ඛුද්දක නිකාය

ථේර ගාථා

4.1.6. සේනකත්ථේරගාථා

4.1.6. සේනක තෙරුන්ගේ ගාථා

287. ස්වාගතං වත මේ ආසි ගයායං ගයාඵග්ගුයා
යං අද්දසාසිං සම්බුද්ධං දේසෙන්තං ධම්මමුත්තමං

287. මං ගයා තීර්ථයට ආවේ නැකත් කෙලියක් බලන්නටයි. ඇත්තෙන්ම මම ඇවිත් තියෙන්නේ නියම තැනට. එදා උතුම් වූ සදහම් දෙසමින් වැඩසිටින සම්බුදු සමිඳාණන්ව දැකගන්නට ලැබුණා.

288. මහප්පභං ගණාචරියං අග්ගප්පත්තං විනායකං
සදේවකස්ස ලෝකස්ස ජිනං අතුලදස්සනං

288. උන්වහන්සේ මහා ප්‍රඥාලෝකයෙන් යුක්තයි. ශ්‍රාවක ජනයාට සැබෑම ආචාර්යවරයෙක්. තුන් ලොවටම අග්‍රයි. තුන් ලෝකයට නායකයාණන් උන්වහන්සේ තමයි. දෙව් මිනිසුන්ගේ මුනිවරයා. ඒ දර්ශනය පවා අසහාය දෙයක්.

289. මහානාගං මහාවීරං මහාජුතිමනාසවං
සබ්බාසවපරික්ඛීණං සත්ථාරමකුතෝභයං

289. මහා හස්තිරාජයෙක් වගෙයි. මහා වීරියකින් යුක්තයි. මහා තේජසකින් යුක්තයි. කෙලෙස් රහිතයි. කෙලෙස් ඇත්තේම නෑ. කිසිම ආකාරයකින් බියක් නැති මාගේ ශාස්තෘන් වහන්සේව දැක බලා ගන්නට ලැබුණා.

290. චිරසංකිලිට්ඨං වත මං දිට්ඨිසන්දානසන්දිතං
විමෝචයී සෝ භගවා සබ්බගන්ථේහි සේනක’න්ති.

290. එහෙත් ඉස්සර නෙයෙක් මතවාදවලින් කිලිටි වෙලා දූෂණය වෙලා හිටිය මේ සේනකව ඒ සියලු කෙලෙස් ගැටවලින් නිදහස් කරගත්තේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින්මයි.

ඉත්ථං සුදං ආයස්මා සේනකෝ ථේරෝ ගාථායෝ අභාසිත්ථා’ති.

මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් සේනක නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_4-1-6/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M