මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයේ. එදා ශක්‍ර දේවේන්‍ද්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ළඟට ගියා. ගිහින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වන්දනා කළා. පැත්තකින් හිටගත්තා. පැත්තකින් හිටගත් ශක්‍ර දේවේන්‍ද්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේගෙන් ගාථාවකින් මෙකරුණ විමසුවා.
“පින්වත් ගෞතමයන් වහන්ස, කුමක් පුළුස්සා දැම්මොත්ද සුවසේ නිදන්නෙ? කුමක් පුළුස්සා දැමුවොත්ද ශෝක නොකරන්නෙ? වනසා දමන්න කැමති එකම එක දේ කුමක්ද?”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
සක් දෙවිඳුනි, ක්‍රෝධය පුළුස්සා දැමුවොත් සුවසේ නිදන්න පුළුවනි. ක්‍රෝධය පුළුස්සා දමලයි ශෝක නොකරන්නෙ. විෂ මුල් තියෙන (පළිගැනීම නමැති) මිහිරි අග තියෙන ක්‍රෝධය නැසීම ගැන ආර්යයන් වහන්සේලා ප්‍රශංසා කරනවා. ඇත්තෙන්ම ක්‍රෝධය පිළිස්සීමෙන්මයි ශෝක නොකරන්නෙ.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_11-3-1/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M