මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. එදා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ අළව් නුවර ආළවක යක්‍ෂයාගේ භවනේ. ඒ වෙලාවේ ආළවක යක්‍ෂයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ළඟට ආවා. ඇවිදින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, යනවා එළියට.”
“හොඳයි, ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එළියට වැඩියා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, එනවා ඇතුළට”
“හොඳයි, ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඇතුළට වැඩියා.
දෙවන වතාවෙත් ආළවක යක්‍ෂයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, යනවා එළියට.”
“හොඳයි ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එළියට වැඩියා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, එනවා ඇතුළට.”
“හොඳයි ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඇතුළට වැඩියා.
තුන්වෙනි වතාවෙත් ආළවක යක්‍ෂයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, යනවා එළියට.”
“හොඳයි ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එළියට වැඩියා.
“ඒයි ශ්‍රමණය, එනවා ඇතුළට.”
“හොඳයි ආයුෂ්මත” කියල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඇතුළට වැඩියා.
හතරවෙනි වතාවෙත් ආළවක යක්‍ෂා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙහෙම කිව්වා.
“ඒයි, ශ්‍රමණය, යනවා එළියට.”
“ආයුෂ්මත, මං යන්නෙ නෑ එළියට. ඔබට පුළුවන් දෙයක් තියෙනවා නම් කරන එකයි ඇත්තෙ.”
(ආළවක යක්‍ෂයා) :
“ශ්‍රමණය, මං ඔබෙන් දැන් ප්‍රශ්නයක් අහනවා. හැබැයි මට උත්තර දුන්නෙ නැත්නම්, ඔබගේ සිත විකල් කරල දානවා. එහෙම නැත්නම් හදවත පලල දානවා. එහෙමත් නැත්නම්, පාවලින් අල්ලල ගඟෙන් එහා පැත්තට වීසිකරල දානවා.”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“ආයුෂ්මත, මගේ සිත විකල් කරන්න පුළුවන් කෙනෙක්, මගේ හදවත පලා දමන්න පුළුවන් කෙනෙක්, මගේ පාවලින් අල්ලල ගඟෙන් එතෙරට වීසි කරන්න පුළුවන් කෙනෙක්, මේ දෙවියන්, මරුන්, බඹුන් සහිත ලෝකයේ, මේ දෙව්මිනිස් ප්‍රජාව තුළ මම නම් දකින්නෙ නෑ. නමුත් ආයුෂ්මත, ඔබ දැනගන්න කැමති ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා නම් අහන්න.
එතකොට ආළවක යක්‍ෂයා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ගාථාවකින් පැවසුවා.
“මෙලොව සත්වයාට තියෙන ශ්‍රේෂ්ඨ ධනය මොකක්ද? සැප ලබන්න පුළුවන් වෙන්නෙ කුමක් හොඳින් පුරුදු කළොත්ද? රසවත් දේ අතරින් වඩාත්ම රසවත් දේ මොකක්ද? කොහොම ජීවත් වෙන එකටද ශ්‍රේෂ්ඨ ජීවිතය කියන්නෙ?”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“මෙලොව මනුෂ්‍යයාට තියෙන ශ්‍රේෂ්ඨ ධනය ශ්‍රද්ධාවයි. ධර්මය හොඳින් පුරුදු කළොත් තමයි සැප ලබන්න පුළුවන් වෙන්නෙ. රසවත් දේ අතරින් වඩාත්ම රසවත් දේ සත්‍යයයි. ප්‍රඥාවෙන් ගත කරන ජීවිතය තමයි ශ්‍රේෂ්ඨ ජීවිතය වන්නෙ.”
(ආළවක යක්‍ෂයා) :
“සසර සැඩ පහරින් එතෙර වෙන්නෙ කොහොමද? සසර සයුරෙන් එතෙර වෙන්නෙ කොහොමද? සසර දුක ඉක්මවා යන්නෙ කොහොමද? පාරිශුද්ධත්වයට පත්වෙන්නෙ කොහොමද?”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“ශ්‍රද්ධාවෙන් තමයි සසර සැඩ පහරින් එතෙර වෙන්නෙ. සසර සයුරෙන් එතෙර වෙන්නෙ අප්‍රමාදයෙන්. වීරියෙන්මයි සසර දුක ඉක්මවා යන්න තියෙන්නෙ. ප්‍රඥාවෙනුයි පාරිශුද්ධත්වය ලැබෙන්නෙ.”
(ආළවක යක්‍ෂයා) :
“ප්‍රඥාව ලබාගන්නෙ කොහොමද? ධනය හම්බ කරගන්නෙ කොහොමද? කීර්තියට පත්වෙන්නෙ කොහොමද? යාළුවන් ඇති කරගන්නෙ කොහොමද? මෙලොවින් පරලොවට ගිහින් ශෝක නොකර ඉන්නෙ කොහොමද?”
(භාග්‍යවතුන් වහන්සේ) :
“ඒ අමා නිවනට පමුණුවන රහතුන් පවසන ධර්මය ගැන ශ්‍රද්ධාව ඇති කරගන්න ඕන. ඒ ධර්මය ආශාවෙන් අහන්න ඕන. ඒ ධර්මය අප්‍රමාදීව නුවණින් විමසන කොට ප්‍රඥාව ලැබෙනවා.
වගකීම් ඉසිලිය හැකිව වීර්යයෙන්, ධෛර්යයෙන් කටයුතු කරන කොට ධනය හම්බ කරන්න පුළුවන්. සත්‍යවාදීව කටයුතු කිරීමෙන් කීර්තියට පත් වෙනවා. දන් දෙන කෙනා යාළුවන් ඇති කරගන්නවා.
සත්‍යය, ධර්මය, උත්සාහය, ත්‍යාගය යන කරුණු හතර ශ්‍රද්ධාවන්ත ගිහි කෙනෙක් ළඟ තියෙනවා නම් ඇත්තෙන්ම ඔහු පරලොව ශෝක කරන්නෙ නෑ. ඔන්න ඔය විදිහටයි මෙලොවින් පරලොව ගිහින් ශෝක නොකර ඉන්නෙ.
සත්‍යයටත්, ඉන්ද්‍රිය දමනයටත්, ත්‍යාගයටත්, ඉවසීමටත් වඩා වටිනා දෙයක් ලෝකෙ තියෙනවාද, කියල ඕන නම් අනික් බොහෝ ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ගෙනුත් ගිහින් අහන්න.”
(ආළවක යක්‍ෂයා) :
“අනේ, මං දැන් අනික් බොහෝ ශ්‍රමණ බ්‍රාහ්මණයන් ළඟට ගිහින් මොනවට අහන්නද? පරලොව ජීවිතයට යම් යහපතක් වෙනවා නම්, මං අද ඒක දැනගත්තා නෙව.
ඇත්ත වශයෙන්ම මට යහපත සලසන්නමයි බුදුරජාණන් වහන්සේ අළව් නුවරට වැඩම කළේ. යම්කිසි කෙනෙකුට දෙන දේ මහත් ඵල ආනිසංස ලබාදෙනවා නම් මං අද ඒ ගැන දැනගත්තා.
ඒ මම් බුදුරජාණන් වහන්සේටත්, ශ්‍රී සද්ධර්මයටත් මහ සඟරුවනටත් වන්දනා කරමින් ගමින් ගමට, නගරෙන් නගරෙට ගුණ කිය කියා යනවා.”
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
පළමු ඉන්දක වර්ගය අවසන් විය.
යක්ඛ සංයුත්තය අවසන් විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/sn1_10-1-12/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M