මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයේ.
ඒ දිනවලම එක්තරා බැමිණියකගේ බ්‍රහ්මදේව නම් පුතෙක් ගිහි ගේ අත්හැරලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ පැවිදි වුනා. ඉතින් ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන් තනි වුනා. හුදෙකලා වුනා. අප්‍රමාදී වුනා. කෙලෙස් තවන වීරියෙන් දහමට දිවි පුරා වාසය කරන කොට කුලපුත්‍රයෝ ගිහි ජීවිතේ අත්හැරලා පැවිදි වෙන්නෙ යම් උතුම් අදහසකින්ද, අන්න ඒ නිවන් මගේ අවසානය වන අරහත්වය සුළු කලක් ඇතුළත තමා තුළින්ම අවබෝධ කරගෙන වාසය කළා. ඉපදීම නැති වුනා. නිවන් මඟ සම්පූර්ණ කරගත්තා. කළයුතු දේ කර අවසන් වුනා. ආයෙ නම් සසර දුකක් නැතැයි අවබෝධ වුනා. ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන් රහතන් වහන්සේලා අතර කෙනෙක් බවට පත්වුනා.
ඉතින් ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන් එදා උදේ වරුවේ සිවුරු පොරෝගෙන, පාත්තර සිවුරු අරගෙන, සැවැත් නුවරට පිණ්ඩපාතෙ ගියා. සැවැත් නුවර ගෙපිළිවෙළින් පිඬු සිඟා වඩින කොට තම මව්ගේ නිවසටත් පැමිණුනා. ඒ මොහොතේ ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන්ගේ මව් බැමිණිය, බ්‍රහ්මයාට නිතර පුදපූජාවල් තියනවා. එතකොට සහම්පතී බ්‍රහ්මයාට මෙහෙම හිතුනා. මේ ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන්ගේ මව් බැමිණිය බ්‍රහ්මයාට නිතර පුදපූජාවල් තියනවා. මං ඈව සංවේගයට පත් කරවන්න ඕන.
ඊට පස්සෙ සහම්පතී බ්‍රහ්මයා බලවත් කෙනෙක් හැකිලූ අතක් දිගහරින වේගයෙන්, දික් කළ අතක් හකුළන වේගයෙන් බඹලොවින් අතුරුදහන් වෙලා ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන්ගේ මෑණියන්ගේ නිවසේ පහළ වුනා. ඉතින් සහම්පතී බ්‍රහ්මයා අහසේ සිට ගෙන, ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදේව තෙරුන්ගේ මව් බැමිණියට ගාථාවලින් පැවසුවා.
“පින්වත් බැමිණිය, ඔබ යම් බඹෙකුට හැමතිස්සෙම පුදපූජාවල් කළත්, බ්‍රහ්මලෝකෙ මෙහෙ ඉඳල කොයිතරම් දුරද? පින්වත් බැමිණිය, මේ ජාතියෙ දේවල් බ්‍රහ්මයෝ අනුභව කරන්නෙ නෑ. බඹලොවට යන මාර්ගය නොදැන ඔය ජප කරන්නෙ මොනවාද?
ඒත් පින්වත් බැමිණිය, ඔබේ පුතණුවන් වන බ්‍රහ්මදේව තෙරුන් කෙලෙස් රහිතයි. දේවාතිදේව බවට පත්වෙලා ඉන්නෙ. ඔහු නිකෙලෙස් භික්‍ෂුවක්. ඔහු වෙන කෙනෙක්ව පෝෂණය කරන්නෙ නෑ. දැන් ඔබේ නිවසට පිණ්ඩපාතෙ වැඩලයි ඉන්නෙ.
ඒ තෙරුන් දන්පැන් පිළිගැනීමට සුදුසුයි. දහමේ පරතෙරට වැඩල ඉන්නෙ. තමා තුළ වඩන ලද හිතක් තියෙනවා. දෙවිමිනිසුන්ගේ දානය පිළිගන්න සුදුසුයි. පව් බැහැර කරලයි ඉන්නෙ. පව් සමඟ ගණුදෙනුවක් නෑ. සිසිල් වෙලා ඉන්නෙ. කුසගිනි නිවාගන්න විතරයි දානෙ චුට්ටක් සොයන්නෙ.
උන්වහන්සේට අතීතය ගැන ආශාවක් නෑ. අනාගතේ ගැනත් ආශාවක් නෑ. ශාන්තයි. ක්‍රෝධ දුම් රහිතයි. දුකක් නෑ. තණ්හාවක් නෑ. තැතිගන්න තැති නොගන්න හැම කෙනෙක් කෙරෙහිම දඬුමුගුරු අත්හැර තියෙන්නෙ. අන්න ඒ තෙරුන්ට ඔබේ පූජාවේ අග්‍ර කොටස වළඳන්න ලැබේවා!
උන්වහන්සේ කෙලෙස් රහිතයි. උපශාන්ත සිතින් යුක්තයි. දමනය වුන හස්තිරාජයෙක් වගෙයි. තෘෂ්ණා රහිතයි. ඉතා සිල්වත් භික්‍ෂුවක්. ඉතා හොඳින් කෙලෙසුන්ගෙන් නිදහස් වූ සිතින් යුතුයි. අන්න ඒ තෙරුන්ට ඔබේ පූජාවේ අග්‍ර කොටස වළඳන්න ලැබේවා!
පින්වත් බැමිණිය, හිත පහදවාගන්න. අචල ශ්‍රද්ධාව පිහිටුවා ගන්න. දන්පැන් ලැබීමට සුදුසු වූ උන්වහන්සේට දානෙ ටිකක් පූජා කරගන්න. සසර සැඩපහර තරණය කළ මුනිවරයෙක් දැකලා, මතු සැප ලැබෙන පින් කරගන්න.
ඉතින් ඒ බැමිණිය හිත පහදවාගත්තා. අචල ශ්‍රද්ධාව පිහිටුවා ගත්තා. දන්පැන් ලැබීමට සුදුසු උන්වහන්සේට දානෙ පූජා කරගත්තා. සසර සැඩපහර තරණය කළ ඒ මුනිවරයා දැකලා, මතු සැප ලැබෙන පින් කරගත්තා.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_6-1-3/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M