සැවැත් නුවරදී ………………………
එදා සීසූපචාලා භික්ෂුණිය උදේ වරුවේ සිවුරු පොරවාගෙන, පාත්‍ර සිවුරු අරගෙන, සැවැත් නුවරට පිඬුසිඟා වැඩියා. සැවැත් නුවර පිණ්ඩපාතේ වැඩලා දන් වළඳලා දවල් කාලෙ ගතකරන්න හිතාගෙන අන්ධ වනයට පිටත් වුණා. අන්ධ වනයෙ ඇතුළටම ගිහින් එක්තරා රුක්සෙවනක දවල් කාලෙ වාඩිවෙලා හිටියා.
එතකොට පවිටු මාරයා සීසූපචාලා භික්ෂුණිය ළඟට ආවා. ඇවිදින් සීසූපචාලා භික්ෂුණියට මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි භික්ෂුණී, ඔයි කොයි තාපසයාගේ මතවාදයටද කැමති?”
(සීසූපචාලා භික්ෂුණිය) :
“ආයුෂ්මත, මට ඔය කොයි තාපසයන්ගෙවත් මතවාද ඕන නෑ.”
(මාරයා):
“ඒ මොකද? හිස මුඩු කරල නේද ඉන්නෙ. ශ්‍රමණියක් වගෙයි පේන්නෙ. කවුරු උදෙසාද හිස මුඩු කළේ? තාපසයෙකුගේ මතවලට කැමති නෑ නේද? මෝඩියෙක් වගේ හැසිරෙන්නෙ මොකද?”
(සීසූපචාලා භික්ෂුණිය) :
“මේ බුදු සසුනෙන් පිට තමයි ඔය තාපසයො ඉන්නෙ. ඔවුන් මතවාදවල ගිලිලා ඉන්නෙ. මං ඔවුන්ගේ ධර්මවලට කැමති නෑ. හැබෑ ධර්මය තෝරාගන්න ඔවුන් දක්ෂත් නෑ.
ශාක්‍ය වංශයේ පහළ වී වදාළ ලොව කිසිවෙකුට සමාන නැති බුදු සමිඳුන් ඉන්නවා. උන්වහන්සේ හැමදෙයක්ම අභිභවනය කළා. මරු සෙනඟ නෙරපා දැම්මා. හැම තැනකදීම අපරාජිතයි. හැමදේකින්ම නිදහස් වුනා. කෙලෙස් රහිතයි. දහම් ඇස් ඇති ඒ බුදු සමිඳුන්ට හැම දෙයක්ම පේනවා.
උන්වහන්සේ හැම කර්මයක්ම ක්ෂය කරල, නිවනට පත් වුනා. දුකෙන් නිදහස් වුනා. කෙලෙස් ගෙවා දැම්මා. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ තමයි මාගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ. උන්වහන්සේගේ ශාසනයට මං හරි කැමතියි.”
එතකොට පවිටු මාරයා, …. (පෙ) …. එතනම අතුරුදහන් වුනා.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_5-1-8/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M