එක් සමයක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විශාලා මහනුවර මහාවනයෙහි කූටා ගාර ශාලාවෙහි වැඩවසන සේක. එකල්හී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරුවෙහි සිවුරු හැඳ පොරවාගෙන පාත්‍රය හා සිවුර ගෙන විශාලා මහනුවර පිඬු පිණිස වැඩි සේක. විශාලාවෙහි පිඬු පිණිස හැසිර පසුබත් කාලයෙහි පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකී මහාවනයෙහි ඇතුළට වැඩම කොට එක්තරා රුක් සෙවණක දිවා විහරණය පිණිස වැඩහුන් සේක.
එසමයෙහි බොහෝ ලිච්ඡවි කුමාරවරු දුනු ඊතල රැගෙන දඩයම් සුනඛ සමූහයක් පිරිවරාගෙන මහා වනයෙහි ඔබමොබ ඇවිදින්නාහු එක්තරා රුක් සෙවණක දිවා විහරණය පිණිස වැඩසිටින භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ව දුටහ. දැක දුනු ඊතල ආදිය පසෙක තබා දඩයම් සුනඛ සමූහයා පසෙකට යවා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියාහු ය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට සකසා වන්දනා කොට නිහඬ ව නිහඬ ව දෑත් ඇඳිලි බැඳ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ව ඇසුරු කරත්.
එසමයෙහි මහානාම ලිච්ඡවි රජු මහාවනයෙහි ව්‍යායාම පිණිස ඇවිද යන්නේ ඒ ලිච්ඡවී කුමාරවරු නිහඬ ව නිහඬ ව ඇඳිලි බැඳ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඇසුරු කරනා අයුරු දුටුවේ ය. දැක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියේ ය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට සකසා වන්දනා කොට එකත්පස් ව හිඳගත්තේ ය. එකත්පස් ව හුන් මහානාම ලිච්ඡවි රජු උදානයක් පහළ කළේ ය. ‘වජ්ජීහු දියුණුවට පත්වන්නාහු ය. වජ්ජීහු දියුණුවට පත්වන්නාහු ය’ යි.
“කිම? මහානාමය, ඔබ මෙසේ පවසන්නේ ‘වජ්ජීහු දියුණුවට පත්වන්නාහු ය. වජ්ජීහු දියුණුවට පත්වන්නාහු ය’ යි?”
“ස්වාමීනී, මේ ලිච්ඡවි කුමාරවරු චණ්ඩ යි. ඵරුෂ යි. දැඩි ගතියෙන් යුක්ත යි. උක්ගස් වේවා, මසං ගෙඩි වේවා, කැවුම් වේවා, මුං කැරලි වේවා, තල කැරලි වේවා ලිච්ඡවි පවුල්වලට තෑගි පිණිස යවත් නම් මොවුහු ඒවා පවා පැහැර පැහැර කති. කුල ස්ත්‍රීන් හට, කුල කුමාරිකාවන් හට පසුපසින් ගොස් පිටුපසින් පහර දෙති. ඒ උදවිය දැන් මේ නිහඬ ව නිහඬ ව ඇඳිලි බැඳ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ව ඇසුරු කරති.”
“මහානාමය, යම්කිසි කුලපුත්‍රයෙකු තුළ කරුණු පහක් දකින්නට ලැබෙයි නම්, ඔහු ඔටුණු පළන් ක්ෂත්‍රිය රජෙකුට වේවා, පියාගේ සම්පත් භුක්ති විඳින රටවැසියෙකුට වේවා, සේනාවෙහි සෙන්පතියෙකුට වේවා ගමෙහි ගම් දෙටුවෙකුට වේවා, පිරිසෙහි පිරිස් ප්‍රධානයෙකුට වේවා, යම්කිසි කුලයක අධිපති බවක් කරයි ද, එය දියුණුවට පත්වීම කැමති විය යුත්තේ ය. පරිහානියක් නොවෙයි. ඒ කවර පසක් ද යත්;
1. මහානාමය, මෙහිලා කුලපුත්‍ර තෙමේ නැගී සිටි වීරියෙන් යුතු ව, අත් පා වෙහෙසීමෙන් යුතු ව, ඩහදිය වැගිරීමෙන් යුතු ව, ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝග සම්පත් වලින් මව්පියන්ට සත්කාර කරන්නේ ය, ගරුකාර කරන්නේ ය, බුහුමන් දක්වන්නේ ය, පුදන්නේ ය. දරුවන්ගෙන් සත්කාර ලද, ගරුකාර ලද, බුහුමන් ලද, පිදුම් ලද මව්පියෝ ඔහුට කල්‍යාණ මනසින් ආසිරි පතති. ‘බොහෝ කල් ජීවත් වේවා ! දීර්ඝ ආයුෂයෙන් පාලනය කෙරේවා !’ යි. මහානාමය, මව්පියන්ගේ අනුකම්පාවට පාත්‍ර වූ කුලපුත්‍රයා හට දියුණුවක් ම කැමති විය යුත්තේ ය. පිරිහීමක් නොවෙයි.
2. තව ද මහානාමය, කුලපුත්‍ර තෙමේ නැගී සිටි වීරියෙන් යුතු ව, අත් පා වෙහෙසීමෙන් යුතු ව, ඩහදිය වැගිරීමෙන් යුතු ව, ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝග සම්පත් වලින් අඹුදරු දාස කම්කරු පුරුෂයන්ට සත්කාර කරන්නේ ය, ගරුකාර කරන්නේ ය, බුහුමන් දක්වන්නේ ය, පුදන්නේ ය. ඔහුගෙන් සත්කාර ලද, ගරුකාර ලද, බුහුමන් ලද, පිදුම් ලද අඹුදරු දාස කම්කරු පුරුෂයෝ ඔහුට කල්‍යාණ මනසින් ආසිරි පතති. ‘බොහෝ කල් ජීවත් වේවා ! දීර්ඝ ආයුෂයෙන් පාලනය කෙරේවා !’ යි. මහානාමය, අඹුදරු දාස කම්කරු පුරුෂයන්ගේ අනුකම්පාවට පාත්‍ර වූ කුලපුත්‍රයා හට දියුණුවක් ම කැමති විය යුත්තේ ය. පිරිහීමක් නොවෙයි.
3. තව ද මහානාමය, කුලපුත්‍ර තෙමේ නැගී සිටි වීරියෙන් යුතු ව, අත් පා වෙහෙසීමෙන් යුතු ව, ඩහදිය වැගිරීමෙන් යුතු ව, ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝග සම්පත් වලින් තම කුඹුරු වතුපිටි ආදියෙහි කටයුතු කරන්නන් හට සත්කාර කරන්නේ ය, ගරුකාර කරන්නේ ය, බුහුමන් දක්වන්නේ ය, පුදන්නේ ය. ඔහුගෙන් සත්කාර ලද, ගරුකාර ලද, බුහුමන් ලද, පිදුම් ලද කුඹුරු වතුපිටි ආදියෙහි කටයුතු කරන්නෝ ඔහුට කල්‍යාණ මනසින් ආසිරි පතති. ‘බොහෝ කල් ජීවත් වේවා ! දීර්ඝ ආයුෂයෙන් පාලනය කෙරේවා !’ යි. මහානාමය, කුඹුරු වතුපිටි ආදියෙහි කටයුතු කරන්නන්ගේ අනුකම්පාවට පාත්‍ර වූ කුලපුත්‍රයා හට දියුණුවක් ම කැමති විය යුත්තේ ය. පිරිහීමක් නොවෙයි.
4. තව ද මහානාමය, කුලපුත්‍ර තෙමේ නැගී සිටි වීරියෙන් යුතු ව, අත් පා වෙහෙසීමෙන් යුතු ව, ඩහදිය වැගිරීමෙන් යුතු ව, ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝග සම්පත් වලින් පූජා පිළිගන්නා දේවතාවුන් හට සත්කාර කරන්නේ ය, ගරුකාර කරන්නේ ය, බුහුමන් දක්වන්නේ ය, පුදන්නේ ය. ඔහුගෙන් සත්කාර ලද, ගරුකාර ලද, බුහුමන් ලද, පිදුම් ලද පූජා පිළිගන්නා දේවතාවෝ ඔහුට කල්‍යාණ මනසින් ආසිරි පතති. ‘බොහෝ කල් ජීවත් වේවා ! දීර්ඝ ආයුෂයෙන් පාලනය කෙරේවා !’ යි. මහානාමය, දේවතාවන්ගේ අනුකම්පාවට පාත්‍ර වූ කුලපුත්‍රයා හට දියුණුවක් ම කැමති විය යුත්තේ ය. පිරිහීමක් නොවෙයි.
5. තව ද මහානාමය, කුලපුත්‍ර තෙමේ නැගී සිටි වීරියෙන් යුතු ව, අත් පා වෙහෙසීමෙන් යුතු ව, ඩහදිය වැගිරීමෙන් යුතු ව, ධාර්මික ව උපයා සපයා ගත් භෝග සම්පත් වලින් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් හට සත්කාර කරන්නේ ය, ගරුකාර කරන්නේ ය, බුහුමන් දක්වන්නේ ය, පුදන්නේ ය. ඔහුගෙන් සත්කාර ලද, ගරුකාර ලද, බුහුමන් ලද, පිදුම් ලද ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයෝ ඔහුට කල්‍යාණ මනසින් ආසිරි පතති. ‘බොහෝ කල් ජීවත් වේවා ! දීර්ඝ ආයුෂයෙන් පාලනය කෙරේවා !’ යි. මහානාමය, ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ගේ අනුකම්පාවට පාත්‍ර වූ කුලපුත්‍රයා හට දියුණුවක් ම කැමති විය යුත්තේ ය. පිරිහීමක් නොවෙයි.
මහානාමය, යම්කිසි කුලපුත්‍රයෙකු තුළ මේ කරුණු පහ දකින්නට ලැබෙයි නම්, ඔහු ඔටුණු පළන් ක්ෂත්‍රිය රජෙකුට වේවා, පියාගේ සම්පත් භුක්ති විඳින රටවැසියෙකුට වේවා, සේනාවෙහි සෙන්පතියෙකුට වේවා ගමෙහි ගම් දෙටුවෙකුට වේවා, පිරිසෙහි පිරිස් ප්‍රධානයෙකුට වේවා, යම්කිසි කුලයක අධිපති බවක් කරයි ද, එය දියුණුවට පත්වීම කැමති විය යුත්තේ ය. පරිහානියක් නොවෙයි.
(ගාථා)
1. හැම කල්හි මව්පියන්ගේ කටයුතු සොයා බලන අඹු දරුවන්ට හිතෛෂී වූ ඇතුළු ජනයාගේ අර්ථ සිද්ධිය සළකන, තමා නිසා ජීවත් වෙන අන් අයට ද යහපත කරයි නම්,
2. නැණවතුන්ගේ වචනයෙහි අරුත් දන්නා සිල්වත් වූ තැනැත්තා මියගිය ඥාතීන්ට ත්, මෙලොව ජීවත් වන ඥාතීන්ට ත් යන උභය පක්ෂයට ම යහපත සළසයි නම්,
3. ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන්ට ද, දෙවියන්ට ද යහපත සළසන නුවණැත්තා ධාර්මික ව ගිහි ගෙයි වාසය කරමින් හැමට සතුට දනවයි.
4. හෙතෙම යහපත් කර්මයන් කොට ප්‍රශංසාවට නිසි වූයේ පිදුම් ලබන්නේ වෙයි. මෙහිදී ද ප්‍රශංසාවට බඳුන් වෙයි. පරලොව සුගතියෙහි ඉපිද සතුටු වෙයි.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ලිච්ඡවිකුමාර සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an3_5-2-1-8/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M