මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහට යි. එසමයෙහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමා ගේ ආරාමයේ. එදා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරුවෙහි සිවුරු හැඳ පොරවා ගෙන පාත්තරය ගෙන සැවැත් නුවර පිණ්ඩපාතයේ වැඩම කළා. ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන් ද පෙරවරුවෙහි සිවුරු හැඳ පොරවා ගෙන පාත්තරය ද ගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පිටුපසින් ගමන් කළා. එවේලෙහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආපසු හැරී බලා ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන් අමතා වදාළා.
“පින්වත් රාහුල, අතීත වූත්, අනාගත වූත්, වර්තමාන වූත්, යම් කිසි රූපයක් ඇද්ද, ආධ්‍යාත්ම වේවා, බාහිර වේවා, ගොරෝසු වේවා, සියුම් වේවා, හීන වේවා, උසස් වේවා, දුර තිබෙන්නා වූ යම් රූපයක් ඇද්ද, ළඟ තිබෙන්නා වූ යම් රූපයක් ඇද්ද ඒ සියලු ම රූප ‘මෙය මාගේ නොවේ, මෙය මම නො වෙමි, මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.”
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, රූපය විතරක් ම ද? සුගතයන් වහන්ස, රූපය විතරක් ම ද?” “පින්වත් රාහුල, රූපයත් අවබෝධ කළ යුතුයි. පින්වත් රාහුල, විඳීමත් අවබෝධ කළ යුතුයි. පින්වත් රාහුල, සඤ්ඤාවත් අවබෝධ කළ යුතුයි. පින්වත් රාහුල, සංස්කාරත් අවබෝධ කළ යුතුයි. පින්වත් රාහුල, විඤ්ඤාණයත් අවබෝධ කළ යුතුයි.”
ඉතින් ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන් “භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මුණ ගැසී උන්වහන්සේගෙන් ම උපදෙස් ලබා ගෙන අද ගමට කවුරු නම් පිණ්ඩපාතේ වඩිනවා ද?” කියා පිඬු පිණිස නො ගොස් එහි ම නැවතී එක්තරා රුක් සෙවනක පලඟක් බැඳ වාඩි වුනා. කය ඍජු කොට භාවනා අරමුණෙහි සිහිය පිහිටුවා ගත්තා. එතකොට ආයුෂ්මත් සාරිපුත්තයන් වහන්සේ එක්තරා රුක්සෙවනක කය ඍජු කොට භාවනා අරමුණෙහි සිහිය පිහිටුවා ගෙන පලඟක් බැඳ වාඩි වී සිටින ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන්ව දැක්කා. දැකල ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන් ඇමතුවා. “පින්වත් රාහුල, ආනාපානසති භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, ආනාපානසතිය වැඩුවොත්, බහුල වශයෙන් වැඩුවොත් මහත්ඵල යි මහානිසංස යි.
”එතකොට ආයුෂ්මත් රාහුලයන් සවස් වරුවේ භාවනාවෙන් නැඟිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා පැමිණුනා. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ආදරයෙන් වන්දනා කොට එකත්පස්ව වාඩි වුනා. එකත්පස්ව හිඳ ගත් ආයුෂ්මත් රාහුලයන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය පැවසුවා. “ස්වාමීනී, කොයි ආකාරයෙන් ආනාපානසතිය වැඩුවොත් ද, කොයි ආකාරයෙන් බහුල වශයෙන් වැඩුවොත් ද මහත්ඵල, මහානිසංස වන්නේ?”
“පින්වත් රාහුල, තමා කෙරෙහි පවතින්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන යම්කිසි ගොරෝසු වූ තද බවට පැමිණි, සතර මහා භූතයන්ගෙන් හටගත් යමක් ඇද්ද, ඒ කියන්නෙ; කෙස්, ලොම්, නිය, දත්, සම්, මස්, නහර, ඇට, ඇට මිදුළු, වකුගඩු, හදවත, අක්මාව, දලබුව, බඩදිව, පෙණහළු, කුඩා බඩවැල, මහා බඩවැල, ආමාශය, නො පැසුණු ආහාර, අසූචි ආදී වූ තවත් තමා කෙරෙහි පවතින්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන යම්කිසි ගොරෝසු වූ, තද බවට පැමිණි, සතර මහා භූතයන්ගෙන් හටගත් දේවල් තමා තුළ ඇද්ද, පින්වත් රාහුල මෙයට තමයි තමා තුළ තිබෙන්නා වූ පඨවි ධාතුව කියා කියන්නේ. ඉතින් තමා තුළ තිබෙන්නා වූ යම් පඨවි ධාතුවක් ඇද්ද, බාහිර යම් පඨවි ධාතුවක් ඇද්ද, ඒ ඔක්කොම පඨවි ධාතු ම යි. ඒ පඨවි ධාතුව ‘මෙය මගේ නොවේ. මෙය මම නො වෙමි. මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.
පින්වත් රාහුල, ඔය විදිහට දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් යථාර්ථය දැක්ක විට පඨවි ධාතුව ගැන කලකිරීම ඇතිවෙනවා. පඨවි ධාතුව කෙරෙහි සිතෙහි ඇල්ම නැතිව යනවා.
පින්වත් රාහුල, ආපෝ ධාතුව යනු කුමක් ද? අපෝ ධාතුව තමා තුළ ත් තියෙනවා. බාහිර ත් තියෙනවා. පින්වත් රාහුල, තමා තුළ තිබෙන්නා වූ ආපෝ ධාතුව කුමක් ද? තමා කෙරෙහි පවත්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන යම් වැගිරෙන දෙයක් ඇද්ද, වැගිරීමට පත් වෙන දෙයක් ඇද්ද, මහා භූතයන් ගෙන් හටගත් දෙයක් ඇද්ද ඒ කියන්නෙ; පිත, සෙම, සැරව, ලේ, ඩහදිය, තෙල්මන්ද, කඳුළු, වුරුණු තෙල්, කෙළ, සොටු, සඳ මිඳුළු, මූත්‍රා. ඒ වගේ ම තවත් යම්කිසි තමා තුළ පවතින්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන වැගිරෙන දෙයක් ඇද්ද, වැගිරීමට පත් වෙන දෙයක් ඇද්ද, මහා භූතයන් ගෙන් හටගත් දෙයක් ඇද්ද පින්වත් රාහුල, මෙයට කියන්නෙ තමා තුළ පවතින ආපෝ ධාතුව කියල යි. තමා තුළ පවතින්නා වූ යම් ආපෝ ධාතුවක් ඇද්ද, බාහිර යම් ආපෝ ධාතුවක් ඇද්ද, මේ සෑම දෙයක් ම ආපෝ ධාතුව ම යි. ඉතින් ඒ ආපෝ ධාතුව ‘මෙය මගේ නොවේ. මෙය මම නො වෙමි. මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.
පින්වත් රාහුල ඔය විදිහට දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් යථාර්ථය දැක්ක විට ආපෝ ධාතුව ගැන කලකිරීම ඇතිවෙනවා. ආපෝ ධාතුව කෙරෙහි සිතෙහි ඇල්ම නැතිව යනවා.
පින්වත් රාහුල, තේජෝ ධාතුව යනු කුමක් ද? තේජෝ ධාතුව තමා තුළ ත් තියෙනවා. බාහිර ත් තියෙනවා. පින්වත් රාහුල, තමා තුළ තිබෙන්නා වූ තේජෝ ධාතුව කුමක් ද? තමා කෙරෙහි පවතින්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන යම් උණුසුම් ස්වභාවයක්, උණුසුම් බවට පැමිණීමක්, මහාභූතයන් ගෙන් සකස් වීමක් ඇද්ද, ඒ කියන්නෙ; යම් තේජෝ ධාතුවකින් මේ කය රත් වෙයි ද, යම් තේජෝ ධාතුවකින් මේ කය දිරා යයි ද, යම් තේජෝ ධාතුවකින් මේ කය දැවී යයි ද, යම් තේජෝ ධාතුවකින් බුදින ලද – පානය කරන ලද – අනුභව කරන ලද – රස විඳින ලද ආහාර පාන ආදිය දිරවයි ද, ඒ වගේ ම තමා තුළ පවතින්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන තවත් යම් උණුසුම් ස්වභාවයක් ඇද්ද, උණුසුම් බවට පත් වීමක් ඇද්ද, මහාභූතයන් ගේ සකස් වීමක් ඇද්ද, පින්වත් රාහුල, මෙයට තමයි තමා තුළ පවතින තේජෝ ධාතුව කියා කියන්නේ. ඉතින් තමා තුළ පවතින්නා වූ යම් තේජෝ ධාතුවක් ඇද්ද, බාහිර යම් තේජෝ ධාතුවක් ඇද්ද, මේ සෑම දෙයක් ම තේජෝ ධාතුව ම යි. ඉතින් ඒ තේජෝ ධාතුව ‘මෙය මගේ නොවේ. මෙය මම නො වෙමි. මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.
පින්වත් රාහුල, ඔය විදිහට දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් යථාර්ථය දැක්ක විට තේජෝ ධාතුව ගැන කලකිරීම ඇතිවෙනවා. තේජෝ ධාතුව කෙරෙහි සිතෙහි ඇල්ම නැතිව යනවා.
පින්වත් රාහුල, වායෝ ධාතුව යනු කුමක් ද? වායෝ ධාතුව තමා තුළ ත් තියෙනවා. බාහිර ත් තියෙනවා. පින්වත් රාහුල, තමා තුළ තිබෙන්නා වූ වායෝ ධාතුව කුමක් ද? තමා තුළ තිබෙන්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන යම් වායු ස්වභාවයක් ඇද්ද, වායු ස්වභාවයට පත් වීමක් ඇද්ද, මහා භූතයන් ගෙන් හටගත් බවක් ඇද්ද ඒ කියන්නෙ; උඩුඅතට නැගෙන වාතය, යටිඅතට යන වාතය, කුසෙහි තිබෙන්නා වූ වාතය, ඒ ඒ කොටස් තුළ තිබෙන්නා වූ වාතය, ශරීර අවයව පුරා සැරිසරන්නා වූ වාතය, ආශ්වාස-ප්‍රශ්වාස යනාදිය යි. ඉතින් තමා තුළ තිබෙන්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන වෙනත් යම් කිසි වායු ස්වභාවයක්, වායු බවට පත් වීමක්, මහා භූතයන්ගෙන් හටගත් බවක් ඇද්ද, පින්වත් රාහුල, මෙයට කියන්නේ වායෝ ධාතුව කියල යි. තමා තුළ තිබෙන්නා වූ යම් වායෝ ධාතුවක් ඇද්ද, බාහිර තිබෙන්නා වූ යම් වායෝ ධාතුවක් ඇද්ද, ඒ සෑම දෙයක් ම වායෝ ධාතුව ම යි. ඉතින් ඒ වයෝ ධාතුව ‘මෙය මගේ නොවේ. මෙය මම නො වෙමි. මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.
පින්වත් රාහුල, ඔය විදිහට දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් යථාර්ථය දැක්ක විට වායෝ ධාතුව ගැන කලකිරීම ඇතිවෙනවා. වායෝ ධාතුව කෙරෙහි සිතෙහි ඇල්ම නැතිව යනවා.
පින්වත් රාහුල, ආකාස ධාතුව යනු කුමක් ද? ආකාස ධාතුව තමා තුළ ත් තියෙනවා. බාහිර ත් තියෙනවා. පින්වත් රාහුල, තමා තුළ තිබෙන්නා වූ ආකාස ධාතුව කුමක් ද? තමා තුළ තිබෙන්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන අවකාශයක් (යමක් සඳහා ඇති ඉඩකඩ) ඇද්ද, අවකාශයකට පත්වන බවක් ඇද්ද, මහා භූතයන් ගෙන් සකස් වූ බවක් ඇද්ද, ඒ කියන්නෙ; කන් සිදුර, නාස් සිදුර, මුඛ ද්වාරය, කන බොන දේවල් – පානය, කරන අනුභව කරන දේවල් යම් මාර්ගයකින් ශරීරයට ඇතුල් වීමක් ඇද්ද, ඒ වගේ ම කන බොන දේවල් – පානය කරන, අනුභව කරන දේවල් යම් අවකාශයක රඳා සිටීමක් ඇද්ද, ඒ වගේ ම කන බොන දේවල් – පානය කරන, අනුභව කරන දේවල් යම් මාර්ගයකින් පහළට නික්මීමක් ඇද්ද, ඒ වගේ ම තමා තුළ තිබෙන්නා වූ, තමා ගේ යැයි සළකන්නා වූ තවත් යම්කිසි අවකාශයක් ඇද්ද, අවකාශයකට පත් වීමක් ඇද්ද, මහා භූතයන්ගෙන් සකස් වූ බවක් ඇද්ද, පින්වත් රාහුල, මෙයට කියන්නේ ආකාස ධාතුව කියල යි.
තමා තුළ තිබෙන්නා වූ යම් ආකාස ධාතුවක් ඇද්ද, බාහිර තිබෙන්නා වූ යම් ආකාස ධාතුවක් ඇද්ද, ඒ සෑම දෙයක් ම ආකාස ධාතුව ම යි. ඉතින් ඒ ආකාස ධාතුව ‘මෙය මගේ නොවේ. මෙය මම නො වෙමි. මෙය මාගේ ආත්මය නොවේ’ කියා දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් ඒ අයුරින් ම යථාර්ථය අවබෝධ කරගත යුතුයි.
පින්වත් රාහුල, ඔය විදිහට දියුණු කරන ලද ප්‍රඥාවෙන් යථාර්ථය දැක්ක විට ආකාස ධාතුව ගැන කලකිරීම ඇතිවෙනවා. ආකාස ධාතුව කෙරෙහි සිතෙහි ඇල්ම නැතිව යනවා.
පින්වත් රාහුල, පොළොව වගේ සමාන වීමට භාවනා කරන්න. පින්වත් රාහුල, පොළොව වගේ සමාන වීම ඇති කරගෙන ඔබ භාවනාව වඩනවා නම් උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ. පින්වත් රාහුල, මහ පොළොවට පිරිසිදු දේවලුත් දානවා. අපිරිසිදු දේවලුත් දානවා. අසූචි ත් දානවා. මූත්‍රා ත් දානවා. කෙළ ත් ගසනවා. සැරව ත් දමනවා. ලේ ත් දමනවා. නමුත් ඒ කිසිවකින් පොළොව කම්පා වෙන්නෙ නෑ. ලැජ්ජා වෙන්නෙ නෑ. පිළිකුල් කරන්නෙ නෑ. අන්න ඒ විදිහට ම පින්වත් රාහුල, පොළොවේ ගති ගුණ වලට සමානව භාවනා කරන්න. පොළොවේ ගතිගුණ වලට සමානව භාවනා කරද්දි උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් ඔබ ගේ සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ.
පින්වත් රාහුල, ජලය වගේ සමාන වීමට භාවනා කරන්න. පින්වත් රාහුල, ජලය වගේ සමාන වීම ඇති කරගෙන ඔබ භාවනාව වඩනවා නම් උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ. පින්වත් රාහුල, ජලයට පිරිසිදු දේවලුත් දානවා. අපිරිසිදු දේවලුත් දානවා. අසූචි ත් දානවා. මූත්‍රා ත් දානවා. කෙළ ත් ගසනවා. සැරව ත් දමනවා. ලේ ත් දමනවා. නමුත් ඒ කිසිවකින් ජලය කම්පා වෙන්නෙ නෑ. ලැජ්ජා වෙන්නෙ නෑ. පිළිකුල් කරන්නෙ නෑ. අන්න ඒ විදිහට ම පින්වත් රාහුල, ජලයේ ගති ගුණ වලට සමානව භාවනා කරන්න. ජලයේ ගතිගුණ වලට සමානව භාවනා කරද්දි උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් ඔබ ගේ සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ.
පින්වත් රාහුල, ගින්න වගේ සමාන වීමට භාවනා කරන්න. පින්වත් රාහුල, ගින්න වගේ සමාන වීම ඇති කරගෙන ඔබ භාවනාව වඩනවා නම් උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ. පින්වත් රාහුල, ගින්නෙහි පිරිසිදු දේවලුත් දවනවා. අපිරිසිදු දේවලුත් දවනවා. අසූචි ත් දවනවා. මූත්‍රා ත් දවනවා. කෙළ ත් දවනවා. සැරව ත් දවනවා. ලේ ත් දවනවා. නමුත් ඒ කිසිවකින් ගින්න කම්පා වෙන්නෙ නෑ. ලැජ්ජා වෙන්නෙ නෑ. පිළිකුල් කරන්නෙ නෑ. අන්න ඒ විදිහට ම පින්වත් රාහුල, ගින්නේ ගති ගුණ වලට සමානව භාවනා කරන්න. ගින්නේ ගතිගුණ වලට සමානව භාවනා කරද්දි උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් ඔබ ගේ සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ.
පින්වත් රාහුල, සුළඟ වගේ සමාන වීමට භාවනා කරන්න. පින්වත් රාහුල, සුළඟ වගේ සමාන වීම ඇති කරගෙන ඔබ භාවනාව වඩනවා නම් උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ. පින්වත් රාහුල, සුළඟ පිරිසිදු දේවල් කරා ත් හමනවා. අපිරිසිදු දේවල් කරා ත් හමනවා. අසූචි කරා ත් හමනවා. මූත්‍රා කරා ත් හමනවා. කෙළ කරා ත් හමනවා. සැරව කරාත් හමනවා. ලේ කරා ත් හමනවා. නමුත් ඒ කිසිවකින් සුළඟ කම්පා වෙන්නෙ නෑ. ලැජ්ජා වෙන්නෙ නෑ. පිළිකුල් කරන්නෙ නෑ. අන්න ඒ විදිහට ම පින්වත් රාහුල, සුළඟේ ගති ගුණ වලට සමානව භාවනා කරන්න. සුළඟේ ගතිගුණ වලට සමානව භාවනා කරද්දි උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් ඔබ ගේ සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ.
පින්වත් රාහුල, ආකාසය වගේ සමාන වීමට භාවනා කරන්න. පින්වත් රාහුල, ආකාසය වගේ සමාන වීම ඇති කරගෙන ඔබ භාවනාව වඩනවා නම් උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ. පින්වත් රාහුල, ආකාසය කියන්නෙ කොතනකවත් ස්ථිරව පිහිටි දෙයක් නො වෙයි. අන්න ඒ විදිහට ම පින්වත් රාහුල, ආකාසයේ ගති ගුණ වලට සමානව භාවනා කරන්න. ආකාසයේ ගතිගුණ වලට සමානව භාවනා කරද්දි උපන් මනාප අමනාප ස්පර්ශයන් ඔබ ගේ සිත යටකරගෙන යන්නෙ නෑ.
පින්වත් රාහුල, මෛත්‍රී භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, මෛත්‍රී භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ යම් තරහක් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි. පින්වත් රාහුල, කරුණා භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, කරුණා භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ යම් හිංසාකාරී අදහස් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි. පින්වත් රාහුල, මුදිතා භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, මුදිතා භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ යම් අරතියක් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි. පින්වත් රාහුල, උපේක්ෂා භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, උපේක්ෂා භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ යම් පටිඝයක් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි.
පින්වත් රාහුල, අසුභ භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, අසුභ භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ යම් රාගයක් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි. පින්වත් රාහුල, අනිත්‍ය සඤ්ඤා භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, අනිත්‍ය සඤ්ඤා භාවනාව වඩද්දී ඔබ තුළ තමන් ගැන යම් මාන්නයක් තිබෙනවා නම්, එය ප්‍රහීණ වෙලා යාවි.
පින්වත් රාහුල, ආනාපානසති භාවනාව වඩන්න. පින්වත් රාහුල, ආනාපානසති භාවනාව බහුල වශයෙන් වැඩුවොත් මහත්ඵල යි, මහානිසංස යි.
පින්වත් රාහුල, කොයි ආකාරයට ආනාපානසතිය වැඩුවොත් ද, කොයි ආකාරයට බහුල වශයෙන් වැඩුවොත් ද, මහත්ඵල මහානිසංස වන්නේ? පින්වත් රාහුල, මෙහිලා භික්ෂුව වන සෙනසුනකට යනවා. එහෙමත් නැත්නම්, රුක්සෙවනකට යනවා. එහෙමත් නැත්නම් පාළු තැනකට යනවා. ගිහින් කය ඍජු කොට භාවනා අරමුණෙහි සිහිය පිහිටුවා ගෙන, පළඟක් බැඳගෙන වාඩි වෙනවා. ඉතින් ඒ භික්ෂුව සිහියෙන් ම හුස්ම ගන්නවා. සිහියෙන් ම හුස්ම හෙලනවා.
දීර්ඝව ආශ්වාස කරද්දි, දීර්ඝව ආශ්වාස කරන බව දැනගන්නවා. දීර්ඝව ප්‍රශ්වාස කරද්දි, දීර්ඝව ප්‍රශ්වාස කරන බව දැනගන්නවා. කෙටියෙන් ආශ්වාස කරද්දි, කෙටියෙන් ආශ්වාස කරන බව දැනගන්නවා. කෙටියෙන් ප්‍රශ්වාස කරද්දි, කෙටියෙන් ප්‍රශ්වාස කරන බව දැනගන්නවා. සියලු ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස කය කෙරෙහි සංවේදී වෙමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සියලු ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස කය කෙරෙහි සංවේදී වෙමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස නම් වූ කාය සංස්කාර සංසිඳුවමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස නම් වූ කාය සංස්කාර සංසිඳුවමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා.
ප්‍රීතිය ප්‍රකට කරමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ප්‍රීතිය ප්‍රකට කරමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සැපය ප්‍රකට කරමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සැපය ප්‍රකට කරමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සඤ්ඤා වේදනා නම් වූ චිත්ත සංස්කාර ප්‍රකට කරමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සඤ්ඤා වේදනා නම් වූ චිත්ත සංස්කාර ප්‍රකට කරමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සඤ්ඤා වේදනා නම් වූ චිත්ත සංස්කාර සංසිඳුවමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සඤ්ඤා වේදනා නම් වූ චිත්ත සංස්කාර සංසිඳුවමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා.
සිත ප්‍රකට කරමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත ප්‍රකට කරමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත විශේෂයෙන් ප්‍රමුදිත කරමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත විශේෂයෙන් ප්‍රමුදිත කරමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත තැන්පත් කරගනිමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත තැන්පත් කරගනිමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත අකුසල් වලින් මුදවා ගනිමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. සිත අකුසල් වලින් මුදවා ගනිමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා.
අනිත්‍යය අනුව බලමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. අනිත්‍යය අනුව බලමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. නො ඇලෙන ස්වභාවය අනුව බලමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. නො ඇලෙන ස්වභාවය අනුව බලමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ඇල්ම නිරුද්ධ වී යන අයුරු බලමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ඇල්ම නිරුද්ධ වී යන අයුරු බලමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ඇල්ම මුලුමනින් ම බැහැර වී යන අයුරු බලමින් ආශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා. ඇල්ම මුලුමනින් ම බැහැර වී යන අයුරු බලමින් ප්‍රශ්වාස කරන්නෙමි’යි හික්මෙනවා.
පින්වත් රාහුල, මේ අයුරින් වඩන ලද, මේ අයුරින් බහුල කරන ලද, ආනාපානසති භාවනාව මහත්ඵල යි, මහානිසංස යි. පින්වත් රාහුල, මේ අයුරින් වඩන ලද, මේ අයුරින් බහුල කරන ලද ආනාපානසතිය නිසා ඔහු ගේ අවසාන ආශ්වාස ප්‍රශ්වාස ඇද්ද, එය පවා දැනගෙන ම යි නිරුද්ධ වන්නේ, නො දැන නම් නොවේ.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක. සතුටු සිත් ඇති ආයුෂ්මත් රාහුල භද්‍රයන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වදාළ මෙම දේශනය ඉතාම සතුටින් පිළිගත්තා.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
රාහුල හිමියන්ට වදාළ විස්තරාත්මක දෙසුම නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/mn2_2-2-2/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M