17. පින්වත් මහණෙනි, මේ කථාවට මූලික වන කාරණා තුනක් තියෙනවා. ඒ තුන මොනවාද? පින්වත් මහණෙනි, “අතීත කාලයේ මේ විදිහට වුනා” කියලා. අතීත කාලය අරභයා කථා කරනවා. “අනාගත කාලයේ මේ විදිහට වෙනවා” කියලා අනාගත කාලය අරභයා කතා කරනවා. “දැන් මේ කාලේ පවතින්නේ මේ විදිහට” කියලා මේ පවතින වර්තමාන කාලය අරභය කතා කරනවා.
පින්වත් මහණෙනි, කථාවට සුදුසුද, එහෙම නැත්නම් කථාවට සුදුසු නැද්ද කියලා කථාවේ යෙදිලා තමයි දැනගත යුත්තේ. පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා එක එල්ලේම විසඳිය යුතු ප්‍රශ්නය එක එල්ලේම විසඳන්නේ නැත්නම්, බෙදා විසඳිය යුතු ප්‍රශ්නය බෙදා විසඳන්නේ නැත්නම්, ප්‍රතිප්‍රශ්න ඇසීමෙන් විසඳිය යුතු ප්‍රශ්න ප්‍රතිප්‍රශ්න ඇසීමෙන් විසඳන්නේ නැත්නම්, පසෙකින් තැබිය යුතු ප්‍රශ්නය පසෙකින් තබන්නේ නැත්නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසු නෑ.
පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා එක එල්ලේම විසඳිය යුතු ප්‍රශ්නය එක එල්ලේම විසඳනවා නම්, බෙදා විසඳිය යුතු ප්‍රශ්නය බෙදා විසඳනවා නම්, ප්‍රතිප්‍රශ්න ඇසීමෙන් විසඳිය යුතු ප්‍රශ්න ප්‍රතිප්‍රශ්න ඇසීමෙන් විසඳනවා නම්, පසෙකින් තැබිය යුතු ප්‍රශ්නය පසෙකින් තබනවා නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසුයි.
පින්වත් මහණෙනි, කථාවට සුදුසුද, එහෙම නැත්නම් කථාවට සුදුසු නැද්ද කියලා කථාවේ යෙදිලා තමයි දැනගත යුත්තේ. පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා කරුණු කාරණාවල පිහිටන්නේ නැත්නම්, අදහස් කරන්නා වූ කරුණු තුළ පිහිටන්නේ නැත්නම්, දැනගෙන සිටි දෙය තුළ පිහිටන්නේ නැත්නම්, ප්‍රතිපත්තියේ පිහිටන්නේ නැත්නම් පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට නුසුදුසුයි.
පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා කරුණු කාරණාවල පිහිටනවා නම්, අදහස් කරන්නා වූ කරුණු තුළ පිහිටනවා නම්, දැනගෙන සිටි දෙය තුළ පිහිටනවා නම්, ප්‍රතිපත්තියේ පිහිටනවා නම් පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසුයි.
පින්වත් මහණෙනි, කථාවට සුදුසුද, එහෙම නැත්නම් කථාවට සුදුසු නැද්ද කියලා කථාවේ යෙදිලා තමයි දැනගත යුත්තේ. පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා වෙන කථාවකින් අනෙක් කථාව වහලා දානවා නම්, බාහිර කථාවක් ඇදලා ගන්නවා නම්, කෝපයත්, ද්වේෂයත්, නොසතුටත් පළ කරනවා නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසු නෑ.
පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා වෙන කථාවකින් අනෙක් කථාව වහලා දාන්නේ නැත්නම්, බාහිර කථාවක් ඇදලා ගන්නේ නැත්නම්, කෝපයත්, ද්වේෂයත්, නොසතුටත් පළ කරන්නේ නැත්නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇති කල්හී මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසුයි.
පින්වත් මහණෙනි, කථාවට සුදුසුද, එහෙම නැත්නම් කථාවට සුදුසු නැද්ද කියලා කථාවේ යෙදිලා තමයි දැනගත යුත්තේ.
පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා අදාළ නැති දේ ඇදගනිමින් බාධා කරනවා නම්, බණිමින් මැඩ පවත්වනවා නම්, විහිළුවට ලක්කරනවා නම්, වැරදි විදිහට ගන්නවා නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇතිකල්හි මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසු නෑ.
පින්වත් මහණෙනි, ඉදින් ප්‍රශ්න විමසූ කල්හී මේ පුද්ගලයා අදාළ නැති දේ ඇදගනිමින් බාධා කරන්නේ නැත්නම්, බනිමින් මැඩ පවත්වන්නේ නැත්නම්, විහිළුවට ලක්කරන්නේ නැත්නම්, වැරදි විදිහට ගන්නේ නැත්නම්, පින්වත් මහණෙනි, මෙසේ ඇතිකල්හි මේ පුද්ගලයා කථාවට සුදුසුයි.
පින්වත් මහණෙනි. පුද්ගලයා හේතු සම්පත්වලින් යුක්තයිද, හේතු සම්පත් නැද්ද කියලා දැනගන්න තියෙන්නේ කථාවේ යෙදිලාමයි.
පින්වත් මහණෙනි. ධර්මශ්‍රවණය පිණිස අවධානයෙන් යුතුව සවන් යොමු නොකරන කෙනා හේතු සම්පත් රහිතයි. ධර්මශ්‍රවණය පිණිස අවධානයෙන් යුතුව සවන් යොමු කරන කෙනා හේතු සම්පත් සහිතයි. ඔහු හේතු සම්පත් සහිත නිසා එක් ධර්මයක් දැනගන්නවා. එක් ධර්මයක් පිරිසිඳ දැනගන්නවා. එක් ධර්මයක් අත්හරිනවා. එක් ධර්මයක් සාක්ෂාත් කරනවා. ඔහු එක ධර්මයක් දැනගනිමින්, එක ධර්මයක් පිරිසිඳ දැනගනිමින්, එක් ධර්මයක් අත්හරිමින්, එක් ධර්මයක් සාක්ෂාත් කරමින් සම්මා විමුක්තිය නම් වූ නිවන ස්පර්ශ කරනවා.
පින්වත් මහණෙනි, උපාදාන රහිතව ඇතිවෙන සිතේ යම් මේ අරහත්ඵල විමුක්තියක් ඇද්ද, කථාව තිබෙන්නේ ඔය අර්ථයටමය. සාකච්ඡාව තිබෙන්නේ ඔය අර්ථයටමය. හේතු සම්පත් තිබෙන්නේ ඔය අර්ථයටමය. ධර්ම ශ්‍රවණයට සවන් යොමු කිරීම තිබෙන්නේ ඔය අර්ථයටමය.
23. යම් කෙනෙක් ද්වේෂයෙන් යුක්තව, අධික මාන්නයෙහි බැසගෙන, විරුද්ධව කතා කරයි නම්, එකිනෙකාගේ සිදුරු සොය සොයා ගුණ නසමින් අනාර්ය වූ කථාව කරයි නම්,
24. එබඳු පුද්ගලයා එකිනෙකාගේ දුර්භාෂිතයන්, අසභ්‍ය කථා, අඩුපාඩු, පරාජය ආදිය හුවා දක්වමින් සතුටු වෙනවා. නමුත් ආර්ය පුද්ගලයා එවැනි දේ කියන්න යන්නේ නෑ.
25. ඉදින් නුවණැති පුද්ගලයා කථාබස් කරන්න කැමැති වන්නේ නම්, එයට කල්දන්නවා. ධර්මයෙහි පිහිටි, ධර්මානුකූල බවෙන් යුතු වූ, ආර්ය වූ යම් කථා මාර්ගයක් ඇද්ද,
26. ඒ ප්‍රඥාවන්තයා කරන්නේ අන්න එවැනි කථාවෙහි යෙදීමයි. එහි විරුද්ධ දේවල් නැහැ. හුවාදැක්වීම් නැහැ. කෙලෙස්වලට බැඳීමුත් නෑ. හෙළා දැකීම් නෑ. එකට එක කීම් නෑ.
27. ඒ නුවණැති සත්පුරුෂයන් ඊර්ෂ්‍යා රහිත වූ සිතින් ඉතා හොඳ අවබෝධයකින් යුක්තවමයි කථා කරන්නේ. සුභාෂිත අනුමෝදන් වෙනවා. දුර්භාෂිත බැසගන්නේ නෑ.
28. ඇද සොයමින් කථා කිරීමට නොපුරුදු විය යුතුයි. අඩුපාඩු අල්ල ගන්නේ නෑ. අදාළ නැති දේ ඇදගන්නේ නෑ. බාහිර දේ කියමින් මඬින්නේ නෑ. ඇත්ත නැත්ත පටලවලා කියන්නේ නෑ.
29. සත්පුරුෂයින්ගේ සාකච්ඡාව අවබෝධය පිණිසත්, ප්‍රසාදය පිණිසත් ඒකාන්තයෙන්ම හේතු වෙනවා. ආර්යයන් වහන්සේලා ඒ විදිහටයි සාකච්ඡා කරන්නේ. මෙය තමයි ආර්යයන් වහන්සේලාගේ සාකච්ඡාව. ඒ ප්‍රඥාවන්ත සත්පුරුෂයන් මේ අර්ථය දැනගෙන අවබෝධයෙන්ම සාකච්ඡා කරද්දී තමන්ව හුවාදක්වන්නේ නෑ.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an1_3-2-2-7/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M