සැවැත් නුවර ජේතවනාරාමයේදී …………………….
එකත්පසක සිටි කාමද දිව්‍යපුත්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, (මේ බ්‍රහ්මචාරී ජීවිතය) දුෂ්කරයි. භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ගොඩාක්ම දුෂ්කරයි.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“කාමද, දුෂ්කර දේ වුනත් කරනවා. නිවන් මඟට බැසගත්තු, සිල්වත් වූ, සමාහිත සිත් තියෙන අය තමයි එහෙම කරන්නෙ. ගිහි ගෙයින් වෙන් වෙලා, දහම තුළ පිහිටි සිත් තියෙන ඔවුන් සැපය ලබන සතුටින් තමයි ඉන්නෙ.”
(කාමද දිව්‍යපුත්‍රයා) :
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, ඔය සතුට කියල කියන්නෙ දුර්ලභ දෙයක්.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“කාමද, දුර්ලභ දේ වුනත් ලබනවා. සිත සංසිඳීමේ ඇලී ඉන්න කෙනා, දිවා රාත්‍රී දෙකේම භාවනාවේ සිත් අලවාගෙන ඉන්න කෙනා තමයි ඒ දුර්ලභ සතුට ලබන්නෙ.”
(කාමද දිව්‍යපුත්‍රයා) :
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, මේ සිත කියන්නෙ එකඟ කරගන්න ගොඩාක් දුෂ්කර එකක්.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“කාමද, එකඟ කරන්න ගොඩාක් දුෂ්කර වුනත් එකඟ කරගන්නවා. ඉඳුරන් දමනය කිරීමේ ඇලුණු අය ඉන්නවා. ඒ අය මාරයාගේ තෘෂ්ණා දැල සිඳගෙන, පින්වත් කාමද, ඒ ආර්යන් වහන්සේල නිවනටම යනවා.”
(කාමද දිව්‍යපුත්‍රයා) :
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, විෂම මාර්ගයක් තියෙන්නෙ. ගමන දුෂ්කරයි.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“කාමද, මාර්ගය විෂම වුනත්, මාර්ගය දුෂ්කර වුනත්, ආර්යන් වහන්සේලා ඒ මඟ යනවා. නමුත්, ආර්ය තත්වයට පත් නොවෙච්ච උදවිය විෂම මාර්ගයේ ගිහින් යටිකුරු වෙලා වැටෙනවා. ආර්යන් වහන්සේලාගේ මාර්ගය සමයි. ආර්යන් වහන්සේලා තමයි විෂම ලෝකයේ සමව සිටින්නෙ.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_2-1-6/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M