ඛුද්දක නිකාය

සුත්ත නිපාතෝ

17. පාරායනත්ථුතිගාථා

17. පාරායනත්ථුතිගාථා

ඉදමවෝච භගවා මගධේසු විහරන්තෝ පාසාණකේ චේතියේ, පරිචාරිකසෝළසානං බ්‍රාහ්මණානං අජ්ඣිට්ඨෝ පුට්ඨෝ පුට්ඨෝ පඤ්හේ ව්‍යාකාසි.

භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මගධයෙහි පාසාණක නම් පූජ්‍යස්ථානයේ වැඩ වෙසන සමයේ මෙය වදාළ සේක. බාවරී බමුණාගේ සිසු පිරිස වූ සොළොසක් වූ මේ බමුණන් විසින් අයැදිමින් ඇසූ ඇසූ ප්‍රශ්නයන්ට මෙසේ පිළිතුරු දුන් සේක.

ඒකමේකස්ස චේපි පඤ්හස්ස අත්ථමඤ්ඤාය ධම්මමඤ්ඤාය ධම්මානුධම්මං පටිපජ්ජෙය්‍ය ගච්ඡෙය්‍යේව ජරාමරණස්ස පාරං.

ඉදින් යම් කෙනෙක් මෙහි එක් එක් ප්‍රශ්නයන්ට අදාළ පිළිතුරුවල අර්ථ දැනගෙන, ඒ සදහම් දැනගෙන ඒ සදහමට අනුකූල ප්‍රතිපත්තියෙහි යෙදෙත් නම්, ඒ තැනැත්තා ජරා මරණාදී මේ සංසාර දුකින් එතෙරට යන්නේමය.

පාරංගමනීයා ඉමේ ධම්මා’ති. තස්මා ඉමස්ස ධම්මපරියායස්ස පාරායනන්තේව අධිවචනං.

මේ ශ්‍රී සද්ධර්මය සත්වයාව සංසාරෙන් එතෙර කරවන්නේම වෙයිද, එනිසාම මේ සදහම් දෙසුම්වලට (සසර දුකින් එතෙර කරවන යන අරුතින්) “පාරායන” යන නම ඇති විය.

1129. අජිතෝ තිස්ස මෙත්තෙය්‍යෝ – පුණ්ණකෝ අථ මෙත්තගූ
ධෝතකෝ උපසීවෝ ච – නන්දෝ ච අථ හේමකෝ

අජිත තිස්ස මෙත්තෙය්‍යද – පුණ්ණක සමඟින් මෙත්තගු
ධෝතක හා උපසීවද – නන්ද සමඟ හේමකයන්

1130. තෝදෙය්‍යකප්පා දුභයෝ – ජතුකණ්ණී ච පණ්ඩිතෝ
භද්‍රාවුධෝ උදයෝ ච – පෝසාලෝ චාපි බ්‍රාහ්මණෝ
මෝඝරාජා ච මේධාවී – පිංගියෝ ච මහාඉසීි

දෙදෙනෙකි තෝදෙය්‍ය, කප්ප – පණ්ඩිත වේ ජතුකණ්ණි
භද්‍රාවුධ හා උදයද – බමුණෙකි ඒ පෝසාලද
නැණවත් වූ මෝඝරාජ – පිංගිය මහ ඉසිද සමඟ

1131. ඒතේ බුද්ධං උපාගච්ඡුං – සම්පන්න චරණං ඉසිං
පුච්ඡන්තා නිපුණේ පඤ්හේ-බුද්ධසෙට්ඨං උපාගමුං

විජ්ජාචරණේ ගුණ යුතු – මහ ඉසිවර නුවණින් යුතු
සම්බුදු සමිඳාණන් වෙත – පැමිණියෝය මේ හැමදෙන
ඉතා සියුම් පැන අසන්ට – ආවෝ සමිඳාණන් වෙත

1132. තේසං බුද්ධෝ ව්‍යාකාසි – පඤ්හේ පුට්ඨෝ යථාතථං
පඤ්හානං වෙය්‍යාකරණේන – තෝසේසි බ්‍රාහ්මණේ මුනී

ඇසූ ඇසූ හැම පැනයට – ඒ අයුරින් ඔවුන් සැමට
භගවත් බුදු සමිඳාණෝ – පැවසු සේක ඇති විලසට
ඒ සම්බුදු සමිඳාණෝ – සියළු ප්‍රශ්න විසඳීමෙන්
ඒ පින්වත් බමුණු පිරිස – පත් කළෝය මහ සතුටට

1133. තේ තෝසිතා චක්ඛුමතා – බුද්ධේනාදිච්චබන්ධුනා
බ්‍රහ්මචරියමචරිංසු වරපඤ්ඤස්ස සන්තිකේ

ධම්මචක්ඛු ලබා ගත්ත – සූර්ය වංශයෙන් පැමිණුන
ඒ සම්බුදු සමිඳු විසින් – සතුටු කෙරුව ඒ හැමදෙන
උතුම් පැණසරාණන් ළඟ – හැසිරුණෝ සසුන් බඹසර

1134. ඒකමේකස්ස පඤ්හස්ස – යථා බුද්ධේන දේසිතං
තථා යෝ පටිපජ්ජෙය්‍ය – ගච්ඡේ පාරං අපාරතෝ

මේ එක් එක් ප්‍රශ්නයකට – මුනිඳුන් වදහළ පිළිතුරු
එලෙසින් පිළිපදනේ නම්
මෙතෙර තිබෙන සසර අතැර – එතෙරට පිය නගන්නේය.

1135. අපාරා පාරං ගච්ඡෙය්‍ය – භාවෙන්තෝ මග්ගමුත්තමං
මග්ගෝ සෝ පාරං ගමනාය – තස්මා පරායනං ඉති

උතුම් දහම් මග වඩිමින් “මෙතෙර” නමින් යුතු සසරින්
එතෙරට හේ යන්නේමය
අමා නිවන් දෙන ඒ මග – එතෙර රැගෙන යන නිසාම
“සසරින් එතෙරට” අරුතින් “පාරායන” කියනු ලැබේ.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn2_5-17/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M