මහණෙනි, තථාගතයන් වහන්සේ හට විශාරද ඥාන සතරක් ඇත. ඒ විශාරද ඥානයන්ගෙන් යුක්ත වූ තථාගතයන් වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය ප්‍රතිඥා කරයි. පිරිස් මැද සිහනද පතුරයි. ශ්‍රේෂ්ඨ වූ චක්‍රය වන ධර්ම චක්‍රය කරකවයි. කවර විශාරද ඥාන සතරක් ද යත්;
1. ‘ගුරූපදේශ රහිත ව සම්‍යක් සම්බුද්ධත්වයට පත් වූ බවට ප්‍රතිඥා දෙන නමුත් ඔබ විසින් මේ මේ ධර්මයෝ අවබෝධ නොකරන ලද්දාහු ය’ වශයෙන් මහණෙනි, ශ්‍රමණයෙක් හෝ බ්‍රාහ්මණයෙක් හෝ දෙවියෙක් හෝ මාරයෙක් හෝ බ්‍රහ්මයෙක් හෝ ලෝකයෙහි කිසිවෙකු හෝ කරුණු සහිත ව මා හට චෝදනා කරන්නේ ය යන කරුණ පිළිබඳ ව නිමිත්තක් වත් මම නොදකිමි. මහණෙනි, එබඳු නිමිත්තක් වත් මම නොදකින්නේ භය නැති තැනට පත් වී සිටිමි. නිර්භය ව සිටිමි. විශාරද බවට පත් වී වාසය කරමි.
2. ‘ආශ්‍රවයන් ක්ෂය වූ බවට ප්‍රතිඥා දෙන නමුත් ඔබ විසින් මේ මේ ආශ්‍රවයෝ ක්ෂය නොකරන ලද්දාහු ය’ වශයෙන් මහණෙනි, ශ්‍රමණයෙක් හෝ බ්‍රාහ්මණයෙක් හෝ දෙවියෙක් හෝ මාරයෙක් හෝ බ්‍රහ්මයෙක් හෝ ලෝකයෙහි කිසිවෙකු හෝ කරුණු සහිත ව මා හට චෝදනා කරන්නේ ය යන කරුණ පිළිබඳ ව නිමිත්තක් වත් මම නොදකිමි. මහණෙනි, එබඳු නිමිත්තක් වත් මම නොදකින්නේ භය නැති තැනට පත් වී සිටිමි. නිර්භය ව සිටිමි. විශාරද බවට පත් වී වාසය කරමි.
3. ‘ඔබ විසින් නිවන් මගට අනතුරු පිණිස මේ මේ කරුණු පවතින්නේ යැයි පවසන ලද්දේ ය. එනමුදු ඒ කරුණු සේවනය කරන්නෙකුට එයින් වන අනතුරක් නැතැයි’ වශයෙන් මහණෙනි, ශ්‍රමණයෙක් හෝ බ්‍රාහ්මණයෙක් හෝ දෙවියෙක් හෝ මාරයෙක් හෝ බ්‍රහ්මයෙක් හෝ ලෝකයෙහි කිසිවෙකු හෝ කරුණු සහිත ව මා හට චෝදනා කරන්නේ ය යන කරුණ පිළිබඳ ව නිමිත්තක් වත් මම නොදකිමි. මහණෙනි, එබඳු නිමිත්තක් වත් මම නොදකින්නේ භය නැති තැනට පත් වී සිටිමි. නිර්භය ව සිටිමි. විශාරද බවට පත් වී වාසය කරමි.
4. ‘ඔබ විසින් යම් ඉලක්කයක් උදෙසා ධර්මය දේශනා කරන ලද්දේ ද, ඒ ධර්මය පුරුදු කරන්නෙකුට එම ඉලක්කය වන මැනැවින් දුක් ගෙවී යාම සිදු නොවන්නේ ය’ වශයෙන් මහණෙනි, ශ්‍රමණයෙක් හෝ බ්‍රාහ්මණයෙක් හෝ දෙවියෙක් හෝ මාරයෙක් හෝ බ්‍රහ්මයෙක් හෝ ලෝකයෙහි කිසිවෙකු හෝ කරුණු සහිත ව මා හට චෝදනා කරන්නේ ය යන කරුණ පිළිබඳ ව නිමිත්තක් වත් මම නොදකිමි. මහණෙනි, එබඳු නිමිත්තක් වත් මම නොදකින්නේ භය නැති තැනට පත් වී සිටිමි. නිර්භය ව සිටිමි. විශාරද බවට පත් වී වාසය කරමි.
මහණෙනි, තථාගතයන් වහන්සේ හට තිබෙන්නේ මෙම විශාරද ඥාන සතර ය. මේ විශාරද ඥානයන්ගෙන් යුක්ත වූ තථාගතයන් වහන්සේ ශ්‍රේෂ්ඨත්වය ප්‍රතිඥා කරයි. පිරිස් මැද සිහනද පතුරයි. ශ්‍රේෂ්ඨ වූ චක්‍රය වන ධර්ම චක්‍රය කරකවයි.
යම්කිසි ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණ කෙනෙක් නොයෙක් වාද විවාදයන් ඇසුරු කරමින් සිටිත් ද, ඒ වාද විවාදයන් ම බොහෝ දියුණු කොට සිටිත් ද, එබඳු වූ කිසි වාද විවාදයක් ඇත්නම් ඒ සියල්ල වාද විවාදයන් ඉක්මවා ගිය විශාරද වූ තථාගතයන් වහන්සේ කරා පැමිණ නැති වී යයි.
සියළු සත්වයන් හිතානුකම්පී වූ සකල ගුණයෙන් පිරිපුන් වූ වාදයන් මැඬලන්නා වූ යම් තථාගත කෙනෙක් ධර්ම චක්‍රය ප්‍රවර්තනය කළේ ද, භවයෙහි එතෙරට ගිය දෙව්මිනිසුන්ට ශ්‍රේෂ්ඨ වූ එබඳු තථාගතයන් හට ලෝක සත්වයෝ වන්දනා කරති.
වේසාරජ්ජ සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an2_4-1-1-8/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M