මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල වංගීස තෙරුන් අග්ගාලව චේතිය ආරාමයේ තම උපාධ්‍යායන් වහන්සේ වන ආයුෂ්මත් නිග්‍රෝධකප්ප තෙරුන් සමඟයි වාසය කළේ. ඒ වන විට ආයුෂ්මත් වංගීස තෙරුන් පැවිද්දෙන් නවකයෙක්. ආරාමය බලාගන්න වැඩේ පැවරිලයි තිබුනේ.
එදා බොහෝ කාන්තා පිරිසක් හැඩ වැඩ ඇතිව හැඳ පැළඳගෙන අග්ගාලව චේතිය බලන්නට ආවා. එදා ආයුෂ්මත් වංගීසයන් හට ඒ ළලනාවන් දකිද්දී, බඹසර ජීවිතය ගැන නොකැමැත්තක් ඇතිවුනා. රාගය විසින් කුසල් සිතට හානි කළා.
එතකොට ආයුෂ්මත් වංගීසයන් හට මෙහෙම හිතුනා. ‘අයියෝ! මේක මට පාඩුවක්. අයියෝ! මේක මට ලාභයක් නොවෙයි. මේක මහා අවාසනාවක්. මේක මට වාසනාවක් නම් නොවෙයි. බඹසර ජීවිතේ ගැන ආශාව නැතිවුනා නෙව. මේ රාගය කුසල් සිත වැනසුවා නෙව. බඹසර ජීවිතය ගැන ඇතිවෙච්ච මේ එපාවීම නැතිකරලා බඹසර ජීවිතයට ආශාව ඇති කරවන එක පිට කෙනෙකුගෙන් කොහොම බලාපොරොත්තු වෙන්නද? මේක තමන් විසින්ම කරගත යුතු දෙයක්. බඹසර ජීවිතය එපා වෙච්ච එක අත්හැරලා, බඹසර ජීවිතයට ආශාව ඇතිකරගන්න එක තමන් විසින්ම කරගත යුතු දෙයක්’ කියලා.
ඉතින් ආයුෂ්මත් වංගීසයන් තමන්ගේ ජීවිතය ගැන ඇතිවෙච්ච එපාවීම දුරුකරලා, බඹසර ජීවිතයට ආශාවක් තමන් විසින්ම ඇති කරගත්තා. ඒ වෙලාවේ ආයුෂ්මත් වංගීසයන් මේ ගාථාවන් පැවසුවා.
“මං ගිහි ජීවිතේ අත්හැරලා, ශාසනේට ඇතුල් වුනේ අවංකවමයි. එහෙම එකේ මේ හිතුවක්කාර පව් සිතුවිලි පස්සෙන් එනවා නෙව.
රාජ කුමාරවරු ඉන්නවා. හොඳට පුහුණු වෙලා, මහත් දුනු ඊතල දරාගෙන, තමන් වටේට දහස් ගණනින් ඊතල ආවත් ඔවුන් පලා යන්නෙ නෑ.
ඉතින් ඒ විදිහටම ගෑණු වුනත් දහස් ගණනක් ආවත් දැන් ඉතින් ධර්මයේ හිත පිහිටුවාගත්තු මාව නම් පීඩාවකට පත් කරවන්න බෑ.
අනික මං මේ අමා නිවන් මඟ අසාගත්තෙ සූර්යබන්ධු වූ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සම්බුදු මුවින්මනෙ. දැන් මගේ සිත ඒ නිවන් මගේ තමයි ඇලෙන්නෙ.
ඒයි පවිටු මාරය, මං ඒ විදිහට වාසය කරද්දීද, මං ළඟට එන්නෙ. මං ගිය මාර්ගය ඔබට හොයාගන්න බැරි විදිහටයි මං වැඩකරන්නෙ.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_8-1-1/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M