ඛුද්දක නිකාය

ථේර ගාථා

5.1.5. වඩ්ඪත්ථේරගාථා

5.1.5. වඩ්ඪ තෙරුන්ගේ ගාථා

335. සාධූ හි කිර මේ මාතා පතෝදං උපදංසයි
යස්සාහං වචනං සුත්වා අනුසිට්ඨෝ ජනෙත්තියා
ආරද්ධවිරියෝ පහිතත්තෝ පත්තෝ සම්බෝධිමුත්තමං

335. මගේ අම්මා අවවාද නමැති කෙවිට අරගෙන මට පැවසූ දේ ඉතා අගෙයි. මා වැදූ අම්මාගෙනුයි අවවාද අනුශාසනා ලබාගත්තේ. ඉතින් මම පටන්ගත් වීරියෙන්මයි හිටියෙ. දිවි දෙවැනි කොට ධර්මයේ හැසිරුණා. උතුම් වූ අරහත්වයට පත්වුණා.

336. අරහා දක්ඛිණෙය්‍යොම්හි තේවිජ්ජෝ අමතද්දසෝ
ජෙත්වා නමුචිනෝ සේනං විහරාමි අනාසවෝ

336. මම දැන් අරහත් භික්ෂුවක්. පුද පූජාවන්ට සුදුසු කෙනෙක්. ත්‍රිවිද්‍යාව ලැබූ කෙනෙක්. අමා නිවන දැක ගත්තා. මාර සෙනඟ පරදවා දැම්මා. මං ඉන්නෙ දැන් ආශ්‍රව රහිතවයි.

337. අජ්ඣත්තං ච බහිද්ධා ච යේ මේ විජ්ජිංසු ආසවා
සබ්බේ අසේසා උච්ඡින්නා න ච උප්පජ්ජරේ පුන

337. අභ්‍යන්තර වූත්, බාහිර වූත් යම් ආශ්‍රවයක් මා තුළ තිබුණා නම් ඒ හැමදෙයක්ම ඉතිරි නැති කර දැම්මා. ආයෙමත් කවදාවත් ඒවා හටගන්නෙ නෑ.

338. විසාරදා ඛෝ භගිනී ඒතමත්ථං අභාසයි
අපිහා නූන මයි’පි වනථෝ තේ න විජ්ජති

338. මගේ නංගිත් ධර්මයේ විශාරදයි. ඇත්තෙන්ම ඈත් මේ ගැන කීවා. ඔබ තුළත් කෙලෙස් නෑ. මා තුළත් කෙලෙස් නෑ කියලා.

339. පරියන්තකතං දුක්ඛං අන්තිමෝ’යං සමුස්සයෝ
ජාතිමරණසංසාරෝ නත්ථි දානි පුනබ්භවෝ’ති

339. දුක් ඔක්කොම අවසන් වුණා. මේ තියෙන්නෙ අන්තිම ශරීරය, ඉපදෙන මැරෙන සංසාරයෙන් යුතු පුනර්භවය මෙතනින් ඉවරයි.

ඉත්ථං සුදං ආයස්මා වඩ්ඪෝ ථේරෝ ගාථායෝ අභාසිත්ථා’ති.

මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් වඩ්ඪ නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_5-1-5/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M