මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ රජගහ නුවර කලන්දක නිවාප නම් වූ වේළුවනාරාමයේ. එදා නොයෙක් අන්‍යාගමික ශ්‍රාවක වූ දිව්‍යපුත්‍රයන් වන අසමද, සහලීද, නිංකද, අකෝටක ද, වේටම්බරීද, මානවගාමියද, රැය පහන් වන වෙලාවේ මුළු මහත් වේළුවනයම බබුළුවාගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයට ආවා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වන්දනා කළා. පැත්තකින් හිටගත්තා. පැත්තකින් හිටගත් අසම දිව්‍යපුත්‍රයා පූරණකස්සප මුල් කරගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.
“පූරණකස්සප ශාස්තෘවරයා, අතපය සිඳීම ගැන, සතුන් මැරීම ගැන, සතුන්ට පීඩා කිරීම ගැන, ධන හානි ගැන පවක් හරි, පිනක් හරි වෙනවා කියල දකින්නෙ නෑ. ඇත්තෙන්ම ඔහුගේ අදහස විශ්වාස කටයුතු එකක්. ඒ නිසා ඔහුත් ගරු බුහුමන් ලබන්න සුදුසුයි.”
එතකොට සහලී දිව්‍යපුත්‍රයා මක්ඛලීගෝසාල මුල් කරගෙන, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.
“ඔහු තපසින් යුක්තයි. පව පිළිකුල් කරනවා. ජනයා සමඟ කෝළාහල වචන කියන්නෙ නෑ. බොරුවෙන් වැළකිලා ඉන්නෙ. සත්‍ය කතා කරනවා. ඇත්ත වශයෙන්ම අකම්පිත ගුණ ඇති ඔහු පව් කරන්නේ නෑ.”
එතකොට නිංක දිව්‍යපුත්‍රයා නිගණ්ඨ නාතපුත්ත මුල් කරගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.
“ඔහු පව පිළිකුල් කරනවා. නුවණැති කෙනෙක්. පිඬුසිඟා යැපෙන කෙනෙක්. චතුයාම සංවරයෙන් සංවර වෙච්ච කෙනෙක්. දුටු දේ, ඇසූ දේ විතරක් කියන කෙනා ඇත්ත වශයෙන්ම පව් කරන්නෙ නෑ.”
එතකොට අකෝටක දිව්‍යපුත්‍රයා නොයෙක් ආගම්කාරයින් අරභයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.
“පකුධකච්චායන, නිගණ්ඨ නාතපුත්‍ර, ඒ වගේම මක්ඛලීගෝසාල, පූරණ කස්සපත්, පිරිස්වලට නායකවරුන් වූ අය. පැවිදි ජීවිතේ ඵල නෙලූ අය. ඇත්ත වශයෙන්ම ඔවුන් සත්පුරුෂයන්ට දුර නෑ.”
එතකොට වේටම්බරී දිව්‍යපුත්‍රයා ආකෝටක දිව්‍යපුත්‍රයාට ගාථාවකින් පිළිතුරු දුන්නා.
“කොත්ථුක කියල පහත් පෙළේ හිවලෙක් ඉන්නවා. මේකා සිංහයෙක් හා සමාන වෙන්නෙ නෑ. ඒ වගේ ඔය හෙලුවැලි තවුසන්, බොරු කියන තවුසන්, පිරිසට ශාස්තෘවරයෙක් හැටියට හිටියත් ඒ උදවියගේ සැක කටයුතු මහණකම බුද්ධාදී සත්පුරුෂයින්ට සමාන වෙන්නේ නෑ.”
ඒ මොහොතේ පවිටු මාරයා වේටම්බරී දිව්‍යපුත්‍රයාට ආවේශ වුනා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාව පැවසුවා.
“තපසත්, පිළිකුල් බව පුරුදු කිරීමත්, විවේකයත් තියෙන උදවිය රූපයෙහි පිහිටලා දිව්‍ය ලෝක පතනවා නම්, ඔවුන් පරලොව උපතක් පිණිස හැබෑවටම අනුශාසනා කරන අය.”
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ ඉන්නේ පාපී මාරයා බව දැනගෙන, පවිටු මාරයාට ගාථාවකින් පිළිතුරු දී වදාළා.
“මෙලොව හරි, පරලොව හරි, අහසේ හරි, ලස්සන පාට තියෙන රූප කොච්චර තිබුණත් මාරය, ඒ රූප ඔක්කොම නුඹේ ප්‍රශංසාවට විතරයි ලක්වෙන්නෙ. ඒක හරියට මසුන් මරන්න අටවපු ඇමක් වගේ.”
එතකොට මානවගාමිය දිව්‍යපුත්‍රයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මුල් කරගෙන, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සමීපයේ මේ ගාථාවන් පැවසුවා.
“රජගහ නුවර පර්වතයන් අතර වේපුල්ල පර්වතය අග්‍රයි. හිමාල පර්වත අතර කයිලාස පර්වතය අග්‍රයි. අහසේ යන අය අතර සූර්යයා අග්‍රයි.
ජලාශයන් අතර මහා සයුර අග්‍රයි. නැකැත් තරු අතර චන්‍ද්‍රයා අග්‍රයි. ඒ වගේ දෙවියන් සහිත ලෝකයා අතර බුදුරජාණන් වහන්සේ අග්‍රයි.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
මේ සූත්‍රයේ සඳහන් වන කරුණු පැහැදිලිව තේරුම් ගත යුතුය. මේ දෙවිවරු මිනිස් ලෝකයේදී ඒ අන්‍යාගමිකයන්ගේ ශ්‍රාවකයින්ව සිට, ඒ මිත්‍යා දෘෂ්ටි ආගම් අනුගමනය කොට දෙව්ලොව ඉපදුනා නොවෙයි. දෙව්ලොව ඉපදීමෙන් පසුව ඔවුන් මතවාද වශයෙන් විවිධ අන්‍යාගමිකයන්ගේ මතවලට පක්‍ෂව සිටි ආකාරයයි මෙයින් පෙනෙන්නේ.
තුන්වෙනි නානා තිත්ථිය වර්ගය අවසන් විය.
දේවපුත්ත සංයුත්තය අවසන් විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_2-3-10/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M