(ඍද්ධි බලයෙන් මවන ලද බුදු සමිඳු)
කෙලෙසින් ලොව දුටු කෙනා ද – කෙලෙසින් සිල් රැකි කෙනා ද
උපශාන්ත උතුමා යැයි – කිව යුතු වන්නේ ?
පින්වත් ගෞතමයාණනි – ඒ උත්තම මිනිසා ගැන
මා අසනා මේ පැනයට – පිළිතුරු පහදා දුන මැන
(භාග්යවතුන් වහන්සේ)
සිරුර බිඳී යන්ට පළමු – හැම තණ්හාව ම දුරු කළ
අතීතයේ නොම පැටලුන – වර්තමානයේ නො ඇලුණ
ඒ අරහත් මුනිඳුන් හට – නැත පැතුමන් අනාගතේ
ක්රෝධ සිතක් ඇති නොවනා – නො සැලෙන සිතකින් වසනා
තමා හුවා නො ම දකිනා – දහමේ සැක නොමැති කෙනා
නුවණින් දැන කතා කරන – උඩඟු සිතක් සකස් නොවන
සැබැවින් ඒ අරහත් මුනි – සංසුන් බස් ඇති උතුමෙකි
මතු භවයට නැත ඇලීම – අතීතෙ ගැන නොමැත සෝක
ලැබෙනා කිසි අරමුණකට – නො වැටී මතවාදයකට
නිදහස් වී ගිය මනසින් – විවේකයෙන් වසන්නේ ය
හුදෙකලාව සිටිමින්නේ – කුහක සිතින් තොර වන්නේ
තණ්හාවෙන් ගැලවෙන්නේ – මසුරු කමින් දුරු වන්නේ
දරදඬු ගති ගුණයක් නැති – පිළිකුල් නැති සීලය ඇති
කේළම් බස් නොම කියනා – හේ වේ සංවර උතුමා
රසවත් දේ වල නො ඇලී – මහලොකුවට හිතට නොගෙන
සිනිඳු සොඳුරු බස් පවසන – මිසදිටු මත නොම අදහන
වීතරාගී මුනි උතුමා – නොමැත විරාගයේ පවා
ලාභය උපදවා ගන්ට – පුරුදු නොම කරයි සදහම්
අලාභයක් ලැබුන විටදී – වසයි එයට නොකිපීමෙන්
කිසි දේකට නොම ගැටෙමින් – රස තණ්හා දුරු කරමින්
උපශාන්ත වූ මුනිඳුන් – වසයි ගිජු කමක් නොමැතිව
හැම විට සිහියම යොදමින් – යොමු වී මැදහත් නුවණින්
ලොවේ සිටින කිසිවෙකු ගැන – තමන් සමානව නොසිතයි
තමා උඩට ඇද නොගනියි – ළාමක කරමින් නොසිතයි
උපශාන්ත මුනිඳුන් හට – කෙලෙස් ඇවිස්සුන සිත් නැත
සදහම් නුවණින් දකිමින් – අකුසලයේ නොම යෙදෙමින්
කාම සිතක් පහළ නොවන – වීතරාගි මුනිඳුන් හට
ඒ මුනිඳුන් හට නොමැති ද – දුක හදනා අකුසල් ගැට
තරණය කෙරුවේ ඒ අය – මේ තණ්හා සැඩ දිය කඳ
ඔහු ගැන පවසාලමි මම – උපශාන්ත කෙනෙක් විලස
කාමය ගැන පැතුමක් නැති -ඔහුට නොමැත කෙළෙස් ගැටද
තරණය කර දැමුවේ හේ – මේ තණ්හා සැඩ දිය කඳ
ඔහු හට නොමැති ය දරුවෝ – කෙත් වතු හා නැත ගවයෝ
ඇත-නැත ලෙස බැඳෙන අන්ත-ඔහු තුළ නොමැතිය දකින්ට
පුහුදුන් ගති ඇති මෙ ලොවේ – ශ්රමණ බමුණු හැම වාගේ
දොස් පවරත් නම් යමකින් – ඒ දොස් නැත රහතුන් හට
උපශාන්ත මුනිඳුන් හට – කවුරුත් නින්දා කළමුත්
ඒ කිසිවක් ගැන ඔවුන්ට – කම්පා සිත් නැත කිසිවිට
තණ්හා රහිත ව වසනා – මසුරු සිතක් ඇති නොවනා
ඒ අරහත් මුනි උතුමා – නො සිතන්නේ මය කිසිදින
උතුමන් ගේ පිරිසේ යයි – නොම පවසයි කිසිම දිනක
සම පිරිසට අයත් කියා – මැසිවිලි නොනගයි කිසිවිට
හීන අයට අයත් කියා
මතවාදයකට නොබැඳුන – සියළු වාද රහිතය හේ
තමා ගෙ යයි ගත් කිසිවක් – ලොවේ යමෙකු හට නොමැති ද
එවැනි යමක් නො ලැබෙන විට – සෝක සිතක් නැත කිසිවිට
කිසිම දෙයක අගතියකට – නොයනා ගතිගුණ ඇත්තේ
ඔහු ගැන සැබැවින් කිව යුතු – උපශාන්ත මුනිඳුන් ලෙස
‘ජීවිතය බිඳී යන්නට පෙර’ නමින් වදාළ දෙසුම නිමා විය.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn2_4-10/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M