සැවැත් නුවරදී ……………
එදා ආයුෂ්මත් මහා කස්සප තෙරුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වෙත වැඩියා …. (පෙ) …. එකත්පස්ව සිටි ආයුෂ්මත් මහා කස්සප තෙරුන්ට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ කරුණ වදාළා. “පින්වත් කස්සප, භික්ෂුන්ට අවවාද කරන්න. පින්වත් කස්සප, භික්ෂූන්ට ධර්ම කථාව කරන්න. පින්වත් කස්සප, එක්කෝ මම භික්ෂූන්ට අවවාද කරන්නම්. එහෙම නැත්නම් ඔබ භික්ෂූන්ට අවවාද කරන්න. පින්වත් කස්සප, මම භික්ෂූන්ට ධර්ම කථාව කරන්නම්. එක්කො ඔබ භික්ෂූන්ට ධර්ම කථා කරන්න.”
“ස්වාමීනි, භාග්‍යවතුන් වහන්ස, දැන් කාලෙ භික්ෂූන් අකීකරුයි. අකීකරු බව ඇති කරන දෙයින් ම යි යුක්ත වෙලා ඉන්නේ. අවවාද රුස්සන්නේ නෑ. අනුශාසනාව ගන්නේ නුහුරටම යි.”
“පින්වත් කස්සප, ඒ කතාව ඇත්ත. ඉස්සර නම් වැඩිමහළු භික්ෂූන් වනාන්තරයේ ම යි හිටියේ. අරණ්‍ය වාසය ගැන වර්ණනා කළා. පිණ්ඩපාතයෙන් ම යි ජීවත් වුණේ. පිණ්ඩපාතෙන් යැපීම ගැන වර්ණනා කළා. පාංශූකූල සිවුරු දැරුවේ. පාංශුකූල සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කළා. තුන් සිවුරු දැරුවේ. තුන් සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කළා. අල්පේච්ඡ වුණා. අල්පේච්ඡ බව ගැන වර්ණනා කළා. ලද දෙයින් සතුටු වුණා. ලද දෙයින් සතුටු වීම ගැන වර්ණනා කළා. හුදෙකලා විවේකයෙන් සිටියා. හුදෙකලා විවේකයෙන් සිටීම ගැන වර්ණනා කළා. ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කළා. ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කිරීම ගැන වර්ණනා කළා. පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වුණා. පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වීම ගැන වර්ණනා කළා.
ඒ වගේම යම් කිසි භික්ෂුවක් වනාන්තරයේ ම සිටිමින්, අරණ්‍ය වාසය ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, පිණ්ඩපාතයෙන් ම ජීවත් වෙමින්, පිණ්ඩපාතෙන් යැපීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, පාංශුකූල සිවුරු දරමින්, පාංශුකූල සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, තුන් සිවුරු දරමින්, තුන් සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, අල්පේච්ඡ වෙමින්, අල්පේච්ඡ බව ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, ලද දෙයින් සතුටු වෙමින්, ලද දෙයින් සතුටු වීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, හුදෙකලා විවේකයෙන් කල් ගෙවමින්, හුදෙකලා විවේකයෙන් සිටීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කරමින්, ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කිරීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වෙමින්, පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වීම ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, එතකොට වැඩිමහළු භික්ෂුන් ඒ භික්ෂුවට ආසන පවා පිළිගන්වනවා. ‘පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න. මේ පින්වත් භික්ෂුවගේ නම මොකක්ද? මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම සුන්දරයි. මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම ශික්ෂාකාමීයි. එන්න පින්වත් භික්ෂුව මෙන්න තියෙනවා ආසනයක්. වැඩ ඉන්න’ කියල කියනවා.
එතකොට පින්වත් කස්සප, අළුත පැවිදි වූ භික්ෂූන්ට මෙහෙම හිතෙනවා. යම්කිසි භික්ෂුවක් වනාන්තරයේ ම සිටිමින්, අරණ්‍ය වාසය ගැන වර්ණනා කරනවා නම්, පිණ්ඩපාතයෙන් ම ජීවත් වෙමින්. …. (පෙ) …. පාංශුකූල සිවුරු දරමින්. …. (පෙ) …. තුන් සිවුරු දරමින්. …. (පෙ) …. අල්පේච්ඡ වෙමින්. …. (පෙ) …. ලද දෙයින් සතුටු වෙමින්. …. (පෙ) …. හුදෙකලා විවේකයෙන් කල් ගෙවමින්. …. (පෙ) …. ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කරමින්. …. (පෙ) …. පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වෙමින්. …. (පෙ) …. එතකොට වැඩිමහළු භික්ෂුන් ඒ භික්ෂුවට ආසන පවා පිළිගන්වනවා. ‘පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න. මේ පින්වත් භික්ෂුවගේ නම මොකක්ද? මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම සුන්දරයි. මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම ශික්ෂාකාමීයි. එන්න පින්වත් භික්ෂුව මෙන්න තියෙනවා ආසනයක්. වැඩ ඉන්න’ කියල කියනවා. ඒ නිසා ඒ නවක භික්ෂුන් ද ඒ විදිහේ ජීවිතයක් ඇති කරගන්න මහන්සි වෙනවා. අන්න ඒ කාරණය ඔවුන්ට බොහෝ කලක් හිත සුව පිණිස හේතු වෙනවා.
පින්වත් කස්සප, දැන් කාලෙ නම් වැඩිමහළු භික්ෂූන් වනාන්තරයේ ම වාසය කරන්නේ නෑ. අරණ්‍ය වාසය ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. පිණ්ඩපාතයෙන් ම ජීවත් වෙන්නේ නෑ. පිණ්ඩපාතයෙන් යැපීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. පාංශුකූල සිවුරු දරන්නේ නෑ. පාංශුකූල සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. තුන් සිවුරු දරන්නේ නෑ. තුන් සිවුරු දැරීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. අල්පේච්ඡ නෑ. අල්පේච්ඡ බව ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. ලද දෙයින් සතුටු වෙන්නේ නෑ. ලද දෙයින් සතුටු වීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. හුදෙකලා විවේකයේ ඉන්නෙ නෑ. හුදෙකලා විවේකයෙන් සිටීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. ගිහියන් හා ඇලී වාසය කරනවා. ගිහියන් හා නොඇලී වාසය කිරීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ. පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත නෑ. පටන් ගත් වීර්යයෙන් යුක්ත වීම ගැන වර්ණනා කරන්නේ නෑ.
එතකොට යම්කිසි භික්ෂුවක් ප්‍රසිද්ධ නම්, කීර්තිමත් නම්, සිවුරු, පිණ්ඩපාත, සේනාසන, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකර හොඳට ලැබෙනවා නම්, වැඩිමහළු තෙරුන් වහන්සේලා අන්න ඒ භික්ෂුවටයි ආසන පිළිගන්වන්නේ. ‘පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න, මේ පින්වත් භික්ෂුවගේ නම මොකක්ද? මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම සුන්දරයි. මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම ශික්ෂාකාමීයි. එන්න පින්වත් භික්ෂුව, මෙන්න තියෙනවා ආසනයක් වැඩ ඉන්න’ කියල කියනවා.
එතකොට පින්වත් කස්සප, අළුත පැවිදි වුණ භික්ෂුන්ට මෙහෙම හිතෙනවා. යම්කිසි භික්ෂුවක් ප්‍රසිද්ධ නම්, කීර්තිමත් නම්, සිවුරු, පිණ්ඩපාත, සේනාසන, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකර හොඳට ලැබෙනවා නම්, මේ වැඩිමහළු තෙරුන් වහන්සේලා අන්න ඒ භික්ෂුවටයි ආසන පිළිගන්වන්නේ. ‘පින්වත් භික්ෂුව, මෙහෙ එන්න, මේ පින්වත් භික්ෂුවගේ නම මොකක්ද? මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම සුන්දරයි. මේ පින්වත් භික්ෂුව හැබෑවට ම ශික්ෂාකාමීයි. එන්න පින්වත් භික්ෂුව, මෙන්න තියෙනවා ආසනයක් වැඩ ඉන්න’ කියල කියනවා. ඒ නිසා ඒ නවක භික්ෂූන් ද ඒ විදිහේ සැළකිලි ලැබෙන විදිහට පිළිපදිනවා. මෙන්න මේ කාරණය ඔවුන්ට බොහෝ කලක් අහිත පිණිස දුක් පිණිස පවතිනවා.
පින්වත් කස්සප, ඔය කරුණ ගැන කෙනෙක් හරියට ම කියනවා නම්, ‘බ්‍රහ්මචාරීන් වහන්සේලා කරදරේ වැටුණා. බ්රහ්මචාරී ජීවිතයට උවදුරු ඇති වුණා. ලාභ සත්කාර කීර්ති ප්‍රශංසා විසින් බ්‍රහ්මචාරීන් වහන්සේලාව යට කර දැම්මා. බ්රහ්මචාරී ජීවිතය එයින් ම යටපත් වුණා’ කියල කියනවා. පින්වත් කස්සප ‘බ්‍රහ්මචාරීන් වහන්සේලා කරදරේ වැටුණා. බ්රහ්මචාරී ජීවිතයට උවදුරු ඇති වුණා. ලාභ සත්කාර කීර්ති ප්‍රශංසා විසින් බ්‍රහ්චාරීන් වහන්සේලාව යට කර දැම්මා. බ්රහ්මචාරී ජීවිතය එයින් ම යටපත් වුණා’ කියල කියනවා නම්, ඒ කියන්නේ ඔන්න ඕකටයි.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
තතිය ඕවාද සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn2_4-1-8/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M