567. නොයෙක් අශූචි පිරුණු වැසිකිළි වලක් වගේ, පරණ වෙච්ච ගවර වළක් වගේ, ලොකු තුවාලයක් වගේ, විශාල සැරව ගෙඩියක් වගේ, ගර්භාෂයකින් ඉපදුණා.
568. ලේ සැරව පිරුණ, අශූචිවලින් බර වෙච්ච, හැම තිස්සෙම අපවිත්‍ර දේම වැගිරෙන මේ ශරීරයෙන් නිතරම කුණු වතුර වැක්කෙරෙනවා.
569. ලොකු නහර වැල් හැටකින් විතර බැඳිලා, මස් වැදලිවලින් ඔතලා හම කියන ඇඳුමෙන් වහල තියෙන මේ ශරීරය නම් වැඩකට නැති එකක්.
570. ඇටවලට නහර වැල් නමැති නූල් බැඳලා තිබෙන මේ ශරීරය කුණප කොටස්ම එකතුවෙලා තමයි ඔය ඉරියව් පවත්වන්නෙ.
571. ස්ථිර වශයෙන්ම මරණය කරා යන මේ ශරීරය තිබෙන්නෙ මරණය ළඟමයි. අන්තිමේදී ශරීරය මෙහි අතහැරලා කොහේ හරි යනවා.
572. අවිද්‍යාව නිසා මේ ශරීරයේ ඇත්ත වැහිලයි තියෙන්නෙ. කෙලෙස් ගැට ගැහිලා බැඳිලා තියෙන්නෙ. කෙලෙස් සැඩ පහරේ ගහගෙන යන්නෙ. සැඟවිලා ඉන්න කෙලෙස්වල දැලට හසුවෙලා තියෙන්නෙ.
573. පංච නීවරණවලින් යුක්තව ලාමක විතර්ක පිරිවරාගෙන ඉන්නෙ. තෘෂ්ණාවෙන් මුල් ඇදලයි තියෙන්නෙ. මේ ශරීරය නමැති ගෙය සෙවිලි කරල තියෙන්නෙ මෝහය නමැති අතු ඉති වලින්.
574. මේ විදිහට තිබෙන මේ ජීවිතය වැඩකරන්නෙ කර්මය නමැති එන්ජිමෙනුයි. සම්පතින් හෝ විපතින් අවසන් වෙනවා. පෙනෙන්නට තිබෙන්නෙ වෙනස් වීමමයි.
575. ඒ විදිහෙ කයක් මගෙයි කියලා සලකන්ට පටන් ගත්තොත්, ඔවුන් අන්ධ බාල පෘථග්ජනයන්මයි. මේ භයානක වූ සංසාරයමයි වර්ධනය කරන්නෙ. ආයෙ ආයෙමත් භවයමයි හදාගන්නෙ.
576. ඉතින් මේ ශරීරය අශූචි තැවරුණු විෂඝෝර සර්පයෙක් වගේ දැකලා දුරු කළොත් අන්න ඒ උදවිය භවය මුලින්ම උදුරල දාල පිරිනිවන් පානවා.
මෙය වනාහී ආයුෂ්මත් චූල කප්ප නම් රහත් මුනිඳුන් වදාළ ගාථාවන්ය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn5_10-1-5/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M