අනුන්ට අභූත චෝදනා කරන කෙනාට නිරයේ තමයි උපදින්ට වෙන්නෙ. තමන් යම් පවක් කරලා, ඒක කළේ නැතෙයි කියන කෙනාත්, නිරයේ ම තමයි උපදින්නෙ. පහත් ක්රියාවලින් යුතු ඒ මිනිස්සු දෙන්නම මැරිලා ගිය දවසක නිරයේ ඉපදීමෙන් සමාන වෙනවා.
(ජේතවනාරාමයේදී සුන්දරී පරිබ්රාජිකාව අරභයා වදාළ ගාථාවකි.)
කිසි සංවරකමක් නැති, පාපී අකුසල් ඇති බොහෝ දෙනෙක් සිවුර විතරක් බෙල්ලෙ ඔතාගෙන ඉන්නවා. ඒ පවිටු පුද්ගලයන් තමන්ම කරගෙන යන පව් නිසා, ගිහින් උපදින්නේ නිරයේ.
(වේළුවනයේදී ප්රේතව දුක් විඳින පිරිසක් අරභයා වදාළ ගාථාවකි.)
දුස්සීලව ඉඳගෙන, අසංවරව ජීවත් වෙමින්, සැදැහැවතුන් පූජා කරන දන් පැන් වළඳනවා නම්, ඔයිට වඩා හොඳයි, ගිනිදැල් විහිදෙන රත්වුණු යකඩගුලි ගිලින එක.
(විශාලා මහනුවරදී වග්ගුමුදා ගංතෙර තෙරවරුන් පිරිසක් අරභයා වදාළ ගාථාවකි.)
පර ස්ත්රීන් සේවනය කරන ප්රමාදී පුද්ගලයා කරදර හතරකට ගොදුරු වෙනවා. පළවෙනි එක පව් රැස්වීම, හිතේ චකිතය නිසා සතුටක් විඳින්ට නැතිකම දෙවැන්නයි. තුන්වෙනි එක නින්දාවයි. සතරවැන්න නිරයේ ඉපදීමයි.
පව් රැස්කරගත්තු කෙනෙකුගේ උපතත් පාපීමයි. බියේ ගැහි ගැහී, තවත් භයවෙච්ච කාන්තාවක් එක්ක ඇතිකරගත්ත ඔය කාම සේවනයෙන් ඇතිවන ආශ්වාදය හරිම චුට්ටයි. ආණ්ඩුවට අහුවුණොත් බරපතල දඬුවම් විඳින්ට සිද්ධ වෙනවා. ඒ නිසා බුද්ධිමත් මනුෂ්යයා පරස්ත්රීන් සේවනය නොකළ යුතුයි.
(සැවැත් නුවරදී ඛේම සිටුවරයා අරභයා වදාළ ගාථාවන්ය.)
වැරදි විදිහට කුසතණ ගහ ඇල්ලුවොත්, ඒක අල්ලපු අතමයි කැපිල යන්නෙ. වැරදි විදිහට පුරුදු කරපු මහණකමෙන් නිරයට ම යි ඇදගෙන යන්නෙ.
ස්ථිර අදහසකින් තොරව, බුරුලට ගත් යම් සීලාදියක් තියෙනවා නම්, කිලුටු සහිත යම් ව්රතයක් තියෙනවා නම්, සැක කටයුතු මහණකමක් තියෙනවා නම්, ඒ කිසි දේකින් සාර්ථක ප්රතිඵල ලබන්නට බෑ.
ඉදින් සීලාදී ගුණ ධර්ම දියුණු කරනවා නම්, දැඩි වීරියකින්, පරාක්රමයකින් ම යි කරන්ට ඕනෙ. පැවිද්ද ලිහිල්ව ගත්තොත්, බොහෝ විට සිදුවෙන්නෙ කෙලෙස් වැගිරෙන එක.
(ජේතවනාරාමයේදී එක්තරා අලජ්ජී භික්ෂුවක් අරභයා වදාළ ගාථාවන්ය.)
පාපී අකුසල් නොකරන එකමයි හොඳ. නැත්නම්, පස්සේ දුක් විඳින්ට සිදුවෙනවා. යමක් කළාට පස්සේ පසුතැවිල්ලක් නැත්නම්, අන්න එබඳු කුසල් දහම් කිරීම තමයි හොඳ.
(ජේතවනාරාමයේදී ඉරිසියාකාර ස්ත්රියක් අරභයා වදාළ ගාථාවකි.)
ඇතුළතත්, පිටතත් හොඳින් ආරක්ෂා සංවිධානය කරපු, දුර පළාතක තියෙන නගරයක් වගේ තමන්ගේ ජීවිතය ද වරදට වැටෙන්ට නොදී රැකගන්ට ඕනෙ. මේ උතුම් අවස්ථාව ඔබට නම් මගහැරෙන්ට එපා! මේ උතුම් අවස්ථාව ඉක්ම ගියොත්, නිරයේ වැටිලා ශෝක කරන්නට වෙනවා.
(ජේතවනාරාමයේදී බොහෝ ආගන්තුක භික්ෂු පිරිසක් අරභයා වදාළ ගාථාවකි.)
විලි වසාගෙන සිටීම ගැන ලැජ්ජා විය යුතු නෑ. (මේ නිගණ්ඨයින් ඒකටත් ලැජ්ජයි.) නමුත් ලැජ්ජා විය යුත්තේ නිර්වස්ත්රව සිටීමටයි. (මේ නිගණ්ඨයින් ඒකට ලැජ්ජා නෑ.) මිථ්යා දෘෂ්ටිය පුරුදු කරන සත්වයන් අපායට ගිහිල්ලයි නවතින්නෙ.
බිය රහිත වූ නිවන් මග ගැන (මේ නිගණ්ඨයින්) භයවෙලා ඉන්නෙ, බිය විය යුතු දේවල් පුරුදු කිරීම ගැන (මේ නිගණ්ඨයින්ට) කිසි භයක් නෑ. මිථ්යා දෘෂ්ටි පුරුදු කරන සත්වයා අපායේ තමයි උපදින්නේ.
(ජේතවනාරාමයේදී නිගණ්ඨයින් අරභයා වදාළ ගාථාවන්ය.)
නිවැරදි වූ ආර්ය ධර්මය ගැන (මිථ්යා දෘෂ්ටික උදවිය) හිතාගෙන ඉන්නෙ වැරදි විදිහටයි. නමුත් වැරදි අධර්මය ඔවුන්ට පේන්නේ ඉතා නිවැරදි දෙයක් හැටියටයි. මිථ්යා දෘෂ්ටිය පුරුදු කරන සත්වයන් අපායේ තමයි උපදින්නේ.
වැරදි දේ වැරදි දේ විදිහට දැනගෙන, නිවැරදි වූ ධර්මය නිවැරදි දේ හැටියට දැනගෙන, සම්මා දිට්ඨිය පුරුදු කරන සත්වයන් සුගතියේ තමයි උපදින්නේ.
(ජේතවනාරාමයේදී අන්යාගමිකයන් පිරිසක් අරභයා වදාළ ගාථාවන්ය.)
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
නිරය ගැන වදාළ කොටස නිමා විය.
(නිරය වග්ගය නිමා විය.)
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn1_2-22/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M