මේ ආකාරයෙන්ය මා විසින් අසා දැනගන්නා ලද්දේ.
එකල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩ සිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවන නම් වූ අනේපිඬු සිටුහුගේ ආරාමයෙහිය.
එකල්හි කෝකාලික භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ එක් පසෙකින් හිඳ ගත්තේය. එක් පසෙක හුන් කෝකාලික භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය සැළකෙළේය.
“ස්වාමීනී, සැරියුත් – මුගලන් දෙනම පහත් ආශා ඇත්තෝය. පහත් ආශාවන්ගේ වසඟයට ගියාහුය.”
මෙසේ කී විට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කෝකාලික භික්ෂුවට මෙය වදාළ සේක.
“කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! සැරියුත් – මුගලන් දෙනම කෙරෙහි සිත පහදවා ගන්න. සැරියුත් – මුගලන් දෙනම ප්‍රියශීලී වෙත්හ”යි
දෙවනුවද කෝකාලික භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙසේ පැවසීය.
“ස්වාමීනී, මා හට භාග්‍යවතුන් වහන්සේව සද්ධාවට අයත් නමුදු, උපකාරී නමුදු, සැරියුත් – මුගලන් දෙනම පහත් ආශා ඇත්තෝය. පහත් ආශාවන්ගේ වසඟයට ගියාහුය”.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දෙවනුවද කෝකාලික භික්ෂුවට මෙය වදාළ සේක.
“කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! සැරියුත් – මුගලන් දෙනම කෙරෙහි සිත පහදවා ගන්න. සැරියුත් – මුගලන් දෙනම ප්‍රියශීලී වෙත්හ”යි
තුන්වෙනුවද කෝකාලික භික්ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ පැවසීය.
“ස්වාමීනී, මා හට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සද්ධාවට අයත් නමුදු, උපකාරී නමුදු, සැරියුත් – මුගලන් දෙනම පහත් ආශා ඇත්තෝය. පහත් ආශාවන්ගේ වසඟයට ගියාහුය”.
තුන්වෙනුවද භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කෝකාලික භික්ෂුවට මෙය වදාළ සේක.
“කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! කෝකාලික, එසේ කීමෙන් වළකින්න! සැරියුත් – මුගලන් දෙනම කෙරෙහි සිත පහදවා ගන්න. සැරියුත් – මුගලන් දෙනම ප්‍රියශීලී වෙත්හ”යි
එවිට කෝකාලික භික්ෂුව අසුනෙන් නැගිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ, පැදකුණු කොට නික්ම ගියේය. නික්ම ගොස් නොබෝ වේලාවකින් කෝකාලික භික්ෂුවගේ මු`ඵ සිරුරම අබ ඇට පමණ පිළිකා වලින් වැසී ගියේය. අබ ඇට පමණ ඒවා මුං ඇට තරමට ලොකු විය. මුං ඇට තරම් වූ ඒවා කඩල ඇට තරම් විය. කඩල ඇට පමණ ඒවා ඩෙබර ඇට පමණ විය. ඩෙබර ඇට පමණ ඒවා නෙල්ලි ගෙඩි පමණ විය. නෙල්ලි ගෙඩි පමණ ඒවා බෙලි ගැට පමණ විය. බෙලි ගැට පමණ ඒවා බෙලි ගෙඩි පමණ වී පුපුරා ගියේය. සැරවද ලේද වැගිරෙන්නට විය.
එවිට ඒ රෝගයෙන්ම කෝකාලික භික්ෂුව කලුරිය කෙළේය. කලුරිය කළ කෝකාලික භික්ෂුව සැරියුත් මුගලන් දෙනම කෙරෙහි සිත වෛර බැඳ පදුම නිරයෙහි ඉපදුනේය.
එකල්හි සහම්පතී බ්‍රහ්ම තෙමේ රෑ ඉක්ම ගිය පසු බබළන පැහැයෙන් යුතුව මුළු ජේතවනයම ඒකාලෝක කරගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා එළඹියේය. එළඹ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එක් පසෙකින් සිට ගත්තේය. එක් පසෙකින් සිටි සහම්පතී බ්‍රහ්ම තෙමේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය පැවසීය.
“ස්වාමීනී, කෝකාලික භික්ෂුව කලුරිය කෙළේය. ස්වාමීනී කලුරිය කළ කෝකාලික භික්ෂුව සැරියුත් – මුගලන් දෙනම කෙරෙහි සිත වෛර බැඳ පදුම නිරයෙහි උපන්නේය.”
මෙසේ පැවසූ සහම්පතී බ්‍රහ්ම තෙමේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ පැදකුණු කොට එහිම නොපෙනී ගියේය.
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඒ රැය ඇවෑමෙන් භික්ෂූන් ඇමතූ සේක.
“පින්වත් මහණෙනි ….(පෙ)…. මේ රාත්‍රියෙහි සහම්පතී බ්‍රහ්මයා රෑ ඉක්ම ගිය පසු …(පෙ)…. පින්වත් මහණෙනි, සහම්පතී බ්‍රහ්මයා මෙය පැවසීය. මෙය පවසා මා හට වැඳ පැදකුණු කොට නොපෙනී ගියේය.
මෙසේ වදාළ විට එක්තරා භික්ෂුවක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙසේ පැවසීය.
“ස්වාමීනී, පදුම නිරයෙහි ආයුෂ ප්‍රමාණය කොපමණ දීර්ඝ වේද?”
“පින්වත් භික්ෂුව, පදුම නිරයෙහි ආයුෂ ඉතා දීර්ඝ වේ. එය ගණන් කොට කීමද පහසු නැත. මෙපමණ වසර ගණනක්ය කියා හෝ, මෙපමණ වසර සිය ගණනක්ය කියා හෝ, මෙපමණ වසර දහස් ගණනක්ය කියා හෝ, මෙපමණ වසර ලක්ෂ ගණනක්ය කියා හෝ,
“ස්වාමීනී, උපමාවක් පෙන්වා දිය හැකිද?”
“පින්වත් භික්ෂුව, එය හැකිය. කොසොල් රට භාවිත කරන කිරිය විස්සකින් යුතු තල භාජනයක් තිබේ යයි සිතමු. පුරුෂයෙක් පැමිණ එයින් එක් තල ඇටය බැගින් වසර සියයකට වරක් හෝ දහසකට වරක් හෝ ඉවත් කරයි නම්, පින්වත් භික්ෂුව විසි කිරියක කෙසොල් රට ඒ තල බඳුනේ තල වහා මෙලෙසින් අවසන් වී යන්නේය.
එහෙත් “අබ්බුද” නම් වූ නිරයේ ආයුෂ මෙතරම් ඉක්මනට අවසන් නොවේ. පින්වත් භික්ෂුව, “අබ්බුද” නිර විස්සක ආයුෂ “නිරබ්බුද” නිරයට තිබේ. , “නිරබ්බුද” නිර විස්සක ආයුෂ “අබබ” නිරයට තිබේ. , “අබබ” නිර විස්සක ආයුෂ “අහහ” නිරයට තිබේ. , “අහහ” නිර විස්සක ආයුෂ “අටට” නිරයට තිබේ. , “අටට” නිර විස්සක ආයුෂ “කුමුද” නිරයට තිබේ. , “කුමුද” නිර විස්සක ආයුෂ “සෝගන්ධික” නිරයට තිබේ. , “සෝගන්ධික” නිර විස්සක ආයුෂ “උප්පලක” නිරයට තිබේ. , “උප්පලක” නිර විස්සක ආයුෂ “පුණ්ඩරීක” නිරයට තිබේ. “පුණ්ඩරීක” නිර විස්සක ආයුෂ “පදුම” නිරයට තිබේ.
පින්වත් භික්ෂුව, සැරියුත් – මුගලන් දෙ නම කෙරෙහි සිතේ වෛර බැඳගත් කෝකාලික භික්ෂුව “පදුම” නිරයෙහි ඉපදුනි.”
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළ සේක. මෙය වදාළ ශාස්තෘ වූ සුගතයන් වහන්සේ යළි මෙයද වදාළ සේක.
අඥාන තැනැත්තා – කුරිරු බස් නිති දොඩමින්
තමාවත් නසා ගන්නා – ඒ භයානක “කෙටේරිය”
උපදින විටම ඔහුගේ – කටෙහි හට ගන්නේමය
නිගා කළ යුතු කෙනා හට – යම් කෙනෙක් පසසන්නෙද
පැසසිය යුතු කෙනා හට – නින්දාවන් කරන්නෙද
හේ පව් රැස් කරයි කට නිසා
හේ ඒ පවින් සැපක් නොවිඳින්නේම ය
සූදු කෙළියට ගිය විට – පැරදෙන්නේ ද යම් ධනයක්
ඒ පරාජය නම් ඉතා සුළු වූ දෙයක්ම ය
සුගත වූ මුනිවරුන් කෙරෙහි – යමෙක් සිත දූෂිත කරයි නම්
දහස් ගණනක පැරදුමක් ම යි – තමා හට එයින් අත්වන්නේ
සිත හා වචනයද – පිහිටුවාගෙන වරදෙහි
නිකෙලෙස් උතුමන් හට – යම් කෙනෙක් ගරහයි නම්
ඔහු උපදින නිරයට – නිරබ්බුද සිය දහස් වයසයි
එසේම, අබ්බුද වලින් තිස් හයක් හා පසකි
හේතු රහිතව චෝදනා නගන්නා – උපදින්නේය නිරයේ
යම් කෙනෙක් පව්කොට – “එය නොකළෙමි”යි කියයි නම්
දෙදෙනාම පරලොව දී – සමාන බවට පත්වෙන්නේ ම ය
නිහීන කර්මයෙන් යුතු ඔවුන් – පරලොව දී දුකට පත්වන්නේ ම ය
තරහ සිත් ඇති නොවන – පිරිසිදු සිතින් කල් ගෙවන
නිකෙලෙස් මිනිසෙකුට – නපුරු ලෙස දොස් කියයි නම්
අඥාන වූ ඔහු කරා – ඒ පව හැරී එන්නේ
උඩු සුළඟට හෙලනා ලද – සියුම් දූවිල්ල ලෙසින්
ලෝභයට ගැති වෙමින් – සැදැහෙන් ද තොර වෙමින්
කෑදරව ජීවත් වෙමින් – සදහම් ගැන ද නොසිතමින්
මසුරු වී ලද සම්පතට – කේලාම් ද කියමින්
අනුන් හට නිකරුණේ නින්දා කරයි නම්
අහෝ! දූෂිත මුඛයක් ඇති තැනැත්ත,
ළාමක මිනිස, පවිටු තැනැත්ත, තම ගුණද වනසා ගෙන
පව් කරමින් සිටින, අවජාත අසත්පුරුෂය
වළකිනු! බොහෝ දෙඩවිල්ලෙන්
වළකිනු! නිරය ගමනින්
අහෝ! පව් කරන තැනැත්ත,
තමා හට දුක් පිණිස – වගුරුවන්නෙහිද කෙලෙස් දුහුවිළි
ගරහන්නෙහිද ශාන්ත උතුමන් හට
දුසිරිතෙහි යෙදී බොහෝ කොට
දුක් විඳින්නටද සැරසෙන්නේ, වැටෙමින් නිරා වල
කර්මයන් කිසිවෙකුගේ – අවසන් නොවන්නේ ම යි විපාක නො දී
ඔහුමය එහි හිමිකරුවා – තමා කරන ලද කර්මයෙහි
පව් කරන මෝඩ ජනයා – පරලොව ගිය කලට
තමා විඳිනා දුක තමා හට දකින්නට ලැබෙන්නේ ම යි
යකඩයෙන් කරන ලද – නිරයෙහි ඒ තැනැත්තා ඉපදුන විට
සිටුවා තිබේ යකඩ හුල් – තියුණු වූ මුවහතින් යුතු
ගිනිගත් යකඩ ගුලි – බොජුන් ලෙස ඇත එහි ගිලින්නට
මේ සියල්ලම කර්මයට අනුවයි සැදෙන්නේ
එහි තමා අමතන්නට – මිහිරි බස් ඇති කෙනෙකු නැත්මය
මුදු ලෙස ළඟට නොපැමිණෙත්ම ය – රැකවරණයට කිසිවෙකුත් නැත්මය
ගිනි අඟුරු තුළට රැගෙන යත්මය – මැදි කරති එහි ගිනි දැල්ලට
යකඩ දැළකින් වෙළී යන්නේ – පහර වදිති නිරතුරුවම කුළුගෙඩියෙන්
අන්ධයෙකු ලෙස අඳුරේ යන – එහි ගත කරන ජීවිතය මිහිදුමක් ලෙස පැතිර පවතී
එහිදී ඒ තැනැත්තා,
යකඩයෙන් කරන ලද – මහා කළයක් ඇතුළට
පැමිණෙන්නේ ය මැදි වෙමින් – මහා ගිනි ජාලාවට
ඒ ගින්න තුළ උඩට යටට ඉල්පෙමින් – පැසෙන්නේමය බොහෝ කල්
පව් කළ තැනැත්තා – නිරයෙහි උපන් කල
සැරව හා ලෙයින් පිරී ගිය – නිරයක පැසෙන්නේ ම ය
යම් යම් තැනක යන්නේ ද ඔහු – පෙළත්මය ලේ සැරව පහසින්
පණුවන් පිරුණු මඩ වගුරෙක – පැසෙයි නිති පව් කළ තැනැත්තා
නික්මෙන තෙරක් නොමැත්තේමයි – බැලූ බැලූ තෙක් එයම දිස් වෙයි
යකඩින්ම වට කළ බිත්ති අතරේ
අසිපත් නිරයේ ඉපදුණ විට – තියුණු කඩු වැනි කොළ ඇත
එහිදී සිඳී ගිය අත්පාවලින් යුතු වෙයි
එවිට දිව ඇද බිලී කොකුවෙන් – දැඩි ලෙස තලා පෙළා දමත්මය
පව්කාර මෝඩ ජනයා – මෙහිදී බොහෝ පව් රැස්කොට
තියුණු ගිනි අළු වැටෙනා – දැලි පිහි ලෙසින් කැපෙනා
“වේතරණී” දුර්ගය වෙත – හඬ හඬා ඇද වැටෙත්මයි
එහි හඬා වැටෙන විටදී – කර්මානුරූපව මැවෙනා
කබරයෝ හා වන කවුඩුද
බලු හා කැණහිල්ලු ද – උකුසු හා ගිජු ළිහිණියෝ ද
තියුණු දත් වලින් ඉරා දමමින් – කා දමති ඒ උපන් සත්වයා
මෙහිදී පව් රැස් කෙරුව මිනිසුන් – ඉපදී සිටින විට නිරයේ
සැබැවින්ම බොහෝ දුක් විඳිත්මය
එනිසා මේ මිනිස් ලොවදී – ඉතිරි ජීවිත කාලය
පවෙන් වැළකී අප්‍රමාදව – ධර්මයෙහි හැසිරිය යුතුමය
පව් කළ තැනැත්තා මෙලොවේ – උපන්නේ නම් පදුම නිරයෙහි
ඔවුන්ගේ ආයුෂද – නුවණැත්තන් විසින්
තල බරින් ගණින ලද්දේ
පස් කෝටි නහුතයක් වසරද
දොළොස් කෝටි වර්ෂ සියයකි.
නිරයේ තිබෙන බොහෝ දුක් ගැන – මෙහිදී කියාදෙන ලදි
නිරයේ උපන් විට කෙනෙක් – බොහෝ දුක් වින්ද යුතු ම ය
එනිසා සුපිරිසිදු ලෙස – සිල් ගුණයෙන්ම සැදෙමින්
මුනිවරු කෙරෙහි යහපත් – තම සිතද වචනයද
නිරතුරුවම රැකගත යුත්තේමය
කෝකාලික නිසා වදාළ දෙසුම නිමා විය.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn2_3-10/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M