ඛුද්දක නිකාය

උදාන පාළි

2.2. රාජ සුත්තං

2.2. රජුන් පිළිබඳ කථා අරභයා වදාළ උදානය

ඒවං මේ සුතං: ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ.

තේන ඛෝ පන සමයේන සම්බහුලානං භික්ඛූනං පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තානං උපට්ඨානසාලායං සන්නිසින්නානං සන්නිපතිතානං අයමන්තරාකථා උදපාදි:

මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවනය නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයේ. ඒ දිනවල බොහෝ භික්ෂූන් වහන්සේලා පිණ්ඩපාතයෙන් පස්සේ සවස් කාලයේ උපස්ථාන ශාලාවේ රැස්වෙලා, මේ විදිහේ කතාවක් කර කර හිටියා.

කෝ නු ඛෝ ආවුසෝ ඉමේසං ද්වින්නං රාජූනං මහද්ධනතරෝ වා මහාභෝගතරෝ වා මහාකෝසතරෝ වා මහාවිජිතතරෝ වා මහාවාහනතරෝ වා මහබ්බලතරෝ වා මහිද්ධිකතරෝ වා මහානුභාවතරෝ වා රාජා වා මාගධෝ සේනියෝ බිම්බිසාරෝ, රාජා වා පසේනදි කෝසලෝ”ති. අයංචරහි තේසං භික්ඛූනං අන්තරාකථා හෝති විප්පකතා.

“ප්‍රිය ආයුෂ්මත්වරුනි, මේ රජවරු දෙදෙනාගෙන් ගොඩාක් සල්ලි තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් දේපළ තියෙන්නෙ කාටද? ලොකුම භාණ්ඩාගාරය තියෙන්නෙ කාටද? ලොකුම විජිතය තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් වාහන තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් සේනාව ඉන්නෙ කාටද? ගොඩාක් සමෘද්ධිමත් කවුද? ගොඩාක් ආනුභාව සම්පන්න කවුද? මගධ රජු වන සේනිය බිම්බිසාරද? පසේනදී කෝසල රජුද?” ඒ භික්ෂූන්ගේ ඔය කතා බහ තමයි ඒ වෙලාවේ අඩාල වුනේ.

අථ ඛෝ භගවා සායන්හසමයං පටිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ යේනුපට්ඨානසාලා තේනුපසංකමි. උපසංකමිත්වා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි. නිසජ්ජ ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “කාය නුත්ථ භික්ඛවේ ඒතරහි කථාය සන්නිසින්නා සන්නිපතිතා, කා ච පන වෝ අන්තරාකථා විප්පකතා?”ති.

ඒ මොහොතේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භාවනාවෙන් නැගිටලා, උපස්ථාන ශාලාවට වැඩම කළා. වැඩම කරලා, පණවන ලද ආසනයේ වැඩසිටියා. වැඩ ඉඳලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්ෂූන් අමතා වදාළා.

“පින්වත් මහණෙනි, දැන් ඔබ රැස්වෙලා මෙතැන කතා කර කර හිටියේ මොකක් ගැනද? දැන් අඩාල වුනේ මොන කථාවද?”

ඉධ භන්තේ අම්හාකං පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තානං උපට්ඨානසාලායං සන්නිසින්නානං සන්නිපතිතානං අයමන්තරාකථා උදපාදි: “කෝ නු ඛෝ ආවුසෝ ඉමේසං ද්වින්නං රාජූනං මහද්ධනතරෝ වා මහාභෝගතරෝ වා මහාකෝසතරෝ වා මහාවිජිතතරෝ වා මහාවාහනතරෝ වා, මහබ්බලතරෝ වා මහිද්ධිකතරෝ වා මහානුභාවතරෝ වා, රාජා වා මාගධෝ සේනියෝ බිම්බිසාරෝ, රාජා වා පසේනදි කෝසලෝ’ති. අයං ඛෝ නෝ භන්තේ අන්තරාකථා විප්පකතා, අථ ඛෝ භගවා අනුප්පත්තෝ?”ති.

“ස්වාමීනී, අපි පිණ්ඩපාතයෙන් පස්සේ හවස් වරුවේ උපස්ථාන ශාලාවට රැස්වෙලා මේ කථාවයි කර කර හිටියේ. ‘ප්‍රිය ආයුෂ්මත්වරුනි, මේ රජවරු දෙදෙනාගෙන් ගොඩාක් සල්ලි තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් දේපළ තියෙන්නෙ කාටද? ලොකුම භාණ්ඩාගාරය තියෙන්නෙ කාටද? ලොකුම විජිතය තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් වාහන තියෙන්නෙ කාටද? ගොඩාක් සේනාව ඉන්නෙ කාටද? ගොඩාක් සමෘද්ධිමත් කවුද? ගොඩාක් ආනුභාව සම්පන්න කවුද? මගධ රජු වන සේනිය බිම්බිසාරද? පසේනදී කෝසල රජුද?’ කියලා. ස්වාමීනී, ඔන්න ඔය කථාවයි අඩාල වුනේ. එතකොටමයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩම කළේ.”

“නඛ්වේතං භික්ඛවේ තුම්හාකං පතිරූපං කුලපුත්තානං සද්ධා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතානං, යං තුම්හේ ඒවරූපිං කථං කථෙය්‍යාථ. සන්නිපතිතානං වෝ භික්ඛවේ ද්වයං කරණීයං ධම්මී වා කථා අරියෝ වා තුණ්හීභාවෝ”ති.

“පින්වත් මහණෙනි, ඔබට ඕක සුදුසු නෑ. ගිහි ජීවිතය අත්හැරලා අනගාරික බුද්ධ ශාසනයේ ශ්‍රද්ධාවෙන් පැවිදිවෙච්ච ඔබට ඕක සුදුසු නෑ. පින්වත් මහණෙනි, ඔබ රැස්වුනාම කරන්න තියෙන්නේ කරුණු දෙකයි. එක්කො සද්ධර්මය කතා කරන්න ඕන. එක්කො ආර්ය වූ නිශ්ශබ්දතාවය වන භාවනාවක යෙදී සිටින්න ඕන.”

අථ ඛෝ භගවා ඒතමත්ථං විදිත්වා තායං වේලායං ඉමං උදානං උදානේසි:

ඉතින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ කරුණු දැනගෙන ඒ වෙලාවේ මේ උදානය වදාළා.

“යංච කාමසුඛං ලෝකේ යංචිදං දිවියං සුඛං,
තණ්හක්ඛයසුඛස්සේතේ කලං නාග්ඝන්ති සෝළසි”න්ති.

“මේ ලෝකයේ යම් කාම සැපයක් ඇද්ද, දිව්‍ය වූ යම් මේ සැපයක් ඇද්ද, ඒ සැපය තණ්හාව ක්ෂය කිරීමෙන් ලබන නිවන් සැපයෙන් සොළොස් කලාවෙන් කොටසක් තරම්වත් වටින්නේ නෑ.”

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn1_3-2-2-2/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M