441. එයා ඉන්නෙ දමනය වෙලා නම්, ගත කරන්නේ යහපත් ජීවිතයක් නම්, අවබෝධය තුලින්ම කෙලෙසුන් ගෙන් මිදිල නම්, උපශාන්ත නම්, අකම්පිත සිතක් නම් තියෙන්නෙ, ඒ ක්‍රෝධ රහිත කෙනාට ක්‍රෝධයක් කොයින්ද?
442. කවුරු හෝ තමන් ගැන කිපුණට පස්සේ, තමනුත් ඒ කිපුණ එක්කෙනාට පෙරළා කිපුණොත් පාඩුව තමාටමයි. කිපුණ කෙනාට පෙරළා නොකිපෙන කෙනා තමයි මේ ජයගන්ට දුෂ්කර කෙලෙස් යුද්ධය දිනා ගන්නෙ.
443. අනිත් අය කිපුණ බව තේරුම් අරගෙන තමා සිහි ඇතිව ඉවසුවොත්, එයා තමාටයි අනුන්ටයි දෙපැත්තටම යහපතක් කරනවා.
444. මේ උතුම් ධර්මයේ වටිනාකම නොතේරෙන අඥාන උදවිය ඉන්නවා. ක්‍රෝධය නැති කිරීම පිණිස දෙපැත්තටම පිළියම් කරන කෙනා ‘බාලයෙක්’ කියලයි ඒගොල්ල හිතන්නෙ.
445. ඉදින් ක්‍රෝධය හටගත්තොත් බුදු රජුන් වදාළ මේ ධර්මය සිතිය යුතුයි. එනම්, කියතකින් තමාව කපල දැම්මත් ක්‍රෝධ සිතක් ඇති කරගන්නෙ නෑ කියලා. රස තණ්හාව ඇතිවුණොත් හිතන්ට තියෙන්නෙ කාන්තාර ගමනකදී තම එකම දරුවා මැරුණට පස්සේ, ඒ දරුවගේ මස් කාල කාන්තාරෙන් එතෙර වන දෙමව්පියන් ඒ මස ගැන හිතන විදිහටයි.
446. ඉදින් මේ පංචකාමයන් ගැනත්, භවය ගැනත් හිත දුවනවා නම්, ගොයමටම පනින නපුරු ගෙනෙක්ව හීලෑ කරනවා වගේ වහාම සිහිය උපදවල හිත දමනය කරන්ට ඕන.
මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් බ්‍රහ්මදත්ත නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_6-1-12/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M