මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහට යි. එසමයෙහි භාග්යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමා ගේ ආරාමයේ. එදා වච්ඡගොත්ත පිරිවැජියා භාග්යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණුනා. පැමිණ භාග්යවතුන් වහන්සේ සමඟ සතුටු වුනා. සතුටු විය යුතු පිළිසඳර කතාව නිමවා එකත්පස්ව වාඩිවුනා. එකත්පස්ව වාඩි වුන වච්ඡගොත්ත පිරිවැජියා භාග්යවතුන් වහන්සේට මෙය සැලකළා.
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය සාදාකාලික ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය සාදාකාලික ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය සාදාකාලික නො වේ ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය සාදාකාලික නො වේ ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය අන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය අන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය අනන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය අනන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘එය යි ආත්මය, එය යි ශරීරය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘එය යි ආත්මය, එය යි ශරීරය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ආත්මය අනිකකි, ශරීරය අනිකකි යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘ආත්මය අනිකකි, ශරීරය අනිකකි යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා, නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා, නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නෙත් නැත, නැත්තෙත් නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නෙත් නැත, නැත්තෙත් නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය සාදාකාලික ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය සාදාකාලික ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය සාදාකාලික නො වේ ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය සාදාකාලික නො වේ ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය අන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය අන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ලෝකය අනන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය අනන්තවත් ය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘එය යි ආත්මය, එය යි ශරීරය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘එය යි ආත්මය, එය යි ශරීරය යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘ආත්මය අනිකකි, ශරීරය අනිකකි යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘ආත්මය අනිකකි, ශරීරය අනිකකි යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
“කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.”
කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා, නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා, නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.
කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නෙත් නැත, නැත්තෙත් නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨියෙහි ද භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉන්නෙ? කියල මා ඇසූ විට “පින්වත් වච්ඡය, ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නෙත් නැත, නැත්තෙත් නැත යන මෙය ම යි සත්යය. අන් සෑම මතයක් ම හිස්’ කියන මෙම දෘෂ්ඨිය තුළ මම නෑ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ.
කිම භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, කවර ආදීනවයක් දකිමින් ද සර්වප්රකාරයෙන් ම මෙසේ මෙම දෘෂ්ඨි වලට නො පැමිණ වැඩවසන්නේ?”
“පින්වත් වච්ඡය, ‘ලෝකය සදාකාලික ය’ යන මෙම මතය දෘෂ්ඨිගත වීමක් ම යි. දෘෂ්ඨි අවුලක් ම යි. දෘෂ්ඨි කාන්තාරයක් ම යි. දෘෂ්ඨි කලබලයක් ම යි. දෘෂ්ඨි සැලීමක් ම යි. දෘෂ්ඨි බන්ධනයක් ම යි. දුක් සහිත දෙයක් ම යි. පීඩා සහිත දෙයක් ම යි. දැඩි ආයාස සහිත ම යි. දැවීම් සහිත දෙයක් ම යි. අවබෝධයෙන් යුතු කළකිරීම පිණිස හේතු වෙන්නේ නෑ. ඇල්ම දුරු කිරීම පිණිස හේතු වෙන්නේ නෑ. ඇල්ම නිරුද්ධ කිරීම පිණිස පවතින්නේ නෑ. සංසිඳීම පිණිස හේතුවෙන්නෙ නෑ. විශිෂ්ට ඤාණය පිණිස හේතුවෙන්නෙ නෑ. සත්යාවබෝධය පිණිස හේතුවෙන්නෙ නෑ. නිවන පිණිස හේතුවෙන්නෙ නෑ.
‘ලෝකය සදාකාලික නැත’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘ලෝකය අන්තවත් ය’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘ලෝකය අනන්තවත් ය’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘ජීවය ද එය යි, ශරීරය ද එය යි’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘ජීවය අනිකකි, ශරීරය අනිකකි’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු නැත’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නවා, නැත’ යන මෙම මතය ….(පෙ)…. ‘තථාගතයන් වහන්සේ මරණින් මතු ඉන්නෙත් නැත, නැත්තෙත් නැත’ යන මෙම මතය දෘෂ්ඨිගත වීමක් ම යි. දෘෂ්ඨි අවුලක් ම යි. දෘෂ්ඨි කාන්තාරයක් ම යි. දෘෂ්ඨි කලබලයක් ම යි. දෘෂ්ඨි සැලීමක් ම යි. දෘෂ්ඨි බන්ධනයක් ම යි. දුක් සහිත දෙයක් ම යි. පීඩා සහිත දෙයක් ම යි. දැඩි ආයාස සහිත ම යි. දැවීම් සහිත දෙයක් ම යි. අවබෝධයෙන් යුතු කළකිරීම පිණිස හේතු වෙන්නේ නෑ. ඇල්ම දුරු කිරීම පිණිස හේතු වෙන්නේ නෑ. ඇල්ම නිරුද්ධ කිරීම පිණිස පවතින්නේ නෑ. සංසිඳීම පිණිස හේතු වෙන්නෙ නෑ. විශිෂ්ට ඤාණය පිණිස හේතු වෙන්නෙ නෑ. සත්යාවබෝධය පිණිස හේතු වෙන්නෙ නෑ. නිවන පිණිස හේතු වෙන්නෙ නෑ. පින්වත් වච්ඡය, ඔන්න ඔය ආදීනව දැකීමෙනුයි මම සර්වප්රකාරයෙන් ම මෙසේ මෙම දෘෂ්ටි වලට නො පැමිණ සිටින්නේ.”
“එතකොට භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ හට දෘෂ්ඨි ගත වූ කිසියම් දෙයක් තිබෙනවා ද?” “පින්වත් වච්ඡය, තථාගතයන් විසින් දෘෂ්ඨිගත වීම යන මෙය බැහැර කළ දෙයක්. පින්වත් වච්ඡය, තථාගතයන් විසින් නුවණින් දකින ලද්දේ මෙය යි. එනම්, ‘මෙය රූපය යි. මෙය රූපයේ හටගැනීම යි. මෙය රූපය නැතිවී යාම යි. මෙය වේදනාව යි. මෙය වේදනාවේ හටගැනීම යි. මෙය වේදනාව නැතිවී යාම යි. මෙය සඤ්ඤාව යි. මෙය සඤ්ඤාවේ හටගැනීම යි. මෙය සඤ්ඤාව නැතිවී යාම යි. මේවා සංස්කාර යි. මෙය සංස්කාරයන් ගේ හටගැනීම යි. මෙය සංස්කාරයන් ගේ නැතිවී යාම යි. මෙය විඤ්ඤාණය යි. මෙය විඤ්ඤාණයේ හටගැනීම යි. මෙය විඤ්ඤාණයේ නැතිවී යාම යි.’ එනිසා තථාගතයන් සියළු කෙලෙස් සහිත හැඟීම් වලින්, සියළු කෙලෙස් කැළඹීම් වලින්, සියළු අහංකාර මමංකාර මාන අනුසයන් ගේ ක්ෂය වීමෙන් එහි ඇල්ම දුරු වීමෙන්, එහි ඇල්ම නිරුද්ධ වීමෙන්, එහි ඇල්ම අත්හැරීමෙන්, බැහැර කිරීමෙන්, කිසිවකට ග්රහණය නොවී විමුක්තියට පත් වුනා කියලයි මා කියන්නේ.”
“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, එසේ විමුක්තියට පත් සිත් ඇති භික්ෂුව උපදින්නේ කොහේ ද?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘උපදිනවා’ය යන මතය මෙහි යෙදෙන්නෙ නැහැ.”
“එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදින්නේ නැද්ද?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘උපදින්නේ නැත’ යන මතය මෙහි යෙදෙන්නෙ නැහැ.”
“එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදිනවා ද? නූපදිනවා ද?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘උපදිනවා ය, නූපදිනවා’ ය යන මතය මෙහි යෙදෙන්නෙ නැහැ.”
“එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදින්නේ නැද්ද? නූපදින්නෙත් නැද්ද?” “පින්වත් වච්ඡය, ‘උපදින්නේ නැත, නූපදින්නේ ද නැත’ ය යන මතය මෙහි යෙදෙන්නෙ නැහැ.”
“භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ‘එසේ විමුක්තියට පත් සිත් ඇති භික්ෂුව උපදින්නේ කොහේද’ කියල මා ඇසූ විට, ‘පින්වත් වච්ඡය, උපදිනවා ය යන මතය මෙහි යෙදෙන්නේ නෑ’ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ. ‘එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදින්නේ නැද්ද’ කියල මා ඇසූ විට ‘පින්වත් වච්ඡය, උපදින්නේ නැත යන මතය මෙහි යෙදෙන්නෙ නෑ’ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නේ. ‘එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදිනවා ද, නූපදිනවා ද’ කියල මා ඇසූ විට ‘පින්වත් වච්ඡය, උපදිනවාය, නූපදිනවා ය යන මතය මෙහි යෙදෙන්නේ නෑ’ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නෙ. ‘එසේ වී නම් භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, උපදින්නේ නැති ද? නූපදින්නෙත් නැති ද’ කියල මා ඇසූ විට ‘පින්වත් වච්ඡය, උපදින්නෙත් නැත. නූපදින්නෙත් නැත යන මතය මෙහි යෙදෙන්නේ නෑ’ කියල යි මට පිළිතුරු දෙන්නේ.
“අනේ! භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඔය දුන් පිළිතුරු නිසා මට අවබෝධයක් ඇතිවුනේ නෑ. ඔය පිළිතුරුවලින් මං මුළාවට පත් වුනා. භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ සමඟ කලින් ඇති වූ කතා බහ නිසා මා තුළ යම් ප්රසාද මාත්රයක් තිබුනා ද, දැන් ඒක ත් අතුරුදහන් වෙලා ගියා.”
“පින්වත් වච්ඡය, අවබෝධය ඇති වුනේ නෑ යන කරුණ අත්හැර දමන්න. මුළා වුනා කියන කරුණත් අත්හැර දමන්න. ඇත්තෙන් ම වච්ඡය, මේ ධර්මය ගැඹුරු යි. දැකීමට දුෂ්කර යි. අවබෝධයට දුෂ්කර යි. ශාන්ත යි. ප්රණීත යි. තර්කයට ගෝචර නොවෙයි. සියුම්. නුවණැත්තන් විසින් දැක්ක යුතු දෙයක්. අන්ය දෘෂ්ඨියක් දරණ, අන්ය දෘෂ්ඨියක් ඉවසන, අන්ය දෘෂ්ඨියක් රුචි කරන, අන්ය දෘෂ්ඨියක යෙදෙන, අන්ය දෘෂ්ඨිගත ආචාර්යවරයන් සිටින ඔබට එය දැන ගැනීම දුෂ්කර දෙයක් ම යි. එහෙයින් පින්වත් වච්ඡය, මෙහි දී ඔබෙන් ම මෙය අසන්නම්. ඔබට වැටහෙන්නේ යම් අයුරකින් ද, ඒ අයුරින් පිළිතුරු දෙන්න.
පින්වත් වච්ඡය, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? ඉදින් ඔබ ඉදිරියෙහි ගින්නක් දැල්වෙනවා නම්, ‘මා ඉදිරියෙහි ගින්නක් දැල්වෙයි’ යන්න ඔබ දන්නවා ද?” “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉදින් මා ඉදිරියෙහි ගින්නක් දැල්වෙනවා නම්, ‘මා ඉදිරියෙහි ගින්නක් දැල්වෙයි’ යන්න මා දන්නවා.”
“එතකොට පින්වත් වච්ඡය, ඔබෙන් යමෙක් මෙහෙම ඇසුවොත්, ඔබ ඉදිරියෙහි යම් ගින්නක් දැල්වෙනවා නම්, ‘මේ ගින්න කුමන හේතුවක් නිසා ද දැල්වෙන්නේ?’ කියල. එතකොට පින්වත් වච්ඡය, ඔබ කොහොම ද පිළිතුරු දෙන්නෙ?” “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉදින් යමෙක් මගෙන් මෙහෙම ඇසුවොත්, ඔබ ඉදිරියෙහි යම් ගින්නක් දැල්වෙනවා නම්, ‘මේ ගින්න කුමන හේතුවක් නිසා ද දැල්වෙන්නේ?’ කියල. එතකොට මං භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, මෙහෙම පිළිතුරු දෙනවා. මා ඉදිරියේ යම් ගින්නක් දැල්වෙනවා ද, මේ ගින්න තණ, දර කැබලි ආදියට ග්රහණය වීම නිසයි දැල්වන්නේ.”
“එතකොට පින්වත් වච්ඡය, ඔබ ඉදිරියෙහි ඒ ගින්න නිවී යනවා නම්, ඔබ ‘මා ඉදිරියෙහි මේ ගින්න නිවී ගියා’ යන කරුණ දන්නවා ද?” “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉදින් මා ඉදිරියෙහි දැල්වෙන ගින්න නිවී යනවා නම්, ‘මා ඉදිරියෙහි දැල්වුන ගින්න නිවී ගියා’ කියා මා දැනගන්නවා.”
“එතකොට පින්වත් වච්ඡය, ඔබෙන් මේ විදිහට ඇසුවොත්, ‘ඔබ ඉදිරියෙහි දැල්වුන ගින්න නිවී ගියා. එතකොට ඒ ගින්න මෙයින් කවර දිශාවකට ද ගියේ, පෙරදිගට ද? බටහිරට ද? උතුරට ද? දකුණට ද?’ කියල. ඔය විදිහට ඇසුවොත් පින්වත් වච්ඡය, ඔබ පිළිතුරු දෙන්නෙ කොහොම ද?” “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඒ ප්රශ්නය ඒකට යෙදෙන්නෙ නෑ. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඒ ගින්න දැල්වුනේ යම් තණ, දර කැබලි ආදියට ග්රහණය වීම නිසා නම්, ඒ ග්රහණය වූ දෙය ක්ෂය වීමෙන් ද, ගින්නට ග්රහණය වීම පිණිස වෙන කිසිවක් නො දැමීමෙන් ද, ආහාර රහිතව නිවී ගියා කියන කතාව යි ගැලපෙන්නේ”
“පින්වත් වච්ඡය, ඔය විදිහට ම යි තේරුම් ගත යුත්තේ. යම් රූපයකින් තථාගතයන් වහන්සේව පණවනවා නම්, ඒ රූපය තථාගතයන් වහන්සේට ප්රහාණය වෙල යි තියෙන්නෙ. මුල් උදුරා දමල යි තියෙන්නෙ. මුදුන් කරටිය විනාස කළ තල් ගසක් මෙන් කරලයි තියෙන්නෙ. අභාවයට පත් කරල යි තියෙන්නෙ. නැවත නූපදින ස්වභාවයට පත් කරලයි තියෙන්නෙ. පින්වත් වච්ඡය, රූපය නුවණින් අවබෝධ කොට, එහි තෘෂ්ණා නිරෝධයෙන් විමුක්තියට පත් තථාගතයන් වහන්සේ ගැඹුරු යි. මිණිය නො හැකි යි. බාහිර ස්වභාවයෙන් දැක්ක නො හැකියි. මහා සමුද්රය වගෙයි. උපදිනවා යන මතය තථාගතයන් වහන්සේට යෙදෙන්නෙ නැහැ. උපදින්නේ නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නැහැ. උපදින්නේ ය, නූපදින්නේ ය යන මතය යෙදෙන්නේ ත් නෑ. උපදින්නෙත් නැත, නූපදින්නෙ ත් නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නෑ.
යම් විඳීමකින් තථාගතයන් වහන්සේව පණවනවා නම්, ඒ විඳීම තථාගතයන් වහන්සේට ප්රහාණය වෙල යි තියෙන්නෙ. මුල් උදුරා දමල යි තියෙන්නෙ. මුදුන් කරටිය විනාස කළ තල් ගසක් මෙන් කරලයි තියෙන්නෙ. අභාවයට පත් කරල යි තියෙන්නෙ. නැවත නූපදින ස්වභාවයට පත් කරලයි තියෙන්නෙ. පින්වත් වච්ඡය, විඳීම නුවණින් අවබෝධ කොට, එහි තෘෂ්ණා නිරෝධයෙන් විමුක්තියට පත් තථාගතයන් වහන්සේ ගැඹුරු යි. මිණිය නො හැකි යි. බාහිර ස්වභාවයෙන් දැක්ක නො හැකියි. මහා සමුද්රය වගෙයි. උපදිනවා යන මතය තථාගතයන් වහන්සේට යෙදෙන්නෙ නැහැ. උපදින්නේ නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නැහැ. උපදින්නේ ය, නූපදින්නේ ය යන මතය යෙදෙන්නේ ත් නෑ. උපදින්නෙත් නැත, නූපදින්නෙ ත් නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නෑ.
යම් සඤ්ඤාවකින් තථාගතයන් වහන්සේව පණවනවා නම්, ඒ සඤ්ඤාව තථාගතයන් වහන්සේට ප්රහාණය වෙල යි තියෙන්නෙ. මුල් උදුරා දමල යි තියෙන්නෙ. මුදුන් කරටිය විනාස කළ තල් ගසක් මෙන් කරලයි තියෙන්නෙ. අභාවයට පත් කරල යි තියෙන්නෙ. නැවත නූපදින ස්වභාවයට පත් කරලයි තියෙන්නෙ. පින්වත් වච්ඡය, සඤ්ඤාව නුවණින් අවබෝධ කොට, එහි තෘෂ්ණා නිරෝධයෙන් විමුක්තියට පත් තථාගතයන් වහන්සේ ගැඹුරු යි. මිණිය නො හැකි යි. බාහිර ස්වභාවයෙන් දැක්ක නො හැකියි. මහා සමුද්රය වගෙයි. උපදිනවා යන මතය තථාගතයන් වහන්සේට යෙදෙන්නෙ නැහැ. උපදින්නේ නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නැහැ. උපදින්නේ ය, නූපදින්නේ ය යන මතය යෙදෙන්නේ ත් නෑ. උපදින්නෙත් නැත, නූපදින්නෙ ත් නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නෑ.
යම් සංස්කාර වලින් තථාගතයන් වහන්සේව පණවනවා නම්, ඒ සංස්කාර තථාගතයන් වහන්සේට ප්රහාණය වෙල යි තියෙන්නෙ. මුල් උදුරා දමල යි තියෙන්නෙ. මුදුන් කරටිය විනාස කළ තල් ගසක් මෙන් කරලයි තියෙන්නෙ. අභාවයට පත් කරල යි තියෙන්නෙ. නැවත නූපදින ස්වභාවයට පත් කරලයි තියෙන්නෙ. පින්වත් වච්ඡය, සංස්කාර නුවණින් අවබෝධ කොට, එහි තෘෂ්ණා නිරෝධයෙන් විමුක්තියට පත් තථාගතයන් වහන්සේ ගැඹුරු යි. මිණිය නො හැකි යි. බාහිර ස්වභාවයෙන් දැක්ක නො හැකියි. මහා සමුද්රය වගෙයි. උපදිනවා යන මතය තථාගතයන් වහන්සේට යෙදෙන්නෙ නැහැ. උපදින්නේ නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නැහැ. උපදින්නේ ය, නූපදින්නේ ය යන මතය යෙදෙන්නේ ත් නෑ. උපදින්නෙත් නැත, නූපදින්නෙ ත් නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නෑ.
යම් විඤ්ඤාණයකින් තථාගතයන් වහන්සේව පණවනවා නම්, ඒ විඤ්ඤාණය තථාගතයන් වහන්සේට ප්රහාණය වෙල යි තියෙන්නෙ. මුල් උදුරා දමල යි තියෙන්නෙ. මුදුන් කරටිය විනාස කළ තල් ගසක් මෙන් කරලයි තියෙන්නෙ. අභාවයට පත් කරල යි තියෙන්නෙ. නැවත නූපදින ස්වභාවයට පත් කරලයි තියෙන්නෙ. පින්වත් වච්ඡය, විඤ්ඤාණය නුවණින් අවබෝධ කොට, එහි තෘෂ්ණා නිරෝධයෙන් විමුක්තියට පත් තථාගතයන් වහන්සේ ගැඹුරු යි. මිණිය නො හැකි යි. බාහිර ස්වභාවයෙන් දැක්ක නො හැකියි. මහා සමුද්රය වගෙයි. උපදිනවා යන මතය තථාගතයන් වහන්සේට යෙදෙන්නෙ නැහැ. උපදින්නේ නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නැහැ. උපදින්නේ ය, නූපදින්නේ ය යන මතය යෙදෙන්නේ ත් නෑ. උපදින්නෙත් නැත, නූපදින්නෙ ත් නැත යන මතය යෙදෙන්නෙත් නෑ.”
මෙසේ වදාළ විට වච්ඡගොත්ත පිරිවැජියා භාග්යවතුන් වහන්සේට මෙය සැලකළා. “භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ගමක හෝ නියම් ගමක හෝ නුදුරින් මහා සාල වෘක්ෂයක් තියෙනවා. ඉතින් එහි අනිත්යතාවය හේතුවෙන් කොළ, අතු නැසී යනවා. සිවි, පොතු නැසී යනවා. එළය නැසී යනවා. ටික කලක් යන විට කොළ අතු නැතිව, සිවි, පොතු නැතිව, එළය නැතිව, ඉතා පිරිසිදු අරටුව විතරක් මතු වෙලා එනවා. භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ අන්න ඒ වගේ තමයි. කොළ අතු වැනි දේවල් නැතිව, සිවි පොතු දේවල් නැතිව, එළය වැනි දේවල් නැතිව, පාරිශුද්ධ වූ ලොව්තුරු අරටුවේ පිහිටල යි තියෙන්නෙ. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉතාමත් සුන්දර යි! භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉතාමත් සුන්දර යි! ….(පෙ)…. භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, අද පටන් දිවි හිමියෙන් තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයෙක් ලෙස මාව පිළිගන්නා සේක්වා!
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
වච්ඡගොත්ත පිරිවැජියාට ගින්න උපමා කොට වදාළ දෙසුම නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/mn2_2-3-2/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M