15. එසමයෙහිදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මහත් භික්ෂු සංඝයා සමඟ කොසොල් ජනපදයන්හි චාරිකාවේ වැඩම කරමින් සිටිද්දී කේසපුත්ත නම් වූ කාලාමයන්ගේ නියම්ගමෙහි වැඩවාසය කළා. එතකොට කේසපුත්ත නියම් ගම්වාසී කාලාමයන්හට මේ කාථාව අසන්නට ලැබුනා. “භවත්නි, අන්න ශාක්‍යපුත්‍ර වූ ශාක්‍ය කුලයෙන් නික්මී පැවිදි වූ ශ්‍රමණ ගෞතමයන් වහන්සේ කේසපුත්තයට වැඩම කරසිටිනවා. ඒ භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ගැන මෙවැනි වූ කල්‍යාණ කීර්ති ඝෝෂාවක් පැතිර ගොසින් තියෙනවා. ‘ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ මේ කරුණින් අරහත් වන සේක! සම්මා සම්බුද්ධ වන සේක! ….(පෙ)…. එබඳු වූ රහතුන් දැකගන්නට ලැබීම කොයිතරම් යහපත් දෙයක්ද” කියලා.
එකල්හි කේසපුත්ත නියම්ගම්වාසී කාලාමවරු භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත පැමිණියා. පැමිණ ඇතැම් කෙනෙක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ආදරයෙන් වන්දනා කොට එකත්පස්ව වාඩිවුනා. ඇතැම් කෙනෙක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමඟ සතුටුවුනා. සතුටුවිය යුතු පිළිසඳර කතාබහ නිමකොට එකත්පස්ව වාඩිවුනා. ඇතැම් කෙනෙක් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත ඇඳිලි බැඳ ගෞරව දක්වා එකත්පස්ව වාඩිවුනා. ඇතැම් කෙනෙක් නම් ගොත් පවසා එකත්පස්ව වාඩිවුනා. ඇතැම් කෙනෙක් නිශ්ශබ්දව එකත්පස්ව වාඩිවුනා. එකත්පස්ව වාඩිවුන කේසපුත්ත නියම්ගම්වාසී කාලාමවරු භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙකරුණ පවසා සිටියා.
“ස්වාමීනී, කේසපුත්ත නියම්ගමට ඇතැම් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණවරුන් එනවා. ඒ උදවිය ලොකුවට පෙන්වන්නේ තමන්ගේ මතයමයි. ඒකමයි මතු කරලා කියන්නේ. අන්‍යයන්ගේ විශ්වාසවලට විරුද්ධව කතා කරනවා. හෙලා දකිනවා. බැහැර කරනවා. පරිභව කරනවා. ඒ වගේම ස්වාමීනී, වෙනත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණවරුනුත් එනවා. ඒ උදවිය ලොකුවට පෙන්වන්නෙත් තමන්ගේ මතමයමයි. ඒකමයි මතුකරලා කියන්නේ. අන්‍යයන්ගේ විශ්වාසවලට විරුද්ධව කතා කරනවා. හෙළා දකිනවා. බැහැර කරනවා. පරිභව කරනවා. එතකොට ස්වාමීනී, ඒ අප තුළ සැකයක්මයි ඇතිවෙන්නේ. විචිකිච්ඡාවක්මයි ඇතිවෙන්නේ. මේ භවත් ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් අතුරින් ඇත්ත කියන්නේ කවුද? බොරු කියන්නේ කවුද? කියලා.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ විසින් සැකකරන්නට සුදුසුමයි. විචිකිච්ඡා කරන්නට සුදුසුමයි. සැක කළ යුතු තැනේදීමයි විචිකිච්ඡාව ඇතිවෙලා තියෙන්නේ. කාලාමවරුනි, ඔබ එන්න. කටකතාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. පරම්පරාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. ඒක මෙහම මෙහෙමයි වුනේ කියලා ගන්න එපා. තම තමන්ගේ දහම් පොත්වල තිබෙනවාය කියා කියූ පමණින් ගන්නත් එපා. තර්කයට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. න්‍යායට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. කරුණු සලකාගෙන යද්දී ගැලපෙනවාය කියලා ගන්නත් එපා. තමන්ගේ අදහසට සැසඳී යනවාය කියල ගන්නත් එපා. පිළිගත යුතු කෙනෙක් නෙව මෙය කියන්නේ කියල ගන්නත් එපා. මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ අපගේ ගුරුවරයා නෙව කියල ගන්නත් එපා. පින්වත් කාලාමයෙනි, යම් විටෙක, ‘මේ මේ දේවල් අකුසල්, මේ මේ දේවල් වරදින් යුක්තයි, මේ දේවල් නුවණැත්තන් විසින් ගරහලයි තියෙන්නේ, මේ දේවල් සමාදන් වෙලා පුරුදු කළෝතින් අහිත පිණිස, දුක පිණිසයි පවතින්නේ’ කියලා ඔබටම තමා තුළින් වැටහෙනවා නම්, එතකොට පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ එය අත්හරින්න.
පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ ලෝභය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, අහිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ ලෝභී වූ පුරුෂ පුද්ගලයා ලෝභයෙන් යට වූ සිතින්, ලෝභය වැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතිනවා නම්, එබඳු වූ ප්‍රාණඝාතත් කරනවා. සොරකම්ද කරනවා. පරස්ත්‍රී සේවනයේද යෙදෙනවා. බොරුත් කියනවා. අන් උදවියත් ඒ දුෂ්චරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ ද්වේෂය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, අහිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ දුෂ්ට වූ පුරුෂ පුද්ගලයා ද්වේෂයෙන් යට වූ සිතින්, ද්වේෂය වැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතිනවා නම්, එබඳු වූ ප්‍රාණඝාතත් කරනවා. ….(පෙ)…. අන් උදවියත් ඒ දුෂ්චරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ මෝහය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, අහිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ මුළා වූ පුරුෂ පුද්ගලයා මෝහයෙන් යට වූ සිතින්, මෝහය වැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතිනවා නම්, එබඳු වූ ප්‍රාණඝාතත් කරනවා. සොරකම්ද කරනවා. පරස්ත්‍රී සේවනයේද යෙදෙනවා. බොරුත් කියනවා. අන් උදවියත් ඒ දුෂ්චරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔය දේවල් කුසල්ද? නැත්නම් අකුසල්ද?”
“ස්වාමීනී, අකුසල්.”
“වරදින් යුක්තයිද? වරදින් තොරයිද?” “ස්වාමීනී, වරදින් යුක්තයි.”
“නුවණැත්තන් විසින් ගරහපු දේවල්ද? නුවණැත්තන් විසින් ප්‍රශංසා කළ දේවල්ද?” “ස්වාමීනී, නුවණැත්තන් විසින් ගරහල තියෙන්නේ.”
“ඔය දේවල් සමාදන් වෙලා, පුරුදු කළොත් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතීද? නැත්නම් එහෙම නොපවතීද? මෙහිලා ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද?” “ස්වාමීනී, ඔය දේවල් සමාදන් වෙලා, පුරුදු කළොත් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතිනවා කියලයි ඔය ගැන අපට සිතෙන්නේ.”
ඉතින් පින්වත් කාලාමවරුනි, දැන් ඔය අකුසල් ගැන යමක් පැවසුවා නේද, පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ එන්න. කටකතාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. පරම්පරාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. ඒක මෙහම මෙහෙමයි වුනේ කියලා ගන්න එපා. තම තමන්ගේ දහම් පොත්වල තිබෙනවාය කියා කියූ පමණින් ගන්නත් එපා. තර්කයට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. න්‍යායට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. කරුණු සලකාගෙන යද්දී ගැලපෙනවාය කියලා ගන්නත් එපා. තමන්ගේ අදහසට සැසඳී යනවාය කියල ගන්නත් එපා. පිළිගත යුතු කෙනෙක් නෙව මෙය කියන්නේ කියල ගන්නත් එපා. මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ අපගේ ගුරුවරයා නෙව කියල ගන්නත් එපා. පින්වත් කාලාමයෙනි, යම් විටෙක, ‘මේ මේ දේවල් අකුසල්, මේ මේ දේවල් වරදින් යුක්තයි, මේ දේවල් නුවණැත්තන් විසින් ගරහලයි තියෙන්නේ, මේ දේවල් සමාදන් වෙලා පුරුදු කළෝතින් අහිත පිණිස, දුක පිණිසයි පවතින්නේ කියලා ඔබටම තමා තුළින් වැටහෙනවා නම්, එතකොට පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ එය අත්හරින්න’ කියලා මා පැවසුවේ යම් කරුණක් ගැනද, ඒ ඔන්න ඔය කරුණ ගැනයි.
පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ එන්න. කටකතාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. පරම්පරාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. ඒක මෙහම මෙහෙමයි වුනේ කියලා ගන්න එපා. තම තමන්ගේ දහම් පොත්වල තිබෙනවාය කියා කියූ පමණින් ගන්නත් එපා. තර්කයට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. න්‍යායට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. කරුණු සලකාගෙන යද්දී ගැලපෙනවාය කියලා ගන්නත් එපා. තමන්ගේ අදහසට සැසඳී යනවාය කියල ගන්නත් එපා. පිළිගත යුතු කෙනෙක් නෙව මෙය කියන්නේ කියල ගන්නත් එපා. මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ අපගේ ගුරුවරයා නෙව කියල ගන්නත් එපා. පින්වත් කාලාමයෙනි, යම් විටෙක, ‘මේ මේ දේවල් කුසල්, මේ මේ දේවල් වරදින් තොරයි, මේ දේවල් නුවණැත්තන් විසින් ප්‍රශංසා කරලයි තියෙන්නේ, මේ දේවල් සමාදන් වෙලා පුරුදු කළෝතින් හිත පිණිස, සැප පිණිසයි පවතින්නේ’ කියලා ඔබටම තමා තුළින් වැටහෙනවා නම්, එතකොට පින්වත් කාලාමවරුනි, එය ඔබ තුළ ඇතිකරගෙන වාසය කරන්න.
පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ අලෝභය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, හිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ අලෝභී වූ පුරුෂ පුද්ගලයා ලෝභයෙන් යට නොවූ සිතින්, ලෝභය නොවැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිනවා නම්, ඒ නිසා ප්‍රාණඝාතත් කරන්නේ නෑ. සොරකම්ද කරන්නේ නෑ. පරස්ත්‍රී සේවනයේද යෙදෙන්නේ නෑ. බොරු කියන්නෙත් නෑ. අන් උදවියත් ඒ සුචරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ අද්වේෂය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, හිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ දුෂ්ට නො වූ පුරුෂ පුද්ගලයා ද්වේෂයෙන් යට නොවූ සිතින්, ද්වේෂය නොවැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිනවා නම්, එනිසා ප්‍රාණඝාතත් කරන්නේ නෑ. ….(පෙ)…. බොරු කියන්නෙත් නෑ. අන් උදවියත් ඒ සුචරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, මේ ගැන කුමක්ද සිතන්නේ? පුරුෂයාගේ සිත තුළ උපදින්නා වූ අමෝහය උපදින්නේ ඔහුට හිත සුව පිණිසද? අහිත පිණිසද?” “ස්වාමීනී, හිත පිණිසයි.”
“පින්වත් කාලාමයෙනි, මේ මුළා නොවූ පුරුෂ පුද්ගලයා මෝහයෙන් යට නොවූ සිතින්, මෝහය නොවැළඳගත් සිතින් යුතුව යම් දෙයක් ඔහුට බොහෝ කාලයක් හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිනවා නම්, ඒ නිසා ප්‍රාණඝාතත් කරන්නේ නෑ. සොරකම්ද කරන්නේ නෑ. පරස්ත්‍රී සේවනයේද යෙදෙන්නේ නෑ. බොරු කියන්නෙත් නෑ. අන් උදවියත් ඒ සුචරිතයෙහි සමාදන් කරවනවා නේද?” “එසේය ස්වාමීනී.”
“පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔය දේවල් කුසල්ද? නැත්නම් අකුසල්ද?”
“ස්වාමීනී, කුසල්.”
“වරදින් යුක්තයිද? වරදින් තොරයිද?” “ස්වාමීනී, වරදින් තොරයි.”
“නුවණැත්තන් විසින් ගරහපු දේවල්ද? නුවණැත්තන් විසින් ප්‍රශංසා කළ දේවල්ද?” “ස්වාමීනී, නුවණැත්තන් විසින් ප්‍රශංසා කරලයි තියෙන්නේ.”
“ඔය දේවල් සමාදන් වෙලා, පුරුදු කළොත් අහිත පිණිස, දුක් පිණිස පවතීද? නැත්නම් එහෙම නොපවතීද? මෙහිලා ඔබ සිතන්නේ කුමක්ද?” “ස්වාමීනී, ඔය දේවල් සමාදන් වෙලා, පුරුදු කළොත් හිත පිණිස, සැප පිණිස පවතිනවා කියලයි ඔය ගැන අපට සිතෙන්නේ.”
ඉතින් පින්වත් කාලාමවරුනි, දැන් ඔය කුසල් ගැන යමක් පැවසුවා නේද, පින්වත් කාලාමවරුනි, ඔබ එන්න. කටකතාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. පරම්පරාවෙන් ආවා කියලා ගන්න එපා. ඒක මෙහම මෙහෙමයි වුනේ කියලා ගන්න එපා. තම තමන්ගේ දහම් පොත්වල තිබෙනවාය කියා කියූ පමණින් ගන්නත් එපා. තර්කයට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. න්‍යායට ගැලපෙනවාය කියල ගන්නත් එපා. කරුණු සලකාගෙන යද්දී ගැලපෙනවාය කියලා ගන්නත් එපා. තමන්ගේ අදහසට සැසඳී යනවාය කියල ගන්නත් එපා. පිළිගත යුතු කෙනෙක් නෙව මෙය කියන්නේ කියල ගන්නත් එපා. මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ අපගේ ගුරුවරයා නෙව කියල ගන්නත් එපා. පින්වත් කාලාමයෙනි, යම් විටෙක, ‘මේ මේ දේවල් කුසල්, මේ මේ දේවල් වරදින් තොරයි, මේ දේවල් නුවණැත්තන් විසින් ප්‍රශංසා කරලයි තියෙන්නේ, මේ දේවල් සමාදන් වෙලා පුරුදු කළෝතින් හිත පිණිස, සැප පිණිසයි පවතින්නේ කියලා ඔබටම තමා තුළින් වැටහෙනවා නම්, එතකොට පින්වත් කාලාමවරුනි, එය ඔබ තුළ ඇතිකරගෙන වාසය කරන්න’ කියලා මා පැවසුවේ යම් කරුණක් ගැනද, ඒ ඔන්න ඔය කරුණ ගැනයි.
පින්වත් කාලාමවරුනි, ඒ ආර්ය ශ්‍රාවකයින් ඔය අයුරින් බැහැර කළ ලෝභය ඇතිව, බැහැර කළ ද්වේෂය ඇතිව, බැහැර කළ මෝහය ඇතිව, මනා නුවණින් යුතුව, මනා සිහියෙන් යුතුව, මෛත්‍රී සහගත සිතින් ….(පෙ)…. කරුණා සහගත සිතින් ….(පෙ)…. මුදිතා සහගත සිතින් ….(පෙ)…. උපෙක්ඛා සහගත සිතින් එක් දිශාවක් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම දෙවෙනි දිශාවටත්, තුන්වෙනි දිශාවටත්, හතරවෙනි දිශාවටත් පතුරුවා වාසය කරනවා. ඒ වගේම උඩ, යට, හරහට සියලු තැනම, සියලු අයුරින් තමා හා සමකොට සකල ලෝකයටම විපුල වූ ප්‍රදේශ වශයෙන් පුළුල් වූ ප්‍රමාණ රහිත වූ වෛර නැති තරහ නැති උපේක්ෂා සිත පතුරුවා වාසය කරනවා.
පින්වත් කාලාමවරුනි, ඒ ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඔය අයුරින් අවෛරී සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නිදුක් සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නොකිලිටි සිතින් යුතුව, පිරිසිදු සිතින් යුතුව සිටිනා විට මේ ජීවිතය තුළදීම සැනසිලි හතරක් ඇති කරගත්තා වෙනවා.
‘යම් හෙයකින් පරලොවක් තිබෙනවා නම්, හොඳ නරක කර්මයන්ගේ ඵලවිපාක තිබෙනවා නම්, මම කය බිඳී මරණින් මතු සුගති සංඛ්‍යාත ස්වර්ග ලෝකයෙහි තමයි උපදින්නේ’ කියල මේ පළමුවෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවා.
‘යම් හෙයකින් පරලොවක් නැත්නම්, හොඳ නරක කර්මයන්ගේ ඵලවිපාක නැත්නම්, මම මා මේ ජීවිතය තුළම වෛර නැති, තරහ නැති, නිදුක් වූ, සුවපත් වූ, ජීවිතයක් පරිහරණය කරනවා නොවේද?’ කියල මේ දෙවෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවා.
‘යම් හෙයකින් පව් කරන කෙනාට තමයි ඒ පව්වලට විපාක විඳින්න තියෙන්නේ. නමුත් මම කිසිවෙකුට හෝ පවක් කරන්නට සිතන්නේ නෑ. ඉතින් පාප කර්ම නොකරන්නා වූ මා කවර කරුණකට නම් දුකක් ස්පර්ශ කරන්නද?’ කියල මේ තුන්වෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවා.
‘යම් හෙයකින් පව් කරන කෙනාට ඒ පව්වලට විපාක විඳින්නට නැතිනම්, මෙහිදීම මම පව් කිරීමත්, විපාක විඳීමත් යන දෙපැත්තෙන්ම පිරිසිදු ජීවිතයක් තමයි දකින්නේ’ කියල මේ සිව්වෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවා.
පින්වත් කාලාමවරුනි, ඒ ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඔය අයුරින් අවෛරී සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නිදුක් සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නොකිලිටි සිතින් යුතුව, පිරිසිදු සිතින් යුතුව සිටිනා විට මේ ජීවිතය තුළදීම ඔය සැනසිලි හතර ඇති කරගත්තා වෙනවා නේද?”
“භාග්‍යවතුන් වහන්ස, එය එසේමයි. සුගතයාණන් වහන්ස, එය සේමයි. ස්වාමීනී, ඒ ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඔය අයුරින් අවෛරී සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නිදුක් සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නොකිලිටි සිතින් යුතුව, පිරිසිදු සිතින් යුතුව සිටිනා විට මේ ජීවිතය තුළදීම සැනසිලි හතරක් ඇති කරගත්තා වෙනවාමයි.
‘යම් හෙයකින් පරලොවක් තිබෙනවා නම්, හොඳ නරක කර්මයන්ගේ ඵලවිපාක තිබෙනවා නම්, මම කය බිඳී මරණින් මතු සුගති සංඛ්‍යාත ස්වර්ග ලෝකයෙහි තමයි උපදින්නේ’ කියල මේ පළමුවෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවාමයි.
‘යම් හෙයකින් පරලොවක් නැත්නම්, හොඳ නරක කර්මයන්ගේ ඵලවිපාක නැත්නම්, මම මා මේ ජීවිතය තුළම වෛර නැති, තරහ නැති, නිදුක් වූ, සුවපත් වූ, ජීවිතයක් පරිහරණය කරනවා නොවේද?’ කියල මේ දෙවෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවාමයි.
‘යම් හෙයකින් පව් කරන කෙනාට තමයි ඒ පව්වලට විපාක විඳින්න තියෙන්නේ. නමුත් මම කිසිවෙකුට හෝ පවක් කරන්නට සිතන්නේ නෑ. ඉතින් පාප කර්ම නොකරන්නා වූ මා කවර කරුණකට නම් දුකක් ස්පර්ශ කරන්නද?’ කියල මේ තුන්වෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවාමයි.
‘යම් හෙයකින් පව් කරන කෙනාට ඒ පව්වලට විපාක විඳින්නට නැතිනම්, මෙහිදීම මම පව් කිරීමත්, විපාක විඳීමත් යන දෙපැත්තෙන්ම පිරිසිදු ජීවිතයක් තමයි දකින්නේ’ කියල මේ සිව්වෙනි අස්වැසිල්ල ඇතිකරගත්තා වෙනවාමයි.
ස්වාමීනී, ඒ ආර්ය ශ්‍රාවකයා ඔය අයුරින් අවෛරී සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නිදුක් සිතින් යුතුව, ඔය අයුරින් නොකිලිටි සිතින් යුතුව, පිරිසිදු සිතින් යුතුව සිටිනා විට මේ ජීවිතය තුළදීම සැනසිලි හතරක් ඇති කරගත්තා වෙනවාමයි.
භවත් ගෞතමයන් වහන්ස, ඉතා සුන්දරයි! ….(පෙ)…. ස්වාමීනී, මේ අපිත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේව සරණ යනවා. ශ්‍රී සද්ධර්මයත්, ආර්ය මහා සංඝරත්නයත් සරණ යනවා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අපි ගැන අද පටන් දිවි තිබෙන තුරාවටම තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයන් ලෙස සලකන සේක්වා!
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an1_3-2-2-5/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M