මජ්ඣිම නිකාය

උපරි පණ්ණාසකෝ

3.3.3. අච්ඡරියබ්භූත සුත්තං

3.3.3. ආශ්චර්යය අද්භූත ධර්මයන් ගැන වදාළ දෙසුම

ඒවං මේ සුතං: ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. අථ ඛෝ සම්බහුලානං භික්ඛූනං පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තානං උපට්ඨානසාලායං සන්නිසින්නානං සන්නිපතිතානං අයමන්තරා කථා උදපාදි: අච්ඡරියං ආවුසෝ අබ්භුතං ආවුසෝ, තථාගතස්ස මහිද්ධිකතා මහානුභාවකතා යත්‍ර හි නාම තථාගතෝ අතීතේ බුද්ධේ පරිනිබ්බුතේ ඡින්නපපඤ්චේ ඡින්නවටුමේ පරියාදින්නවට්ටේ සබ්බදුක්ඛවීතිවත්තේ ජානිස්සති: ඒවංජච්චා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංනාමා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංගොත්තා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංසීලා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංධම්මා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංපඤ්ඤා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංවිහාරී තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපි, ඒවංවිමුත්තා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපීති.

මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර ජේතවන නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයෙහිය. එදා දානයෙන් පසු පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකී සිටි බොහෝ භික්ෂූන් වහන්සේලා උපස්ථාන ශාලාවෙහි රැස්ව වැඩහිඳ කතා බස් කරමින් සිටින විට මෙම කතාව ඇතිවුණා.

“ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, තථාගතයන් වහන්සේගේ මහා ඉර්ධිමත් බව, මහා ආනුභාවය නම්, ආශ්චර්යයයි! අද්භූතයි! පිරිනිවන් පා වදාළ, කෙලෙස් සිඳලූ, සසර ගමන නැසූ, භව ගමන ගෙවාලූ, සියලු දුක් ඉක්මවා ගිය, බුදුවරයන් වහන්සේලා අතීතයෙහිත් වැඩසිටියාද, ඒ බුදුරජාණන් වහන්සේලා ගැන අප තථාගතයන් වහන්සේ දන්නා සේක්ම යි. ඒ කියන්නේ ‘ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මේ මේ ක්ෂත්‍රීය, බ්‍රාහ්මණාදී ජාතීන්ගෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මේ මේ නම්වලින් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මේ මේ ගෝත්‍ර නාමයන්ගෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ සීලයන්ගෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ ධර්මයෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ ප්‍රඥාවෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ හැසිරීමෙන් යුක්තයි; ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ විමුක්තියෙන් යුක්තයි’ කියල.”

ඒවං වුත්තේ ආයස්මා ආනන්දෝ තේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: අච්ඡරියා චේව ආවුසෝ, තථාගතා අච්ඡරියධම්මසමන්නාගතා ච අබ්භුතා චේව ආවුසෝ, තථාගතා අබ්භුතධම්මසමන්නාගතා චාති.

මෙසේ කතා බස් කළ විට ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ ඒ භික්ෂූන් වහන්සේලාට මෙය පැවසුවා. “ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, තථාගතයන් වහන්සේලා ආශ්චර්යවත්ම යි! ආශ්චර්යය වූ ධර්මයන්ගෙන් සමන්විතම යි! ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, තථාගතයන් වහන්සේලා අද්භූතම යි! අද්භූත වූ ධර්මයන්ගෙන් සමන්විතම යි!”

අයඤ්ච හිදං තේසං භික්ඛූනං අන්තරා කථා විප්පකතා හෝති. අථ ඛෝ භගවා සායන්හසමයං පතිසල්ලානා වුට්ඨිතෝ යේනුපට්ඨානසාලා තේනුපසංකමි. උපසංකමිත්වා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි. නිසජ්ජ ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි:

ඒ භික්ෂූන් අතර ඔය කතාබහ යි අඩාල වුනේ. එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සවස් වරුවෙහි භාවනාවෙන් නැගිට උපස්ථාන ශාලාවට වැඩම කළා. වැඩම කොට පණවන ලද අසුනෙහි වැඩසිටියා. වැඩහුන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්ෂූන් අමතා වදාළා.

කායනුත්ථ භික්ඛවේ, ඒතරහි කථාය සන්නිසින්නා, කා ච පන වෝ අන්තරා කථා විප්පකතාති.

“පින්වත් මහණෙනි, දැන් මේ වෙලාවෙහි ඔබ රැස්ව කතාබස් කරමින් සිටියේ කුමක් ගැනද? මේ අඩාල වුනේ ඔබ ගේ කවර කතාවක්ද?”

ඉධ භන්තේ, අම්හාකං පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තානං උපට්ඨානසාලායං සන්නිසින්නානං සන්නිපතිතානං අයමන්තරා කථා උදපාදි: අච්ඡරියං ආවුසෝ ….(පෙ)…. ඒවංවිමුත්තා තේ භගවන්තෝ අහේසුං ඉතිපීති. ඒවං වුත්තේ භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ අම්හේ ඒතදවෝච: අච්ඡරියා චේව ආවුසෝ, තථාගතා අච්ඡරියධම්මසමන්නාගතා ච, අබ්භුතා චේව ආවුසෝ, තථාගතා අබ්භුතධම්මසමන්නාගතා චාති. අයං ඛෝ නෝ භන්තේ, අන්තරා කථා විප්පකතා. අථ භගවා අනුප්පත්තෝති.

“ස්වාමීනී, දානයෙන් පසු පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකී උපස්ථාන ශාලාවේ රැස්වී හුන් අප අතරේ මෙන්න මේ කතාවයි ඇතිවුනේ. ‘ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, ආශ්චර්යයි! ….(පෙ)…. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේලා මෙබඳු වූ විමුක්තියෙන් යුක්තයි කියල.’ මේ විදිහට කතා කළ විට, ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ අපට මෙහෙම කිව්වා. ‘ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, තථාගතයන් වහන්සේලා ආශ්චර්යවත් ම යි! ආශ්චර්ය වූ ධර්මයන්ගෙන් සමන්විතම යි! ප්‍රිය ආයුෂ්මතුන් වහන්ස, තථාගතයන් වහන්සේලා අද්භූත ම යි! අද්භූත වූ ධර්මයන්ගෙන් සමන්විතම යි!’ ස්වාමීනී, අප ගේ මේ කතා බහ තමයි අඩාල වුනේ. එතකොට තමයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩම කළේ.”

අථ ඛෝ භගවා ආයස්මන්තං ආනන්දං ආමන්තේසි: තස්මාතිහ තං ආනන්ද, භිය්‍යෝසෝමත්තාය පටිභන්තු තථාගතස්ස අච්ඡරියා අබ්භුතධම්මාති.

එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් ඇමතුවා. “එසේ වී නම් පින්වත් ආනන්දය, තථාගතයන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයන් පිළිබඳව ඔබට බොහෝ සෙයින් වැටහේවා!”

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: සතෝ සම්පජානෝ ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ තුසිතං කායං උපපජ්ජීති. යම්පි භන්තේ, සතෝ සම්පජානෝ බෝධිසත්තෝ තුසිතං කායං උපපජ්ජී. ඉදමහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

“ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහිම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ ඉතා හොඳ සිහියෙන් හා නුවණින් යුතුවයි තුසිත දෙවියන් අතර උපදින්නේ’ කියලා. ස්වාමීනී, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මනා සිහිනුවණින් යුතුව තුසිත දෙව්ලොව උපන්නේය කියන යමක් ඇද්ද, ස්වාමීනී, මෙය මම භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: සතෝ සම්පජානෝ ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ තුසිතේ කායේ අට්ඨාසීති. යම්පි භන්තේ සතෝ සම්පජානෝ බෝධිසත්තෝ තුසිතේ කායේ අට්ඨාසි. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහිම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ ඉතා හොඳ සිහියෙන් හා නුවණින් යුතුවයි තුසිත දෙව් ලොව වැඩසිටියේ’ කියලා. ස්වාමීනී, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මනා සිහිනුවණින් යුතුව තුසිත දෙව්ලොව වැඩසිටියා කියන යමක් ඇද්ද, ස්වාමීනී, මෙය මම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යාවතායුකං ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ තුසිතේ කායේ අට්ඨාසීති. යම්පි භන්තේ, යාවතායුකං බෝධිසත්තෝ තුසිතේ කායේ අට්ඨාසි. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහිම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ එහි ආයුෂ ඇතිතාක්ම තුසිත දෙවියන් අතර සිටියා’ කියලා. ස්වාමීනී, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ එහි ආයුෂ ඇති තාක්ම තුසිත දෙවියන් අතර වැඩසිටියා කියන යමක් ඇද්ද, ස්වාමීනී, මෙය මම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: සතෝ සම්පජානෝ ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ තුසිතා කායා චවිත්වා මාතුකුච්ඡිං ඔක්කමීති. යම්පි භන්තේ, සතෝ සම්පජානෝ බෝධිසත්තෝ තුසිතා කායා චවිත්වා මාතුකුච්ඡිං ඔක්කමි. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහිම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ ඉතා හොඳ සිහියෙන් හා නුවණින් යුතුව තුසිත දෙව් ලොවින් චුත වී මව්කුස පිළිසිඳ ගත්තා’ කියලා. ස්වාමීනී, බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මනා සිහිනුවණින් යුතුව තුසිත දෙව්ලොවින් චුත වී මව්කුස පිළිසිඳ ගත්තාය කියන යමක් ඇද්ද, ස්වාමීනී, මෙය මම භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ තුසිතා කායා චවිත්වා මාතුකුච්ඡිං ඔක්කමි. අථ සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අප්පමාණෝ උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවං. යාපි තා ලෝකන්තරිකා අඝා අසංවුතා අන්ධකාරා අන්ධකාරතිමිසා, යත්ථපිමේ චන්දිමසුරියා ඒවංමහිද්ධිකා ඒවංමහානුභාවා ආභාය නානුභොන්ති තත්ථපි අප්පමාණෝ උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවං. යේපි තත්ථ සත්තා උපපන්නා, තේපි තේනෝභාසේන අඤ්ඤමඤ්ඤං සඤ්ජානන්ති: අඤ්ඤේපි කිර භෝ සන්ති සත්තා ඉධූපපන්නාති. අයඤ්ච දසසහස්සී ලෝකධාතු සංකම්පති සම්පකම්පති සම්පවේධති. අප්පමාණෝ ච උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවන්ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ඉදිරියෙහිම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහිම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ තුසිත දෙව්ලොවින් චුතව මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, ඒ මොහොතේදී දෙවියන් සහිත, මරුන් සහිත, බඹුන් සහිත, ශ්‍රමණ බමුණන් සහිත දෙව්මිනිස් ප්‍රජාවෙන් යුතු ලෝකයේ දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා. එතකොට ඉතා දුක් සහිත වූත්, නොවැසී තිබෙන්නා වූත්, අඳුරු වූත්, ඝන අඳුරින් යුතු වූත් යම් ලෝකාන්තරික නම් නිරයක් ඇද්ද, එහි මේ සා මහත් ඉර්ධිමත්, මේ සා මහත් ආනුභාව ඇති හිරු සඳු දෙදෙනාගේ ආලෝකය ස්පර්ශ නොවෙත්ද, එබඳු වූ ලෝකාන්තරික නිරයේ පවා දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා. ඒ ලෝකාන්තරික නිරයෙහි ඉපදුනු සතුන් ඉන්නවා. ඔවුනුත් ඒ ආලෝකයෙන් තමයි එකිනෙකා හඳුනාගන්නේ. ‘භවත්නි, මෙහි තවත් සතුන් ඉපදිලා ඉන්නවා නෙව’ කියලා. මේ දස සහස්සී ලෝක ධාතුව ම කම්පා වෙනවා. බලවත්ව කම්පා වෙනවා. අතිශයින් ම කම්පා වෙනවා. දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. චත්තාරෝ නං දේවපුත්තා චතුද්දිසං ආරක්ඛාය උපගච්ඡන්ති: මා නං ඛෝ බෝධිසත්තං වා බෝධිසත්තමාතරං වා මනුස්සෝ වා අමනුස්සෝ වා කෝචි වා විහේඨේසීති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එතකොට ‘බෝධිසත්වයන්ටවත්, බෝසත් මෑණියන්ටවත්, මනුෂ්‍යයෙක් වේවා, අමනුෂ්‍යයෙක් වේවා ඒ කිසිවෙක් හෝ පීඩාවක් කරන්නට එපා!’ කියල සතර වරම් දිව්‍ය පුත්‍රයන් සිව් දිශාවෙන් ආරක්ෂාව පිණිස පැමිණිලා ඉන්නවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. පකතියා සීලවතී බෝධිසත්තමාතා හෝති. විරතා පාණාතිපාතා, විරතා අදින්නාදානා, විරතා කාමේසු මිච්ඡාචාරා, විරතා මුසාවාදා, විරතා සුරාමේරයමජ්ජපමාදට්ඨානාති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එතකොට බෝසත් මෑණියන් ස්වභාවයෙන් ම සීලවන්තියක් බවට පත්වෙනවා. සතුන් මැරීමෙන් වෙන්වෙනවා. සොරකමින් වෙන්වෙනවා. කාම මිත්‍යාචාරයෙන් වෙන්වෙනවා. බොරු කීමෙන් වෙන්වෙනවා. මත්පැන් මත්ද්‍රව්‍ය පාවිච්චියෙන් වෙන්වෙනවා’ කියල. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. න බෝධිසත්තමාතු පුරිසේසු මානසං උප්පජ්ජති කාමගුණූපසංහිතං. අනතික්කමනීයා ච බෝධිසත්තමාතා හෝති කේනචි පුරිසේන රත්තචිත්තේනාති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එතකොට බෝසත් මාතාව තුළ පුරුෂයින් පිළිබඳව කාම ගුණ ප්‍රතිසංයුක්ත සිතක් උපදින්නේ නෑ. ඒ වගේම කිසිම පුරුෂයෙකු විසින් රාග චිත්තයෙන් ඒ බෝසත් මාතාව යටකරන්නට බැහැ’ කියල. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. ලාභිනී බෝධිසත්තමාතා හෝති පඤ්චන්නං කාමගුණානං. සා පඤ්චහි කාමගුණේහි සමප්පිතා සමංගීභූතා පරිචාරේතී’ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එතකොට බෝසත් මෑණියන් පංච කාම සැපය ලබන්නියක් වෙනවා. ඉතින් ඈ ඒ පංච කාම සැපයෙන් සතුටු වෙවී, ඉතාමත් ප්‍රීතියෙන් වාසය කරනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. න බෝධිසත්තමාතු කෝචිදේව ආබාධෝ උප්පජ්ජති. සුඛිනී බෝධිසත්තමාතා හෝති අකිලන්තකායා. බෝධිසත්තඤ්ච බෝධිසත්තමාතා තිරෝකුච්ඡිගතං පස්සති සබ්බංගපච්චංගං අහීනින්ද්‍රියං. සෙය්‍යථාපි ආනන්ද, මණි වේළුරියෝ සුභෝ ජාතිමා අට්ඨංසෝ සුපරිකම්මකතෝ. තත්‍රාස්ස සුත්තං ආවුතං නීලං වා පීතං වා ලෝහිතං වා ඕදාතං වා පණ්ඩුසුත්තං වා. තමේනං චක්ඛුමා පුරිසෝ හත්ථේ කරිත්වා පච්චවෙක්ඛෙය්‍ය: අයං ඛෝ මණි වේළුරියෝ සුභෝ ජාතිමා අට්ඨංසෝ සුපරිකම්මකතෝ. තත්‍රිදං සුත්තං ආවුතං නීලං වා පීතං වා ලෝහිතං වා ඕදාතං වා පණ්ඩුසුත්තං වාති. ඒවමේව ඛෝ ආනන්ද, යදා බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිං ඔක්කන්තෝ හෝති. න බෝධිසත්තමාතු කෝචිදේව ආබාධෝ උප්පජ්ජති. සුඛිනී බෝධිසත්තමාතා හෝති අකිලන්තකායා. බෝධිසත්තඤ්ච බෝධිසත්තමාතා තිරෝකුච්ඡිගතං පස්සති සබ්බංගපච්චංගං අහීනින්ද්‍රියන්ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එදා සිට බෝසත් මෑණියන්ට කිසිම අසනීපයක් ඇතිවෙන්නේ නෑ. බෝසත් මෑණියන් ක්ලාන්ත නොවුණු කයකින් යුතුව සැපසේ වසනවා. ඒ වගේම බෝසත් මෑණියන් තම කුස තුළ සිටින නොපිරිහුණු ඉඳුරන් ඇති සියලු අඟ පසඟ ඇති බෝසතාණන්ව දකිනවා. පින්වත් ආනන්ද, එය මෙවැනි දෙයක්. ඉතාමත් සුන්දර වූත්, ස්වාභාවික වූත්, අටැස් ඇති, හොඳින් ඔපමට්ටම් කළ වෛරෝඩි මැණිකක් තියෙනවා. එහි නිල් වේවා, කහ වේවා, රතු වේවා, සුදු වේවා, පඬු පැහැ වේවා නූලක් අමුණා තියෙනවා. ඇස් ඇති පුරුෂයෙක් ඒ නූල අතේ පටලවලා ඒ මැණික දෙස බලනවා. ‘මේ වෛරෝඩි මැණික හරි ලස්සනයි නෙව. ස්වාභාවිකයි නෙව. අටැස් ඇති හොඳින් ඔපමට්ටම් කළ එකක් නෙව. මේ මැණික අමුණලා තියෙන්නේ නිල් වේවා, කහ වේවා, රතු වේවා, සුදු වේවා, පඬු පැහැ වේවා නූලෙන් නෙව’ කියලා. පින්වත් ආනන්ද, අන්න ඒ විදිහම යි යම් වෙලාවක බෝධිසත්වයන් වහන්සේ මව්කුස පිළිසිඳ ගන්නවාද, එදා සිට බෝසත් මෑණියන්ට කිසිම අසනීපයක් ඇතිවෙන්නේ නෑ. බෝසත් මෑණියන් ක්ලාන්ත නොවුණු කයකින් යුතුව සැපසේ වසනවා. ඒ වගේම බෝසත් මෑණියන් තම කුස තුළ සිටින නොපිරිහුණු ඉඳුරන් ඇති සියලු අඟ පසඟ ඇති බෝසතාණන්ව දකිනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: සත්තාහජාතේ ආනන්ද, බෝධිසත්තේ බෝධිසත්තමාතා කාලං කරෝති. තුසිතං කායං උපපජ්ජතී’ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝසතාණන් වහන්සේ උපත ලබා දින හතකින් බෝධිසත්ව මෑණියන් කළුරිය කරනවා. ඒ වගේම තුසිත දෙව්ලොව උපදිනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යථා ඛෝ පනානන්ද, අඤ්ඤා ඉත්ථිකා නව වා දස වා මාසේ ගබ්භං කුච්ඡිනා පරිහරිත්වා විජායන්ති. න හේවං බෝධිසත්තං බෝධිසත්තමාතා විජායති. දසේව මාසානි බෝධිසත්තං බෝධිසත්තමාතා කුච්ඡිනා පරිහරිත්වා විජායතී’ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, අනිත් ස්ත්‍රීන් දරුවන් බිහිකිරීමේදී දස මසක් හෝ නව මසක් ඒ දරුවන්ව කුසේ දරා ඉන්නවා. නමුත් බෝසත් මාතාව ඒ අයුරින් බෝසතාණන්ව බිහිකරන්නේ නෑ. සම්පූර්ණ දස මසක්ම බෝසතුන් කුසෙහි දරා සිට තමයි බිහිකරන්නේ’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යථා ඛෝ පනානන්ද, අඤ්ඤා ඉත්ථිකා නිසින්නා වා නිපන්නා වා විජායන්ති. න හේවං බෝධිසත්තං බෝධිසත්තමාතා විජායති. ඨිතාව ඛෝ බෝධිසත්තං බෝධිසත්තමාතා විජායතීති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, අන්‍ය ස්ත්‍රීන් වාඩිවෙන ඉරියව්වෙන් හෝ හාන්සිවෙන ඉරියව්වෙන් හෝ තමයි දරුවන් බිහිකරන්නේ. නමුත් බෝසත් මාතාව බෝසතාණන්ව බිහිකරන්නේ එහෙම නොවෙයි. බෝසත් මාතාව සිටගෙන සිටිද්දීම යි බෝසතාණන් වහන්සේව බිහිකරන්නේ’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති, දේවා නං පඨමං පටිග්ගණ්හන්ති, පච්ඡා මනුස්සාති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, එතකොට පළමුවෙන් ම උන්වහන්සේව පිළිගන්නේ දෙවියන් විසිනුයි. ඊට පස්සේ තමයි මිනිසුන් විසින් පිළිගන්නේ’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති අප්පත්තෝව බෝධිසත්තෝ පඨවිං හෝති. චත්තාරෝ නං දේවපුත්තා පටිග්ගහෙත්වා මාතු පුරතෝ ඨපෙන්ති: ‘අත්තමනා දේවි හෝහි, මහේසක්ඛෝ තේ පුත්තෝ උප්පන්නෝ’ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, ඒ බෝසතාණන් වහන්සේ පොළොවට නොපැමිණ සිටියදී ම සතර වරම් දිව්‍ය පුත්‍රයන් තමයි උන්වහන්සේව පිළිගෙන මව් ඉදිරියෙහි තබන්නේ. ‘පින්වත් දේවිය, සතුටු වනු මැනැව. නුඹවහන්සේට මහේශාක්‍ය වූ පුත් රුවනක් උපන්නේය’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති, විසදෝව නික්ඛමති අමක්ඛිතෝ උද්දේන, අමක්ඛිතෝ සෙම්හේන, අමක්ඛිතෝ රුහිරේන, අමක්ඛිතෝ කේනචි අසුචිනා සුද්ධෝ විසදෝ. සෙය්‍යථාපි ආනන්ද, මණිරතනං කාසිකේ වත්ථේ නික්ඛිත්තං, නේව මණිරතනං කාසිකං වත්ථං මක්ඛේති. නාපි කාසිකං වත්ථං මණිරතනං මක්ඛේති. තං කිස්ස හේතු: උභින්නං සුද්ධත්තා. ඒවමේව ඛෝ ආනන්ද, යදා බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති, විසදෝව නික්ඛමති අමක්ඛිතෝ උද්දේන අමක්ඛිතෝ සෙම්හේන අමක්ඛිතෝ රුහිරේන අමක්ඛිතෝ කේනචි අසුචිනා සුද්ධෝ විසදෝති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, ඉතා පිරිසිඳුවයි නික්මෙන්නේ. දිය නොතැවරී, සෙම නොතැවරී, ලේ නොතැවරී, කිසිදු අසූචියක් නොතැවරී, පිරිසිදුවයි බිහිවන්නේ. පින්වත් ආනන්ද, එය මෙවැනි දෙයක්. කසී වස්ත්‍රයක දැමූ මාණික්‍ය රත්නයක් තියෙනවා. ඒ මාණික්‍ය රත්නය කසී සළුව සමඟ තැවරිලා නෑ. කසී සළුවත් මාණික්‍ය රත්නය සමඟ තැවරිලා නෑ. මක් නිසාද යත්; ඒ දෙකම පිරිසිදු නිසයි. පින්වත් ආනන්ද, අන්න ඒ වගේම යි. යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, ඉතා පිරිසිදුවයි නික්මෙන්නේ. දිය නොතැවරී, සෙම නොතැවරී, ලේ නොතැවරී, කිසිදු අසූචියක් නොතැවරී, පිරිසිදුවයි බිහිවන්නේ’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති. ද්වේ උදකස්ස ධාරා අන්තලික්ඛා පාතුභවන්ති. ඒකා සීතස්ස ඒකා උණ්හස්ස, යේන බෝධිසත්තස්ස උදකකිච්චං කරොන්ති මාතු චාති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, එතකොට අහසින් ජලධාරා දෙකක් පහළවෙනවා. එකක් සිසිලසයි. අනෙක උණුසුමින් යුක්තයි. එයින් බෝධිසත්වයන් වහන්සේටත්, බෝසත් මෑණියන්ටත් ජලයෙන් කළ යුතු දේ කෙරෙනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: සම්පතිජාතෝ ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ සමේහි පාදේහි පඨවියං පතිට්ඨහිත්වා උත්තරාභිමුඛෝ සත්තපදවීතිහාරේන ගච්ඡති. සේතම්හි ඡත්තේ අනුහීරමානේ සබ්බා ච දිසා විලෝකේති ආසභිං ච වාචං භාසති: ‘අග්ගෝහමස්මි ලෝකස්ස, සෙට්ඨෝහමස්මි ලෝකස්ස, ජෙට්ඨෝහමස්මි ලෝකස්ස, අයමන්තිමා ජාති, නත්ථිදානි පුනබ්භවෝ’ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමි.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, බෝසතාණන් වහන්සේ උපන් සැණින් සම වූ පාවලින් බිම සිටගන්නවා. උතුරු දෙසට මුහුණලා පියවර සතක් ඇවිද යනවා. උන්වහන්සේට සුදු සේසත් දරා තිබෙද්දී හැම දිශාවක් දෙසම හොඳින් බලනවා. අභීත වූ වචනයක් කියනවා. ‘මම ලොවට අග්‍ර වෙමි. මම ලොවට ශ්‍රේෂ්ඨ වෙමි. මම ලොවට ජ්‍යෙෂ්ඨ වෙමි. මේ අන්තිම ආත්ම භාවයයි. නැවත දැන් පුනර්භවයක් නැතැ’යි කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.

සම්මුඛා මේතං භන්තේ, භගවතෝ සුතං, සම්මුඛා පටිග්ගහිතං: යදා ආනන්ද, බෝධිසත්තෝ මාතුකුච්ඡිම්හා නික්ඛමති. අථ සදේවකේ ලෝකේ සමාරකේ සබ්‍රහ්මකේ සස්සමණබ්‍රාහ්මණියා පජාය සදේවමනුස්සාය අප්පමාණෝ උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවං. යාපි තා ලෝකන්තරිකා අඝා අසංවුතා අන්ධකාරා අන්ධකාරතිමිසා, යත්ථපිමේ චන්දිමසූරියා ඒවංමහිද්ධිකා ඒවංමහානුභාවා ආභාය නානුභොන්ති. තත්ථපි අප්පමාණෝ උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවං, යේපි තත්ථ සත්තා උපපන්නා, තේපි තේනෝභාසේන අඤ්ඤමඤ්ඤං සඤ්ජානන්ති: අඤ්ඤේපි කිර භෝ සන්ති සත්තා ඉධූපපන්නාති. අයඤ්ච දසසහස්සී ලෝකධාතු සංකම්පති, සම්පකම්පති, සම්පවේධති. අප්පමාණෝ ච උළාරෝ ඕභාසෝ ලෝකේ පාතුභවති අතික්කම්මේව දේවානං දේවානුභාවන්ති. යම්පි භන්තේ, ….(පෙ)…. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමීති.

ස්වාමීනී, මෙය මා විසින් අසන ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ඉදිරියෙහි ම යි. පිළිගන්නා ලද්දේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි ම යි. ‘පින්වත් ආනන්දය, යම් වෙලාවක බෝසතාණන් වහන්සේ මව්කුසින් නික්මෙනවාද, ඒ මොහොතේදී දෙවියන් සහිත, මරුන් සහිත, බඹුන් සහිත, ශ්‍රමණ බමුණන් සහිත දෙව්මිනිස් ප්‍රජාවෙන් යුතු ලෝකයේ දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා. එතකොට ඉතා දුක් සහිත වූත්, නොවැසී තිබෙන්නා වූත්, අඳුරු වූත්, ඝන අඳුරින් යුතු වූත් යම් ලෝකාන්තරික නම් නිරයක් ඇද්ද, එහි මේ සා මහත් ඉර්ධිමත්, මේ සා මහත් ආනුභාව ඇති හිරු සඳු දෙදෙනාගේ ආලෝකය පවා ස්පර්ශ නොවෙත්ද, එබඳු වූ ලෝකාන්තරික නිරයේ පවා දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා. ඒ ලෝකාන්තරික නිරයෙහි ඉපදුනු සතුන් ඉන්නවා. ඔවුනුත් ඒ ආලෝකයෙන් තමයි එකිනෙකා හඳුනාගන්නේ. ‘භවත්නි, මෙහි තවත් සතුන් ඉපදිලා ඉන්නවා නෙව’ කියලා. මේ දස සහස්සී ලෝක ධාතුවම කම්පා වෙනවා. බලවත්ව කම්පා වෙනවා. අතිශයින්ම කම්පා වෙනවා. දෙවියන්ගේ දේවානුභාවය ඉක්මවා ගිය අප්‍රමාණ වූ, උදාර වූ, ආලෝකයක් පහළ වෙනවා’ කියලා. ඉතින් ස්වාමීනී, ….(පෙ)…. මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.”

තස්මාතිහ ත්වං ආනන්ද, ඉදම්පි තථාගතස්ස අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේහි. ඉධානන්ද, තථාගතස්ස විදිතා වේදනා උප්පජ්ජන්ති. විදිතා උපට්ඨහන්ති. විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. විදිතා සඤ්ඤා උප්පජ්ජන්ති ….(පෙ)…. විදිතා විතක්කා උප්පජ්ජන්ති. විදිතා උපට්ඨහන්ති. විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. ඉදම්පි ඛෝ ත්වං ආනන්ද, තථාගතස්ස අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේහීති.

“එසේ වී නම් පින්වත් ආනන්ද, ඔබ තථාගතයන් වහන්සේගේ මේ ආශ්චර්ය අද්භූත ධර්මයත් මතක තබාගන්න. පින්වත් ආනන්ද, තථාගතයන් වහන්සේට විඳීම් උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි. සඤ්ඤා උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නේත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි. විතර්ක උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නේත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පින්වත් ආනන්ද, මෙයත් තථාගතයන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය, අද්භූත ධර්මයක් හැටියට දරා ගන්න.”

යම්පි භන්තේ, භගවතෝ විදිතා වේදනා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති, විදිතා සඤ්ඤා ….(පෙ)…. විදිතා විතක්කා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. ඉදම්පාහං භන්තේ, භගවතෝ අච්ඡරියං අබ්භුතධම්මං ධාරේමීති.

“ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට විඳීම් උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි. සඤ්ඤා උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි. විතර්ක උපදින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. පවතින්නෙත් ප්‍රකටවම යි. නැතිවී යන්නෙත් ප්‍රකටවම යි යන කරුණක් ඇද්ද, ඉතින් ස්වාමීනී, මම මෙයත් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ආශ්චර්ය වූත්, අද්භූත වූත් ධර්මයක් හැටියට දරාගෙන සිටිමි.”

ඉදමවෝච ආයස්මා ආනන්දෝ, සමනුඤ්ඤෝ සත්ථා අහෝසි. අත්තමනා ච තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ මෙය පැවසුවා. ශාස්තෘන් වහන්සේ එය අනුමත කොට වදාළා. සතුටු සිත් ඇති ඒ භික්ෂූන් වහන්සේලා ආයුෂ්මත් ආනන්දයන් වහන්සේ වදාළ ධර්මය සතුටින් පිළිගත්තා.

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

අච්ඡරියබ්භුත සුත්තං තතියං.

ආශ්චර්ය අද්භූත ධර්මයන් ගැන වදාළ දෙසුම නිමා විය.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/mn3_3-3-3/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M