මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයේ. ඒ වන විට එක්තරා උපාසිකාවකගේ සානු නම් සාමණේර පුත්‍රයාව යකෙක් විසින් අල්ලගත්තා. එතකොට ඒ උපාසිකාව හඬ හඬා ඒ වෙලාවෙ මේ ගාථාවන් කිව්වා.
“තුදුස්වකටත්, පසළොස්වකටත්, අඩ මසක් පාසා අටවකටත්, සඳ නැගෙන කාලෙටත්, යම් කෙනෙක් අට්ඨාංග උපෝසථය සමාදන් වෙලා ඉන්නවා නම්, බ්‍රහ්මචාරීව ඉන්නවා නම්,
ඒ උදවිය සමඟ යක්‍ෂයො සෙල්ලමට යන්නෙ නෑ කියලා රහතන් වහන්සේලාගෙන් මං අහලා තියෙනවා. අද මම ඒක දකිනවා. සානු පුතාත් එක්ක මේ යක්‍ෂයො සෙල්ලම් කරනවා නෙව.”
(යක්‍ෂයා) :
“තුදුස්වකටත්, පසළොස්වකටත්, අඩ මසක් පාසා අටවකටත්, හඳ වැඩෙන කාලෙමත්, අෂ්ටාංග උපෝසථයත්, බඹසරත් යමෙක් රකිනවා නම්,
ඔවුන් සමඟ යක්කු සෙල්ලම් කරන්නෙ නෑ කියල ඔබ ඇසූ කරුණ හොඳයි. දැන් මේ කියන යක්‍ෂයින්ගේ වචනත් සානු නැගිට්ටට පස්සෙ කියන්න.
ඉතින් එළිපිට හෝ රහසින් හෝ පව් කරන්න එපා! යමෙක් පව් කරනවා නම්, පව් කළොත්, අහසට නැගී පැනලා යන්න හැදුවත් ඔබට ඒ දුකින් නිදහස් වෙන්න බෑ.”
(සානු) :
“අම්මේ, කෙනෙක් මැරුණාමනෙ අඬන්නෙ. එහෙම නැත්නම්, ජීවත් වෙන කෙනෙක් දකින්න නැත්නම්නෙ අඬන්නෙ. ඉතින් අම්මෙ, මං ජීවත් වන බව ඔබ හොඳට පේනවානෙ. අම්මෙ, දැන් මොකටද අඬන්නෙ?”
(උපාසිකාව) :
“පුතේ, කෙනෙක් මැරුණට පස්සෙ අඬනවා තමයි. ජීවත් වෙලා ඉන්න කෙනෙක් නොදකින කොටත් අඬනවා තමයි. යම් කෙනෙක් කාමයන් දුරු කරලා, පැවිදි වෙලා ඉඳලා, ආයමත් මේ දුකට ආපු නිසා පුතේ, අඬනවා. ඉතින් එයා ජීවත් වුනත් මැරුණා වගේ තමයි.
පුතේ, යන්තම් උණු අළු නිරයෙන් ගොඩ ඇවිල්ලයි මේ ඉන්නෙ. ආයෙමත් උණු අළු නිරයට යන්න කැමති ද? පුතේ, නිරයෙන් ගොඩ ඇවිල්ලා ඉඳගෙන ආයමත් නිරයට වැටෙන්න කැමතිද?
ආපහු යන්න. යහපතක්ම වෙන්න ඕන. ඒ ගැන කාට දොස් කියන්නද? ගිනි ගත්තු ගෙදරකින් එළියට ගත්තු බඩුවක් ආයෙත් ගින්නට දමන්න කැමතිද?”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_10-1-5/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M