බරණැස් නුවරදී…………….
ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ බැරණැස් නුවර ඉසිපතන නම් මිගදායේ. එදා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරුවේ සිවුරු පොරවා, පාත්‍ර සිවුරු ගෙන බරණැස් නුවරට පිණ්ඩපාතය පිණිස වැඩම කළා. එහිදී ගවයන් විකුණන තැනෙක පුලිල ගසක් අසලින් පිඬුසිඟා වඩින භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එහි සිටින්නා වූ භාවනාවට ඇති ආශාවෙන් හිස් වූ සිත් ඇති, බාහිර දෙයට ආශා ඇති, මුලා වූ සිහි ඇති, නුවණ නැති, අසමාහිත වූ, භ්‍රාන්ත වූ සිත් ඇති, අසංවර ඉඳුරන් ඇති භික්ෂුවක් දැක වදාළා. දැක ඒ භික්ෂුවට මෙකරුණ වදාළා.
“පින්වත් භික්ෂුව, පින්වත් භික්ෂුව, ඔබ ජීවිතය පිළුනු කරගන්න එපා! පින්වත් භික්ෂුව, ඒකාන්තයෙන්ම පිළී ගඳ වැගිරෙන්නා වූ ඒ පිළුනු වුන ජීවිතයට ‘කෙලෙස් නිලමැස්සෝ රොද බැඳගන්නේ නෑ, පසුපසින් ලුහුබඳින්නේ නෑ’ යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවෙයි.”
එතකොට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් මේ අවවාදයෙන් අවවාද කරන ලද ඒ භික්ෂුව සංවේගයට පත්වුනා.
ඊට පස්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ බරණැස් නුවර පිණ්ඩපාතයේ වැඩම කොට දානයෙන් පසු පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකුණු සවස් වරුවේ භික්ෂූන් අමතා වදාළා.
“පින්වත් මහණෙනි, මෙහි මා පෙරවරුවේ සිවුරු පොරවා, පාත්‍ර සිවුරු ගෙන බරණැස් නුවරට පිණ්ඩපාතය පිණිස වැඩම කළා. එහිදී ගවයන් විකුණන තැනක පුලිල ගසක් අසලින් පිඬුසිඟා වඩින මා හට එහි සිටින්නා වූ භාවනාවට ඇති ආශාවෙන් හිස් වූ සිත් ඇති, බාහිර දෙයට ආශා ඇති, මුලා වූ සිහි ඇති, නුවණ නැති, අසමාහිත වූ, භ්‍රාන්ත වූ සිත් ඇති, අසංවර ඉඳුරන් ඇති භික්ෂුවක් දැකගන්නට ලැබුනා. දැක ඒ භික්ෂුවට මෙකරුණ පැවසුවා.
‘පින්වත් භික්ෂුව, පින්වත් භික්ෂුව, ඔබ ජීවිතය පිළුනු කරගන්න එපා! පින්වත් භික්ෂුව, ඒකාන්තයෙන්ම පිළී ගඳ වැගිරෙන්නා වූ ඒ පිළුනු වුන ජීවිතයට ‘කෙලෙස් නිලමැස්සෝ රොද බැඳගන්නේ නෑ, පසුපසින් ලුහුබඳින්නේ නෑ’ යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවෙයි’ කියලා.
එතකොට පින්වත් මහණෙනි, මා විසින් මේ අවවාදයෙන් අවවාද කරන ලද ඒ භික්ෂුව සංවේගයට පත්වුනා.”
මෙසේ වදාළ විට එක්තරා භික්ෂුවක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගෙන් මේ විදිහට ඇහුවා. “ස්වාමීනී, පිළුනු වීම කියන්නේ මොකක්ද? පිළී ගඳ කියන්නේ කුමක්ද? මැස්සන් කියන්නේ කවුද?”
“පින්වත් භික්ෂුව, පිළුනු වීම කියන්නේ අනුන්ගේ දෙයට ආශා කිරීමයි. පිළීගඳ කියන්නේ ව්‍යාපාදයටයි. මැස්සෝ කියන්නේ පවිටු වූ අකුසල විතර්කයන්ටයි. පින්වත් භික්ෂුව, ඒකාන්තයෙන්ම පිළීගඳ වැගිරෙන්නා වූ, ඒ පිළුනු වුන ජීවිතයට ‘කෙලෙස් නිලමැස්සෝ රොද බැඳගන්නේ නෑ, පසුපසින් ලුහුබඳින්නේ නෑ’ යන කරුණ සිදුවෙන දෙයක් නම් නොවේ.”
ඇස්, කන් ආදී ඉන්ද්‍රියයන් ආරක්ෂා කරනොගෙන අසංවරව වාසය කළොත්, රාග නිශ්‍රිත වූ අදහස් නැමැති මැස්සෝ රොද බැඳගන්නවා.
පිළී ගඳින් තෙත් වූ පිළුනු වූ ජීවිතයක් ඇති භික්ෂුව නිවනින් ඈත්වෙලයි ඉන්නේ. සංසාර දුකටමයි හිමිකාරයෙක් වන්නේ.
ගමේ වේවා, අරණ්‍යයේ වේවා වාසය කරන භික්ෂුව තමාගේ දියුණුවට අදාළ කෙනෙක් නොලබා ප්‍රඥා රහිත අන්ධබාල භික්ෂුව යන්නේ කෙලෙස් මැස්සන් පෙරටු කරගෙනයි.
යම් කෙනෙක් සීලයෙන් යුක්ත වෙලා, ප්‍රඥාවෙන් යුතුව කෙලෙස් සංසිඳවීමෙහි ඇලී වාසය කරනවා නම්, උපශාන්ත වූ භික්ෂුව ඒ අකුසල් නැමැති මැස්සන් නසා සුවසේ ජීවත් වෙනවා.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an1_3-3-3-6/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M