අංගුත්තර නිකාය

ඡක්ක නිපාතෝ

6.1.5.3. ඉණ සුත්තං

6.1.5.3. ණය ගැනීම ගැන වදාළ දෙසුම

සාවත්ථිනිදානං…..

සැවැත් නුවර දී ය …..

(1) 45. දාළිද්දියං භික්ඛවේ දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

“මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට දිළිඳු බව දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

(2) යම්පි භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ ඉණං ආදියති. ඉණාදානම්පි භික්ඛවේ දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

2. “මහණෙනි, යම් හෙයකින් තමාට ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් ජීවත් වීමට ණයක් ගන්නේ නම් මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට ණය ගැනීම ත් දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

(3) යම්පි භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ ඉණං ආදියිත්වා වඩ්ඪිං පටිසුණාති. වඩ්ඪිපි භික්ඛවේ දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

3. “මහණෙනි, යම් හෙයකින් තමාට ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් ජීවත් වීමට ණයක් ගෙන පොළිය වැඩී ඇති බව අසන්නට ලැබෙයි නම්, මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට ණයට පොළිය වැඩි වීම ත් දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

(4) යම්පි භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ වඩ්ඪිං පටිසුණිත්වා කාලාභතං වඩ්ඪිං න දේති. චෝදෙන්තිපි නං චෝදනාපි භික්ඛවේ දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

4. “මහණෙනි, යම් හෙයකින් තමාට ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් ජීවත් වීමට ණයක් ගෙන පොළිය වැඩී ඇති බව අසා අදාළ කාලය තුළ පොළිය නොදෙයි නම්, ඔහුට චෝදනා කරයි නම්, මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට පොළීකාරයන්ගෙන් චෝදනා ලැබීම ත් දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

(5) යම්පි භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ චෝදියමානෝ න දේති. අනුචරන්තිපි නං අනුචරියාපි භික්ඛවේ දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

5. “මහණෙනි, යම් හෙයකින් තමාට ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් පොළී ගෙවන්නැයි චෝදනා කරද්දී ත් නොදෙයි නම්, ඔහු පසුපස හඹා එයි නම්, මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුගේ පසුපසින් ණයකරුවන් හඹා ඒම ත් දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

(6) යම්පි භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ අනුචරියමානෝ න දේති. බන්ධන්තිපි නං. බන්ධනම්පි භික්ඛවේ දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝති? ඒවං භන්තේ.

6. “මහණෙනි, යම් හෙයකින් තමාට ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් ණයකරුවන් හඹා එද්දී ත් නොදෙයි නම්, ඔහු සිරගත කරත් නම්, මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකු සිරගත වීම ත් දුකක් ද?” “එසේ ය ස්වාමීනී.”

ඉති ඛෝ භික්ඛවේ දාළිද්දියම්පි දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ. ඉණාදානම්පි දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ. වඞ්ඪිපි දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ. චෝදනාපි දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ. අනුචරියාපි දුක්ඛා ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ. බන්ධනම්පි දුක්ඛං ලෝකස්මිං කාමභෝගිනෝ.

“මෙසේ මහණෙනි, ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට දිළිඳු බව ත් දුකකි. ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට ණය ගැනීම ත් දුකකි. ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට පොළිය වැඩිවීම ත් දුකකි. ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට චෝදනා ලැබීම ත් දුකකි. ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට ණයකරුවන් හඹා ඒම ත් දුකකි. ලෝකයෙහි කම්සැප අනුභව කරන කෙනෙකුට සිරගත වීම ත් දුකකි.

ඒවමේවං ඛෝ භික්ඛවේ යස්ස කස්සචි සද්ධා නත්ථි කුසලේසු ධම්මේසු, හිරි නත්ථි කුසලේසු ධම්මේසු, ඔත්තප්පං නත්ථි කුසලේසු ධම්මේසු, වීරියං නත්ථි කුසලේසු ධම්මේසු, පඤ්ඤා නත්ථි කුසලේසු ධම්මේසු, අයං වුච්චති භික්ඛවේ අරියස්ස විනයේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ. ස ඛෝ සෝ භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ, සද්ධාය අසති කුසලේසු ධම්මේසු, හිරියා අසති කුසලේසු ධම්මේසු, ඔත්තප්පේ අසති කුසලේසු ධම්මේසු, වීරියේ අසති කුසලේසු ධම්මේසු, පඤ්ඤාය අසති කුසලේසු ධම්මේසු, කායේන දුච්චරිතං චරති, වාචාය දුච්චරිතං චරති. මනසා දුච්චරිතං චරති. ඉදමස්ස ඉණාදානස්මිං වදාමි.

එසෙයින් ම මහණෙනි, යම්කිසිවෙකුට කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ශ්‍රද්ධාව නැත්තේ ද, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව හිරි නැත්තේ ද, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ඔත්තප්ප නැත්තේ ද, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව වීර්යය නැත්තේ ද, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ප්‍රඥාව නැත්තේ ද, මහණෙනි, ආර්ය විනයෙහි මේ පුද්ගලයා තමා සතු ධනයක් නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දෙක් යැයි කියනු ලැබේ.

මහණෙනි, ඒ තමා සතු ධනය නැති පොහොසත් නොවූ දිළින්දා කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ශ්‍රද්ධාව නැති කල්හී, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව හිරි නැති කල්හී, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ඔතප් නැති කල්හී, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව වීර්යය නැති කල්හී, කුසල් දහම් පිළිබඳ ව ප්‍රඥාව නැති කල්හී කයෙන් දුසිරිතෙහි හැසිරෙයි. චවනයෙන් දුසිරිතෙහි හැසිරෙයි. මනසින් දුසිරිතෙහි හැසිරෙයි. මෙය ඔහුගේ ණය ගැනීම යැයි කියමි.

සෝ තස්ස කායදුච්චරිතස්ස පටිච්ඡාදනහේතු පාපිකං ඉච්ඡං පණිදහති: මා මං ජඤ්ඤාති ඉච්ඡති, මා මං ජඤ්ඤාති සංකප්පේති, මා මං ජඤ්ඤාති වාචං භාසති, මා මං ජඤ්ඤාති කායේන පරක්කමති. සෝ තස්ස වචීදුච්චරිතස්ස පටිච්ඡාදනහේතු ….(පෙ)…. සෝ තස්ස මනෝදුච්චරිතස්ස පටිච්ඡාදනහේතු පාපිකං ඉච්ඡං පණිදහති: මා මං ජඤ්ඤාති ඉච්ඡති, මා මං ජඤ්ඤාති සංකප්පේති, මා මං ජඤ්ඤාති වාචං භාසති, මා මං ජඤ්ඤාති කායේන පරක්කමති. ඉදමස්ස වඞ්ඪියා වදාමි.

ඔහු කයින් කරන ලද දුෂ්චරිතය වසා ගැනීම උදෙසා ලාමක ආශාවන් සිතේ ඇති කරගනියි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි කැමති වෙයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි කල්පනා කරයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි වචන කියයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි කයින් වීර්යය කරයි. ඔහු වචනයෙන් කරන ලද දුෂ්චරිතය වසා ගැනීම උදෙසා ….(පෙ)… ඔහු මනසින් කරන ලද දුෂ්චරිතය වසා ගැනීම උදෙසා ලාමක ආශාවන් සිතේ ඇති කරගනියි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි කැමති වෙයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි කල්පනා කරයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’ යි වචන කියයි. ‘මාව මෙලෙස නොදනීවා’යි කයින් වීර්යය කරයි. මෙය ඔහුගේ ණයට පොළී වැඩිවීම යැයි කියමි.

තමේනං පේසලා සබ්‍රහ්මචාරී ඒවමාහංසු: “අයඤ්ච සෝ ආයස්මා ඒවංකාරී ඒවංසමාචාරෝ”ති. ඉදමස්ස චෝදනාය වදාමි.

සුපේශල සබ්‍රහ්මචාරීහු ඔහුට මෙසේ පවසති. ‘ඒ මේ ආයුෂ්මත් තෙමේ මෙබඳු දේ කරන්නේ ය. මෙබඳු සමාචාර ඇත්තේ ය’ යනුවෙනි. මෙය ඔහුට චෝදනා කිරීම යැයි කියමි.

තමේනං අරඤ්ඤගතං වා රුක්ඛමූලගතං වා සුඤ්ඤාගාරගතං වා විප්පටිසාරසහගතා පාපකා අකුසලවිතක්කා සමුදාචරන්ති. ඉදමස්ස අනුචරියාය වදාමි.

අරණ්‍යයකට ගියේ හෝ රුක් සෙවණකට ගියේ හෝ ශූන්‍යාගාරයකට ගියේ හෝ විපිළිසර සහගත පාපී අකුසල විතර්කයෝ ඔහු වෙලා ගනිති. මේ ඔහු පසුපස ලුහුබැඳීම යැයි කියමි.

ස ඛෝ සෝ භික්ඛවේ දළිද්දෝ අස්සකෝ අනාළ්හියෝ කායේන දුච්චරිතං චරිත්වා වාචාය දුච්චරිතං චරිත්වා මනසා දුච්චරිතං චරිත්වා කායස්ස භේදා පරම්මරණා නිරයබන්ධනේ වා බජ්ඣති, තිරච්ඡානයෝනිබන්ධනේ වා.

මහණෙනි, තමා සතු ධනයක් නැති, පොහොසත් නොවූ, ඒ දිළිඳු තැනැත්තා කයින් දුසිරිතෙහි හැසිර, වචනයෙන් දුසිරිතෙහි හැසිර, මනසින් දුසිරිතෙහි හැසිර කය බිඳී මරණින් මතු නිරය නම් වූ සිරගෙහි හෝ බැඳෙන්නේ ය. තිරිසන් යෝනිය නම් වූ සිරගෙහි හෝ බැඳෙන්නේ ය.

නාහං භික්ඛවේ අඤ්ඤං ඒකධම්මම්පි සමනුපස්සාමි ඒවංදාරුණං ඒවංකටුකං ඒවංඅන්තරායකරං අනුත්තරස්ස යෝගක්ඛේමස්ස අධිගමාය යථයිදං භික්ඛවේ නිරයබන්ධනං වා තිරච්ඡානයෝනිබන්ධනං වා’ති.

මහණෙනි, අනුත්තර වූ යෝගක්ඛේම නම් වූ නිවන් අවබෝධය පිණිස මේ සා දරුණු වූ, මේ සා කටුක වූ, මේ සා අන්තරායකර වූ අන්‍ය වූ එක දෙයක් වත් මම නොදකිමි. එනම් මේ නිරය බන්ධනය හෝ තිරිසන් යෝනි බන්ධනය යි.

(ගාථා)

දාළිද්දියං දුක්ඛං ලෝකේ ඉණාදානං ච වුච්චති,
දළිද්දෝ ඉණමාදාය භුඤ්ජමානෝ විහඤ්ඤති.

ලෝකයෙහි දිළිඳු බව ත්, ණය ගැනීම ත් දුකකැයි කියනු ලැබේ. දිළින්දෙක් ණය ගෙන අනුභව කරන්නේ නම් එයින් වැනසී යයි.

තතෝ අනුචරන්තී නං බන්ධනම්පි නිගච්ඡති,
ඒතං හි බන්ධනං දුක්ඛං කාමලාභාභිජප්පිනං.

ඒ හේතුවෙන් ඔහු පසුපස ණයකරුවෝ ලුහු බඳිති. බන්ධනයට ත් හසුවෙති. කාමලාභය පතන්නහුගේ මේ බන්ධනය වනාහී දුකක් ම ය.

තථේව අරියවිනයේ සද්ධා යස්ස න විජ්ජති,
අහිරිකෝ අනොත්තප්පී පාපකම්මාවිනිච්ඡයෝ.

එසෙයින් ම ආර්ය විනයෙහි යමෙකුට ශ්‍රද්ධා නැද්ද, හිරි නැද්ද, ඔතප් නැද්ද, පාප කර්මයන් පිළිබඳ ව වටහා ගැනීමක් නැද්ද,

කායදුච්චරිතං කත්වා වචීදුච්චරිතානි ච,
මනෝදුච්චරිතං කත්වා මා මං ජඤ්ඤාති ඉච්ඡති.

කාය දුෂ්චරිතය කොට, වචී දුෂ්චරිතය ත් කොට, මනෝ දුෂ්චරිතය ද කොට මාව කිසිවෙක් නොදනීවා යි කැමති වෙයි.

සෝ සංසප්පති කායේන වාචාය උදචේතසා,
පාපකම්මා පවඞ්ඪෙන්තෝ තත්ථ තත්ථ පුනප්පුනං.

ඒ තැනැත්තා කයෙන්, වචනයෙන් හා චේතනාවෙන් වක්‍ර කර්මයන් කොට ඒ ඒ තන්හි යළි යළි ත් පාප කර්මයෙන් වැඩෙන්නේ,

සෝ පාපකම්මෝ දුම්මේධෝ ජානං දුක්කටමත්තනෝ,
දළිද්දෝ ඉණමාදාය භුඤ්ජමානෝ විහඤ්ඤති.

දුෂ්ප්‍රාඥ වූ පාපකර්ම ඇති ඒ තැනැත්තා තමන්ගේ අකුසල කර්මයන් දනිමින් දිළිඳු වූයේ ණයට ගෙන අනුභව කරමින් වැනසෙයි.

තතෝ අනුචරන්ති නං සංකප්පා මානසා දුඛා,
ගාමේ වා යදි වා රඤ්ඤේ යස්ස විප්පටිසාරජා.

ඒ හේතුවෙන් දුක් සහිත වූ මානසික කල්පනාවෝ ඔහු හඹා එති. ගමකට හෝ අරණ්‍යයකට හෝ ගිය විට ඒ විපිළිසරයෙන් හටගත් සිතුවිලි හඹා එයි.

සෝ පාපකම්මෝ දුම්මේධෝ ජානං දුක්කටමත්තනෝ,
යෝනිමඤ්ඤතරං ගන්ත්වා නිරයේ වාපි බජ්ඣති.
ඒතං හි බන්ධනං දුක්ඛං යම්හා ධීරෝ පමුච්චති.

ඒ දුෂ්ප්‍රාඥ වූ පාපකර්ම ඇති තැනැත්තා තමාගේ අකුසල කර්මයන් දන්නේ එක්තරා තිරිසන් යෝනියකට හෝ ගොස් නිරයේ හෝ ගොස් බැඳෙයි. යම් බන්ධනයකින් නුවණැත්තා නිදහස් වෙයි නම් ඒ බන්ධනය වනාහී දුකක් ම ය.

ධම්මලද්ධේහි භෝගේහි දදං චිත්තං පසාදයං
උභයත්ථ කටග්ගාහෝ සද්ධස්ස ඝරමේසිනෝ.

ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝගයන්ගෙන් සිත පහදවාගෙන දන් දෙයි ද, ගිහි ගෙයි වසන එබඳු සැදැහැවතුන්ගේ දෙලොව ම ජය ඇත්තේ ය.

දිට්ඨධම්මහිතත්ථාය සම්පරාය සුඛාය ච
ඒවමේතං ගහට්ඨානං චාගෝ පුඤ්ඤං පවඩ්ඪති.

මෙලොවෙහි හිත පිණිස ද, පරලොවෙහි සැප පිණිස ද, මෙසේ ගිහිගෙයි වසන්නවුන්ගේ ත්‍යාගය ත්, පින ත් වැඩෙයි.

තථේව අරියවිනයේ සද්ධා යස්ස පතිට්ඨිතා
හිරීමනෝ ච ඔත්තප්පී පඤ්ඤවා සීලසංවුතෝ.

එසෙයින් ම ආර්ය විනයෙහි යමෙකු තුළ ශ්‍රද්ධාව පිහිටා ඇත්තේ ද, හිරි ඔතප් දෙක ත්, ප්‍රඥාව ත්, සීල සංවරය ත් ඇත්තේ ද,

ඒසෝ ඛෝ අරියවිනයේ සුඛංජීවීති වුච්චති
නිරාමිසං සුඛං ලද්ධා උපේඛං අධිතිට්ඨති.

ආර්ය විනයෙහි මේ තැනැත්තා සැප සේ ජීවත් වන්නේ යැයි කියනු ලැබේ. නිරාමිස වූ තුන් ධ්‍යාන සුවය ද ලැබ සිව්වෙනි ධ්‍යානයෙන් උපේක්ෂාව ද ලබයි.

පඤ්චනීවරණේ හිත්වා නිච්චං ආරද්ධවීරියෝ
ඣානානි උපසම්පජ්ජ ඒකෝදි නිපකෝ සතෝ.

පංච නීවරණයන් බැහැර කොට නිතර අරඹන ලද වීර්යය ඇති ව, අවස්ථාවෝචිත ප්‍රඥාවෙන් යුතුව, සිහියෙන් යුතුව, ඒකාග්‍ර සිත් ඇති ව ධ්‍යානයන්ට සමවදින්නේ ය.

ඒවං ඤත්වා යථාභූතං සබ්බසඤ්ඤෝජනක්ඛයේ
සබ්බසෝ අනුපාදාය සම්මාචිත්තං විමුච්චති.

මෙසේ ඒ වූ සැටියෙන් ම අවබෝධ කොට සියළු සංයෝජනයන් ක්ෂය වීමෙන් හැම අයුරින් උපාදාන රහිත ව මනාකොට කෙලෙසුන්ගෙන් සිත නිදහස් වෙයි.

තස්ස සම්මා විමුත්තස්ස ඤාණං ච හෝති තාදිනෝ
අකුප්පා මේ විමුත්තීති භවසඤ්ඤෝජනක්ඛයේ

මැනැවින් මිදුණු සිත් ඇත්තහුට ඥානය ද ඇත්තේ ය. ඒ රහතුන් හට මාගේ චිත්ත විමුක්තිය නොවෙනස් වන්නේ යැයි, භව සංයෝජනයන් ක්ෂය වීම ගැන අවබෝධ ඥානය ඇත්තේ ය.

ඒතං ඛෝ පරමං ඤාණං ඒතං සුඛමනුත්තරං
අසෝකං විරජං බේමං ඒතමානණ්‍යමුත්තමන්ති.

මෙය වනාහී උතුම් ම ඥානය යි. මෙය අනුත්තර සුඛය යි. ශෝක රහිත වූ, කෙලෙස් රහිත වූ, ක්ෂේම නම් වූ මේ අරහත් ඵලය උතුම් ණය නැති භාවය යි.

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

ඉණ සූත්‍රය නිමා විය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an4_6-1-5-3/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M