☰

ඛුද්දක නිකාය

ථේර ගාථා

6.1.4. කුල්ලත්ථේරගාථා

6.1.4. කුල්ල තෙරුන්ගේ ගාථා

393. කුල්ලෝ සීවථිකං ගන්ත්වා අද්දස ඉත්ථිමුජ්ඣිතං
අපවිද්ධං සුසානස්මිං ඛජ්ජන්තිං කිමිහී ඵුටං

393. මගේ නම කුල්ල. මං එදා අමු සොහොනට ගියා. සොහොනෙ දාලා ගිහින් තිබුණේ ස්ත්‍රී මළසිරුරක්. පණුවො උතුරනවා. ඒ පණුවො ඒ මළකුණ කමින් සිටියා.

394. ආතුරං අසුචිං පූතිං පස්ස කුල්ල සමුස්සයං
උග්ඝරන්තං පග්ඝරන්තං බාලානං අභිනන්දිතං

394. පින්වත් කුල්ල, හොඳට බලන්න ලෙඩ දුක් හැදෙන අශූචි පිරුණ, කුණු වූ ඕජා වැගිරෙන මේ කය දිහා. අඥාන ජනතාව ආදරයෙන් වැළඳ ගත් මේ කය දෙස බලන්න.

395. ධම්මාදාසං ගහෙත්වාන ඤානදස්සනපත්තියා
පච්චවෙක්ඛිං ඉමං කායං තුච්ඡං සන්තරබාහිරං

395. මං විදර්ශනා ඥානය නම් වූ කන්නාඩිය අතට ගත්තා. අභ්‍යන්තර, බාහිර වශයෙන් මේ තුච්ඡ වූ කය හොඳින් විමසා බැලුවා.

396. යථා ඉදං තථා ඒතං, යථා ඒතං තථා ඉදං
යථා අධෝ තථා උද්ධං, යථා උද්ධං තථා අධෝ

396. මේ කයත්, මළකුණත් දෙකම එකයි. ඒ මළකුණේ දේවල්මයි මේ කයේ තියෙන්නෙ. උඩුකයේ තියෙන්නෙත් අශූචිමයි. යටි කයේ තියෙන්නෙත් අශූචිමයි. යටි කයයි, උඩු කයයි දෙකම එකයි.

397. යථා දිවා තථා රත්තිං, යථා රත්තිං තථා දිවා
යථා පුරේ තථා පච්ඡා, යථා පච්ඡා තථා පුරේ

397. දවල්ටත් මේ ශරීරයෙන් ගලන්නෙ අශූචිමයි. රෑටත් ඒ විදිහමයි. රාත්‍රියට ගලන්නෙත් අශූචිමයි. දවල්ටත් ඒ විදිහමයි. ඉස්සර ගැලුවෙත් අශූචි. පස්සෙ ගලන්නෙත් අශූචිමයි. කලින් ගැලුවත් පස්සෙ ගැලුවත් අශූචිමයි.

398. පඤ්චංගිකේන තුරියේන න රතී හෝති තාදිසී
යථා ඒකග්ගචිත්තස්ස සම්මා ධම්මං විපස්සතෝ’ති

398. ඔය විදිහට හොඳට හිත එකඟ කරගෙන විදර්ශනාව වඩන්න පටන් ගත්තා. එතකොට ධර්මයට සිත ඇලී යනවා. එවැනි ඇල්මක් පංචාගිංක තූර්යනාදයකින් වත් ඇති වෙන්නෙ නෑ.

ඉත්ථං සුදං ආයස්මා කුල්ලෝ ථේරෝ ගාථායෝ අභාසිත්ථා’ති.

මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් කුල්ල නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_6-1-4/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M