සැවැත් නුවරදී ………………
“පින්වත් මහණෙනි, පුරුෂයෙක් මේ සිනේරු පර්වත රාජයාගෙන් මුං ඇට ප්රමාණයේ ගල් කැබලි හතක් වෙන් කරනවා කියල හිතමු. පින්වත් මහණෙනි, මේ ගැන ඔබ කුමක්ද සිතන්නේ? වඩාත් වැඩි මොනවාද? අර වෙන් කරපු මුං ඇට ප්රමාණයේ ගල් කැබලි හත ද? මේ සිනේරු පර්වත රාජයා ද?”
“ස්වාමීනී, මේ සිනේරු පර්වත රාජයාමයි වැඩි. වෙන් කරපු මුං ඇට ප්රමාණයේ ගල් කැබලි නම් ඉතාමත්ම ස්වල්පයයි. මේ සිනේරු පර්වත රාජයා සමඟ වෙන් කරපු මුං ඇට ප්රමාණයේ ගල් කැබලි සසඳා බැලීමේදී සියවන කලාවටත් සසඳන්න බෑ. දහස්වන කලාවටත් සසඳන්න බෑ. ලක්ෂයේ කලාවටත් සසඳන්න බෑ.”
“පින්වත් මහණෙනි, ඔන්න ඔය විදිහමයි. චතුරාර්ය සත්යය අවබෝධ කළ (සෝතාපන්න වූ) සම්මා දිට්ඨියෙන් යුතු ආර්ය ශ්රාවක පුද්ගලයාගේ අවබෝධය සමඟ අන්යාගමික පූජකයන්ගේ අවබෝධය සසඳා බැලීමේදී සියවන කලාවටවත් ඔවුන්ගේ අවබෝධය සසඳන්න බෑ. දහස්වන කලාවටවත් සසඳන්න බෑ. ලක්ෂයේ කලාවටත් සසඳන්න බෑ.
පින්වත් මහණෙනි, සම්මා දිට්ඨියට පත් වූ පුද්ගලයා ඔය ආකාරයෙන් අතිවිශාල අවබෝධයකින් යුක්තයි. ඔය ආකාරයෙන් විශිෂ්ට ඤාණයකින් යුක්තයි.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
තතිය පබ්බතූපම සූත්රය නිමා විය.
දස වෙනි අභිසමය වර්ගය අවසන් විය.
අභිසමය සංයුත්තය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn2_1-10-11/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M