(සාතාගිරි යකු)
පුන් පොහෝ දිනකි අද
දිව්‍ය රැය එළඹුණු සඳ
යමු ද දක්නට අද
අලාමක මුනි ගොයුම් ගොත් රද
(හේමවත යකු)
කිම ඔහුගේ මනස – පවතී ද සමාහිත වී?
සියලුම සතුන් අතරේ – පවතී ද මෙත් පැතිරී?
හොඳ හෝ නරක අරමුණු – ඔහු වෙතට පැමිණෙන විට
කිම ඔහුගෙ සිතුවිලි – පවතී ද දමනය වී?
(සාතාගිරි යකු)
ඔහුගේ මනස නිති – පවතී සමාහිත වී
සියලුම සතුන් අතරේ – පවතී මෙත ද පැතිරී
හොඳ හෝ නරක අරමුණු – ඔහු වෙතට පැමිණෙන විට
ඔහුගෙ සිතුවිලි නිති – දමනය වෙලා පවතී
(හේමවත යකු)
කිසිවෙකු නොදුන් දෙය – කිම ඔහු නොගන්නෙ ද?
ලොව හැම සතුන් ගැන – සංවර කෙනෙක් වෙද?
කිම ඔහු පමාවෙන් – දුරු වූ කෙනෙක් ම ද?
සමවත කිසිවිටක – අත් නොම හරින්නෙ ද?
(සාතාගිරි යකු)
කිසිවෙකු නොදුන් දෙය – ඔහු නොම ගනී ම ය
ලොව හැම සතුන් ගැන – පවතී සංයම ය
පමාවෙන් තොරව දහමේ – සිටිත් ම ය
බුදුවරු සමවත ද – අත් නොම හරිත් ම ය
(හේමවත යකු)
කිම ඔහු බොරු බසක් – නොකියන කෙනෙක් ම ද?
රළු දැඩි වචන – කිසිවිට නොම කියත් ම ද?
කේළාම් කිසිවකුත් – ඔහු නොම කියත් ම ද?
හිස් වචනයෙන් – ඔහු කල් නොම ගෙවත් ම ද?
(සාතාගිරි යකු)
ඔහු බොරු බසක් – කිසිවිට නොම කියත් ම ය
රළු දැඩි වචන – නොම පවසන කෙනෙක් ම ය
කේළම් කිසිත් – කිසිවිට නොම කියත් ම ය
නැණ ගුණ වඩන – සිරි සදහම් දෙසත් ම ය
(හේමවත යකු)
කිම ඔහු කාමයෙහි – කිසි දින නොඇලෙත් ද?
තරහක් පැමිණ – ඒ සිත නොම කැළඹෙත් ද?
මුළාවන සියළු දෙය – පසුකොට යත් ද?
හැමදෙය දකින – සදහම් ඇස ලැබුවෙක් ද?
(සාතාගිරි යකු)
ඔහු කාමයෙහි කිසිදින නොම ඇලෙත් ම ය
තරහක් පැමිණ ඒ සිත නොකළඹත් ම ය
මුළාවන දෙය ද පසු කොට සිටිත් ම ය
සදහම් ඇස ලබා මුළු ලොව දකිත් ම ය
(හේමවත යකු)
කිම ඔහු උතුම් නුවණින් යුතු කෙනෙක් ම ද?
පිරිසිදු ලෙසට හැසිරෙන ගුණවතෙක් ම ද?
කෙලෙසෙන කිසි දෙයක් ඔහු තුළ නොවෙත් ම ද?
යළි දුක හදන භවයක් නොම තිබෙත් ම ද?
(සාතාගිරි යකු)
ඔහු ලොව උතුම් නුවණින් යුතු කෙනෙක් ම ය
පිරිසිදු ලෙසට හැසිරෙන ගුණවතෙක් ම ය
කෙලෙසෙන කිසි දෙයක් ඔහු තුළ නොවෙත් ම ය
යළි දුක හදන භවය ද නොම තිබෙත් ම ය
සිත – කය – වචන – මුනිඳුන්ගේ පිරිසිදු ය
බබලන නුවණ – හැසිරෙන ගුණ විසිතුරු ය
මෙලෙසින් දැන හැඳින – සම්බුදු සමිඳුන් ව
කිව මැන බුදු ගුණ ම – මුළු ලොව පැතිරෙන් ට
සිත – කය – වචන – මුනිඳුන්ගේ පිරිසිදු ය
බබලන නුවණ – හැසිරෙන ගුණ විසිතුරු ය
මෙලෙසින් දැන හැදින – සම්බුදු සමිඳුන් ය
අනුමෝදන් වන්න – හද පිරි සතුටින් ම
සිත – කය – වචන – මුනිඳුන්ගේ පිරිසිදු ය
බබලන නුවණ – හැසිරෙන ගුණ විසිතුරු ය
මෙලෙසින් දැන හැඳින – සම්බුදු සමිඳුන් ව
යමු බැහැදකින්නට – ගෞතම මුනිඳුන් ව
මුවෙකුට බඳු – කෙසඟ සිරුරින් සමන්විත
නිති වෙර වඩන – සුළු අහරින් යැපෙන ගත
ලොල් නැති මුනිඳුන් ය – වනයේ දැහැන්ගත
යමු අපි දකින්නට ගෞතම බුදුන් වෙත
තනිවම යනෙන සිහරජු ඇත් රජු විලසේ
නොඇලෙයි කිසිදු කාමයකට හේ පෙරසේ
විමසා සිටිමු අපි ඔහු වෙත ගොස් මෙලෙසේ
හඳුනා මර උගුල මිදෙමු ද අපි කෙලෙසේ?
පවසන දහම් අප ගේ දම්රදාණනි
පරතෙර වැඩිය තිලොවග ගුරු පියාණනි
හැම වෙර බිය තුරන් කළ සිහරදාණනි
අපි පැණ අසමු ගෞතම බුදු පියාණනි
(හේමවත යකු)
කුමක් උපන් කලට ද ලොව හට ගන්නේ?
කුමක් කෙරෙහි ලොව නිති එක් වී ඇත්තේ?
කුමක් හා එක්ව ලොව පැවතී ඇත්තේ ඇත්තේ?
කුමක් නිසා ලොව දුක් විඳිමින් ඇත්තේ?
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ)
හයක් උපන් කලට ය ලොව හට ගන්නේ
හයක් කෙරෙහි ලොව නිති එක්වී ඉන්නේ
හයක් හා එක්ව ලොව පැවතී එන්නේ
හයක් නිසා ම ය දුක් විඳිමින් ඉන්නේ
(මෙතනදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කියා දෙන්නේ ඇස, කන, නාසය, දිව, කය සහ සිත ගැන ය.)
(ප්‍රශ්නයකි)
ලොව හැම වෙහෙස වන එයට ම එකතු වන
දෙය කවරක් ද අප හට එය කියනු මැන
දැනගෙන මේ දුකින් පරතෙර වෙතට යන
වදහළ මැන මුනිඳුනි, මග – දුක නිවන
(පිළිතුරු)
සිත හය වැනිව පස්කම් ගුණයට නතුව
පවතින ඇල්ම හඳුනාගෙන සිහි ඇතුව
දුරු කළ විට ඇල්ම යළි නොලබනු රිසිව
මෙලෙසට දුකින් දුරුවේ නිවනට යොමුව
මෙය ලොව එතෙර කරවන දහමකි සුවසේ
ඇසු ඇසු දෙයට පිළිතුරු ලැබ දුනි සිතුසේ
සිදුවේ දුකින් එතෙරට යාම ද මෙලෙසේ
මෙම හැම දහම ඔබ හට පවසමි නිසිසේ
(ප්‍රශ්නයකි)
සසර සැඩ පහර තරණය කරන කෙනා
මේ භව සයුර පර තෙරටම යන පිහිනා
නොඇලෙන නොපිහිටන ගැඹුරෙහි නොම ගිලෙනා
පවසනු මැනැව, කවරෙක් වෙද මේ හපනා
(පිළිතුරු)
නිති සිල් රකින නුවණැති, සිත සමාහිත
යොමු කොට සිහි නුවණ තම ජීවිතේ වෙත
තරණය කළ නොහැකි සැඩ පහරකින් යුත
තරණය කරනු නියත ය මොහු මේ දියත
හඳුනා කාමයන් සිත නොම ඇලෙන මෙදා
හැම භව බැඳුම් එකිනෙක යයි බිඳ හැරදා
භවයේ සතුටුවන කෙලෙසුන් හැම පරදා
නොගිලේ හෙතෙම මේ භව සයුරේ කිසිදා
(මේ දෙසුම අසා අතිශයින් ප්‍රමුදිත වන හේමවත – සාතාගිරි දෙදෙන පහත දැක්වෙන මෙම ගාථාවන් පවසති.)
පැනසර ගැඹුරු හැම අරුතම දකින නිසි
දුරු කළ කාම කෙලෙසුන් සිත නොමැති කිසි
හැම ලෙස මිදුණු මුනිඳුන් අර බලනු රිසි
මොක් මග වඩින ලොව බබලන මහ ඉර්සි
ළාමක නොවන හැම අරුතම දකින නිසි
පැහැබර නුවණ දෙන කෙලෙසුන් නොමැති කිසි
හැම දෙය ගැනම දුටු මුනිඳුන් බලනු රිසි
නිවනට වඩින ලොව බබලන මහ ඉර්සි
දුටුවෙමු ඇස් පුරා අපි භගවතාණන්
ලැබුවෙමු මිහිරි උදයක රිවිරදාණන්
සැඩ දිය මැඩ එතෙර වුන පින්වතාණන්
දුටුවෙමු ඒ උතුම් සම්බුදු පියාණන්
ඉර්ධි බල ඇති – මහ යසස් ඇති
යකුන් දහසකි මෙතන රැස්වුන
අපි සියලු දෙන – සරණ යමු ඔබ
වනු මැනැවි අප – සියලු දෙන හට
පරමෝත්තම ගුරු පියාණන්
නමඳිමින් සම්බුදු රජාණන්
අසිරිමත් දම් රස අමාවන්
පවසමින් ලොව – යමු ගමන් ගම
අපි සියලු දෙනම යමු – පර්වතෙන් පර්වතය වෙත
හේමවත යකු නිසා වදාළ දෙසුම නිමා විය.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn2_1-9/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M