404. ඒ දිනවල භාග්යවතුන් වහන්සේ වැඩ සිටියේ රජගහ නුවර ලෙහෙණුන් ගේ අභය භූමිය වූ වේළුවනාරාමයේ. ඒ කාලෙ ම ස්ථවිර නම් වූ එක්තරා භික්ෂුවක් හිටියා. ඔහු ඉන්නේ හුදෙකලාවේ ම යි. හුදෙකලා වාසය ම යි වර්ණනා කරන්නේ. ඔහු හුදෙකලාවේ ම ගමට පිණ්ඩපාතෙ වඩිනවා. හුදෙකලාවේ ම ආපසු එනවා. හුදෙකලාවේ ම අප්රකටව වාඩි වෙනවා. හුදෙකලාවේ ම සක්මන් කරනවා.
එතකොට බොහෝ භික්ෂූන් භාග්යවතුන් වහන්සේ ලඟට පැමිණුනා. පැමිණිලා භාග්යවතුන් වහන්සේට වන්දනා කරල එකත්පස්ව වාඩි වුණා. එකත්පස්ව වාඩි වුණ ඒ භික්ෂූන් භාග්යවතුන් වහන්සේට මේ කරුණ පැවසුවා. “ස්වාමීනි, මෙහි ස්ථවිර නමින් එක්තරා භික්ෂුවක් ඉන්නවා. ඔහු හුදෙකලාවේ ම යි ඉන්නේ. හුදෙකලා වාසය ම යි වර්ණනා කරන්නේ.”
එතකොට භාග්යවතුන් වහන්සේ එක්තරා භික්ෂුවක් අමතා වදාළා. “පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න. මගේ වචනයෙන් ඒ භික්ෂුව අමතන්න. ‘ප්රිය ආයුෂ්මත් ස්ථවිර, අන්න ඔබට ශාස්තෘන් වහන්සේ කතා කරනවා’ කියල.” “එසේ ය ස්වාමීනි” කියා භාග්යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන් ඒ භික්ෂුව අර භික්ෂුව ලඟට ගියා. ගිහින් ඒ භික්ෂුවට මෙහෙම කිව්වා. ,“ප්රිය ආයුෂ්මත් ස්ථවිර, අන්න ඔබට ශාස්තෘන් වහන්සේ කතා කරනවා” කියල. “එසේ ය ප්රිය ආයුෂ්මතුනි” කියල අර ස්ථවිර භික්ෂුවත් ඒ භික්ෂුවට පිළිතුරු දීල භාග්යවතුන් වහන්සේ ලඟට ගියා. ගිහින් …. (පෙ) …. එකත්පස්ව හිටිය ඒ ස්ථවිර භික්ෂුව ගෙන් භාග්යවතුන් වහන්සේ මේ කරුණ අසා වදාළා. “පින්වත් භික්ෂුව, මේක ඇත්තක්ද? ඔබ හුදෙකලාවේ ම ඉන්නවා කියන්නේ. හුදෙකලා වාසය ගැන ම වර්ණනා කරනවා කියන්නේ” “එසේ ය ස්වාමීනි.”
“පින්වත් ස්ථවිර, ඔබ හුදෙකලාවේ ඉන්නේ කොයි ආකාරයෙන්ද? හුදෙකලා වාසය ගැන වර්ණනා කරන්නේ කොයි ආකාරයෙන් ද?” “ස්වාමීනි, මෙහෙ මම හුදෙකලාවේ ම ගමට පිණ්ඩපාතෙ වඩිනවා. හුදෙකලාවේ ම ආපසු එනවා. හුදෙකලාවේ ම අප්රකටව වාඩි වෙනවා. හුදෙකලාවේ ම සක්මන් කරනවා. ඉතින් ස්වාමීනි, මං ඔන්න ඔය විදිහට යි හුදෙකලාවේ ඉන්නේ. ඔය විදිහටයි හුදෙකලා වාසය ගැන වර්ණනා කරන්නේ.”
“පින්වත් ස්ථවිර, ඔවැනි හුදෙකලා වාසයක් තියෙනවා තමයි. මං ඒක නෑ කියල කියන්නේ නෑ. නමුත් පින්වත් ස්ථවිර, හුදෙකලා වාසය විස්තර වශයෙන් සම්පූර්ණ වෙන්නේ යම් ආකාරයකින් ද අන්න ඒක මා ඔබට කියල දෙන්නම්. හොඳට අහගන්නට ඕන. නුවණින් මෙනෙහි කරන්නට ඕන. මා කියා දෙන්නම්.” “එසේ ය ස්වාමීනි” කියල ඒ ස්ථවිර භික්ෂුව භාග්යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන්නා. භාග්යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා.
පින්වත් ස්ථවිර, හුදෙකලා වාසය විස්තර වශයෙන් සම්පූර්ණ වෙන්නේ කොහොමද? පින්වත් ස්ථවිර, මෙහි අතීත වූ යමක් තිබුණා නම් ඒ කෙරෙහි තිබුණ ආශාව නැතිවෙලා ගියා. ඒ වගේ ම අනාගතයේ යමක් ඇතිවෙනවා නම් ඒ කෙරෙහි තිබුණ ආශාවත් දුරු වෙලා ගියා. වර්තමාන ජීවිතය ගැන තිබෙන ඡන්ද රාගයත් මැනවින් ප්රහාණය කරලයි තියෙන්නේ. පින්වත් ස්ථවිර, ඔය විදිහට යි හුදෙකලා වාසය විස්තර වශයෙන් සම්පූර්ණ වෙන්නේ. භාග්යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා. මෙය වදාළ සුගත වූ ශාස්තෘන් වහන්සේ යළි මෙය ද වදාළා.
සියලු කෙලෙස් මර්ධනය කරපු, සියලු දේ අවබෝධ කරපු, ඉතා හොඳ ප්රඥාවෙන් යුතු කෙනා සියලු දෙය කෙරෙහි ම ඇලෙන්නේ නෑ. සියලු දෙය අත්හැරපු තණ්හාව ක්ෂය වීම නම් වූ නිවනට පැමිණ දුකෙන් නිදහස් වූ යම් මනුෂ්යයෙක් වේ නම් අන්න ඔහු හුදෙකලා වාසයෙන් යුතු කෙනා කියලයි මම කියන්නේ.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ථේරනාමක සූත්රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn2_9-1-10/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M