මහණෙනි, සියුම් ස්වභාවයන් අවබෝධ කරන ඥාන සතරකි. ඒ කවර සතරක් ද යත්;
1. මහණෙනි, මෙහිලා භික්ෂුව ඉතා උසස් අයුරින් රූපයෙහි ඇති සියුම් ස්වභාවයන් දක්නා ඥානයෙන් යුතු වෙයි. රූපයන් පිළිබඳ සියුම් ව දකිනා ඒ ඥානයට වඩා උත්තරීතර වූ හෝ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් රූප සූක්ෂම බවක් නොදකියි. රූපයන් පිළිබඳ ව සියුම් ව දකිනා එම ඥානයෙන් උත්තරීතර වූ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් රූප සූක්ෂම බවක් නොපතයි.
2. මහණෙනි, භික්ෂුව ඉතා උසස් අයුරින් විඳීමෙහි ඇති සියුම් ස්වභාවයන් දක්නා ඥානයෙන් යුතු වෙයි. විඳීම් පිළිබඳ සියුම් ව දකිනා ඒ ඥානයට වඩා උත්තරීතර වූ හෝ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් විඳීමක සූක්ෂම බවක් නොදකියි. විඳීම් පිළිබඳ ව සියුම් ව දකිනා එම ඥානයෙන් උත්තරීතර වූ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් විඳීමක සූක්ෂම බවක් නොපතයි.
3. මහණෙනි, භික්ෂුව ඉතා උසස් අයුරින් සංඥාවෙහි ඇති සියුම් ස්වභාවයන් දක්නා ඥානයෙන් යුතු වෙයි. සංඥාවන් පිළිබඳ සියුම් ව දකිනා ඒ ඥානයට වඩා උත්තරීතර වූ හෝ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් සංඥා සූක්ෂම බවක් නොදකියි. සංඥාවන් පිළිබඳ ව සියුම් ව දකිනා එම ඥානයෙන් උත්තරීතර වූ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් සංඥා සූක්ෂම බවක් නොපතයි.
4. මහණෙනි, භික්ෂුව ඉතා උසස් අයුරින් සංස්කාරයන්හි ඇති සියුම් ස්වභාවයන් දක්නා ඥානයෙන් යුතු වෙයි. සංස්කාරයන් පිළිබඳ සියුම් ව දකිනා ඒ ඥානයට වඩා උත්තරීතර වූ හෝ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් සංස්කාර සූක්ෂම බවක් නොදකියි. සංස්කාරයන් පිළිබඳ ව සියුම් ව දකිනා එම ඥානයෙන් උත්තරීතර වූ ප්‍රණීතතර වූ හෝ වෙනත් සංස්කාර සූක්ෂම බවක් නොපතයි.
මහණෙනි, මේ වනාහී සියුම් ස්වභාවයන් අවබෝධ කරන ඥාන සතරයි.
රූප උපාදානස්කන්ධයන්ගේ ඇති සියුම් ස්වභාවය අවබෝධ කොට, වේදනාවන්ගේ හටගැනීමෙහි ඇති සියුම් බව ත් අවබෝධ කොට, යම් කරුණකින් සංඥාව උපදියි ද, යම් තැනක නිරුද්ධ වෙයි ද, එය ත් අවබෝධ කොට,
සංස්කාරයන් අනුන් අයත් දෙයක් වශයෙන් අවබෝධ කොට, දුක් වශයෙන් අවබෝධ කොට, ආත්ම වශයෙන් නොගෙන, මැනැවින් පංච උපදාන ස්කන්ධය දකිනා භික්ෂුව ශාන්ත වූයේ, ශාන්ත නිවනෙහි ඇළුණේ වෙයි. සේනා සහිත මරු දිනූ ඒ භික්ෂුව ඒකාන්තයෙන් ම අන්තිම සිරුර දරන්නේ වෙයි.
සෝඛුම්ම සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an2_4-1-2-6/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M