මා හට අසන්නට ලැබුනේ මේ විදිහටයි. ඒ දිනවල භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඩසිටියේ සැවැත් නුවර අනේපිඬු සිටුතුමා විසින් කරවන ලද ජේතවනාරාමයේ. එදා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ “පින්වත් මහණෙනි” යි කියා භික්ෂුසංඝයා අමතා වදාළා. ඒ භික්ෂූන් ද “පින්වතුන් වහන්සැ”යි කියා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන්නා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා.
“පින්වත් මහණෙනි, සංස්කාරයන්ගේ උප්පත්තිය ගැන ඔබට දේශනා කරන්නම්. සවන් යොමා අසන්න. නුවණින් මෙනෙහි කරන්න. මා කියා දෙන්නම්.” “එසේය, ස්වාමීනී” කියල ඒ භික්ෂූන් වහන්සේලා භාග්‍යවතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන්නා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වදාළා.
“පින්වත් මහණෙනි, මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඉතින් ඔහුට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු ඉතා උසස් රජපවුලක උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඉතින් ඔහුට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු ඉතා උසස් බ්‍රාහ්මණ පවුලක උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ….(පෙ)…. ඉතා උසස් ගෘහපති පවුලක උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘චාතුම්මහාරාජික දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. ඉතින් ඔහුට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු චාතුම්මහාරාජික දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘තව්තිසා දෙවියන් ….(පෙ)…. යාම දෙවියන් ….(පෙ)…. තුසිත දෙවියන් ….(පෙ)…. නිම්මාණරතී දෙවියන් ….(පෙ)…. පරනිම්මිත වසවත්තී දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. ඉතින් ඔහුට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු පරනිම්මිත වසවත්තී දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘සහස්ස බ්‍රහ්මයා දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. පින්වත් මහණෙනි, සහස්ස බ්‍රහ්මයා සහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා. පින්වත් මහණෙනි, ඒක මේ වගේ දෙයක්. ඇස් ඇති පුරුෂයෙක් අතට නෙල්ලි ගෙඩියක් ගෙන හොඳින් හරව හරවා බලනවා වගෙයි. පින්වත් මහණෙනි, ඒ අයුරින්ම සහස්ස බ්‍රහ්මයා සහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු සහස්සී බ්‍රහ්මයාගේ තත්වයට උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණ ම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘ද්විසහස්ස බ්‍රහ්මයා ….(පෙ)…. තිසහස්ස බ්‍රහ්මයා ….(පෙ)…. චතුසහස්ස බ්‍රහ්මයා ….(පෙ)…. පඤ්ච සහස්ස බ්‍රහ්මයා දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. පින්වත් මහණෙනි, පඤ්ච සහස්ස බ්‍රහ්මයා පඤ්චසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා. පින්වත් මහණෙනි, ඒක මේ වගේ දෙයක්. ඇස් ඇති පුරුෂයෙක් අතට නෙල්ලි ගෙඩි පහක් ගෙන හොඳින් හරව හරවා බලනවා වගෙයි. පින්වත් මහණෙනි, ඒ අයුරින්ම පඤ්චසහස්ස බ්‍රහ්මයා පඤ්චසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු පඤ්චසහස්සී බ්‍රහ්මයාගේ තත්වයට උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් ….(පෙ)…. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘දසසහස්ස බ්‍රහ්මයා දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. පින්වත් මහණෙනි, දසසහස්ස බ්‍රහ්මයා දසසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
පින්වත් මහණෙනි, ඒක මේ වගේ දෙයක්. හොඳින් කරවන ලද අටපට්ටම් වූ නියම තත්වයෙන් පවතින වෛරෝඩි මාණික්‍යයක් තියෙනවා. එය රතු පළසක තැබූ විට තවත් බබලනවා. සෑහෙන්න බබලනවා. බොහෝ සේ බබලනවා. පින්වත් මහණෙනි, අන්න ඒ වගේ දසසහස්ස බ්‍රහ්මයා දසසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු දසසහස්සී බ්‍රහ්මයාගේ තත්වයට උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් ….(පෙ)…. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘සතසහස්ස බ්‍රහ්මයා දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා. පින්වත් මහණෙනි, සතසහස්ස බ්‍රහ්මයා සතසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
පින්වත් මහණෙනි, ඒක මේ වගේ දෙයක්. ජම්බු නදියෙහි හටගත් රත්තරනින් කරන ලද පළඳනාවක් දක්ෂ රන්කරුපුතෙකු විසින් කඹුරු උදුනක දමා ඉතා හොඳින් පිරිසිදු කොට රත් පළසක තැබූ විට තවත් බබලනවා. සෑහෙන්න බබලනවා. බොහෝ සේ බබලනවා. පින්වත් මහණෙනි, අන්න ඒ වගේ සතසහස්ස බ්‍රහ්මයා සතසහස්සී ලෝක ධාතුවට තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන යටත් කොටයි වාසය කරන්නේ. එහි යම් සත්වයන් උපදිනවා නම් ඔවුන්ටත් තම චිත්ත බලය පතුරුවා ගෙන වාසය කරනවා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු සතසහස්සී බ්‍රහ්මයන්ගේ තත්වයට උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් ….(පෙ)…. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘ආභ දෙවියන් ….(පෙ)…. පරිත්තාභ දෙවියන් ….(පෙ)…. අප්පමාණාභ දෙවියන් ….(පෙ)…. ආභස්සර දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු ආභස්සර දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඔහු ඒ අරමුණෙහි සිත තබනවා. ඒ අරමුණම සිතින් අධිෂ්ඨාන කරගන්නවා. ඒකටම සිත ප්‍රගුණ කරනවා. එතකොට ඔහුගේ ඒ සංස්කාරද, ඒ පැවැත්මද, ඔය විදිහට ප්‍රගුණ කිරීමෙන්, ඔය විදිහට බහුල වශයෙන් ප්‍රගුණ කිරීමෙන් එහි ඉපදීම පිණිස හේතු වෙනවා. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් ….(පෙ)…. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘පරිත්තසුභ දෙවියන් ….(පෙ)…. අප්පමාණසුභ දෙවියන් ….(පෙ)…. සුභකිණ්හ දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු සුභකිණ්හ දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ….(පෙ)…. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් ….(පෙ)…. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘වේහප්ඵල දෙවියන් ….(පෙ)…. අවිහ දෙවියන් ….(පෙ)…. අතප්ප දෙවියන් ….(පෙ)…. සුදස්ස දෙවියන් ….(පෙ)…. සුදස්සී දෙවියන් ….(පෙ)…. අකණිට්ඨක දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. වර්ණවන්තයි. සැප බහුලයි’ කියලා.
ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු අකණිට්ඨක දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ….(පෙ)…. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘ආකාසානඤ්චායතනයට පැමිණි දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. චිරස්ඨිතිකයි. සැප බහුලයි’ කියලා. ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ මට ….(පෙ)…. එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් ….(පෙ)…. ශ්‍රැතයෙනුත් ….(පෙ)…. ත්‍යාගයෙනුත් ….(පෙ)…. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙය අසන්නට ලැබෙනවා. ‘විඤ්ඤාණඤ්චායතනයට පැමිණි දෙවියන් ….(පෙ)….
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි ….(පෙ)…. ආකිඤ්චඤ්ඤායතනයට පැමිණි දෙවියන් ….(පෙ)….
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි ….(පෙ)…. නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයට පැමිණි දෙවියන් දීර්ඝ ආයුෂයෙන් යුක්තයි. චිරස්ඨිතිකයි. සැප බහුලයි’ කියලා. ඉතින් ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ… මට කය බිඳී මරණින් මතු නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනයට පැමිණි දෙවියන් අතර උපදින්නට ඇත්නම්’ කියලා. ….(පෙ)…. පින්වත් මහණෙනි, එහි ඉපදීම පිණිස පැවතුන මාර්ගය මෙයයි. ප්‍රතිපදාව මෙයයි.
පින්වත් මහණෙනි, නැවත අනෙකක් කියමි. මේ ශාසනයෙහි භික්ෂුව ශ්‍රද්ධාවෙන් යුක්ත වෙනවා. සීලයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ශ්‍රැතයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ත්‍යාගයෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ප්‍රඥාවෙනුත් යුක්ත වෙනවා. ඒ භික්ෂුවට මෙවැනි අදහසක් ඇතිවෙනවා. ‘අනේ මටත් ආශ්‍රවයන් ක්ෂය කරලා අනාශ්‍රව වූ චේතෝ විමුක්තියත්, ප්‍රඥා විමුක්තියත් මෙලොවදීම ස්වකීය විශිෂ්ට ඤාණයෙන් සාක්ෂාත් කොට එයට පැමිණ වාසය කරන්නට ඇත්නම්’ කියලා. ඉතින් ඒ භික්ෂුව ආශ්‍රවයන් ක්ෂය කරලා අනාශ්‍රව වූ චේතෝ විමුක්තියත්, ප්‍රඥා විමුක්තියත් මෙලොවදීම ස්වකීය විශිෂ්ට ඤාණයෙන් සාක්ෂාත් කොට එයට පැමිණ වාසය කරනවා. පින්වත් මහණෙනි, මේ භික්ෂුව කිසි තැනක උපදින්නේ නෑ. කොහේවත් උපදින්නේ නෑ.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ උතුම් දේශනය වදාළා. ඒ දේශනය ගැන ඒ භික්ෂූන් වහන්සේලා ගොඩක් සතුටු වුනා. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වදාළ මේ දේශනය සතුටින් පිළිගත්තා.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
සංස්කාරයන්ගේ උපත ගැන වදාළ දෙසුම නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/mn3_3-2-10/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M