ඒ දිනවල චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයාව රාහු අසුරිඳු විසින් අල්ලගෙනයි සිටියේ. ඉතින් එදා චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේව සිහි කරගෙන, ඒ වෙලාවේ මේ ගාථාවල් පැවසුවා.
“බුද්ධ වීරයන් වහන්ස, ඔබවහන්සේට නමස්කාර වේවා! ඔබවහන්සේ හැමදෙයින්ම නිදහස් වුනු සේක. මං දැන් කරදරේක වැටිලයි ඉන්නෙ. මට පිහිට වන සේක්වා!”
එතකොට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයා වෙනුවෙන් රාහු අසුරිඳුට ගාථාවලින් මෙහෙම වදාළා.
“ඒයි රාහු, චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයා අරහත් වූ තථාගතයන් වහන්සේව සරණ ගියා. බුදුරජාණන් වහන්සේලා ලෝකයට අනුකම්පා කරනවා. ඔය චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයාව නිදහස් කරන්න.”
එතකොට රාහු අසුරිඳු චන්දිම දිව්‍යපුත්‍රයාව නිදහස් කළා. තැති අරගෙන වේපචිත්ති අසුරිඳු ළඟට ගියා. එතනට ගිහින් සංවේගයෙන් යුක්තව, ඇඟේ මවිල් කෙළින් කරගෙන එකත්පසක සිටියා. එකත්පසක සිටිය රාහු අසුරිඳුට, වේපචිත්ති අසුරිඳු මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි රාහු, මොකද භයවෙලා වගේ? සඳ නිදහස් කළා නේද? ඉතින් දැන් මේ තැති අරගෙන, භයවෙලා වගේ ඉන්නෙ මොකද?”
(රාහු) :
“බුදු සමිඳුන් මට ගාථාවක් වදාළා. යම් විදිහකින් මං සඳ නිදහස් නොකළා නම්, මගේ හිස හත්කඩකට පැලෙන්න තිබුනා. ජීවිතයට සැපයක් නම් ලැබෙන්නෙ නෑ.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_2-1-9/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M