සංයුත්ත නිකාය

සගාථ වග්ගෝ

11.2.8. සක්ක නමස්සන සුත්තං

11.2.8. ශක්‍රයාගේ නමස්කාර කිරීම ගැන වදාළ දෙසුම

සාවත්‌ථියං….

සැවැත් නුවර ජේතවනාරාමයේදී …………………………..

භූතපුබ්‌බං භික්ඛවේ සක්කෝ දේවානමින්‌දෝ මාතලි සං‌ගාහකං ආමන්තේසි. යෝජේහි සම්‌ම මාතලි, සහස්‌සයුත්‌තං ආජඤ්‌ඤරථං. උය්‍යානභූමිං ගච්‌ඡාම සුභූමිං දස්‌සනායාති.

පින්වත් මහණෙනි, මේක ඉස්සර සිදුවෙච්ච දෙයක්. ශක්‍ර දේවේන්‍ද්‍රයා මාතලී රථාචාර්යා ඇමතුවා. “ඒයි මිත්‍රයා දහසක් රෝද ඇති, ආජානීය අසුන් යෙදූ රථය සූදානම් කරන්න. යහපත් උයන් බිම දකින්න යමු.”

ඒවං භද්‌දන්‌තවාති ඛෝ භික්ඛවේ මාතලි සංගාහකෝ සක්‌කස්‌ස දේවානමින්දස්ස පටිස්‌සුත්‌වා සහස්‌සයුත්‌තං ආජඤ්‌ඤරථං යෝජෙත්‌වා සක්‌කස්‌ස දේවානමින්දස්ස පටිවේදේසි. යුත්‌තෝ ඛෝ තේ මාරිස සහස්‌සයුත්‌තෝ ආජඤ්‌ඤරථෝ. යස්‌ස දානි කාලං මඤ්‌ඤසීති.

“එතකොට පින්වත් මහණෙනි, මාතලී රථාචාර්යා ‘එසේය, ඔබට යහපතක් වේවා!’ කියල ශක්‍ර දෙවියන්ට උත්තර දුන්නා. ඊට පස්සෙ රෝද දාහකින් යුතු ආජානීය අසුන් යෙදූ රථය පිළියෙළ කරලා, ශක්‍ර දේවේන්‍ද්‍රයාට දැනුම් දුන්නා. ‘නිදුකාණෙනි, රෝද දාහකින් යුතු ආජානීය අසුන් යෙදූ රථය පිළියෙළ කළා. ගමනට කල් දැනගත මැනව.’

අථ ඛෝ භික්ඛවේ සක්කෝ දේවානමින්‌දෝ වේජයන්‌තපාසාදා ඕරෝහන්‌තෝ පඤ්‌ජලිකෝ සුදං පුථුද්‌දිසා නමස්‌සති. අථ ඛෝ භික්ඛවේ මාතලි සංගාහකෝ සක්‌කං දේවානමින්‌දං ගාථාය අජ්‌ඣභාසි.

ඉතින් පින්වත් මහණෙනි, ශක්‍ර දේවේන්‍ද්‍රයා වෛජයන්ත නම් දිව්‍ය ප්‍රාසාදයෙන් බහිද්දි, දෙඅත් එකතු කොට හැම දිශාවකටම නමස්කාර කළා. එතකොට පින්වත් මහණෙනි, මාතලී රථාචාර්යා සක් දෙවිඳුට ගාථාවකින් පැවසුවා.

තං නමස්‌සන්‌ති තේවිජ්‌ජා සබ්‌බේ භුම්‌මා ච ඛත්‌තියා
චත්‌තාරෝ ච මහාරාජා තිදසා ච යසස්‌සිනෝ
අථ ඛෝ නාම සෝ යක්ඛෝ යං ත්‌වං සක්‌ක නමස්‌සසීති.

“වේදය හදාරන පෘථුවිවාසී සියලු දෙනාත්, රජවරුත්, සතරවරම් දෙවියොත්, සැපසම්පත් ඇති තව්තිසා දෙවියොත් ඔබට වඳිනවා. නමුත් සක් දෙවිඳුනි, ඔබ යම් කෙනෙකුට වඳිනවා නම්, ඒ දෙවියා කවුද?”

(සක්කෝ);

(ශක්‍ර දෙවි) :

මං නමස්‌සන්‌ති තේවිජ්‌ජා සබ්‌බේ භුම්‌මා ච ඛත්‌තියා
චත්‌තාරෝ ච මහාරාජා තිදසා ච යසස්‌සිනෝ.

“ත්‍රිවේදය හදාරන පෘථුවිවාසී සියලු දෙනාත්, රජවරුත්, සතරවරම් දෙවිවරුත්, යසස් ඇති තව්තිසා දෙවියොත් මට වඳිනවා තමයි.

අහඤ්‌ච සීලසම්‌පන්‌නේ චිරරත්‌තසමාහිතේ
සම්‌මාපබ්‌බජිතේ වන්‌දේ බ්‍රහ්‌මචරියපරායනේ.

මම වඳින්නෙ සිල්වත් වූ බොහෝ කලක් සමාධිමත් සිත් ඇති උතුම් බ්‍රහ්මචාරී ජීවිත ගෙවන, මනාකොට පැවිදි ජීවිත ගෙවන උතුමන්ටයි.

යේ ගහට්‌ඨා පුඤ්‌ඤකරා සීලවන්‌තෝ උපාසකා
ධම්මේන දාරං පෝසෙන්‌ති තේ නමස්‌සාමි මාතලීති.

මාතලී, ඒ වගේම තිසරණයේ පිහිටලා, උපාසක බවට පත්වුන, ගිහිගෙයි වසන, සිල්වත්, පින්-දහම් කරන, ධාර්මිකව අඹුදරුවන් පෝෂණය කරන ගිහි ශ්‍රාවකයින් ඉන්නවා. අන්න ඒ උදවියටත් මම වඳිනවා.”

(මාතලි);

(මාතලී) :

සෙට්‌ඨා හි කිර ලෝකස්‌මිං යේ ත්‌වං සක්‌ක නමස්‌සසි
අහම්‌පි තේ නමස්‌සාමි යේ නමස්‌සසි වාසවාති.

“පින්වත් සක් දෙවිඳුනි, ඔබ ඒ යම් කෙනෙකුන්ට වන්දනා කරනවා නම්, ඇත්තෙන්ම ඔවුන් ලෝකෙ ශ්‍රේෂ්ඨ තමයි. සක් දෙවිඳුනි, ඔබ වඳින උතුමන්ට මමත් වන්දනා කරන්නම්.”

(ථේරා);

(සංගායනා කළ රහතුන් වදාළ ගාථාවකි.)

ඉදං වත්‌වාන මඝවා දේවරාජා සුජම්‌පති
පුථුද්‌දිසා නමස්‌සිත්‌වා පමුඛෝ රථමාරුහීති.

“දෙවියන්ගේ රජු වූ, සුජාවගේ ස්වාමියා වූ, මඝ නම් වූ, සක්දෙව් රජ මේ ගාථාව කිව්වට පස්සෙ හැම දිශාවන්ටම වන්දනා කරලා රථයට නැග්ගා.”

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_11-2-8/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M