☰

ඛුද්දක නිකාය

ථේර ගාථා

6.1.6. සප්පදාසත්ථේරගාථා

6.1.6. සප්පදාස තෙරුන්ගේ ගාථා

405. පණ්ණවීසති වස්සාති යතෝ පබ්බජිතෝ අහං
අච්ඡරාසංඝාතමත්තම්පි චේතෝසන්තිමනජ්ඣගං

405. මං මහණ වෙලා අවුරුදු විසිපහක් ගෙවිලා ගියා. අසුරු සැණක් පමණ කාලයක්වත් සිතේ සමාධියක් ඇති කරගන්ට මට බැරිවුණා.

406. අලද්ධා චිත්තස්සේකග්ගං කාමරාගේන අද්දිතෝ
බාහා පග්ගය්හ කන්දන්තෝ විහාරා උපනික්ඛමිං

406. මං හිතේ ඇතිවන කාමරාගයෙන් හරියට පීඩා වින්ඳා. සිතේ එකඟ බවක් ඇතිවුණේ නෑ. අන්තිමේදී හඬා වැලපෙමින් හිසේ අත් බැඳගෙන වෙහෙරින් වෙහෙරට ගියා.

407. සත්ථං වා ආහරිස්සාමි කෝ අත්ථෝ ජීවිතේන මේ
කථං හි සික්ඛං පච්චක්ඛං කාලං කුබ්බේථ මාදිසෝ

407. ආයුධයක් අරගෙන හරි මං දිවි නසා ගන්නවා. මේ ජීවිතයේ ඇති ඵලය කුමක් ද? ශ්‍රද්ධාවෙන් පැවිදි වුණ මං වගේ කෙනෙක් මේ උතුම් ජීවිතය අත්හැර දාලා ගිහියෙක් වශයෙන් මැරෙන්නෙ කොහොමද?

408. තදාහං ඛුරමාදාය මඤ්චකම්හි උපාවිසිං
පරිනීතෝ ඛුරෝ ආසි ධමනිං ඡෙත්තුමත්තනෝ

408. ඉතින් මං දැලි පිහිය අතට ගෙන ඇඳේ වාඩි වුණා. බෙල්ලෙ නහර කපා දමන්ට සිතට ගත්තා. දැලි පිහිය බෙල්ලට තැබුවා.

409. තතෝ මේ මනසීකාරෝ යෝනිසෝ උදපජ්ජථ
ආදීනවෝ පාතුරහු නිබ්බිදා සමතිට්ඨථ

409. ඒ තුළින් මට යෝනිසෝ මනසිකාරය ඇති වුණා. මේ කෙලෙස්වල ආදීනව ප්‍රකට වුණා. අවබෝධයෙන් යුතු කලකිරීම තුළ පිහිටියා.

410. තතෝ චිත්තං විමුච්චි මේ පස්ස ධම්මසුධම්මතං
තිස්සෝ විජ්ජා අනුප්පත්තා කතං බුද්ධස්ස සාසනන්ති.

410. ඒ තුළින් මගේ සිත කෙලෙසුන්ගෙන් නිදහස් වුණා. මේ ධර්මයේ ආශ්චර්ය බලන්න. මාත් ත්‍රිවිද්‍යාව ලබාගත්තා. බුදු සමිඳුන්ගේ සසුන සම්පූර්ණ කළා.

ඉත්ථං සුදං ආයස්මා සප්පදාසෝ ථේරෝ ගාථායෝ අභාසිත්ථා’ති.

මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් සප්පදාස නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_6-1-6/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M