සැවැත් නුවර දී ය …..
එසමයෙහි ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරණුවෝ රෝගී ව, දුකට පත් ව, බොහෝ සේ ගිලන් වූවාහු වෙති. එකල්හී ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා එළැඹියහ. එළැඹ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට සකසා වන්දනා කොට එකත්පස් ව හිඳගත්හ. එකත්පස් ව හුන් ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ සැළ කළහ.
“ස්වාමීනී, ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරණුවෝ රෝගී ව, දුක්ට පත් ව, බොහෝ සේ ගිලන් ව සිටිති. ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණයන් කරා අනුකම්පා උපදවා වඩිනා සේක් නම් මැනැවි.”
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නිහඬ බවින් යුතුව එය පිළිගත් සේක.
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සවස් වරුවෙහි භාවනාවෙන් නැගිට ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරුන් කරා වැඩි සේක. ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරණුවෝ දුරින් ම වඩින්නා වූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ව දුටහ. දැක ඇඳෙන් නැගිටින්නට උත්සාහ කළහ. එකල්හී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරුන්ට මෙය වදාළ සේක.
“ඵග්ගුණයෙනි, කම් නැත. ඔබ ඇඳෙන් නැගිටින්නට උත්සාහ නොකරව. කලින් පණවන ලද මේ ආසන තිබෙනවා නොවැ. එහි මම හිඳගන්නෙමි.”
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පණවන ලද අසුනෙහි වැඩහුන් සේක. එසේ වැඩහුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරුන්ගෙන් මෙය ඇසූ සේක.
“කිම? ඵග්ගුණයෙනි, ඔබට ඉවසිය හැකි ද? කිම, යැපිය හැකි ද? කිම, දුක් වේදනා සංසිඳී යයි ද? වැඩි නොවෙයි ද? සංසිඳීමක් පෙනෙයි ද? වැඩිවීමක් නොපෙනෙයි ද?”
“ස්වාමීනී, මට ඉවසිය නොහැකි ය. යැපිය නොහැකි ය. මාගේ දැඩි වූ දැඩි වූ දුක් වේදනාවෝ වැඩී යති. නොසංසිඳෙති. වැඩිවීමක් ම පෙනෙයි. සංසිඳීමක් නොපෙනෙයි.
ස්වාමීනී, යම් සේ බලවත් පුරුෂයෙක් තියුණු ආයුධයකින් හිස් මුදුන මඩින්නේ ද, එසෙයින් ම ස්වාමීනී, අධිමාත්‍ර වූ වාතයෝ මාගේ හිස් මුදුන පෙළත්.
ස්වාමීනී, මට ඉවසිය නොහැකි ය. යැපිය නොහැකි ය. මාගේ දැඩි වූ දුක් වේදනාවෝ වැඩී යති. නොසංසිඳෙති. වැඩිවීමක් ම පෙනෙයි. සංසිඳීමක් නොපෙනෙයි.
ස්වාමීනී, යම් සේ බලවත් පුරුෂයෙක් දැඩි වූ වරපටින් හිස වෙලා දැඩි ලෙස තද කරයි ද, එසෙයින් ම ස්වාමීනී, මාගේ හිසෙහි අධිමාත්‍ර වූ වේදනාවෝ හටගනිති.
ස්වාමීනී, මට ඉවසිය නොහැකි ය. යැපිය නොහැකි ය. මාගේ දැඩි වූ දුක් වේදනාවෝ වැඩී යති. නොසංසිඳෙති. වැඩිවීමක් ම පෙනෙයි. සංසිඳීමක් නොපෙනෙයි.
ස්වාමීනී, යම් සේ දක්ෂ ගවඝාතකයෙක් හෝ ගවඝාතකයෙකුගේ අතවැසියෙකු හෝ ගවයන් කපන සැතින් කුස සිඳින්නේ යම් සේ ද, එසෙයින් ම ස්වාමීනී, මාගේ කුස අධිමාත්‍ර වාතයෝ සිඳිති.
ස්වාමීනී, මට ඉවසිය නොහැකි ය. යැපිය නොහැකි ය. මාගේ දැඩි වූ දුක් වේදනාවෝ වැඩී යති. නොසංසිඳෙති. වැඩිවීමක් ම පෙනෙයි. සංසිඳීමක් නොපෙනෙයි.
ස්වාමීනී, යම් සේ බලවත් පුරුෂයෝ දුර්වල පුරුෂයෙකු වෙන වෙන ම අත් පා වලින් ගෙන අඟුරු වලක දමා දවත් ද, දැඩි ලෙස දවත් ද, එසෙයින් ම ස්වාමීනී, මාගේ කයෙහි අධිමාත්‍ර වූ දාහයක් ඇත්තේ ය.
ස්වාමීනී, මට ඉවසිය නොහැකි ය. යැපිය නොහැකි ය. මාගේ දැඩි වූ දුක් වේදනාවෝ වැඩී යති. නොසංසිඳෙති. වැඩිවීමක් ම පෙනෙයි. සංසිඳීමක් නොපෙනෙයි.”
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරුන්ට ධර්ම කථාවෙන් කරුණු දක්වා, සමාදන් කරවා, උත්සාහවත් කරවා, සතුටු කරවා හුනස්නෙන් නැගිට නික්ම වැඩි සේක.
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩි නොබෝ වේලාවකින් ආයුෂ්මත් ඵග්ගුණ තෙරණුවෝ කළුරිය කළහ. මරණයට පත්වන සමයෙහි උන්වහන්සේගේ ඉන්ද්‍රියයෝ ඉතා ප්‍රසන්න ව තිබුණාහු ය.
එකල්හී ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා එළඹියහ. එළඹ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට සකසා වන්දනා කොට එකත්පස් ව හිඳගත්හ. එකත්පස් ව හුන් ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ට මෙය සැළ කළහ.
“ආනන්දයෙනි, කිම? ඵග්ගුණ භික්ෂුවගේ ඉන්ද්‍රියයෝ ප්‍රසන්න නොවී තිබෙත් ද? ආනන්දයෙනි, ඵග්ගුණ භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් නොවී තිබුණේ ය. ඒ ධර්ම දේශනාව ඇසීමෙනුයි ඔහුගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වූයේ.
ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්මය ශ්‍රවණය කිරීමෙහි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි අරුත් විමසීමෙහි අනුසස් හයකි. ඒ කවර අනුසස් සයක් ද යත්,
1. ආනන්දයෙනි, මෙහිලා භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් නොවූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය ලබයි. තථාගතයන් වහන්සේ ඔහුට ධර්මය දේශනා කරති. මුල කල්‍යාණ වූ, මැද කල්‍යාණ වූ, අවසානය කල්‍යාණ වූ, අර්ථ සහිත වූ ත්, පැහැදිලි ප්‍රකාශනයෙන් යුක්ත වූත්, මුළුමනින් ම පිරිපුන් පිරිසිදු නිවන් මග ප්‍රකාශ කරති. ඒ ධර්ම දේශනාව අසා ඔහුගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි ඇති පළමු ආනිශංසය මෙය යි.
2. තව ද ආනන්දයෙනි, භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් නොවූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය නොලබයි. එනමුත් තථාගත ශ්‍රාවකයෙකුගේ දර්ශනය ලබයි. තථාගත ශ්‍රාවකයා ඔහුට ධර්මය දේශනා කරයි. මුල කල්‍යාණ වූ, මැද කල්‍යාණ වූ, අවසානය කල්‍යාණ වූ, අර්ථ සහිත වූ ත්, පැහැදිලි ප්‍රකාශනයෙන් යුක්ත වූත්, මුළුමනින් ම පිරිපුන් පිරිසිදු නිවන් මග ප්‍රකාශ කරයි. ඒ ධර්ම දේශනාව අසා ඔහුගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි ඇති දෙවෙනි ආනිශංසය මෙය යි.
3. තව ද ආනන්දයෙනි, භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් නොවූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය නොලබයි. එමෙන් ම තථාගත ශ්‍රාවකයෙකුගේ දර්ශනය ද නොලබයි. එනමුත් ඇසූ පරිදි, හැදෑරූ පරිදි ධර්මය සිතෙන් අනුවිතර්ක කරයි. අනුවිචාර කරයි. මනසින් විමසා බලයි. ඇසූ අයුරින්, හැදෑරූ අයුරින් ඒ ධර්මය සිතෙන් විතර්ක කරන, නැවත නැවත විචාර කරන, මනසින් විමසා බලන ඔහුගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි අරුත් විමසීමෙහි ඇති තෙවෙනි ආනිශංසය මෙය යි.
4. ආනන්දයෙනි, මෙහිලා භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වූයේ වෙයි. අනුත්තර වූ නිර්වාණය අරමුණු කොට කෙලෙස් උපධීන් ගෙවීමෙන් සිත නිදහස් නොවූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය ලබයි. තථාගතයන් වහන්සේ ඔහුට ධර්මය දේශනා කරති. මුල කල්‍යාණ වූ, මැද කල්‍යාණ වූ, ….(පෙ)…. නිවන් මග ප්‍රකාශ කරති. ඒ ධර්ම දේශනාව අසා අනුත්තර වූ නිර්වාණය අරමුණු කොට කෙලෙස් උපධීන් ගෙවීමෙන් සිත නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි ඇති සිව්වෙනි ආනිශංසය මෙය යි.
5. තව ද ආනන්දයෙනි, භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වූයේ වෙයි. අනුත්තර වූ නිර්වාණය අරමුණු කොට කෙලෙස් උපධීන් ගෙවීමෙන් සිත නිදහස් නොවූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය නොලබයි. එනමුත් තථාගත ශ්‍රාවකයෙකුගේ දර්ශනය ලබයි. තථාගත ශ්‍රාවකයා ඔහුට ධර්මය දේශනා කරයි. මුල කල්‍යාණ වූ, මැද කල්‍යාණ වූ, ….(පෙ)…. නිවන් මග ප්‍රකාශ කරති. ඒ ධර්ම දේශනාව අසා අනුත්තර වූ නිර්වාණය අරමුණු කොට කෙලෙස් උපධීන් ගෙවීමෙන් සිත නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි ඇති පස්වෙනි ආනිශංසය මෙය යි.
6. තව ද ආනන්දයෙනි, භික්ෂුවගේ සිත පංච ඕරම්භාගීය සංයෝජනයන්ගෙන් නිදහස් වූයේ වෙයි. ඒ භික්ෂුව මැරෙන අවස්ථාවෙහි තථාගතයන් වහන්සේගේ දර්ශනය නොලබයි. එමෙන් ම තථාගත ශ්‍රාවකයෙකුගේ දර්ශනය ද නොලබයි. එනමුත් ඇසූ පරිදි, හැදෑරූ පරිදි ධර්මය සිතෙන් අනුවිතර්ක කරයි. අනුවිචාර කරයි. මනසින් විමසා බලයි. ඇසූ අයුරින්, හැදෑරූ අයුරින් ඒ ධර්මය සිතෙන් විතර්ක කරන, නැවත නැවත විචාර කරන, මනසින් විමසා බලන ඔහුගේ සිත අනුත්තර වූ නිර්වාණය අරමුණු කොට කෙලෙස් උපධීන් ගෙවීමෙන් නිදහස් වෙයි. ආනන්දයෙනි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්ම ශ්‍රවණය කිරීමෙහි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි අරුත් විමසීමෙහි ඇති සයවෙනි ආනිශංසය මෙය යි.
ආනන්දයෙනි, මේ වනාහී සුදුසු අවස්ථාවෙහි ධර්මය ශ්‍රවණය කිරීමෙහි, සුදුසු අවස්ථාවෙහි අරුත් විමසීමෙහි අනුසස් හය යි.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ඵග්ගුණ සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an4_6-2-1-2/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M