මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයේ. ඒ කාලයේම බක බ්රහ්මයාට මේ ආකාර වූ පාපී මිත්යා දෘෂ්ටියක් හටගෙන තිබුනා. ‘මේ බඹලොව තමයි නිත්ය. මේක ස්ථිරයි. මේක සදාකාලිකයි. මේක පරිපූර්ණයි. මේක චුත නොවන ස්වභාවයෙන් යුක්තයි. මේ බ්රහ්ම ජීවිතේ උපදින්නෙත් නෑ. දිරන්නෙත් නෑ. මැරෙන්නෙත් නෑ. චුත වෙන්නෙත් නෑ. යළි උපදින්නෙත් නෑ. මේ දෙයින් තොර වෙන උත්තරීතර නිවනක් නම් නැහැ’ කියලා.
එතකොට භාග්යවතුන් වහන්සේ තමන්වහන්සේගේ සිතින් බක බ්රහ්මයාගේ ඇතිවෙච්ච සිතුවිල්ල දැනගත්තා. බලවත් කෙනෙක් හැකිලූ අතක් දිගහරින වේගයෙන්, දික් කළ අතක් හකුළන වේගයෙන් භාග්යවතුන් වහන්සේ ජේතවනාරාමයෙන් අතුරුදහන් වෙලා ඒ බඹලොව පහළ වුනා. බක බ්රහ්මයාට දුරින්ම වඩින භාග්යවතුන් වහන්සේව දැකගන්න ලැබුනා. දැකලා භාග්යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා. “නිදුකාණෙනි, වඩිනු මැනව. නිදුකාණනි, ඔබවහන්සේට සුභ පැමිණීමක් වේවා! නිදුකාණෙනි, ඔබවහන්සේ මේ පැත්තෙ වැඩියේ බොහෝ කාලෙකින් නෙව. නිදුකාණෙනි, මේක තමයි නිත්ය. මේක තමයි ස්ථිර. මේක තමයි සදාකාලික. මේක සම්පූර්ණයි. මේක චුත නොවන ස්වභාවයෙන් යුක්තයි. මේකෙ ඉපදීමක් නෑ. දිරීමක් නෑ. මිය යාමක් නෑ. චුතවීමක් නෑ. යළි හටගැනීමක් නෑ. මෙතනින් තොර උත්තරීතර නිවනකුත් නෑ.”
එතකොට භාග්යවතුන් වහන්සේ බක බ්රහ්මයාට මෙහෙම වදාළා. “අනේ! පින්වත් බක බ්රහ්මය, ඔබ අවිද්යාව ඇතුළටම ගියා නේද? අනේ පින්වත් බක බ්රහ්මය, ඔබ අවිද්යාව ඇතුළටම ගියා නේද? අනිත්ය වූ දෙයක් ගැනමනෙ නිත්යයි කියල කියන්නෙ. අස්ථිර වූ දෙයක් ගැනමනෙ ස්ථිරයි කියන්නෙ. සදාකාලික නොවූ දෙයක් ගැනමනෙ සදාකාලිකයි කියන්නෙ. අසම්පූර්ණ දෙයක් ගැනමනෙ සම්පූර්ණයි කියන්නෙ. චුත වන ස්වභාවයට අයිති දෙයක්ම නෙව, චුතවන ස්වභාවයට අයිති නැතෙයි කියන්නෙ. යම් තැනක ඉපදීම තියෙද්දි, දිරීම තියෙද්දි, මිය යෑම තියෙද්දි, චුතවීම තියෙද්දි, යළි ඉපදීම තියෙද්දිම මේ විදිහට කියන්නෙ, ‘මේකෙ ඉපදීමක් නැත. දිරීමක් නැත. මිය යෑමක් නැත. චුත වීමක් නැත. යළි ඉපදීමක් නැත’ කියලා. උත්තරීතර වූ අනිත් නිවනක් තියද්දිමනෙ, උත්තරීතර වූ අනිත් නිවනක් නැතෙයි’ කියන්නෙ.”
(බක බ්රහ්මයා) :
“ගෞතමයන් වහන්ස, අපි පින් කරපු හැත්තෑ දෙදෙනෙක් ඉන්නවා. අපි වසවර්ති බවට පත්වෙලා, ජාති, ජරා, ඉක්මවා ගිහිල්ලයි ඉන්නෙ. මේක තමයි අන්තිම ආත්මභාවය. ලෝකයෙ කෙළවරට ඇවිල්ලයි ඉන්නෙ. මේක බඹලොව උපතයි. නොයෙක් ජනයා ඔය ජප කර කර පතන්නෙ අපි ගැන නෙව.”
(භාග්යවතුන් වහන්සේ) :
“පින්වත් බක බ්රාහ්මය, ඔබ ඔය දීර්ඝායුෂ තියෙනවා කියල හිතුවාට ඔය ජීවිතේ තුළ ඔබ හිතන තරම් දීර්ඝායුෂ නෑ. ඔතන ආයුෂ ස්වල්පයයි. බ්රහ්මය, ඔබට තව ඉතුරු වෙලා තියෙන්නෙ ආයුෂ නිරබ්බුද ලක්ෂයයි කියල මං දන්නවා.”
(බක බ්රහ්මයා) :
“භාග්යවතුන් වහන්ස, මම අනන්තයට දකින කෙනෙක්. ජාති, ජරා, ශෝක, ඉක්මවා ගියපු කෙනෙක්ය කියල ඔබ වහන්සේ තමන් ගැන පවසනවා. ඉතින්, එහෙම නම් මගේ පැරණි කර්මය මොකක්ද? මගේ ව්රතය මොකක්ද? සිල්වත්කම මොකක්ද? මට ඒක දැනගැනීමට කියල දෙනු මැනව.”
(භාග්යවතුන් වහන්සේ) :
“පායන කාලෙ පිපාසෙන් පීඩා විඳපු බොහෝ මිනිසුන්ට ඔබ පැන් දීල තියෙනවා. ඔබගේ ඒ පුරාණ ව්රතයත්, සිල්වත් බවත්, මම සිහිකරන්නෙ නිදාගෙන නැගිට්ටා වගේ.
හොරුන් විසින් ගං ඉවුරෙදී මිනිසුන්ව අල්ලගෙන, අත් පා බැඳල අරගෙන යද්දි, ඔබ ඒ මිනිස්සුන්ව නිදහස් කෙරෙව්වා. ඔබේ ඒ පැරණි ව්රතය, සිල්වත්කම මං සිහිකරන්නෙ නිදාගෙන නැගිට්ටා වගේ.
මිනිසුන්ව බිල්ලට ගන්න හිතාගෙන, රුදුරු නාගයෙක් ගංගා සැඩ පහරෙදී නැවක් අල්ලගත්තා. ඉතින් ඔබ බලපරාක්රමයෙන් ඒ නයාව මර්දනය කරලා, මිනිසුන්ව නිදහස් කරගත්තා. ඔබේ ඒ පුරාණ ව්රතයත් සීලයත් මං සිහිකරන්නෙ නිදාගෙන නැගිට්ටා වගේ.
ඒ කාලෙ මං කප්ප කියල ඔබේ අතවැසියෙක් වෙලා හිටියා. ඒ කාලෙ මං හිතුවෙ ඔබ බුද්ධිමත්, ව්රත සම්පන්න කෙනෙක්ය කියලා. ඒ ඔබේ පැරණි ව්රතයත්, සීලයත් මං සිහිකරන්නෙ නිදාගෙන නැගිට්ටා වගේ.”
(බක බ්රහ්මයා) :
“ඒකාන්තයෙන්ම ඔබ මගේ ආයුෂ දැනගත්තා නෙව. අනිත් දේවලුත් දැනගත්තො නෙව. ඔබවහන්සේ නම් බුදු කෙනෙක්ම තමයි. ඔබවහන්සේගේ මේ දිලිසී බබලන ආනුභාවය තුළින් බ්රහ්මලෝකය පවා ඒකාලෝක වෙලා.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_6-1-4/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M