහ්මණිං පජං සදේවමනුස්සං සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා පවේදේති. සෝ ධම්මං දේසේති ආදිකල්‍යාණං මජ්ඣේකල්‍යාණං පරියෝසානකල්‍යාණං සාත්ථං සබ්‍යඤ්ජනං කේවලපරිපුණ්ණං පරිසුද්ධං, බ්‍රහ්මචරියං පකාසේති.

“පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහි අරහත් වූ, සම්මාසම්බුද්ධ වූ, විජ්ජාචරණ සම්පන්න වූ, සුගත වූ, ලෝකවිදූ වූ, අනුත්තර පුරිසදම්ම සාරථි වූ, සත්ථා දේවමනුස්සානං වූ, බුද්ධ වූ, භගවා වූ තථාගතයන් වහන්සේ ලෝකයෙහි උපත ලබනවා. උන්වහන්සේ දෙවියන් සහිත වූ, මරුන් සහිත වූ, බඹුන් සහිත වූ, ශ්‍රමණ බමුණන් සහිත වූ දෙව්මිනිස් ප්‍රජාවෙන් යුතු මේ ලෝකය තමා විසින් උපදවා ගත් විශිෂ්ට ඤාණයෙන් සාක්ෂාත් කරලා ලෝකයට කියාදෙනවා. උන්වහන්සේ දහම් දෙසනවා. ආරම්භය කළ්‍යාණ වූත්, මැද කළ්‍යාණ වූත්, අවසානය කළ්‍යාණ වූත්, අර්ථ සහිත වූත්, පැහැදිලි ප්‍රකාශනවලින් යුතු වූත්, මුළුමණින්ම පිරිපුන් පිරිසිදු බඹසර ප්‍රකාශ කරනවා.

43. තං ධම්මං සුණාති ගහපති වා ගහපතිපුත්තෝ වා අඤ්ඤතරස්මිං වා කුලේ පච්චාජාතෝ. සෝ තං ධම්මං සුත්වා තථාගතේ සද්ධං පටිලභති. සෝ තේන සද්ධාපටිලාභේන සමන්නාගතෝ ඉති පටිසංචික්ඛති: “සම්බාධෝ ඝරාවාසෝ රජෝපථෝ. අබ්භෝකාසෝ පබ්බජ්ජා. නයිදං සුකරං අගාරං අජ්ඣාවසතා ඒකන්තපරිපුණ්ණං ඒකන්තපරිසුද්ධං සංඛලිඛිතං බ්‍රහ්මචරියං චරිතුං. යන්නූනාහං කේසමස්සුං ඕහාරෙත්වා කාසායානි වත්ථානි අච්ඡාදෙත්වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජෙය්‍ය”න්ති.

එතකොට ගෘහපතියෙක් වේවා, ගෘහපති පුත්‍රයෙක් වේවා කවර හෝ කුලයක උපන් කෙනෙක් වේවා ඒ ධර්මය අසනවා. ඔහු ඒ ධර්මය අසලා තථාගතයන් වහන්සේ කෙරෙහි ශ්‍රද්ධාව උපදවා ගන්නවා. ඉතින් ඔහු ඒ ශ්‍රද්ධාලාභයෙන් යුක්ත වෙලා මේ විදිහට නුවණින් කල්පනා කරනවා. “ගිහි ගෙදර වාසය කිරීම හරිම කරදරයක්. කෙලෙස් වැඩෙන මාවතක්. නමුත් පැවිදි ජීවිතය ආකාසය වගේ. ගිහි ගෙදර වාසය කරමින් මුළුමණින්ම පිරිපුන්, මුළුමණින්ම පිරිසිදු, සුදෝසුදු බඹසර වසනවා යන කරුණ ලෙහෙසි එකක් නොවේ. ඒ නිසා මං කෙස් රැවුල් බාලා, කසාවත් පොරොවා ගෙන ගිහි ගෙයින් නික්ම පැවිද්දට ඇතුලත් වෙන එක තමයි හොඳ” කියලා.

44. සෝ අපරේන සමයේන අප්පං වා භෝගක්ඛන්ධං පහාය මහන්තං වා භෝගක්ඛන්ධං පහාය අප්පං වා ඤාතිපරිවට්ටං පහාය මහන්තං වා ඤාතිපරිවට්ටං පහාය කේසමස්සුං ඕහාරෙත්වා කාසායානි වත්ථානි අච්ඡාදෙත්වා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජති. සෝ ඒවං පබ්බජිතෝ සමානෝ පාතිමොක්ඛසංවරසංවුතෝ විහරති ආචාරගෝචරසම්පන්නෝ, අණුමත්තේසු වජ්ජේසු භයදස්සාවී. සමාදාය සික්ඛති සික්ඛාපදේසු, කායකම්මවචීකම්මේන සමන්නාගතෝ කුසලේන, පරිසුද්ධාජීවෝ, සීලසම්පන්නෝ, ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ, භෝජනේ මත්තඤ්ඤූ, සතිසම්පජඤ්ඤේන සමන්නාගතෝ, සන්තුට්ඨෝ.

ඔහු පස්සේ කාලෙක ස්වල්ප වූ භෝග සම්පත් අත්හරිනවා. මහත් වූ භෝග සම්පත් අත්හරිනවා. ස්වල්ප වූ නෑදෑයන් අත්හරිනවා. මහත් වූ නෑදෑයන් අත්හරිනවා. කෙස් රැවුල් බාලා, කසාවත් පොරොවා ගෙන ගිහි ගෙයින් නික්ම පැවිදි ජීවිතයට පත්වෙනවා. ඔහු ඔය විදිහට පැවිද්දෙක් වෙලා ප්‍රාතිමෝක්ෂ සංවර සීලයෙන් (පැවිද්දෙක් විසින් රැකගත යුතු නිවනට උපකාරී වන උතුම් සිල්පදවලින්) සංවරව ඉන්නවා. යහපත් ඇවැතුම් පැවැතුම්වලින් යුතු වෙනවා. අණුමාත්‍ර වූ වරදෙහි පවා භය දකිනවා. ශික්ෂාපදවල සමාදන්ව හික්මෙනවා. කුසල්සහගත කායකර්මයෙන් හා වචීකර්මයෙන් යුතු වෙනවා. පිරිසිදු ආජීවයෙන් යුතු වෙනවා. සිල්වත් වෙනවා. අකුසලයෙන් වැළකූ දොරටු ඇතුව ඉන්නවා. නුවණින් සළකා ආහාර ගන්නවා. සිහිනුවණින් යුතුව ඉන්නවා. ලද දෙයින් සතුටුව ඉන්නවා.

45. කථඤ්ච වාසෙට්ඨ භික්ඛු සීලසම්පන්නෝ හෝති? ඉධ වාසෙට්ඨ භික්ඛු පාණාතිපාතං පහාය පාණාතිපාතා පටිවිරතෝ හෝති. නිහිතදණ්ඩෝ නිහිතසත්ථෝ ලජ්ජී දයාපන්නෝ සබ්බපාණභූතහිතානුකම්පී විහරති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. අදින්නාදානං පහාය අදින්නාදානා පටිවිරතෝ හෝති. දින්නාදායී දින්නපාටිකංඛී අථේනේන සුචිභූතේන අත්තනා විහරති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. අබ්‍රහ්මචරියං පහාය බ්‍රහ්මචාරී හෝති ආරාචාරී විරතෝ මේථුනා ගාමධම්මා. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. මුසාවාදං පහාය මුසාවාදා පටිවිරතෝ හෝති සච්චවාදී සච්චසන්ධෝ ථේතෝ පච්චයිකෝ අවිසංවාදකෝ ලෝකස්ස. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. පිසුණං වාචං පහාය පිසුණාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති: ඉතෝ සුත්වා න අමුත්‍ර අක්ඛාතා ඉමේසං භේදාය, අමුත්‍ර වා සුත්වා න ඉමේසං අක්ඛාතා අමූසං භේදාය. ඉති භින්නානං වා සන්ධාතා, සංහිතානං වා අනුප්පදාතා, සමග්ගරාමෝ සමග්ගරතෝ සමග්ගනන්දී සමග්ගකරණිං වාචං භාසිතා හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. ඵරුසං වාචං පහාය ඵරුසාය වාචාය පටිවිරතෝ හෝති. යා සා වාචා නේළා කණ්ණසුඛා පේමනීයා හදයංගමා පෝරී බහුජනකන්තා බහුජනමනාපා, තථාරූපිං වාචං භාසිතා හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං. සම්ඵප්පලාපං පහාය සම්ඵප්පලාපා පටිවිරතෝ හෝති කාලවාදී භූතවාදී අත්ථවාදී ධම්මවාදී විනයවාදී. නිධානවතිනං වාචං භාසිතා හෝති කාලේන සාපදේසං පරියන්තවතිං අත්ථසංහිතං. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව සීලයෙන් යුක්ත වන්නේ කොහොමද? පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහි භික්ෂුව සතුන් මැරීම අත්හැර දාලා සතුන් මැරීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. දඬු මුගුරු අත්හැර දාලා, අවි ආයුධ බැහැර කරලා, පවට ලැජ්ජා ඇතිව ඉන්නවා. සතුන් කෙරෙහි දයාවන්ත වෙනවා, සියලු ප්‍රාණීන් කෙරෙහි හිතානුකම්පීව වාසය කරනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. නුදුන් දේ ගැනීම අත්හැරලා නුදුන් දේ ගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. දුන් දේ පමණක් පිළිගන්නවා. දුන් දේ පමණක් පිළිගනු කැමති වෙනවා. සොර රහිත සිතින් යුතු වූ පිරිසිදු සිතින් යුතු වූ ජීවිතයකින් වාසය කරනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. අබ්‍රහ්මචාරී බව අත්හැරලා බ්‍රහ්මචාරීව ඉන්නවා. ලාමක දෙයක් වූ මෛථූන සේවනයෙන් වැළකී එය දුරින්ම දුරුකර දමනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. බොරු කීම අත්හැරලා, බොරු කීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. සත්‍යය කතා කරනවා. ඇත්තෙන් ඇත්ත ගලපනවා. ස්ථිරව පිහිටලා කතාකරනවා. පිළිගත හැකි දේ කතා කරනවා. ලෝකයාව රවටන්නේ නෑ. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. කේලාම් කීම අත්හැරලා කේලාම් කීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙතැනින් අහලා මේ අය බිඳවන්නට අතන කියන්නේ නෑ. අතනින් අහලා ඒ උදවිය බිඳවන්නට මෙතැන කියන්නේ නෑ. මේ අයුරින් බිඳුණු උදවිය සමගි කරවනවා. සමගි වූවන්ට අනුබල දෙනවා. සමගි වූවන් හා වාසයට කැමතියි. සමගි වූවන් හා එක්ව වසනවා. සමගි වූවන් සමඟ සතුටු වෙනවා. සාමය උදෙසා සාමකාමී වචන කතා කරනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. පරුෂ වචනය අත්හැරලා පරුෂ වචනයෙන් වැළකී ඉන්නවා. යම් වචනයක් දොස් රහිත නම්, කනට සැප නම්, ආදරවන්ත නම්, හෘදයාංගම නම්, ශිෂ්ට සම්පන්න නම්, බොහෝ ජනයා කැමති නම්, බොහෝ ජනයාට ප්‍රියමනාප නම් එබඳු වූ වචන පවසනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි. තේරුමක් නැති කතා බහ අත්හැරලා තේරුමක් නැති කතා කීමෙන් වැළකී සිටිනවා. කල් යල් බලා කතා කරනවා. ඇත්ත කතා කරනවා. අර්ථවත් දෙය කතා කරනවා. ධර්මයම කතා කරනවා. විනයම කතා කරනවා. සිත්හි ලා දරා ගැනීමට සුදුසු, වෙලාවට ගැලපෙන උපදේශ සහිත වූ, මදිපාඩුකම් නොතබා, ප්‍රමාණවත් පරිදි, දෙලොව යහපත පිණිස වූ දේ පවසනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

46. බීජගාමභූතගාමසමාරම්භා පටිවිරතෝ හෝති. ඒකභත්තිකෝ හෝති රත්තූපරතෝ පටිවිරතෝ විකාලභෝජනා. නච්චගීතවාදිතවිසූකදස්සනා පටිවිරතෝ හෝති. මාලාගන්ධවිලේපනධාරණමණ්ඩනවිභූසනට්ඨානා පටිවිරතෝ හෝති. උච්චාසයනමහාසයනා පටිවිරතෝ හෝති. ජාතරූපරජතපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. ආමකධඤ්ඤපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. ආමකමංසපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. ඉත්ථිකුමාරිකපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. දාසිදාසපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. අජේළකපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. කුක්කුටසූකරපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. හත්ථිගවාස්සවළවාපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. ඛෙත්තවත්ථුපටිග්ගහණා පටිවිරතෝ හෝති. දූතෙය්‍යපහිණගමනානුයෝගා පටිවිරතෝ හෝති. කයවික්කයා පටිවිරතෝ හෝති. තුලාකූටකංසකූටමානකූටා පටිවිරතෝ හෝති. උක්කෝටනවඤ්චනනිකතිසාචියෝගා පටිවිරතෝ හෝති. ඡේදනවධබන්ධනවිපරාමෝසආලෝපසහසාකාරා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

පැළවෙන බීජ හා පැළවුන ගස් කොළන් විනාශ කිරීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. එක් වරුවේ බොජුන් වළඳනවා. රාත්‍රී ආහාරයෙන් වැළකී විකාල භෝජනයෙන් වැළකී ඉන්නවා. නැටුම්, ගැයුම්, වැයුම් හා විසූක දර්ශනයන් නැරඹීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. මල් සුවඳ විලවුන් දැරීමෙන්ද ඇඟපත සැරසීමෙන්ද විසිතුරු වස්ත්‍රාභරණයෙන් සැරසීමෙන්ද වැළකී ඉන්නවා. ප්‍රමාණය ඉක්ම වූ උස් ආසනද, වටිනා සුඛෝපභෝගී ආසනද පරිහරණයෙන් වැළකී ඉන්නවා. රන් රිදී මිල මුදල් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. අමු ධාන්‍ය පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. අමු මස් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. ස්ත්‍රීන්, කුමරියන් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. දැසි දස්සන් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. එළුබැටළුවන් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. කුකුළන්, ඌරන් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. ඇතුන්, ගවයන්, අසුන්, වෙළඹුන් පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. කෙත් වතු පිළිගැනීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. ගිහි කටයුතු සඳහා දූත මෙහෙවර කිරීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. වෙළහෙළඳාම් කිරීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. තරාදියෙන් රැවටීම, නොවටිනා දෙයින් රැවටීම, මිනුමෙන් රැවටීම යන මෙයින් වැළකී ඉන්නවා. අල්ලස් ගෙන හිමිකරුවන්ගේ දේ අහිමි කිරීම, වංචා කිරීම, බාල දේ වටිනා දේ හැටියට පෙන්වීම ආදී නොයෙක් වංචනික දෙයින් වැළකී ඉන්නවා. අත්පා කැපීම්, මැරීම්, බන්ධන කිරීම්, මං පැහැරගැනීම්, ගම් පැහැර ගැනීම් ආදී සැහැසි දෙයින් වැළකී සිටිනවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

47. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං බීජගාමභූතගාමසමාරම්භං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: මූලබීජං ඛන්ධබීජං ඵළුබීජං අග්ගබීජං බීජබීජමේව පඤ්චමං. ඉති වා ඉති ඒවරූපා බීජගාමභූතගාමසමාරම්භා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ විදිහේ පැළවෙන දේ හා ගස් කොළන් ආදිය වනසමින් ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ මුලින් පැළවෙන දේවල්, කඳින් පැළවෙන දේවල්, පුරුකින් පැළවෙන දේවල්, දල්ලෙන් පැළවෙන දේවල්, පස්වෙනුවට බිජුවටින් පැළවෙන දේවල් යන ආදිය වනසමින් ඉන්නවා. ගස් කොළන් සිඳලීම් ආදී මෙවැනි දේවල්වලිනුත් මෙවැනි වෙනත් දේවල්වලිනුත් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

48. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං සන්නිධිකාරපරිභෝගං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: අන්නසන්නිධිං පානසන්නිධිං වත්ථසන්නිධිං යානසන්නිධිං සයනසන්නිධිං ගන්ධසන්නිධිං ආමිසසන්නිධිං. ඉති වා ඉති ඒවරූපා සන්නිධිකාරපරිභෝගා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ ආකාර වූ දේ රැස්කරගෙන පරිභෝග කරමින් වාසය කරනවා. ඒ කියන්නේ කෑම වර්ග රැස්කරලා තියාගන්නවා. බීම වර්ග රැස්කරලා තියාගන්නවා. වස්ත්‍ර රැස්කරලා තියාගන්නවා. යාන වාහන රැස්කරලා තියාගන්නවා. ඇඳ පුටු මේස රැස්කරලා තියාගන්නවා. සුවඳ වර්ග රැස්කරලා තියාගන්නවා. තවත් ආමිස රැස්කරලා තියාගන්නවා. මෙවැනි හෝ මෙවැනි වෙනත් දේවල් හෝ රැස්කරගෙන පරිහරණය කිරීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

49. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං විසූකදස්සනං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: නච්චං ගීතං වාදිතං පෙක්ඛං අක්ඛානං පාණිස්සරං වේතාළං කුම්භථූණං සෝභනකං චණ්ඩාලං වංසං ධෝපනකං හත්ථියුද්ධං අස්සයුද්ධං මහිසයුද්ධං උසභයුද්ධං අජයුද්ධං මෙණ්ඩයුද්ධං කුක්කුටයුද්ධං වට්ටකයුද්ධං දණ්ඩයුද්ධං මුට්ඨියුද්ධං නිබ්බුද්ධං උය්‍යෝධිකං බලග්ගං සේනාබ්‍යූහං අනීකදස්සනං. ඉති වා ඉති ඒවරූපා විසූකදස්සනා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ ආකාරයේ විසූක දර්ශනයන් නැරඹීමෙහි යෙදිලා ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ නැටුම්, ගැයුම්, වැයුම්, නාටක, පැරණි කතා රඟදැක්වීම්, අත්තාල ගසා නැටීම්, වේතාල නැටීම්, බෙර වාදන කිරීම්, රඟමඬළෙහි දේවතාවන්ට පූජා පිණිස නැටීම්, උණ ගසින් කරන ක්‍රීඩා, මිනී ඇට මැද තබා වටකොට නැටීම්, ඇත් යුද බැලීම්, අශ්ව යුද බැලීම්, ගොන් පොර බැලීම්, එළු පොර බැලීම්, බැටළු පොර බැලීම්, කුකුළු පොර බැලීම්, වටු පොර බැලීම්, පොලු හරඹ බැලීම්, මිටි හරඹ බැලීම්, මල්ලව පොර බැලීම්, යුද සේනා බලන්නට යෑම, බලසෙන් ගණින තැන් බලන්නට යාම, බලසෙනඟ විසිරුවන තැන් බලන්නට යාම ආදී දේවල්වල යෙදෙමින් ඉන්නවා. මෙවැනි දේවල්වලිනුත් මෙවැනි වෙනත් දේවල්වලින් යුතු විසූක දර්ශන නැරඹීම්වලින් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

50. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං ජූතප්පමාදට්ඨානානුයෝගං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: අට්ඨපදං දසපදං ආකාසං පරිහාරපථං සන්තිකං ඛලිකං ඝටිකං සලාකහත්ථං අක්ඛං පංගචීරං වංකකං මොක්ඛචිකං චිංගුලකං පත්තාළ්හකං රථකං ධනුකං අක්ඛරිකං මනේසිකං යථාවජ්ජං. ඉති වා ඉති ඒවරූපා ජූතප්පමාදට්ඨානානුයෝගා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා තමාව ප්‍රමාදයට පත් කරවන මේ ආකාර වූ සූදු කෙළියෙන් කල් යවනවා. ඒ කියන්නේ හතරැස් කොටු අටකින් යුතුව කරන සූදුව, කොටු දහයකින් කරන සූදුව, අහසේ රූ අඳිමින් කරන සූදුව, කොටු පැනීමෙන් කරන සූදුව, සන්තික නම් වූ සූදුව, දාදු කැටයෙන් කරන සූදුව, කල්ලි ගැසුම, බූරුවා ගැසීම, ගුළ කෙළිය, නළා පිඹීම, කරණම් ගැසීම, මුගුරක් ගෙන උඩ යට වැටෙන පරිදි උඩට ගැසීම, කොළවලින් කළ ගොටුවලින් තරඟෙට වැලි මැනීම, කුඩා රිය තරඟ, කුඩා දුනුවලින් විදීමේ තරඟ, අකුරු ලිවීමේ සෙල්ලම, සිතූ දේ කියන සෙල්ලම, විකලාංග අනුකරණයෙන් හිනැස්සීමේ සෙල්ලම ආදී දේ කිරීමයි. මේ දෙයිනුත්, මෙවැනි තවත් දේවල් ඇත්නම් එයිනුත් වැළකී ප්‍රමාදයට පත්වන සූදුවෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

51. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං උච්චාසයනමහාසයනං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: ආසන්දිං පල්ලංකං ගෝනකං චිත්තකං පටිකං පටලිකං තූලිකං විකතිකං උද්දලෝමිං ඒකන්තලෝමිං කට්ඨිස්සං කෝසෙය්‍යං කුත්තකං හත්ථත්ථරං අස්සත්ථරං රථත්ථරං අජිනප්පවේණිං කාදලිමිගපවරපච්චත්ථරණං සඋත්තරච්ඡදං උභතෝලෝහිතකූපධානං. ඉති වා ඉති ඒවරූපා උච්චාසයනමහාසයනා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ ආකාර වූ පමණ ඉක්මවා උස් වූ ආසනත්, වටිනා සුඛෝපභෝගී ආසනත් පරිහරණය කරනවා. ඒ කියන්නේ දිග හාන්සි පුටු, කවිච්චි, ලොකු පලස් යෙදූ ආසන, විසිතුරු ගෙත්තම් කළ එළු ලොම් ඇතිරිලි, සුදු එළු ලොමින් කළ ඇතිරිලි, මල් යෙදූ එළු ලොමින් කළ ඇතිරිලි, පුළුන් යෙදූ මෙට්ට, සත්ව රූපවලින් සැරසූ එළු ලොම් ඇතිරිලි, මුළුමණින්ම එළු ලොමින් කළ ඇතිරිලි, රන් නූලෙන් සැරසූ කලාල, පට නූලෙන් කළ කලාල, නාටිකාංගනාවන් ඒ මත නැටිය හැකි එළු ලොමින් කළ කලාල, ඇතුන් පිට යොදන ඇතිරිලි, අසුන් පිට යොදන ඇතිරිලි, රථවල යොදන ඇතිරිලි, අඳුන් දිවි සමෙන් කළ ඇතිරිලි, කදලි මුව සමින් කළ කලාල, හිස දෙපැත්තට රතු විල්ලුද කොට්ට තබා රතු උඩුවියන් බැඳ සැදූ වටිනා යහන් ආදිය පරිහරණය කරයි. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී උස් අසුන් මහා අසුන් පරිහරණයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

52. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං මණ්ඩනවිභූසනට්ඨානානුයෝගං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: උච්ඡාදනං පරිමද්දනං නහාපනං සම්බාහනං ආදාසං අඤ්ජනං මාලාවිලේපනං මුඛචුණ්ණකං මුඛලේපනං හත්ථබන්ධං සිඛාබන්ධං දණ්ඩකං නාළිකං ඛග්ගං ඡත්තං චිත්‍රෑපාහනං උණ්හීසං මණිං වාලවීජනිං ඕදාතානි වත්ථානි දීඝදසානි. ඉති වා ඉති ඒවරූපා මණ්ඩනවිභූසනට්ඨානානුයෝගා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ ආකාරයෙන් ඇඟපත සැරසීමෙන් හා විසිතුරු වස්ත්‍රාභරණ පැළඳීමෙන් යුක්තව කල් ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ සුවඳ වර්ග ඇඟ තවරා සිරුර සිනිඳු කිරීම, තෙල් වර්ග ගා සම්බාහනය කොට සිරුර හැඩ කිරීම, සුවඳපැන් නෑම, උරහිස් ආදියෙහි මස් වැඩීමට මුගුරෙන් තැලීම, කැඩපතින් මුහුණ බලා සැරසීම, ඇස්වල අඳුන් ගෑම, මල් හා සුවඳ විලවුන් දැරීම, මුව සුවඳ කිරීම, මුව විලවුන් දැරීම, අත්වල ආභරණ දැමීම, හිසෙහි කුඩුම්බි දැරීම, විසිතුරු සැරයැටි දැරීම, විසිතුරු බෙහෙත් නල දැරීම, විසිතුරු කඩු දැරීම, විසිතුරු කුඩ දැරීම, විසිතුරු පාවහන් දැරීම, නළල් පට දැරීම, මැණික් පැළඳීම, චාමර දැරීම, දිග වාටි ඇති සුදු වස්ත්‍ර දැරීම ආදියෙන් යුතුවෙයි. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී ඇඟපත සැරසීම් හා විසිතුරු වස්ත්‍රාභරණ සැරසීමෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

53. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං තිරච්ඡානකථං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: රාජකථං චෝරකථං මහාමත්තකථං සේනාකථං භයකථං යුද්ධකථං අන්නකථං පානකථං වත්ථකථං සයනකථං මාලාකථං ගන්ධකථං ඤාතිකථං යානකථං ගාමකථං නිගමකථං නගරකථං ජනපදකථං ඉත්ථිකථං පුරිසකථං (කුමාරකථං කුමාරිකථං) සූරකථං විසිඛාකථං කුම්භට්ඨානකථං පුබ්බපේතකථං නානත්තකථං ලෝකක්ඛායිකං සමුද්දක්ඛායිකං ඉතිභවාභවකථං. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානකථාය පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූ තිරිසන් කතාවල යෙදී වාසය කරනවා. ඒ කියන්නේ; රජවරුන් ගැන කථා, සොරුන් ගැන කථා, මහ ඇමතිවරුන් ගැන කථා, හමුදාවන් ගැන කථා, භය ඇතිවෙන දේවල් ගැන කථා, ආහාර වර්ග ගැන කථා, බොන දේවල් ගැන කථා, ඇඳුම් පැළඳුම් ගැන කථා, ඇඳ පුටු ගැන කථා, මල් වර්ග ගැන කථා, සුවඳ වර්ග ගැන කථා, නෑදෑයන් ගැන කථා, යාන වාහන ගැන කථා, ගම්මාන ගැන කථා, නියම් ගම්මාන ගැන කථා, නගර ගැන කථා, රටවල් ගැන කථා, ස්ත්‍රීන් ගැන කථා, පුරුෂයින් ගැන කථා, කුමාරයින් ගැන කථා, කුමාරියන් ගැන කථා, ශූරයින් ගැන කථා, මංමාවත් ගැන කථා, වළං පොලේ දේවල් ගැන කථා, මියගිය උදවිය ගැන කථා, තව තව දේවල් ගැන කථා, ලෝකය ගැන කථා, සාගරය ගැන කථා, මෙහෙමයි වුණේ මෙහෙමයි නොවුණේ කියන දේ ගැන කතා කරකර ඉන්නවා, මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරිසන් කතාවෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

54. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං විග්ගාහිකකථං අනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: න ත්වං ඉමං ධම්මවිනයං ආජානාසි. අහං ඉමං ධම්මවිනයං ආජානාමි. කිං ත්වං ඉමං ධම්මවිනයං ආජානිස්සසි? මිච්ඡාපටිපන්නෝ ත්වමසි. අහමස්මි සම්මා පටිපන්නෝ. සහිතං මේ, අසහිතං තේ. පුරේ වචනීයං පච්ඡා අවච. පච්ඡා වචනීයං පුරේ අවච. ආචිණ්ණං තේ විපරාවත්තං. ආරෝපිතෝ තේ වාදෝ. නිග්ගහීතෝ ත්වමසි. චර වාදප්පමොක්ඛාය. නිබ්බේඨේහි වා සචේ පහෝසීති. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය විග්ගාහිකකථාය පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මේ ආකාරයෙන් එකිනෙකා අතර බැණ දොඩා ගන්නා කතාවෙන් යුතුවයි ඉන්නේ. ඒ කියන්නේ “නුඹ මේ ධර්ම විනය දන්නේ නෑ. මම තමයි මේ ධර්ම විනය දන්නේ, ආ… එහෙමද එතකොට නුඹද මේ ධර්ම විනය දන්නේ? නුඹ ඉන්නේ මිථ්‍යා වැඩපිළිවෙලකයි. මම තමයි නියම වැඩ පිළිවෙල තුළ ඉන්නේ. මං කරුණු සහිතවයි කියන්නේ. නුඹේ කීම කරුණු රහිතයි. නුඹ කලින් කිවයුතු දේ පස්සේ කිව්වා. පස්සේ කිවයුතු දේ කලින් කිව්වා. නුඹ කලක් තිස්සේ කියපු දේ කණපිට පෙරළුනා. මා විසින් නුඹට වාද නංවලයි තියෙන්නේ. නුඹට නිග්‍රහ කරලයි තියෙන්නේ. වාදයෙන් නිදහස් වීමට මගක් හොයාගෙන පලයන්. පුළුවන් නම් ලිහාගනින්” යනාදිය කියමින් ආරවුල් හදාගන්නවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ බැණ දොඩාගන්නා කතාවෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

55. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපං දූතෙය්‍යපහිණගමනානුයෝගමනුයුත්තා විහරන්ති, සෙය්‍යථීදං: රඤ්ඤං රාජමහාමත්තානං ඛත්තියානං බ්‍රාහ්මණානං ගහපතිකානං කුමාරානං “ඉධ ගච්ඡ අමුත්‍රාගච්ඡ. ඉදං හර. අමුත්‍ර ඉදං ආහරා”ති. ඉති වා ඉති ඒවරූපා දූතෙය්‍යපහිණගමනානුයෝගා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා ගිහියන්ගේ පණිවිඩ පණත් ගෙන යන මෙබඳු වූ දූත මෙහෙවරෙහි යෙදෙනවා. ඒ කියන්නේ, “මෙහෙ යන්න, අසවල් තැනට එන්න, මේක (අපේ මේ පණිවිඩය) අරන් යන්න. අසවල් තැනට මේක අරන් යන්න” යනාදී රජුන්ගේ, රාජමහා ඇමැතිවරුන්ගේ, ක්ෂත්‍රීයයන්ගේ, බ්‍රාහ්මණයන්ගේ, ගෘහපතියන්ගේ, කුමාරවරුන්ගේ, පණිවිඩ පණත් ගෙනියනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ පණිවිඩ පණත් ගෙනයන ගිහියන්ගේ දූත මෙහෙවරෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

56. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ කුහකා ච හොන්ති ලපකා ච නේමිත්තිකා ච නිප්පේසිකා ච ලාභේන ච ලාභං නිජිගිංසිතාරෝ. ඉති වා ඉති ඒවරූපා කුහනලපනා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා කුහක (උඩින් වෙන ජීවිතයක් පෙන්වමින් යටින් වෙනත් ජීවිතයක් ගෙවමින් නැති ගුණ පෙන්වා) ජීවිත ගෙවනවා. ලාභ සත්කාර ලැබෙන විදිහට (පුහු වර්ණනා කිරීම්, තොඳොල් කිරීම්, නැති ගුණ කීම් ආදී) චාටු බස් කියනවා. දායකයින් හට නොදී බැරි තත්වයට පත්වෙන ආකාරයේ නිමිති දක්වමින් කතා කරනවා. තමන්ට ලැබෙන විදිහට අනුන්ට ගරහනවා. ලාභයෙන් ලාභය හොයනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ කුහක කමින් චාටුබස්වලින් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

57. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: අංගං නිමිත්තං උප්පාතං සුපිනං ලක්ඛණං මූසිකච්ඡින්නං අග්ගිහෝමං දබ්බිහෝමං ථුසහෝමං කණහෝමං තණ්ඩුලහෝමං සප්පිහෝමං තේලහෝමං මුඛහෝමං ලෝහිතහෝමං අංගවිජ්ජා වත්ථුවිජ්ජා ඛත්තවිජ්ජා සිවවිජ්ජා භූතවිජ්ජා භූරිවිජ්ජා අහිවිජ්ජා විසවිජ්ජා විච්ඡිකවිජ්ජා මූසිකවිජ්ජා සකුණවිජ්ජා වායසවිජ්ජා පක්කජ්ඣානං සරපරිත්තාණං මිගපක්කං. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙවැනි වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත්වෙනවා. ඒ කියන්නේ ශාරීරික අංග බලා ඵලාඵල කියනවා, නිමිති බලා ඵලාඵල කියනවා, උත්පාත බලා ඵලාඵල කියනවා, සිහින ඵලාඵල කියනවා, ශාරීරික ලක්ෂණ බලා ඵලාඵල කියනවා, මීයන් කෑ වස්ත්‍ර බලා ඵලාඵල කියනවා, ගිනි පූජා පවත්වනවා, හැන්දෙන් පූජා පවත්වනවා, ධාන්‍ය පොතුවලින් පූජා පවත්වනවා. කණ නම් සහලින් කළ පූජා පවත්වනවා, සහලින් පූජා පවත්වනවා, ගිතෙලින් පූජා පවත්වනවා, තල තෙලින් පූජා පවත්වනවා, විශේෂ කොට කරන පූජා පවත්වනවා, සතුන් මරා ලේ පුදා කරන පූජා පවත්වනවා, අංග විද්‍යාව, වාස්තු විද්‍යාව, දේශපාලන විද්‍යාව, වාසනාව උරගා බැලීමේ (ලොතරැයි) විද්‍යාව, භූත විද්‍යාව, පොළොව යට බිම් ගෙයක ඉඳ මැතිරීමෙන් කරන (භූරි) විද්‍යාව, සර්ප විද්‍යාව, විෂ විද්‍යාව, වෘශ්චික විද්‍යාව, මූෂික විද්‍යාව, පක්ෂි විද්‍යාව, විශාල පක්ෂි විද්‍යාව, ඉදුණු දේ මුල් කොට අනාවැකි කියන විද්‍යාව, මතුරන ලද ඊතල විද ආරක්ෂා කරන විද්‍යාව, මෘග පක්ෂ යනාදී මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

58. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: මණිලක්ඛණං වත්ථලක්ඛණං දණ්ඩලක්ඛණං අසිලක්ඛණං උසුලක්ඛණං ධනුලක්ඛණං ආවුධලක්ඛණං ඉත්ථිලක්ඛණං පුරිසලක්ඛණං කුමාරලක්ඛණං කුමාරිලක්ඛණං දාසලක්ඛණං දාසිලක්ඛණං හත්ථිලක්ඛණං අස්සලක්ඛණං මහිසලක්ඛණං උසභලක්ඛණං ගෝලක්ඛණං අජලක්ඛණං මෙණ්ඩලක්ඛණං කුක්කුටලක්ඛණං වට්ටකලක්ඛණං ගෝධාලක්ඛණං කණ්ණිකාලක්ඛණං කච්ඡපලක්ඛණං මිගලක්ඛණං. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. ඒ කියන්නේ මැණික්වල සුභ අසුභ ලකුණු කීම, දඬුවල සුභ අසුභ ලකුණු කීම, වස්ත්‍රවල සුභ අසුභ ලකුණු කීම, කඩු ආදී සලකුණුවලින් සුභාසුභ කීම, ඊතල ආදී සලකුණුවලින් සුභාසුභ කීම, දුනු ආදී සලකුණුවලින් සුභාසුභ කීම, ආයුධ ආදී සලකුණුවලින් සුභාසුභ කීම, ස්ත්‍රීන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, පුරුෂයන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, දරුවන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, දැරියන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, දාසයන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, දාසියන්ගේ හැඩරුවින් සුභාසුභ ලකුණු කීම, ඒ ඒ කටයුතු සඳහා තෝරා ගත යුතු ඇතුන්ගේ ලකුණු කීම, අසුන්ගේ ලකුණු කීම, ඔටුවන්ගේ ලකුණු කීම, වෘෂභයන්ගේ ලකුණු කීම, ගවයන්ගේ ලකුණු කීම, එළුවන්ගේ ලකුණු කීම, බැටළුවන්ගේ ලකුණු කීම, කුකුළු පොර ආදියට සුදුසු කුකුළන්ගේ ලකුණු කීම, වටුවන්ගේ ලකුණු කීම, සුහුනන් ඇඟ වැටීමේ සහ හඬනැගීමේ ඵලාඵල කීම, කණෙහි පළඳාගත් උපකරණවලින් ඵලාඵල කීම, කැස්බෑවන්ට මතුරා ඵලාඵල කීම, මුවන්ට මතුරා ඵලාඵල කීම ආදී තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් කල් ගෙවනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

59. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: “රඤ්ඤං නිය්‍යානං භවිස්සති. රඤ්ඤං අනීය්‍යානං භවිස්සති. අබ්භන්තරානං රඤ්ඤං උපයානං භවිස්සති. බාහිරානං රඤ්ඤං අපයානං භවිස්සති. බාහිරානං රඤ්ඤං උපයානං භවිස්සති. අබ්භන්තරානං රඤ්ඤං අපයානං භවිස්සති. අබ්භන්තරානං රඤ්ඤං ජයෝ භවිස්සති. බාහිරානං රඤ්ඤං පරාජයෝ භවිස්සති. බාහිරානං රඤ්ඤං ජයෝ භවිස්සති. අබ්භන්තරානං රඤ්ඤං පරාජයෝ භවිස්සති. ඉති ඉමස්ස ජයෝ භවිස්සති. ඉමස්ස පරාජයෝ භවිස්සති.” ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූත් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවිකාව ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ, “අසවල් නැකතට රජතුමාගේ යුද පිණිස නික්මීම වන්නේය. අසවල් නැකතින් ආපසු නුවරට ඇතුළ්වීම සිදු කළ යුත්තේය. අසවල් නැකතින් රට ඇතුළේ සිට පිටත සතුරු රජුන් හමුවීමට රජුගේ ගමන කළ යුත්තේය. අසවල් නැකතින් පිටත සිටින රජවරු රට ඇතුළට පැමිණීම වන්නේය. අසවල් නැකතින් රට ඇතුළේ සිටින රජුගේ ඉවත්වීම සිදුවන්නේය. අසවල් නැකතින් රට ඇතුළේ සිටින රජුට ජය වන්නේය. අසවල් නැකතින් බාහිර රජුනට පරාජය වන්නේය. අසවල් නැකතින් බාහිර රජුන්ට ජය වන්නේය. අසවල් නැකතින් රට ඇතුළේ රජුට පරාජය වන්නේය කියලා මොහුට ජය වෙනවා. මොහුට පරාජය වෙනවා ආදී වශයෙන් පවසමින් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් කල් ගෙවනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

60. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: “චන්දග්ගාහෝ භවිස්සති. සුරියග්ගාහෝ භවිස්සති. නක්ඛත්තග්ගාහෝ භවිස්සති. චන්දිමසුරියානං පථගමනං භවිස්සති. චන්දිමසුරියානං උප්පථගමනං භවිස්සති. නක්ඛත්තානං පථගමනං භවිස්සති. නක්ඛත්තානං උප්පථගමනං භවිස්සති. උක්කාපාතෝ භවිස්සති. දිසාඩාහෝ භවිස්සති. භූමිචාලෝ භවිස්සති. දේවදුන්දුභි භවිස්සති. චන්දිමසුරියනක්ඛත්තානං උග්ගමනං ඕගමනං සංකිලේසං වෝදානං භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ චන්දග්ගාහෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ සුරියග්ගාහෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ නක්ඛත්තග්ගාහෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකං චන්දිමසුරියානං පථගමනං භවිස්සති. ඒවංවිපාකං චන්දිමසුරියානං උප්පථගමනං භවිස්සති. ඒවංවිපාකං නක්ඛත්තානං පථගමනං භවිස්සති. ඒවංවිපාකං නක්ඛත්තානං උප්පථගමනං භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ උක්කාපාතෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ දිසාඩාහෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ භූමිචාලෝ භවිස්සති. ඒවංවිපාකෝ දේවදුන්දුභි භවිස්සති. ඒවංවිපාකං චන්දිමසුරියනක්ඛත්තානං උග්ගමනං ඕගමනං සංකිලේසං වෝදානං භවිස්සති.” ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූත් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවිකාව ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ, “අසවල් දින චන්ද්‍රග්‍රහණයක් සිදුවෙනවා. අසවල් දින සූර්යග්‍රහණයක් සිදුවෙනවා. අසවල් දින නැකත් ග්‍රහණයක් සිදුවෙනවා. අසවල් දින සඳ හිරුගේ නිසිමගින් යෑම සිදුවෙනවා. අසවල් දින සඳ හිරුගේ නොමගින් යෑම සිදුවෙනවා. අසවල් දින නැකත් තරුවල නිසි මගින් යෑම සිදුවෙනවා. අසවල් දින නැකත් තරුවල නොමගින් යෑම සිදුවෙනවා. අසවල් දින උල්කාපාත වැටෙනවා. අසවල් දින අසවල් දිශාවේ උෂ්ණත්වය වැඩිවෙනවා. අසවල් දින භූමිකම්පාවක් සිදුවෙනවා. අසවල් දින වැසි රහිතව අහස ගුගුරනවා. හිරු සඳු හා නැකත්වල උදාව, බැසීම, කෙලෙසීම, පිරිසිදු වීම මේ මේ වෙලාවට සිදුවෙනවා. චන්ද්‍ර ග්‍රහණය ලෝකයට මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. සූර්ය ග්‍රහණය ලෝකයට මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. නැකත් ග්‍රහණය ලෝකයට මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. හිරු සඳුගේ නිසි ගමන මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. හිරු සඳුගේ නොමග යෑම මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. උල්කාපාත වැටීම මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. දිශා දාහය මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. භූකම්පන මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. වැසි නැතිව අහස ගිගිරීම මෙවැනි ඵල විපාක ලබාදෙනවා. හිරු සඳු හා නැකත්වල උදාව, බැසීම, කෙලෙසීම, පිරිසිදු වීම ලෝකයට මෙවැනි විපාක ලබාදෙනවා” කියලා තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

61. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: “සුබ්බුට්ඨිකා භවිස්සති. දුබ්බුට්ඨිකා භවිස්සති. සුභික්ඛං භවිස්සති. දුබ්භික්ඛං භවිස්සති. ඛේමං භවිස්සති. භයං භවිස්සති. රෝගෝ භවිස්සති. ආරොග්‍යං භවිස්සති. මුද්දා ගණනා සංඛානං කාවෙය්‍යං ලෝකායතං”. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූත් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවිකාව ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ, “මේ කාලයේදී වැස්ස වහිනවා. මේ කාලයේදී නියඟය ඇතිවෙනවා. මේ කාලයේදී ආහාරපානාදියෙන් සරුවෙනවා. මේ කාලයේදී දුර්භික්ෂය ඇතිවෙනවා. මේ කාලයේදී රට සරුවෙනවා. මේ කාලයේදී බිය සැක නැතිව ඉන්නවා. මේ කාලයේදී භය උපදිනවා. මේ කාලයේදී රෝග ඇතිවෙනවා. මේ කාලයේදී නීරෝග බව ඇතිවෙනවා කියමින් ඵලා ඵල පැවසීමත් මුද්‍රා, ගණිත, සංඛ්‍යාන, කාව්‍ය ශාස්ත්‍ර, ලෝකායත ශාස්ත්‍ර ආදී තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

62. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: ආවාහනං විවාහනං සංවදනං විවදනං සංකිරණං විකිරණං සුභගකරණං දුබ්භගකරණං විරුද්ධගබ්භකරණං ජිව්හානිත්ථම්භනං හනුසංහනනං හත්ථාභිජප්පනං හනුජප්පනං කණ්ණජප්පනං ආදාසපඤ්හං කුමාරිපඤ්හං දේවපඤ්හං ආදිච්චුපට්ඨානං මහතුපට්ඨානං අබ්භුජ්ජලනං සිරිව්හායනං. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූත් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවිකාව ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ, විවාහයට නැකත් කීම, ආවාහයට නැකත් කීම, වෙන් වූ අඹු සැමියන් එක් කිරීමට නැකත් සැදීම, එක් වූ අඹු සැමියන් වෙන් කිරීමට නැකත් සැදීම, දීපු ණය එකතු කිරීමට නැකත් සැදීම, මුදල් ණයට පොලියට දීමට නැකත් සැදීම, දියුණු වීමට ගුරුකම් කිරීම, පාළුවී නැති වීමට ගුරුකම් කිරීම, දරුගැබ් රැකෙන්නට ගුරුකම් කිරීම, දිව අගුළු බැඳෙන්නට ගුරුකම් කිරීම, හනු තද කරන්නට ගුරුකම් කිරීම, අත් පෙරලෙන්නට ගුරුකම් කිරීම, හනු සිරවෙන්නට ගුරුකම් කිරීම, කන් අගුළු වැටෙන්නට ගුරුකම් කිරීම, කණ්ණාඩියෙන් භූතයන් කැඳවා ප්‍රශ්න විචාරීම, ගෑණු දරුවන් ලවා පේන කීම, දෙවියන් ලවා පේන කීම, සූර්ය වන්දනාව, මහ බඹු වන්දනාව, මන්ත්‍ර බලයෙන් කටින් ගිනිදැල් පිටකිරීම, මන්ත්‍ර බලෙන් ලක්ෂ්මී පූජා කිරීම යනාදී තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

63. යථා වා පනේකේ භොන්තෝ සමණබ්‍රාහ්මණා සද්ධාදෙය්‍යානි භෝජනානි භුඤ්ජිත්වා තේ ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවේන ජීවිකං කප්පෙන්ති, සෙය්‍යථීදං: සන්තිකම්මං පණිධිකම්මං භූතකම්මං භූරිකම්මං වස්සකම්මං වොස්සකම්මං වත්ථුකම්මං වත්ථුපරිකම්මං වත්ථුපරිකිරණං ආචමනං නහාපනං ජුහනං වමනං විරේචනං උද්ධවිරේචනං අධෝවිරේචනං සීසවිරේචනං කණ්ණතේලං නෙත්තතප්පනං නත්ථුකම්මං අඤ්ජනං පච්චඤ්ජනං සාලාකියං සල්ලකත්තියං දාරකතිකිච්ඡා මූලභේසජ්ජානං අනුප්පදානං ඕසධීනං පටිමොක්ඛෝ. ඉති වා ඉති ඒවරූපාය තිරච්ඡානවිජ්ජාය මිච්ඡාජීවා පටිවිරතෝ හෝති. ඉදම්පි’ස්ස හෝති සීලස්මිං.

ඒ වගේම ඇතැම් භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ඉන්නවා. ඔවුන් ශ්‍රද්ධාවෙන් දුන් දන් අනුභව කරලා මෙබඳු වූත් තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවිකාව ගෙවනවා. ඒ කියන්නේ, ශාන්ති කර්ම, බාර ඔප්පු කිරීම, පොළොව යට හිඳ මතුරා ගුරුකම් කිරීම, නපුංසකයා පිරිමියෙකු කිරීම, පිරිමියා නපුංසකයෙකු කිරීම, ගෙවල් තැනීමේ දිශාවන් පෙන්වා දීම, අලුතෙන් නිවාස තැනීමේදී පුද පූජා පැවැත්වීම. වතුර මතුරා මූණ සේදවීම, වතුර මතුරා නැහැවීම, ගිනිපිදීම, ලය විරේක කරවීම, බඩ විරේක කරවීම, වමනය කරවීම, වස්ති කරවීම, ශීර්ෂ විරේකය, කනට තෙල් පිඹීම, ඇස් වෙදකම, නස්න කිරීම, ඇස්වලට අඳුන් සෑදීම, ප්‍රතිඅංජන සෑදීම, ශල්‍යකර්ම කිරීම, ළදරු චිකිත්සාව, කාය චිකිත්සාව, වනවලට බෙහෙත් බැඳීම ආදී තිරිසන් විද්‍යාවෙන් යුතුව මිථ්‍යා ආජීවයෙන් ජීවත් වෙනවා. මෙවැනි දෙයිනුත්, මෙවැනි වෙන දේවල්වලිනුත් වැළකී මෙබඳු වූ තිරශ්චීන විද්‍යාවෙන් යුතු මිථ්‍යා ආජීවයෙන් වැළකී ඉන්නවා. මෙයත් ඔහුගේ සීලයට අයත් දෙයකි.

64. ස ඛෝ සෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු ඒවං සීලසම්පන්නෝ න කුතෝචි භයං සමනුපස්සති යදිදං සීලසංවරතෝ. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ ඛත්තියෝ මුද්ධාවසිත්තෝ නිහතපච්චාමිත්තෝ න කුතෝචි භයං සමනුපස්සති යදිදං පච්චත්ථිකතෝ. ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු ඒවං සීලසම්පන්නෝ න කුතෝචි භයං සමනුපස්සති යදිදං සීලසංවරතෝ. සෝ ඉමිනා අරියේන සීලක්ඛන්ධේන සමන්නාගතෝ අජ්ඣත්තං අනවජ්ජසුඛං පටිසංවේදේති. ඒවං ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු සීලසම්පන්නෝ හෝති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ භික්ෂුව වනාහී මේ අයුරින් සීලසම්පන්නව සිටින විට ඒ සීලසංවරය හේතු කොට ගෙන මොනම අයුරකින්වත් බියක් දකින්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. ඔටුනු පළන් රජ කෙනෙක් ඉන්නවා. ඔහු සතුරන් පරදවලා බැහැර කරලයි ඉන්නේ. ඉතින් ඔහු සතුරන් හේතුවෙන් මොනම අයුරකින්වත් භයක් දකින්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුවත් ඔය විදිහමයි. මේ අයුරින් සීලසම්පන්නව සිටින විට ඒ සීලසංවරය හේතු කොට ගෙන මොනම අයුරකින්වත් බියක් දකින්නේ නෑ. ඔහු මේ ආර්ය වූ සීලස්කන්ධයෙන් සමන්විතව ආධ්‍යාත්මිකව නිවැරදි සැපයක් විඳිනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔන්න ඔය විදිහටයි භික්ෂුව සීලසම්පන්න වන්නේ.

65. කථඤ්ච වාසෙට්ඨ භික්ඛු ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ හෝති? ඉධ වාසෙට්ඨ භික්ඛු චක්ඛුනා රූපං දිස්වා න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේතං චක්ඛුන්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣා දෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවෙය්‍යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති. රක්ඛති චක්ඛුන්ද්‍රියං. චක්ඛුන්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝතේන සද්දං සුත්වා ….(පෙ)…. ඝාණේන ගන්ධං ඝායිත්වා ….(පෙ)…. ජිව්හාය රසං සායිත්වා ….(පෙ)…. කායේන ඵොට්ඨබ්බං ඵුසිත්වා ….(පෙ)…. මනසා ධම්මං විඤ්ඤාය න නිමිත්තග්ගාහී හෝති නානුබ්‍යඤ්ජනග්ගාහී. යත්වාධිකරණමේතං මනින්ද්‍රියං අසංවුතං විහරන්තං අභිජ්ඣා දෝමනස්සා පාපකා අකුසලා ධම්මා අන්වාස්සවෙය්‍යුං, තස්ස සංවරාය පටිපජ්ජති. රක්ඛති මනින්ද්‍රියං. මනින්ද්‍රියේ සංවරං ආපජ්ජති. සෝ ඉමිනා අරියේන ඉන්ද්‍රියසංවරේන සමන්නාගතෝ අජ්ඣත්තං අබ්‍යාසේකසුඛං පටිසංවේදේති. ඒවං ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරෝ හෝති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව අකුසලයන් වැළකූ ද්වාර ඇති ඉඳුරන් ඇතිව ඉන්නේ කොහොමද? පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහිලා භික්ෂුව ඇසින් රූප දැක නිමිති ගන්නේ නෑ. නිමිත්තක කොටසක්වත් ගන්නේ නෑ. යම් හෙයකින් ඇස නමැති ඉන්ද්‍රිය අසංවරව වසන කෙනෙකුට දැඩි ලෝභයත්, දොම්නසත්, පාපී අකුසලත් ඇති වී අර්බුදයක් හටගන්නවා නම්, එහි සංවරය පිණිස පිළිපදිනවා. ඇස රැකගන්නවා. ඇස නැමැති ඉන්ද්‍රියයේ සංවරයට පැමිණෙනවා. කනෙන් ශබ්දයක් අහලා ….(පෙ)…. නාසයෙන් ගන්ධයක් ආඝ්‍රාණය කරලා ….(පෙ)…. දිවෙන් රසයක් රස විඳලා ….(පෙ)…. කයෙන් පහසක් ලබලා ….(පෙ)…. මනසින් අරමුණක් දැනගෙන නිමිති ගන්නේ නෑ. නිමිත්තක කොටසක්වත් ගන්නේ නෑ. යම් හෙයකින් මනස නමැති ඉන්ද්‍රිය අසංවරව වසන කෙනෙකුට දැඩි ලෝභයත්, දොම්නසත්, පාපී අකුසලත් ඇති වී අර්බුදයක් හටගන්නවා නම්, එහි සංවරය පිණිස පිළිපදිනවා. මනස රැකගන්නවා. මනස නැමැති ඉන්ද්‍රියයේ සංවරයට පැමිණෙනවා. ඔහු මේ ආර්ය වූ ඉන්ද්‍රිය සංවරයෙන් යුක්තව ආධ්‍යාත්මිකව පීඩා රහිතව සැපයක් විඳිනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව අකුසලයෙන් වැළැක්වූ දොරටු ඇති ඉන්ද්‍රියයන් තුළ ඉන්නේ ඔය විදිහටයි.

66. කථඤ්ච වාසෙට්ඨ භික්ඛු සතිසම්පජඤ්ඤේන සමන්නාගතෝ හෝති? ඉධ වාසෙට්ඨ භික්ඛු අභික්කන්තේ පටික්කන්තේ සම්පජානකාරී හෝති. ආලෝකිතේ විලෝකිතේ සම්පජානකාරී හෝති. සමිඤ්ජිතේ පසාරිතේ සම්පජානකාරී හෝති. සංඝාටිපත්තචීවරධාරණේ සම්පජානකාරී හෝති. අසිතේ පීතේ ඛායිතේ සායිතේ සම්පජානකාරී හෝති. උච්චාරපස්සාවකම්මේ සම්පජානකාරී හෝති. ගතේ ඨිතේ නිසින්නේ සුත්තේ ජාගරිතේ භාසිතේ තුණ්හීභාවේ සම්පජානකාරී හෝති. ඒවං ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු සතිසම්පජඤ්ඤේන සමන්නාගතෝ හෝති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව සිහිනුවණින් යුතුව සිටින්නේ කොහොමද? පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහිලා භික්ෂුව ඉදිරියට යද්දීත්, ආපසු එද්දීත් එය කරන්නේ සිහි නුවණින්මයි. ඉදිරිය බලද්දී, වටපිට බලද්දී එය කරන්නෙත් සිහි නුවණින්මයි. අතපය හකුළද්දී, දිගහරිද්දී එය කරන්නෙත් සිහිනුවණින්මයි. දෙපට සිවුර, පාත්‍රය, අනෙක් සිවුරු ආදිය දරද්දී එය කරන්නෙත් සිහිනුවණින්මයි. වළඳද්දී, පානය කරද්දී, අනුභව කරද්දී, රස විඳිද්දී එය කරන්නෙත් සිහි නුවණින්මයි. වැසිකිළි කැසිකිළි යාමේදී එය කරන්නෙත් සිහි නුවණින්මයි. ගමන් කරද්දී, සිටගෙන සිටිද්දී, වාඩි වී සිටිද්දී, සැතපෙද්දී, නිදිවරද්දී, කතාබස් කරද්දී, නිහඬව සිටිද්දී එය කරන්නෙත් සිහි නුවණින්මයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව සිහිනුවණින් යුතු වන්නේ ඔය ආකාරයටයි.

67. කථඤ්ච වාසෙට්ඨ භික්ඛු සන්තුට්ඨෝ හෝති? ඉධ වාසෙට්ඨ භික්ඛු සන්තුට්ඨෝ හෝති කායපරිහාරියේන චීවරේන කුච්ඡිපරිහාරියේන පිණ්ඩපාතේන. සෝ යේන යේනේව පක්කමති සමාදායේව පක්කමති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පක්ඛී සකුනෝ යේන යේනේව ඩේති සපත්තභාරෝ’ව ඩේති, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු සන්තුට්ඨෝ හෝති කායපරිහාරියේන චීවරේන කුච්ඡිපරිහාරියේන පිණ්ඩපාතේන. සෝ යේන යේනේව පක්කමති සමාදායේව පක්කමති. ඒවං ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු සන්තුට්ඨෝ හෝති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව ලද දෙයින් සතුටු වන්නේ කොහොමද? පින්වත් වාසෙට්ඨ, මෙහිලා භික්ෂුව කය පරිහරණයට සෑහෙන සිවුරෙන්, කුසගිනි නිවෙන්නට සෑහෙන පිණ්ඩපාතයෙන් සතුටු වෙනවා. ඔහු යම්ම තැනකට පිටත් වෙනවා නම්, පාසිවුරු පමණක් අරගෙන යනවා. ඒක මේ වගේ දෙයක්. කුරුල්ලෙක් යම් ම තැනකට පියඹා යනවා නම්, පියාපත් බර පමණක් සහිතව පියඹනවා වගෙයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය අයුරින්ම භික්ෂුව කය පරිහරණයට සෑහෙන සිවුරෙන්, කුසගිනි නිවෙන්නට සෑහෙන පිණ්ඩපාතයෙන් සතුටු වෙනවා. ඔහු යම් ම තැනකට පිටත් වෙනවා නම්, පාසිවුරු පමණක් අරගෙන යනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව ලද දෙයින් සතුටු වන්නේ ඔය විදිහටයි.

68. සෝ ඉමිනා ච අරියේන සීලක්ඛන්ධේන සමන්නාගතෝ, ඉමිනා ච අරියේන ඉන්ද්‍රියසංවරේන සමන්නාගතෝ, ඉමිනා ච අරියේන සතිසම්පජඤ්ඤේන සමන්නාගතෝ, ඉමාය ච අරියාය සන්තුට්ඨියා සමන්නාගතෝ, විවිත්තං සේනාසනං භජති අරඤ්ඤං රුක්ඛමූලං පබ්බතං කන්දරං ගිරිගුහං සුසානං වනපත්ථං අබ්භෝකාසං පලාලපුඤ්ජං. සෝ පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ නිසීදති පල්ලංකං ආභුජිත්වා උජුං කායං පණිධාය පරිමුඛං සතිං උපට්ඨපෙත්වා.

ඔහු මේ ආර්ය වූ සීලස්කන්ධයෙන් යුක්ත වෙලා, මේ ආර්ය වූ ඉන්ද්‍රිය සංවරයෙන් යුක්ත වෙලා, මේ ආර්ය වූ සිහිනුවණින් යුක්ත වෙලා, මේ ආර්ය වූ ලද දෙයින් සතුටුවීමෙන් යුක්ත වෙලා හුදෙකලා සෙනසුනක වාසය කරනවා. ඒ කියන්නේ අරණ්‍යය, රුක්සෙවණ, පර්වතය, දිය ඇල්ල, ගිරිගුහාව, සොහොන, වනගැබ, ගස් කොළන් රහිත හිස් පිටිය, පිදුරු ගෙය ආදියයි. ඔහු පිණ්ඩපාතය වළඳා, දානයෙන් පසු (එවැනි තැනක) පළඟක් බැඳගෙන, කය ඍජු කරගෙන, භාවනා අරමුණෙහි සිහිය පිහිටුවාගෙන වාඩිවෙනවා.

69. සෝ අභිජ්ඣං ලෝකේ පහාය විගතාභිජ්ඣේන චේතසා විහරති. අභිජ්ඣාය චිත්තං පරිසෝධේති. බ්‍යාපාදපදෝසං පහාය අබ්‍යාපන්නචිත්තෝ විහරති සබ්බපාණභූතහිතානුකම්පී. බ්‍යාපාදපදෝසා චිත්තං පරිසෝධේති. ථීනමිද්ධං පහාය විගතථීනමිද්ධෝ විහරති ආලෝකසඤ්ඤී සතෝ සම්පජානෝ. ථීනමිද්ධා චිත්තං පරිසෝධේති. උද්ධච්චකුක්කුච්චං පහාය අනුද්ධතෝ විහරති අජ්ඣත්තං වූපසන්තචිත්තෝ. උද්ධච්චකුක්කුච්චා චිත්තං පරිසෝධේති. විචිකිච්ඡං පහාය තිණ්ණවිචිකිච්ඡෝ විහරති අකථංකථී කුසලේසු ධම්මේසු. විචිකිච්ඡාය චිත්තං පරිසෝධේති.

ඔහු ජීවිතය නම් වූ ලෝකය ගැන ඇති විෂම ලෝභය දුරු කොට ඇලීම් රහිත වූ සිතින් වාසය කරනවා. විෂම ලෝභය කෙරෙන් සිත පිරිසිදු කරනවා. තරහ, වෛර ආදිය අත්හැර තරහ නැති සිතින් සියලු සතුන් කෙරෙහි හිතානුකම්පීව වාසය කරනවා. තරහ, වෛර ආදිය කෙරෙන් සිත පිරිසිදු කරනවා. නිදිමත, අලසකම අත්හැර නිදිමත, අලසකමින් බැහැරව ආලෝක සඤ්ඤාවෙන් යුතුව, සිහිනුවණ ඇතිව වාසය කරනවා. නිදිමත, අලසකම කෙරෙන් සිත පිරිසිදු කරනවා. සිතේ විසිරීමත්, පසුතැවීමත් බැහැර කොට නොකැළඹී ගිය සංසිඳුණු සිතින් වාසය කරනවා. සිතේ විසිරීම හා පසුතැවීම කෙරෙන් සිත පිරිසිදු කරනවා. සැකය දුරු කොට කුසල් දහම් ගැන ‘කෙසේද? කෙසේද?’ යනාදී සැකයෙන් එතෙරව වාසය කරනවා. සැකය කෙරෙන් සිත පිරිසිදු කරනවා.

70. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ ඉණං ආදාය කම්මන්තේ පයෝජෙය්‍ය, තස්ස තේ කම්මන්තා සමිජ්ඣෙය්‍යුං, සෝ යානි ච පෝරාණානි ඉණමූලානි තානි ච බ්‍යන්තීකරෙය්‍ය, සියා චස්ස උත්තරිං අවසිට්ඨං දාරභරණාය, තස්ස ඒවමස්ස: “අහං ඛෝ පුබ්බේ ඉණං ආදාය කම්මන්තේ පයෝජේසිං. තස්ස මේ තේ කම්මන්තා සමිජ්ක්‍ධිංසු. සෝ’හං යානි ච පෝරාණානි ඉණමූලානි තානි ච බ්‍යන්තී අකාසිං. අත්ථි ච මේ උත්තරිං අවසිට්ඨං දාරභරණායා”ති. සෝ තතෝ නිදානං ලභේථ පාමොජ්ජං, අධිගච්ඡෙය්‍ය සෝමනස්සං-

පින්වත් වාසෙට්ඨ, එය මෙවැනි දෙයක්. පුරුෂයෙක් ණයක් අරගෙන කර්මාන්තයක යොදවනවා. ඔහුගේ ඒ ව්‍යාපාරය සාර්ථක වෙනවා. එතකොට ඔහු යම් පරණ මුල් ණයක් ඇද්ද, එය සම්පූර්ණයෙන්ම ගෙවලා දානවා. එයින් පසු ඔහුට අඹුදරුවන් පෝෂණය පිණිස ලාභයක් ඉතිරිත් වෙනවා. එතකොට ඔහුට මෙහෙම හිතෙනවා. “මං කලින් ණයක් අරගෙනයි ව්‍යාපාරයක යෙදෙව්වේ. ඒ මගේ ව්‍යාපාරය සාර්ථක වුනා. ඒ මං යම් පරණ මුල් ණයක් ඇද්ද එය සම්පූර්ණයෙන්ම ගෙව්වා. අඹුදරුවන් පෝෂණයටත් මට ආදායම ඉතිරි වුනා” කියලා. ඒ හේතුවෙන් ඔහු මහත් සතුටක් ලබනවා. මහත් සොම්නසක් ලබනවා.

71. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ ආබාධිකෝ අස්ස දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ, භත්තං චස්ස නච්ඡාදෙය්‍ය, න චස්ස කායේ බලමත්තා, සෝ අපරේන සමයේන තම්හා ආබාධා මුච්ඡෙය්‍ය, භත්තං චස්ස ඡාදෙය්‍ය, සියා චස්ස කායේ බලමත්තා, තස්ස ඒවමස්ස: “අහං ඛෝ පුබ්බේ ආබාධිකෝ අහෝසිං දුක්ඛිතෝ බාළ්හගිලානෝ. භත්තං ච මේ නච්ඡාදේසි. න චස්ස මේ ආසි කායේ බලමත්තා. සො’ම්හි ඒතරහි තම්හා ආබාධා මුත්තෝ. භත්තඤ්ච මේ ඡාදේති. අත්ථි ච මේ කායේ බලමත්තා”ති. සෝ තතෝ නිදානං ලභේථ පාමොජ්ජං, අධිගච්ඡෙය්‍ය සෝමනස්සං-

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. පුරුෂයෙක් රෝගී වෙලා, දුකට පත්වෙලා, දැඩිසේ ගිලන්ව ඉන්නවා. ඔහුට බත් කෑමටවත් පිරියක් නෑ. ඔහුගේ ඇඟේ පතේ ප්‍රාණවත් ගතියක් නෑ. නමුත් පස්සේ කාලෙක ඔහු ඒ රෝගයෙන් මිදුනා. ඔහුට දැන් බත් කෑමත් ප්‍රියයි. ඔහුගේ ඇඟපතත් ප්‍රාණවත්. එතකොට ඔහුට මෙහෙම හිතෙනවා. “මං ඉස්සර රෝගී වෙලා, දුකට පත්වෙලා, දැඩිසේ ගිලන්ව හිටියේ. මට බත් කෑමටවත් පිරියක් තිබුනේ නෑ. මගේ ඇඟේ පතේ ප්‍රාණවත් ගතියක් තිබුනේ නෑ. නමුත් දැන් මං ඒ රෝගයෙන් මිදුනා. මට දැන් බත් කෑමත් ප්‍රියයි. මගේ ඇඟපතත් ප්‍රාණවත්” කියලා. ඒ හේතුවෙන් ඔහු මහත් සතුටක් ලබනවා. මහත් සොම්නසක් ලබනවා.

72. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ බන්ධනාගාරේ බද්ධෝ අස්ස, සෝ අපරේන සමයේන තම්හා බන්ධනාගාරා මුච්ඡෙය්‍ය සොත්ථිනා අබ්බයේන, න චස්ස කිඤ්චි භෝගානං වයෝ, තස්ස ඒවමස්ස: “අහං ඛෝ පුබ්බේ බන්ධනාගාරේ බද්ධෝ අහෝසිං. සො’ම්හි ඒතරහි තම්හා බන්ධනාගාරා මුත්තෝ සොත්ථිනා අබ්බයේන. නත්ථි ච මේ කිඤ්චි භෝගානං වයෝ”ති. සෝ තතෝ නිදානං ලභේථ පාමොජ්ජං, අධිගච්ඡෙය්‍ය සෝමනස්සං-

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. පුරුෂයෙක් හිරගෙදරක බන්ධනයකට හසුවෙනවා. නමුත් ඔහු පස්සේ කාලෙක තමන්ගේ ධනය වියදම් නොකොට සුවසේම ඒ බන්ධනාගාරයෙන් නිදහස් වෙනවා. ඔහුගේ සම්පත්වලින් කිසි වියදමක් යන්නේ නෑ. එතකොට ඔහුට මෙහෙම හිතෙනවා. “මං ඉස්සර හිරගෙදරක බන්ධනයකට අහු වුනා. නමුත් ඒ මං දැන් ධන වියදමකින් තොරව සුවසේම ඒ බන්ධනාගාරයෙන් නිදහස් වුනා. මගේ භෝග සම්පත්වලින් කිසිදෙයක් වියදම් වුනේ නෑ” කියලා. ඒ හේතුවෙන් ඔහු මහත් සතුටක් ලබනවා. මහත් සොම්නසක් ලබනවා.

73. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ දාසෝ අස්ස අනත්තාධීනෝ පරාධීනෝ න යේනකාමංගමෝ, සෝ අපරේන සමයේන තම්හා දාසබ්‍යා මුච්චෙය්‍ය අත්තාධීනෝ අපරාධීනෝ භුජිස්සෝ යේනකාමංගමෝ, තස්ස ඒවමස්ස: “අහං ඛෝ පුබ්බේ දාසෝ අහෝසිං අනත්තාධීනෝ පරාධීනෝ න යේනකාමංගමෝ. සො’ම්හි ඒතරහි තම්හා දාසබ්‍යා මුත්තෝ අත්තාධීනෝ අපරාධීනෝ භුජිස්සෝ යේනකාමංගමෝ”ති. සෝ තතෝ නිදානං ලභේථ පාමොජ්ජං, අධිගච්ඡෙය්‍ය සෝමනස්සං-

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. පුරුෂයෙක් තමාට සිතූ පරිදි ගත කරන්නට බැරි, අනුන්ට යටත් වෙලා වාසය කරන, තමා කැමැති පරිදි යා ගත නොහැකි, දාසයෙක් වෙලා හිටියා. ඔහු පස්සේ කාලෙක ඒ දාසබවෙන් නිදහස් වුනා. තමාට සිතූ පරිදි ගත කරන, අනුන්ට යටත් නොවන, තමන් කැමැති පරිදි යා හැකි ජීවිතයක් ලැබුනා. එතකොට ඔහුට මෙහෙම හිතුනා. “මං ඉස්සර තමාට සිතූ පරිදි ගත කරන්නට බැරි, අනුන්ට යටත් වෙලා වාසය කරන, තමා කැමැති පරිදි යා ගත නොහැකි දාසයෙක් වෙලා හිටියා. ඒ මං දැන් ඒ දාසබවෙන් නිදහස් වෙලයි ඉන්නේ. මට සිතූ පරිදි ගත කරන, අනුන්ට යටත් නොවන, මං කැමැති පරිදි යා හැකි ජීවිතයක් ලැබිලා තියෙනවා” කියලා. ඒ හේතුවෙන් ඔහු මහත් සතුටක් ලබනවා. මහත් සොම්නසක් ලබනවා.

74. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ පුරිසෝ සධනෝ සභෝගෝ කන්තාරද්ධානමග්ගං පටිපජ්ජෙය්‍ය දුබ්භික්ඛං සප්පටිභයං, සෝ අපරේන සමයේන තං කන්තාරං නිත්ථරෙය්‍ය, සොත්ථිනා ගාමන්තං අනුපාපුණෙය්‍ය ඛේමං අප්පටිභයං, තස්ස ඒවමස්ස: “අහං ඛෝ පුබ්බේ සධනෝ සභෝගෝ කන්තාරද්ධානමග්ගං පටිපජ්ජිං දුබ්භික්ඛං සප්පටිභයං. සො’ම්හි ඒතරහි තං කන්තාරං තිණ්ණෝ සොත්ථිනා ගාමන්තං අනුප්පත්තෝ ඛේමං අප්පටිභය”න්ති. සෝ තතෝ නිදානං ලභේථ පාමොජ්ජං, අධිගච්ඡෙය්‍ය සෝමනස්සං-

පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒක මේ වගේ දෙයක්. පුරුෂයෙක් ධනය ඇතිව, භෝග සම්පත් ඇතිව, ආහාරපාන දුලභ වූ, බිය උවදුරු සහිත කාන්තාර ගමනකට පිවිසෙනවා. නමුත් ඔහු පසු කාලෙක ඒ කාන්තාරයෙන් එතෙර වෙනවා. සුවසේම ගමන අවසන් කොට බිය, උවදුරු නැති ආරක්ෂාව ඇති තැනකට පැමිණෙනවා. එතකොට ඔහුට මෙහෙම හිතෙනවා “මං කලින් ධනය ඇතිව, භෝග සම්පත් ඇතිව, ආහාරපාන දුලභ වූ, බිය උවදුරු සහිත කාන්තාර ගමනකට පිවිසුනා. නමුත් දැන් මා ඒ කාන්තාරයෙන් එතෙර වුනා. සුවසේම ගමන අවසන් කොට බිය, උවදුරු නැති ආරක්ෂාව ඇති තැනකට පැමිණුනා” කියලා. ඒ හේතුවෙන් ඔහු මහත් සතුටක් ලබනවා. මහත් සොම්නසක් ලබනවා.

75. ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු යථා ඉණං යථා රෝගං යථා බන්ධනාගාරං යථා දාසබ්‍යං යථා කන්තාරද්ධානමග්ගං, ඒවං ඉමේ පඤ්ච නීවරණේ අප්පහීනේ අත්තනි සමනුපස්සති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ ආනණ්‍යං, යථා ආරොග්‍යං, යථා බන්ධනාමොක්ඛං, යථා භුජිස්සං, යථා ඛේමන්තභූමිං, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ භික්ඛු ඉමේ පඤ්ච නීවරණේ පහීනේ අත්තනි සමනුපස්සති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, අන්න ඒ විදිහමයි. භික්ෂුවත් (කලින්) ණයක් ගත්තා වගේ, ලෙඩ වුනා වගේ, හිරේවිලංගුවේ වැටුනා වගේ, වහල්බවට පත්වුනා වගේ, නිරුදක කතරකට පැමිණුනා වගේ මේ පංච නීවරණයන් ප්‍රහාණය නොවී තමා තුළ පවතින හැටි දකිනවා. නමුත් පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඒ ණය ගෙවා දමා ණය රහිත වුනා වගේ, රෝගයෙන් නිදහස් වෙලා නීරෝග වුනා වගේ, වියදම් නැතුව හිරෙන් නිදහස් වුනා වගේ, දාසබවෙන් නිදහස් වුනා වගේ, නිරුදක කතර ගෙවා ආරක්ෂා සහිත ක්ෂේම භූමියකට පැමිණුනා වගේ තමයි. පින්වත් වාසෙට්ඨ, අන්න ඒ විදිහමයි භික්ෂුව තමා තුළ මේ පංච නීවරණයන් දුරුවී ඇති ආකාරයත් දකින්නේ.

76. තස්සිමේ පඤ්ච නීවරණේ පහීනේ අත්තනි සමනුපස්සතෝ පාමොජ්ජං ජායති. පමුදිතස්ස පීති ජායති. පීතිමනස්ස කායෝ පස්සම්භති. පස්සද්ධකායෝ සුඛං වේදේති. සුඛිනෝ චිත්තං සමාධියති.

ඔහුට මේ පංච නීවරණයන් තමා තුළ නැති බව දකිද්දි මහත් සතුටක් ඇතිවෙනවා. ඒ ප්‍රමුදිත වීම ඇති කෙනාට ප්‍රීතිය ඇතිවෙනවා. ප්‍රීති මනසක් ඇති කෙනාගේ කය සංසිඳෙනවා. සංසිඳුණු කයින් යුතුව සැපක් විඳිනවා. සැප ඇති කෙනාගේ සිත සමාධිමත් වෙනවා.

77. සෝ මෙත්තාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්ථිං. ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මෙත්තාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අව්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ බලවා සංඛධමෝ අප්පකසිරේනේව චතුද්දිසං සරේන විඤ්ඤාපෙය්‍ය, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ ඒවං භාවිතාය මෙත්තාය චේතෝවිමුත්තියා යං පමාණකතං කම්මං න තං තත්‍රාවසිස්සති, න තං තත්‍රාවතිට්ඨති. අයම්පි ඛෝ වාසෙට්ඨ බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යතාය මග්ගෝ.

ඔහු මෛත්‍රී සහගත සිතින් එක් දිශාවක් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම දෙවෙනි දිශාවටත්, තුන්වෙනි දිශාවටත්, හතරවෙනි දිශාවටත් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම උඩ යට හරහට සියලු තැනම, සියලු අයුරින් තමා හා සමකොට සකල ලෝකයටම විපුල වූ ප්‍රදේශ වශයෙන් පුළුල් වූ ප්‍රමාණ රහිත වූ වෛර නැති, තරහ නැති මෙත් සිත පතුරුවා වාසය කරනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, එය මෙවැනි දෙයක්. සක්පිඹින බලවත් පුරුෂයෙක් ඉතා පහසුවෙන්ම සිව් දිශාවට සක් හඬ පතුරුවනවා වගේ, අන්න ඒ අයුරින්ම පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහට වඩන ලද මෛත්‍රී චිත්ත විමුක්තියෙන් ප්‍රමාණවත් පරිදි කරන ලද යම් කර්මයක් ඇත්නම් එය එහි (කාම ලෝකයෙහි) ඉතුරු වෙන්නේ නෑ. එය එහි යටවෙලා තිබෙන්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ මෛත්‍රී චිත්ත විමුක්තියත් බ්‍රහ්මයා හා එක්වන මාර්ගයකි.

78. පුන ච පරං වාසෙට්ඨ භික්ඛු කරුණාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති. තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්ථිං. ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං කරුණාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අව්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ බලවා සංඛධමෝ අප්පකසිරේනේව චතුද්දිසං සරේන විඤ්ඤාපෙය්‍ය, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ ඒවං භාවිතාය කරුණාය චේතෝවිමුත්තියා යං පමාණකතං කම්මං න තං තත්‍රාවසිස්සති, න තං තත්‍රාවතිට්ඨති. අයම්පි ඛෝ වාසෙට්ඨ බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යතාය මග්ගෝ.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, තවදුරටත් කියනවා නම්, භික්ෂුව කරුණා සහගත සිතින් එක් දිශාවක් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම දෙවෙනි දිශාවටත්, තුන්වෙනි දිශාවටත්, හතරවෙනි දිශාවටත් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම උඩ යට හරහට සියලු තැනම, සියලු අයුරින් තමා හා සමකොට සකල ලෝකයටම විපුල වූ ප්‍රදේශ වශයෙන් පුළුල් වූ ප්‍රමාණ රහිත වූ වෛර නැති, තරහ නැති කරුණා සිත පතුරුවා වාසය කරනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, එය මෙවැනි දෙයක්. සක්පිඹින බලවත් පුරුෂයෙක් ඉතා පහසුවෙන්ම සව් දිශාවට සක් හඬ පතුරුවනවා වගේ, අන්න ඒ අයුරින්ම පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහට වඩන ලද කරුණා චිත්ත විමුක්තියෙන් ප්‍රමාණවත් පරිදි කරන ලද යම් කර්මයක් ඇත්නම් එය එහි (කාම ලෝකයෙහි) ඉතුරු වෙන්නේ නෑ. එය එහි යටවෙලා තිබෙන්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ කරුණා චිත්ත විමුක්තියත් බ්‍රහ්මයා හා එක්වන මාර්ගයකි.

79. පුන ච පරං වාසෙට්ඨ භික්ඛු මුදිතාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්ථිං. ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං මුදිතාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අව්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ බලවා සංඛධමෝ අප්පකසිරේනේව චතුද්දිසං සරේන විඤ්ඤාපෙය්‍ය, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ ඒවං භාවිතාය මුදිතාය චේතෝවිමුත්තියා යං පමාණකතං කම්මං න තං තත්‍රාවසිස්සති, න තං තත්‍රාවතිට්ඨති. අයම්පි ඛෝ වාසෙට්ඨ බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යතාය මග්ගෝ.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, තවදුරටත් කියනවා නම්, භික්ෂුව මුදිතා (අන්‍යයන් සැප සේ වාසය කිරීම ගැන තමා සතුටු වීම) සහගත සිතින් එක් දිශාවක් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම දෙවෙනි දිශාවටත්, තුන්වෙනි දිශාවටත්, හතරවෙනි දිශාවටත් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම උඩ යට හරහට සියලු තැනම, සියලු අයුරින් තමා හා සමකොට සකල ලෝකයටම විපුල වූ ප්‍රදේශ වශයෙන් පුළුල් වූ ප්‍රමාණ රහිත වූ වෛර නැති, තරහ නැති මුදිතා සිත පතුරුවා වාසය කරනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, එය මෙවැනි දෙයක්. සක්පිඹින බලවත් පුරුෂයෙක් ඉතා පහසුවෙන්ම සිව් දිශාවට සක් හඬ පතුරුවනවා වගේ. අන්න ඒ අයුරින්ම පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහට වඩන ලද මුදිතා චිත්ත විමුක්තියෙන් ප්‍රමාණවත් පරිදි කරන ලද යම් කර්මයක් ඇත්නම් එය එහි (කාම ලෝකයෙහි) ඉතුරු වෙන්නේ නෑ. එය එහි යටවෙලා තිබෙන්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ මුදිතා චිත්ත විමුක්තියත් බ්‍රහ්මයා හා එක්වන මාර්ගයකි.

80. පුන ච පරං වාසෙට්ඨ භික්ඛු උපෙක්ඛාසහගතේන චේතසා ඒකං දිසං ඵරිත්වා විහරති තථා දුතියං තථා තතියං තථා චතුත්ථං. ඉති උද්ධමධෝ තිරියං සබ්බධි සබ්බත්තතාය සබ්බාවන්තං ලෝකං උපෙක්ඛාසහගතේන චේතසා විපුලේන මහග්ගතේන අප්පමාණේන අවේරේන අව්‍යාපජ්ජේන ඵරිත්වා විහරති. සෙය්‍යථාපි වාසෙට්ඨ බලවා සංඛධමෝ අප්පකසිරේනේව චතුද්දිසං සරේන විඤ්ඤාපෙය්‍ය, ඒවමේව ඛෝ වාසෙට්ඨ ඒවං භාවිතාය උපෙක්ඛාය චේතෝවිමුත්තියා යං පමාණකතං කම්මං න තං තත්‍රාවසිස්සති, න තං තත්‍රාවතිට්ඨති. අයම්පි ඛෝ වාසෙට්ඨ බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යතාය මග්ගෝ.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, තවදුරටත් කියනවා නම්, භික්ෂුව උපේක්ෂා සහගත සිතින් එක් දිශාවක් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම දෙවෙනි දිශාවටත්, තුන්වෙනි දිශාවටත්, හතරවෙනි දිශාවටත් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම උඩ යට හරහට සියලු තැනම, සියලු අයුරින් තමා හා සමකොට සකල ලෝකයටම විපුල වූ ප්‍රදේශ වශයෙන් පුළුල් වූ ප්‍රමාණ රහිත වූ වෛර නැති, තරහ නැති උපේක්ෂා සිත පතුරුවා වාසය කරනවා. පින්වත් වාසෙට්ඨ, එය මෙවැනි දෙයක්. සක්පිඹින බලවත් පුරුෂයෙක් ඉතා පහසුවෙන්ම සිව් දිශාවට සක් හඬ පතුරුවනවා වගේ, අන්න ඒ අයුරින්ම පින්වත් වාසෙට්ඨ, ඔය විදිහට වඩන ලද උපේක්ෂා චිත්ත විමුක්තියෙන් ප්‍රමාණවත් පරිදි කරන ලද යම් කර්මයක් ඇත්නම් එය එහි (කාම ලෝකයෙහි) ඉතුරු වෙන්නේ නෑ. එය එහි යටවෙලා තිබෙන්නේ නෑ. පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ උපේක්ෂා චිත්ත විමුක්තියත් බ්‍රහ්මයා හා එක්වන මාර්ගයකි.

81. තං කිං මඤ්ඤසි වාසෙට්ඨ? ඒවංවිහාරී භික්ඛු සපරිග්ගහෝ වා අපරිග්ගහෝ වා?ති.

පින්වත් වාසෙට්ඨ, මේ ගැන කුමක්ද හිතන්නේ? ඔය විදිහට වාසය කරන භික්ෂුව ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්වීමක් තියෙනවාද? ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්වීමක් නැද්ද?”

“අපරිග්ගහෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ඒ භික්ෂුව) ස්ත්‍රීන් සමඟ එක්වීමක් නෑ.”

“සවේරචිත්තෝ වා අවේරචිත්තෝ වා?”ති.

“(ඒ භික්ෂුව) වෛර සිත් ඇතිවද ඉන්නේ? අවෛරී සිතින්ද ඉන්නේ?”

“අවේරචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ඒ භික්ෂුව) අවෛරී සිතිනුයි ඉන්නේ.”

“සබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ වා අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ වා?”ති.

“(ඒ භික්ෂුව) පීඩා සහිත සිත් ඇතිවද ඉන්නේ? පීඩා රහිත සිතින්ද ඉන්නේ?”

“අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ඒ භික්ෂුව) පීඩා රහිත සිතිනුයි ඉන්නේ.”

“සංකිලිට්ඨචිත්තෝ වා අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ වා?”ති.

“(ඒ භික්ෂුව) කිලිටි වූ සිත් ඇතිවද ඉන්නේ? නොකිලිටි සිතින්ද ඉන්නේ?”

“අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ඒ භික්ෂුව) නොකිලිටි සිතිනුයි ඉන්නේ.”

“වසවත්තී වා අවසවත්තී වා?”ති.

“(ඒ භික්ෂුව) තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය නොහැකි සිත් ඇතිවද ඉන්නේ? තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය හැකි සිතින්ද ඉන්නේ?”

“වසවත්තී භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, (ඒ භික්ෂුව) තමාගේ වසඟයේ පැවැත්විය හැකි සිතිනුයි ඉන්නේ.”

82. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ අපරිග්ගහෝ භික්ඛු. අපරිග්ගහෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අපරිග්ගහස්ස භික්ඛුනෝ අපරිග්ගහේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

“එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරවයි ඉන්නේ. ඒ වගේම බ්‍රහ්මයාත් ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරව ඉන්න භික්ෂුව හා ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය එසේමයි.”

“සාධු වාසෙට්ඨ. සෝ වත වාසෙට්ඨ අපරිග්ගහෝ භික්ඛු කායස්ස භේදා පරම්මරණා අපරිග්ගහස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගෝ භවිස්සතීති ඨානමේතං විජ්ජති.”

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, ස්ත්‍රී ඇසුරෙන් තොරව ඉන්න භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු ස්ත්‍රී ඇසුරක් නැති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදු විය හැකි දෙයක්මයි.

83. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ අවේරචිත්තෝ භික්ඛු. අවේරචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අවේරචිත්තස්ස භික්ඛුනෝ අවේරචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව අවෛරී සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ. ඒ වගේම බ්‍රහ්මයාත් අවෛරී සිත් ඇතුවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් අවෛරී සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව හා අවෛරී සිත් ඇතිව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය එසේමයි.”

“සාධු වාසෙට්ඨ. සෝ වත වාසෙට්ඨ අවේරචිත්තෝ භික්ඛු කායස්ස භේදා පරම්මරණා අවේරචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගෝ භවිස්සතීති ඨානමේතං විජ්ජති.”

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, අවෛරී සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු අවෛරී සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදු විය හැකි දෙයක්මයි.

84. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ භික්ඛු. අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තස්ස භික්ඛුනෝ අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව පීඩා රහිත සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ. ඒ වගේම බ්‍රහ්මයාත් පීඩා රහිත සිත් ඇතුවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් පීඩා රහිත සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව හා පීඩා රහිත සිත් ඇතිව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය එසේමයි.”

“සාධු වාසෙට්ඨ. සෝ වත වාසෙට්ඨ අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තෝ භික්ඛු කායස්ස භේදා පරම්මරණා අබ්‍යාපජ්ඣචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගෝ භවිස්සතීති ඨානමේතං විජ්ජති.”

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, පීඩා රහිත සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු පීඩා රහිත සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදු විය හැකි දෙයක්මයි.

85. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ භික්ඛු. අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ අසංකිලිට්ඨචිත්තස්ස භික්ඛුනෝ අසංකිලිට්ඨචිත්තේන බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව නොකිලිටි සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ. ඒ වගේම බ්‍රහ්මයාත් නොකිලිටි සිත් ඇතුවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් නොකිලිටි සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව හා නොකිලිටි සිත් ඇතිව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවා ද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය එසේමයි.”

“සාධු වාසෙට්ඨ. සෝ වත වාසෙට්ඨ අසංකිලිට්ඨචිත්තෝ භික්ඛු කායස්ස භේදා පරම්මරණා අසංකිලිට්ඨචිත්තස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගෝ භවිස්සතීති ඨානමේතං විජ්ජති.”

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, නොකිලිටි සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු නොකිලිටි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදු විය හැකි දෙයක්මයි.

86. “ඉති කිර වාසෙට්ඨ වසවත්තී භික්ඛු. වසවත්තී බ්‍රහ්මා. අපි නු ඛෝ වසවත්තිස්ස භික්ඛුනෝ වසවත්තිනා බ්‍රහ්මුනා සද්ධිං සංසන්දති සමේතී?”ති.

එහෙම නම් පින්වත් වාසෙට්ඨ, භික්ෂුව තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇතිවයි ඉන්නේ. ඒ වගේම බ්‍රහ්මයාත් තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇතුවයි ඉන්නේ. එහෙම නම් තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව හා තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇතිව ඉන්න බ්‍රහ්මයා සැසඳෙනවාද? සම වෙනවාද?”

“ඒවං භෝ ගෝතම.”

“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එය එසේමයි.”

“සාධු වාසෙට්ඨ. සෝ වත වාසෙට්ඨ වසවත්තී භික්ඛු කායස්ස භේදා පරම්මරණා වසවත්තිස්ස බ්‍රහ්මුනෝ සහව්‍යූපගෝ භවිස්සතීති ඨානමේතං විජ්ජතී”ති.

“හොඳයි පින්වත් වාසෙට්ඨ, තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇතිව ඉන්න භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන්ම කය බිඳී මරණින් මතු තමා වසඟයේ පවත්වා ගත හැකි සිත් ඇති බ්‍රහ්මයා හා එක්වීමකට යනවාය යන කරුණ සිදු විය හැකි දෙයක්මයි.”

87. ඒවං වුත්තේ වාසෙට්ඨභාරද්වාජා මාණවා භගවන්තං ඒතදවෝචුං: “අභික්කන්තං භෝ ගෝතම අභික්කන්තං භෝ ගෝතම. සෙය්‍යථාපි භෝ ගෝතම නික්කුජ්ජිතං වා උක්කුජ්ජෙය්‍ය, පටිච්ඡන්නං වා විවරෙය්‍ය, මූළ්හස්ස වා මග්ගං ආචික්ඛෙය්‍ය, අන්ධකාරේ වා තේලපජ්ජෝතං ධාරෙය්‍ය චක්ඛුමන්තෝ රූපානි දක්ඛන්තීති, ඒවමේව භෝතා ගෝතමේන අනේකපරියායේන ධම්මෝ පකාසිතෝ. ඒතේ මයං භගවන්තං ගෝතමං සරණං ගච්ඡාම ධම්මඤ්ච භික්ඛුසංඝඤ්ච. උපාසකේ නෝ භවං ගෝතමෝ ධාරේතු අජ්ජතග්ගේ පාණුපේතේ සරණංගතේ”ති.

මෙසේ වදාළ විට වාසෙට්ඨ, භාරද්වාජ මාණවකයන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම සැළකර සිටියා. “ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ඉතා සුන්දරයි. ස්වාමීනී භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ඉතා සුන්දරයි. යටට හරවා තිබූ දෙයක් උඩු අතට හැරෙව්වා වගෙයි. වහලා තිබුණු දෙයක් ඇරලා පෙන්නුවා වගෙයි. මං මුළා වූවන්ට නියම මග පෙන්වා දෙනවා වගෙයි. ඇස් ඇති උදවියට රූප දකින්න අඳුරෙහි තෙල් පහනක් දල්වා ගෙන දරා සිටිනවා වගෙයි. ඔය විදිහට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් නොයෙක් අයුරින් ශ්‍රී සද්ධර්මය වදාළා. ස්වාමීනී, මේ අපිත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේව සරණ යනවා. ශ්‍රී සද්ධර්මයත් ආර්ය මහා සංඝ රත්නයත් සරණ යනවා. ස්වාමීනී, අප ගැන අද පටන් දිවි තිබෙන තුරාවටම තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයන් ලෙස සළකන සේක්වා!” කියලා.

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

තේවිජ්ජසුත්තං නිට්ඨිතං තේරසමං.

දහතුන්වෙනි තේවිජ්ජ සූත්‍රය නිමාවිය.

සීලක්ඛන්ධවග්ගෝ නිට්ඨිතෝ පඨමෝ.

පළමුවෙනි සීලක්ඛන්ධ වර්ගය නිමාවිය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/dn1_13/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M