සංයුත්ත නිකාය

සගාථ වග්ගෝ

2.3.7. නන්ද සුත්තං

2.3.7. නන්ද දිව්‍යපුත්‍රයාට වදාළ දෙසුම

සාවත්ථියං…

සැවැත් නුවර ජේතවනාරාමයේදී …………………….

ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ නන්‌දෝ දේවපුත්තෝ භගවතෝ සන්‌තිකේ ඉමං ගාථං අභාසි.

එකත්පසක සිටි නන්ද දිව්‍යපුත්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.

අච්‌චෙන්‌ති කාලා තරයන්‌ති රත්‌තියෝ
වයෝගුණා අනුපුබ්‌බං ජහන්‌ති
ඒතං භයං මරණේ පෙක්‌ඛමානෝ
පුඤ්‌ඤානි කයිරාථ සුඛාවහානීති

“කාලය ගෙවිල යනවා. (ජීවත් වෙන්න තියෙන අවස්ථාව) රැයක් පාසා අහිමි වෙලා යනවා. පුද්ගලයාගේ වයස ටික ටික ඔහුව අත්හරිනවා. මරණය අභියස ඇති මේ බිය දකින කෙනා සැප ලබා දෙන පින්මයි කරන්න ඕන.”

(භගවා);

(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :

අච්‌චෙන්‌ති කාලා තරයන්‌ති රත්‌තියෝ
වයෝගුණා අනුපුබ්‌බං ජහන්‌ති
ඒතං භයං මරණේ පෙක්‌ඛමානෝ
ලෝකාමිසං පජහේ සන්‌තිපෙක්‌ඛෝති

“කාලය ගෙවිලා යනවා. (ජීවත් වෙන්න තියෙන අවස්ථාව) රැයක් පාසා අහිමි වෙලා යනවා. පුද්ගලයාගේ වයස ටික ටික ඔහුව අත්හරිනවා. මරණය අභියස තියෙන මේ බිය දකින කෙනා ශාන්ත වූ නිවන අපේක්‍ෂාවෙන් ලෝකාමිසය දුරුකරන්න ඕන.”

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_2-3-7/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M