මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මගධ ජනපදයේ දකුණු කඳුකරයේ ඒකනාළා නම් වූ බ්රාහ්මණ ගමකයි වැඩවිසුවේ. ඒ දිනවල කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයාගේ කුඹුරු වපුරන කාලය නිසා නගුල් පන්සීයක් පමණ යොදවලා තිබුනා.
එදා භාග්‍යවතුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ උදේ වරුවෙ සිවුරු පොරවාගෙන, දෙපොට සිවුරත් අරගෙන, කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයාගේ වපුරන තැනට පිණ්ඩපාතෙ වැඩියා. ඒ වෙලාවේ කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයා පිරිසට ඇඹුල බෙදමින් හිටියා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඒ ඇඹුල බෙදන තැනට වැඩම කළා. වැඩම කරලා, පැත්තකින් හිටගෙන හිටියා.
එතකොට, කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයාට පිණ්ඩපාතයට වැඩම කරලා, හිටගෙන ඉන්න භාග්‍යවතුන් වහන්සේව දකින්න ලැබුනා. දැකලා, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා. “ශ්‍රමණය, මම නම් කුඹුරු සානවා. වපුරනවා. සීසෑමත් කරලා, වැපිරීමත් කරලයි අනුභව කරන්නෙ. ඉතින් ශ්‍රමණය ඔබත් සීසාන්න ඕන. වපුරන්න ඕන. සීසෑමත් කරලා, වැපිරීමත් කරලයි අනුභව කළ යුත්තේ.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“පින්වත් බ්‍රාහ්මණය, මමත් සීසානවා. වපුරනවා. සීසෑමත් කරලයි, වැපිරීමත් කරලයි වළඳන්නේ.”
(බ්‍රාහ්මණයා) :
“ඒ වුනාට භවත් ගෞතමයන් වහන්සේගේ විය දණ්ඩක්වත්, නගුලක් වත්, හී වැලක්වත්, කෙවිටත්වත්, ගොනුන්වත්, අපට දකින්න නැහැ නෙව. නමුත්, භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ මෙහෙම කියනවා. ‘පින්වත් බ්‍රාහ්මණය, මමත් සීසානවා. වපුරනවා. සීසෑමත් කරලයි, වැපිරීමත් කරලයි අනුභව කරන්නේ’ කියලා.” ඊට පස්සෙ කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයා, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ගාථාවකින් පැවසුවා.
“ඔබ ගොවියෙක්ය කියල කියනවා. ඒ වුනත් ඔබේ සීසෑමක් මට පේන්නෙ නෑ. ඔබ ගොවියෙක්ද කියල අපි අහන කරුණ ගැන කියල දෙන්න. ඒ සීසෑම ගැන අපි දැනගන්නෙ කොහොමද?”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“(පින්වත් බ්‍රාහ්මණය,) ශ්‍රද්ධාව තමයි බිත්තර වී. තපස තමයි වැස්ස. මගේ වියදණ්ඩත්, නඟුලත් කියල කියන්නෙ ප්‍රඥාවටයි. ලැජ්ජාව තමයි නගුල් හිස. මනස තමයි යොත. මගේ හී වැලත්, කෙවිටත් කියල කියන්නෙ සිහියටයි.
මම කය රැකගෙන ඉන්නෙ. වචනයත් රැකගෙන ඉන්නෙ. කුසට වැටෙන ආහාරය ගැන මට පාලනයක් තියෙනවා. මම අස්වනු නෙළීම කරන්නෙ ආර්ය සත්‍යයෙනුයි. මගේ නිදහස්වීම කියන්නෙ ඒ අමා නිවනටයි.
යම් තැනකට ගිහින් ශෝක නොකරයි නම්, අන්න ඒ අමා නිවන දක්වාම, නොනැවතී ගමන් කරන, වගකීම ඉසිලීම කියන්නෙ මගේ වීරියටයි.
ඔන්න ඔය විදිහටයි මම සීසෑවේ. අස්වැන්න හැටියට ලැබුනෙ ඒ අමා නිවනයි. මේ සීසෑම කළාට පස්සෙ හැම දුකින්ම නිදහස් වෙනවා.”
(බ්‍රාහ්මණය) :
“භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ වළඳන සේක්වා! භවතාණෝ නම් ගොවියෙක්ම යි. භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉතින් අමා ඵල ඇති සීසෑම කරනවා නෙව.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“පින්වත් බ්‍රාහ්මණය, ගාථා කියල ලැබෙන බොජුන් මං වළඳන එක සුදුසු නෑ. පිරිසිදු ජීවිතයක් ගෙවන කෙනෙකුගේ ස්වභාවය ඒක නොවෙයි. බුදුවරයන් වහන්සේලා ගාථා කියා ලැබෙන බොජුන් බැහැර කරනවා. පින්වත් බ්‍රාහ්මණය, යහපත් ධර්මයක් තියෙන කොට, තමයි ඔහොම පවතින්නෙ.
ගුණයෙන් පිරුණු, සැකකුකුස් සංසිඳුණු, නිකෙලෙස් මහඉසිවර රහතන් වහන්සේලා තව ඉන්නවා. උන්වහන්සේලාට දන්පැන්වලින් උපස්ථාන කරන්න. පින් කැමති උදවියට ඒක තමයි පින් කෙත.”
මෙසේ වදාළ විට, කසී භාරද්වාජ බ්‍රාහ්මණයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉතා මනහරයි! භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉතා මනහරයි! යටිකුරු වෙච්ච දෙයක් උඩට හැරෙව්වා වගේ. වහලා තිබිච්ච දෙයක් ඇරලා පෙන්නුවා වගෙයි. මංමුළා වූ කෙනෙකුට හරි මඟ කියා දුන්නා වගෙයි. ඇස් පෙනෙන උදවියට රූප දකින්නට අඳුරේ තෙල් පහනක් දරනවා වගෙයි. ඔය විදිහට භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ විසින් නොයෙක් ආකාරයෙන් දහම් දෙසා වදාළා. මමත් භවත් ගෞතමයන් වහන්සේව සරණ යනවා. සද්ධර්මයත්, භික්‍ෂුසංඝයාත් සරණ යනවා. භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ අද පටන්, දිවි හිමියෙන් තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයෙක් ලෙසින් මාව පිළිගන්නා සේක්වා!”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_7-2-1/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M