ඛුද්දක නිකාය

පේතවත්ථු

4.2. සේරිස්සක පේත වත්ථු

4.2. සේරිස්සක ප්‍රේත වස්තුව

613. සුණාථ යක්ඛස්ස ච වාණිජාන ච
සමාගමෝ යත්ථ තදා අහෝසි
යථා කථං ඉතරීතරේන චාපි
සුභාසිතං තඤ්ච සුණාථ සබ්බේ

613. සේරිස්සක දිව්‍ය පුත්‍රයාගෙත් ඒ වෙළඳුන්ගේත් එක්වීම යම් තැනක සිදු වුනා. එය අහන්න. ඔවුන් විසින් පවසන ලද මේ සුභාෂිත කතාව සියලු දෙනාම අහගෙන ඉන්න.

514. යෝ සෝ අහූ රාජා පායාසි නාමෝ
භුම්මානං සහව්‍යගතෝ යසස්සී
සෝ මෝදමානෝව සකේ විමානේ
අමානුසේ මානුසේ අජ්ඣභාසීති

614. සේතව්‍ය නුවර පායාසී කියල රජ කෙනෙක් හිටියා. එයා යසස් ඇති භුමාටු දෙවියන් අතර උපන්නා. ඒ දෙවියා තමන්ගේ විමානයේ සතුටින් ඉන්නවා. නොමිනිස් වූ ඒ දෙවියා මිනිසුන්ට මෙහෙම කිව්වා.

615. වංකේ අරඤ්ඤේ අමනුස්සට්ඨානේ
කන්තාරේ අප්පෝදකේ අප්පභක්ඛේ
සුදුග්ගමේ වණ්ණුපථස්ස මජ්ඣේ
වංකං භයා නට්ඨමානා මනුස්සා

615. අමනුස්සයන්ගේ වාසස්ථාන තියෙන්නෙ සැක සහිත වූ වනාන්තරයේ. ඒ වගේම අල්ප කෑම් බීම් ඇති අල්ප ජලය ඇති කාන්තාරෙ. මේ ගමන හරිම දුෂ්කරයි. මේ වැලි කතර මැද තනි වෙලා සැක බියෙන් නැසී යන මිනිසුනේ,

616. නයිධ ඵලා මූලමයා ච සන්ති
උපාදානං නත්ථි කුතෝ ඉධ භක්ඛෝ
අඤ්ඤත්‍ර පංසුහි ච වාලුකාහි ච
තත්තා හි උණ්හාහි ච දාරුණාහි ච

616. මේ වැලිකතරේ පලතුරු නෑ. අලවර්ග නෑ. ගින්දරට ඕන කරන දෙයක් නෑ. කෑම් බීම් කොහෙන් ලැබෙන්ටද? මෙහි තිබෙන්නේ රත් වෙලා ගිය දරුණු රළු පසුයි වැලියි විතරයි.

617. උජ්ජංගලං තත්තමිවං කපාලං
අනායසං පරලෝකේන තුල්‍යං
ලුද්දානමාවාසමිදං පුරාණං
භූමිප්පදේසෝ අභිසත්තරූපෝ

617. මෙහි තිබෙන්නෙ රළු පසක්. රත්වෙච්ච කබලක් වගේ. සැපක් නෑ. පරලොව නරකයක් වගේ. බොහෝකල් ඉඳල පිශාචයන්ටයි වාසස්ථාන වෙලා තියෙන්නෙ. මේ ප්‍රදේශය සෘෂිවරුන්ගේ සාපලත් භූමියක් වගේ.

618. අථ තුම්හේ කේන වණ්ණේන
කිමාසමානා ඉදං පදේසං හි
අනුප්පවිට්ඨා සහසා සමෙච්ච
ලෝභා භයා අථවා සම්පමූළ්හා

618. ඉතින් ඔබ මොන වගේ දෙයක් නිසා මොන වගේ දෙයක් කැමති වෙලාද විමසන්නෙ නැතුව හිතුවක්කාර විදිහට මේ ප්‍රදේශයට ආවෙ? ලෝභය නිසාද? භය නිසාද? නැත්නම් මංමුළා වීමක් නිසාද?

619. මගධේසු අංගේසු ච සත්ථවාහා
ආරෝපයිත්වා පණියං පුථුත්තං
තේ යාමසේ සින්ධුසෝවීරභූමිං
ධනත්ථිකා උද්දයං පත්ථයානා

619. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, අපි අංගමගධ කියන රටවල්වල ඉන්න ගැල්කරුවෝ. අපි මේ බොහෝ බඩුමුට්ටු පුරවාගෙන සින්ධුසෝවීර දේශයට යන්නෙ. මිල මුදල් උපයාගන්න අදහසින් තමයි අපි මේ ගැල් ගමන යන්නෙ.

620. දිවා පිපාසං‘නධි වාසයන්තා
යෝග්ගානුකම්පඤ්ච සමෙක්ඛමානා
ඒතේන වේගේන ආයාම සබ්බේ
රත්තිං මග්ගං පටිපන්නා විකාලේ

620. දවල් කාලෙ පිපාසය උහුල ගන්න බැරුව ගොනුන්ටයි මිනිසුන්ටයි පහසු තැනක් හොයාගෙනයි අපි ආවේ. ඉතින් අපි ගොනුන් කෙරෙහි කරුණාවෙන් වේගයෙන් පිටත් වෙලා ආවා. රෑ වැරදි පාරේ ගමන් කලේ සුදුසු කාලේ බලල නොවෙයි.

621. තේ දුප්පයාතා අපරද්ධමග්ගා
අන්ධාකුලා විප්පනට්ඨා අරඤ්ඤේ
සුදුග්ගමේ වණ්ණුපථස්ස මජ්ඣේ
දිසං න ජානාම පමූළ්හචිත්තා

621. අපේ ගමන යන්න බැරි වුනා. පාර වැරදුනා. අන්ධයන් වගේ ආකූල වුනා. මේ වනයේ හොඳටම මංමුලා වුනා. දුර්ග මංමාවත් ඇති මේ වැලිකතර මැද්දෙ මුලා වූ සිත් ඇතිවයි අපි ඉන්නෙ. දිසාව සොයා ගන්න බෑ.

622. ඉදඤ්ච දිස්වාන අදිට්ඨපුබ්බං
විමානසෙට්ඨඤ්ච තුවඤ්ච යක්ඛ
තදුත්තරිං ජීවිතමාසමානා
දිස්වා පතීතා සුමනා උදග්ගාති

622. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, මේ වගේ දෙයක් අපි කලින් දැකලා නෑ. ඔබත් මේ විමානයත් හරිම ශ්‍රේෂ්ඨයි. මෙතැන් පටන් අපිට ජීවිතය ලැබුනා කියල මෙය දැක්කට පස්සෙ අපි සතුටු සිතින් ඔද වැඩිලයි ඉන්නෙ.

623. පාරං සමුද්දස්ස ඉදඤ්ච වණ්ණුං
වෙත්තාචරං සංකුපථඤ්ච මග්ගං
නදියෝ පන පබ්බතානඤ්ච දුග්ගා
පුථුද්දිසා ගච්ඡථ භෝගහේතු

623. මිනිසුනේ, මුහුදෙන් එතෙරත් මේ වගේ වැලි කතරෙත් වේවැල් බැඳ යන මාර්ගවලත් කණු සිටුවල යන මාර්ගවලත් ගංගා පර්වත ආදී දුර්ගම ස්ථානවලත් මිල මුදල් හම්බ කිරීමට ඔබ බොහෝ දිශාවල යනවා.

624. පක්ඛන්දියාන විජිතං පරේසං
වේරජ්ජකේ මානුසේ පෙක්ඛමානා
යං වෝ සුතං වා අථවාපි දිට්ඨං
අච්ඡේරකං තං වෝ සුණෝම තාතා

624. වෙන රජවරුන්ගේ රාජධානිවලට යන ඔබ විවිධ රටවල මිනිසුන්ගෙන් මොන වගේ දේවල්ද අහන්නෙ? මොන වගේ දේවල්ද ඔබ දකින්නෙ? දරුවෙනි, ඒ අසිරිමත් තොරතුරු ගැන අපි අහන්න කැමතියි.

625. ඉතෝපි අච්ඡේරතරං කුමාර
න නෝ සුතං වා අථවාපි දිට්ඨං
අතීතමානුස්සකමේව සබ්බං
දිස්වාන තප්පාම අනෝමවණ්ණං

625. දිව්‍ය කුමාරය, මීට වඩා අතිශයින්ම අසිරිමත් වූ සැපයක් ගැන නම් අපි අහලත් නෑ. දැකලත් නෑ, මේ හැම දෙයක්ම මිනිස් සැපත ඉක්මවා ගිහින් තියෙනවා. මේ උතුම් වර්ණය දැකලා අපි තෘප්තිමත් වෙන්නෙ නෑ.

626. වේහාසයං පොක්ඛරඤ්ඤෝ සවන්ති
පහූතමල්‍යා බහුපුණ්ඩරීකා
දුමාචිමේ නිච්චඵලූපපන්නා
අතීව ගන්ධා සුරභං පවායන්ති

626. ආකාසයේ පැන් පොකුණු තියෙනවා. බොහෝ මල් තියෙනවා. බොහෝ සුදු නෙළුම් තියෙනවා. නිතරම පලතුරු පිරිණු ගස් තියෙනවා. අතිශයින්ම සුවඳවත් වෙලා දිව්‍ය සුවඳ වහනය වෙනවා.

627. වේළුරියත්ථම්හා සතමුස්සිතාසේ
සිලාප්පවාළස්ස ච ආයතංසා
මසාරගල්ලා සහ ලෝහිතංකා
ථම්හා ඉමේ ජෝතිරසාමයාසේ

627. වෛරෝඩි මැණිකෙන් කරපු උස් කණු තියෙනවා. පබළුවලින් කළ සැරසිලි තියෙනවා. මැසිරිගලින්, පද්මරාග මැණික් වලින් කරපු කණු තියෙනවා. මේ හැම එකක්ම බබලනවා.

628. සහස්සත්ථම්හං අතුලානුභාවං
තේසූපරි සාධුමිදං විමානං
රතනන්තරං කඤ්චනවේදිමිස්සං
තපනීයපට්ටේහි ච සාධු ඡන්නං

628. දහස් ගණන් කණු තියෙනවා. ඒව සමාන කරන්න කිසිවක් නෑ. ඒ මුදුනේ තමයි ඔබේ ලස්සන විමානය තියෙන්නෙ. රන්වන් වේදිකාවන් තියෙනවා. රන්පට තියෙනවා. ඒ රන්පටින් ලස්සනට සරසලා තියෙනවා.

629. ජම්බෝනදුත්තත්තමිදං සුමට්ඨෝ
පාසාදසෝපානඵලූපපන්නෝ
දළ්හෝ ච වග්ගු සුමුඛෝ සුසංගතෝ
අතීව නිජ්ඣානඛමෝ මනුඤ්ඤෝ

629. මේ විමානය හරි මටසිළුටුයි. දඹ රන් පැහැයෙන් බබලනවා. ප්‍රාසාදයට නගින්න ලස්සන පඩිපෙළවල් තියෙනවා. ඉතා ලස්සනට, ස්ථිරව, සියුම්ව, පිළිවෙලකට හැදිල තියෙනවා. මේ විමානය අතිශයින්ම දැකුම්කළු සිත් අලවන එකක්.

630. රතනන්තරස්මිං බහුඅන්නපානං
පරිවාරිතෝ අච්ඡරාසංගණේන
මුරජ්ජ ආළම්බරතුරියඝුට්ඨෝ
අභිවන්දිතෝසි ථුතිවන්දනාය

630. මේ රුවන් විමානය ඇතුළේ බොහෝ කෑම් බීම් තියෙනවා. දිව්‍ය අප්සරාවන් පිරිවරාගෙන ඉන්නවා. මිහිඟු බෙර පනා බෙර තුර්ය නාද ආදියෙන් සොඳුරු ඝෝෂා නැගෙනවා. පිළිගැනීමේ ස්තූති ගීතිකා ගැයෙනවා.

631. සෝ මෝදයි නාරිගණප්පබෝධනෝ
විමානපාසාදවරේ මනෝරමේ
අචින්තියෝ සබ්බගුණූපපන්නෝ
රාජා යථා වෙස්සවණෝ නළින්‍යා

631. ඒ ඔබ දිව්‍ය අප්සරාවන් පිරිවරා ගෙන සතුටු වෙනවා. මනෝරම්‍ය වූ මේ උතුම් දිව්‍ය විමානයෙහි තිබෙන සැප සම්පත් ගැන නම් සිතල ඉවර කරන්න බෑ. වෙසමුණි රජ්ජුරුවන්ගේ නලිනී ප්‍රාසාදය වගේ.

632. දේවෝ නු ආසි උද වාසි යක්ඛෝ
උදාහු දේවින්දෝ මනුස්සභූතෝ
පුච්ඡන්ති තං වාණිජා සත්ථවාහා
ආචික්ඛ කෝ නාම තුවංසි යක්ඛාති

632. ඔබ දෙවියෙක්වත්ද? එහෙම නැත්නම් යකෙක්වත්ද? එහෙමත් නැත්නම් ශක්‍රදෙවියවත්ද? මනුෂ්‍යයෙක්වත්ද? පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, මේ ගැල් ගෙනියන වෙළෙන්දන් තමයි ඔය කරුණ අහන්නෙ. ඇත්තෙන්ම කවුද ඔබ?

633. සේරිස්සකෝ නාම අහම්පි යක්ඛෝ
කන්තාරියෝ වණ්ණුපථම්හි ගුත්තෝ
ඉමං පදේසං අභිපාලයාමි
වාචංකරෝ වෙස්සවණස්ස රඤ්ඤෝ

633. පින්වත් වෙළෙන්දනි, මගේ නම සේරිස්සක. මං යක්ෂයෙක්. මං තමයි මේ කාන්තාර සහිත වැලි කතර ආරක්ෂා කරන්නෙ. මේ ප්‍රදේශය මම පාලනය කරනවා. වෙසමුණි රජ්ජුරුවන්ගෙ වචනයට අනුව තමයි පාලනය කරන්නෙ.

634. අධිච්ච ලද්ධං පරිණාමජං තේ
සයං කතං උදාහු දේවේහි දින්නං
පුච්ඡන්ති තං වාණිජා සත්ථවාහා
කථං තයා ලද්ධමිදං මනුඤ්ඤන්ති

634. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, ඔබේ ඔය සම්පත් හේතු ප්‍රත්‍ය රහිතව පහළ වෙලාද? ක්‍රමක්‍රමයෙන් පරිණාමයට පත්වෙලාද? තමන් විසින් නිපදවාගෙනද? දෙවිවරු දීලද? මේ ගැල් ගෙනියන වෙළෙන්දන් තමයි ඔය කරුණ අහන්නෙ. මෙතරම් මනෝරම්‍ය වූ සැපසම්පත් ඔබට ලැබුනේ කොහොමද?

635. නාධිච්ච ලද්ධං න පරිණාමජං මේ
න සයං කතං නපි දේවේහි දින්නං
සකේහි කම්මේහි අපාපකේහි
පුඤ්ඤේහි මේ ලද්ධමිදං මනුඤ්ඤන්ති

635. පින්වත් වෙළෙන්ඳනි, මගේ මේ සම්පත් හේතුප්‍රත්‍ය රහිතව පහළ වෙලාත් නොවෙයි. ක්‍රමක්‍රමයෙන් පරිණාමයට පත්වෙලාත් නොවෙයි. තමන් විසින් නිපදවාගෙනත් නොවෙයි. දෙවිවරු දීලත් නොවෙයි. තමන් විසින් කරගත්තු අලාමක පුණ්‍ය කර්ම නිසායි මෙතරම් මනෝරම්‍ය වූ සැපසම්පත් මට ලැබුනේ.

636. කින්තේ වතං කිං පන බ්‍රහ්මචරියං
කිස්ස සුචිණ්ණස්ස අයං විපාකෝ
පුච්ඡන්ති තං වාණිජා සත්ථවාහා
කථං තයා ලද්ධමිදං විමානන්ති

636. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, ඔබ සමාදන් වුන ව්‍රතය මොකක්ද? ඔබේ බඹසර ජීවිතය මොකක්ද? මොන වගේ දෙයක් පුරුදු කරලද මෙම විපාකය ලැබුනෙ? මේ ගැල් ගෙනියන වෙළෙන්දන් තමයි ඔය කරුණ අහන්නෙ. මෙතරම් මනෝරම්‍ය වූ සැපසම්පත් ඔබට ලැබුනේ කොහොමද?

637. මමං පායාසීති අහූ සමඤ්ඤා
රජ්ජං යදා කාරයිං කෝසලානං
නත්ථිකදිටඨි කදරියෝ පාපධම්මෝ
උච්ඡේදවාදී ච තදා අහෝසිං

637. ඒ කාලෙ මං කොසොල් ජනපදයේමයි රජ කළේ. මං ප්‍රසිද්ධ වුනේ පායාසී යන නමින්. මං පින්පව්වල විපාක නැත යන දෘෂ්ටියේ හිටියා. මං ලෝභ කෙනෙක් වෙලා හිටියා. පාපී කෙනෙක් වෙලා මරණින් මතු කිසිවක් නැත යන උච්ඡේදවාදියෙක් වෙලා හිටියෙ.

638. සමණෝ ච ඛෝ ආසි කුමාරකස්සපෝ
බහුස්සුතෝ චිත්තකථී උළාරෝ
සෝ මේ තදා ධම්මකථං අකාසි
දිට්ඨිවිසූකානි විනෝදයී මේ

638. කුමාරකස්සප නමින් ශ්‍රමණයන් වහන්සේ නමක් හිටියා. උන්වහන්සේ බහුශ්‍රැතයි. විචිත්‍ර ධර්ම කථිකයි. උදාරයි. උන්වහන්සේ මට ධර්ම කථාව වදාළා. එදා තමයි මගේ දෘෂ්ටිහුල් ටික ඉවත් වුනේ.

639. තාහං තස්ස ධම්මකථං සුණිත්වා
උපාසකත්තං පටිවේදයිස්සං
පාණාතිපාතා විරතෝ අහෝසිං
ලෝකේ අදින්නං පරිවජ්ජයිස්සං
අමජ්ජපෝ නෝ ච මුසා අභාණිං
සකේන දාරේන ච අහෝසිං තුට්ඨෝ

639. ඉතින් මං උන්වහන්සේගේ ධර්ම කතාව අහලා උපාසකයෙක් බවට පත් වුනා. සතුන් මැරීමෙන් වෙන් වුනා. ලෝකයෙහි නුදුන් දෙය ගැනීම අත්හැරියා. මත්පැන් බිව්වෙ නෑ. බොරු කිව්වෙ නෑ. තම බිරිඳගෙන් විතරක් සතුටු වුනා.

640. තං මේ වතං තං පන බ්‍රහ්මචරියං
තස්ස සුචිණ්ණස්ස අයං විපාකෝ
තේ​හේව කම්මේහි අපාපකේහි
පුඤ්ඤේහි මේ ලද්ධමිදං විමානන්ති

640. ඒක තමයි මගේ ව්‍රතය. ඒකම තමයි මගේ බඹසර. ඒක හොඳට පුරුදු කරල තමයි මේ පුණ්‍ය විපාකය ලැබුනේ. තමන් විසින් කරගත්තු අලාමක පුණ්‍ය කර්ම නිසායි මේ දිව්‍ය විමානය මට ලැබුනේ.

641. සච්චං කිරාහංසු නරා සපඤ්ඤා
අනඤ්ඤථා වචනං පණ්ඩිතානං
යහිං යහිං ගච්ඡති පුඤ්ඤකම්මෝ
තහිං තහිං මෝදති කාමකාමී

641. ප්‍රඥාවන්ත මිනිසුන් කියල තියෙන්නෙ නම් ඇත්තක්මයි. ඒ පණ්ඩිතයන්ගේ වචන වෙනස් වෙන්නෙ නම් නෑ. පින්කර ගත්තු කෙනා යම් ම තැනක යනවා නම් ඒ ගිය ගිය තැන තමන් කැමති සැපසම්පත් ලබල සතුටු වෙනවා.

642. යහිං යහිං සෝකපරිද්දවෝ ච
වධෝ ච ඛන්ධෝ ච පරික්කිලේසෝ
තහිං තහිං ගච්ඡති පාපකම්මෝ
න මුච්චති දුග්ගතියා කදාචීති

642. අකුසල් කළ පුද්ගලයා යම් ම තැනක යනවා නම් ඒ ගිය ගිය තැන සෝකවැළපීම් ලැබෙනවා. වද වේදනා ලැබෙනවා. බන්ධන ලැබෙනවා. අයහපත ලැබෙනවා. කවදාවත් අපා දුකෙන් නිදහස් වෙන්නෙ නෑ.

643. සම්මූළ්හරූපෝ ච ජනෝ අහෝසි
අස්මිං මුහුත්තේ කලලීකතෝව
ජනස්සිමස්ස තුය්හඤ්ච කුමාර
අප්පච්චයෝ කේන නු ඛෝ අහෝසි

643. ඒ මොහොතේ ඒ දිව්‍ය පිරිස තුළ කැළඹුණු ස්වභාවයක් ඇති වුනා. මං මුළා වුන ස්වභාවයක් ඇති වුනා. දිව්‍ය කුමාරය, මේ පරිවාර දෙවියන්ගේත් ඔබගේත් දොම්නස් ගතියක් ඇතිවුනේ මක් නිසාද?

644. ඉමේ සිරීසූපවනා ච තාතා
දිබ්බා ගන්ධා සුරහිං සම්පවන්ති
තේ සම්පවායන්ති ඉමං විමානං
දිවා ච රත්තෝ ච තමං නිහන්ත්වා

644. පින්වත් දරුවෙනි, මේ තියෙන්නෙ මහරිරුක් වනයක්. මේ වනයෙන් දිව්‍ය සුගන්ධය හමනවා. දිවා රෑ දෙකේම අන්ධකාරය නැති කරල ආලෝකය ලබා දෙමින් මේ විමානෙට ඒ සුගන්ධය හමනවා.

645. ඉමේසං ච ඛෝ වස්සසතච්චයේන
සිපාටිකා ඵලති ඒකමේකා
මානුස්සකං වස්සසතං අතීතං
යදන්තේ කායම්හි ඉධූපපන්නෝ

645. අවුරුදු සියයකට වතාවක් මේ මහරී රුක්වලින් එක එක මල් පෙත්ත ගානේ ගැලවිලා වැටෙනවා. එතකොට තමයි දැන ගන්නෙ මං මේ දිව්‍ය ලෝකෙට ඇවිල්ල මිනිස් ආයුෂවලින් සියක් වසරක් ඉක්ම ගියා කියල.

646. දිස්වානහං වස්සසතානි පඤ්ච
අස්මිං විමානේ කත්වාන තාතා
ආයුක්ඛයා පුඤ්ඤක්ඛයා චවිස්සං
තේනේව සෝකේන පමුච්ඡිතෝස්මි

646. මං මේ විමානයේ ඉන්නෙ අවුරුදු පන්සියයක් විතරයි. මං ඒක දන්නවා. ආයුෂත්, පිනත් එතකොට පිරිහිලා යනවා. අන්න ඒ ගැනයි මගේ හිතේ ගොඩාක් ශෝකය තියෙන්නෙ.

647. කථං නු සෝචෙ‍ය්‍ය තථාවිධෝ සෝ
ලද්ධං විමානං අතුලං චිරාය
යේචාපි ඛෝ ඉත්තරමුපපන්නා
තේ නූන සෝචෙ‍ය්‍යුං පරිත්තපුඤ්ඤා

647. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, මේ වගේ කිසිදෙයකට සමාන කරන්න බැරි බොහෝකල් පවතින විමානයක් ලැබිල ඔබ මොනවට නම් ශෝක වෙනවද? යම් කෙනෙකුට ආයුෂත් අඩු නම් පිනත් අඩු නම් අන්න එබඳු කෙනෙක් නම් ශෝක කළාට කමක් නෑ.

648. අනුච්ඡවිං ඕවදියඤ්ච මේ තං
යං මං තුම්හේ පෙ‍ය්‍යවාචං වදේථ
තුම්හේ ච ඛෝ තාතා මයානුගුත්තා
යේනිච්ඡකං තේන පලේථ සොත්ථි

648. පින්වත් දරුවනි, මා කෙරෙහි යහපත් හැඟීමෙන්මයි නුඹලා ප්‍රිය වචනවලින් මට මේ අවවාද කළේ. මාත් නුඹලාව ආරක්ෂා කරනවා. යම් තැනකට යන්න කැමති නම් සුවසේම එතැනට යන්න පුළුවනි.

649. ගන්ත්වා මයං සින්ධුසෝවීරභූමිං
ධනත්ථිකා උද්දයං පත්ථයානා
යථා පයෝගා පරිපුණ්ණචාගා
කාහාම සේරිස්සමහං උළාරං

649. අපි බලාපොරොත්තු වන්නෙ මිල මුදල් ටිකක් යහමින් හම්බ කරගන්ට සින්ධුසෝවීර භූමියට යන්නයි. අපි පොරොන්දු වුන විදිහට තෑගිභෝග සම්පූර්ණ කරල සේරිස්සක නමින් ලොකු පූජාවක් කරනවා.

650. මා චේව සේරිස්සමහං අකත්ථ
සබ්බඤ්ච වෝ භවිස්සති යං වදේථ
පාපානි කම්මානි විවජ්ජයාථ
ධම්මානුයෝගඤ්ච අධිටඨහාථ

650. ඔය සේරිස්සක පූජාවල් කරන්ට යන්න එපා! දැන් ඔය කියන යමක් ඇද්ද ඒ හැමදෙයක්ම ඒ විදිහට සිද්ධ වේවි. පව් කම් අත්හරින්න. ධර්මානුකුලව ජීවත් වීමට අධිෂ්ඨාන කර ගන්න.

651. උපාසකෝ අත්ථි ඉමමහි සංඝේ
බහුස්සුතෝ සීලවතූපපන්නෝ
සද්ධෝ ච චාගී ච සුපේසලෝ ච
විචක්ඛණෝ සන්තුසිතෝ මතීමා

651. මේ වෙළඳ පිරිස අතරේ එක්තරා උපාසකයෙක් ඉන්නවා. ඔහු බහුශ්‍රැතයි. සිල්වත්. ශ්‍රද්ධාවන්තයි. ත්‍යාගසම්පන්නයි. සුපේශල කෙනෙක්. විචක්ෂණ බුද්ධියක් තියෙනවා. ප්‍රීතිමත් සිතින් ඉන්න නුවණ තියෙන උපාසකයෙක්.

652. සඤ්ජානමානෝ න මුසා භණෙ‍ය්‍ය
පරූපඝාතාය න චේතයෙ‍ය්‍ය
වේභූතිකං පිසුනං නෝ කරෙ‍ය්‍ය
සණ්හඤ්ච වාචං සඛිලං භණෙ‍ය්‍ය

652. ඔහු දැන දැන බොරු කියන කෙනෙක් නොවෙයි. සතුන් මැරීමට හිතන කෙනෙක් නොවෙයි. සමගි සම්පන්න වුන අය වෙන් කිරීමට කේලාම් කියන කෙනෙක් නොවෙයි. නුවණින් යුක්තව කතා කරනවා. යහපත් දේ කතා කරනවා.

653. සගාරවෝ සප්පතිස්සෝ විනීතෝ
අපාපකෝ අධිසීලේ විසුද්ධෝ
සෝ මාතරං පිතරඤ්චාපි ජන්තු
ධම්මේන පෝසේති අරියවුත්ති

653. වැඩිහිටියන්ට ගරුසරු කරනවා. කීකරුයි. විනීතයි. පව් නොකරන කෙනෙක්. අධිසීලය තුළ පිරිසිදු වුන කෙනෙක්. ඔහු මව්පියන්වත් ධාර්මිකව පෝෂණය කරනවා. ආර්ය පැවතුම්වලින් යුක්තයි.

654. මඤ්ඤේ සෝ මාතාපිතුන්නං කාරණා
භෝගානි පරියේසති න අත්තහේතු
මාතාපිතුන්නඤ්ච යෝ අච්චයේන
නෙක්ඛම්මපෝනෝ චරිස්සති බ්‍රහ්මචරියං

654. මං හිතන්නෙ ඔහු මව්පියන්ට උපස්ථාන කරන්න ඕන නිසා තමයි භෝග සම්පත් සොයන්නෙ. තමන් උදෙසා නම් නොවෙයි. මව්පියන්ගේ ඇවෑමෙන් පස්සෙ ඔහු නිවන අවබෝධ කරගැනීම පිණිස සාසන බ්‍රහ්මචාරියාවේ හැසිරේවි.

655. උජූ අවංකෝ අසඨෝ අමායෝ
න ලේසකප්පේන ච වෝහරෙ‍ය්‍ය
සෝ තාදිසෝ සුක්කතකම්මකාරී
ධම්මේ ඨිතෝ කින්ති ලභේථ දුක්ඛං

655. ඔහු සෘජුයි. අවංකයි. ශටකපට නෑ. මායා නෑ. පිටින් හොඳ පෙන්නා ගෙන වෙන් දෙයක් හිතේ තියාගෙන කතා බස් කරන්නෙ නෑ. ඒ විදිහේ යහපත් දේ කරමින් සිටින ධර්මයෙහි පිහිටි කෙනෙක් දුකක් ලබන්නෙ කොහොමද?

656. තං කාරණා පාතුකතෝම්හි අත්තනා
තස්මා ධම්මං පස්සථ වාණිජාසේ
අඤ්ඤත්‍ර තේනීහ භස්මිභවේථ
අන්ධාකුලා විප්පනට්ඨා අරඤ්ඤේ
තං ඛිප්පමානේන ලහුං පරේන
සුඛෝ හවේ සප්පුරිසේන සංගමෝ

656. ඒ උපාසක පින්වතා සිටපු නිසා තමයි මං නුඹලා ඉදිරියෙහි පහළ වුනේ. ඒ නිසා වෙළෙන්ඳනි, ධර්මයයි දකින්න ඕන. ඒ උපාසක පින්වතා නැතුව නුඹලා මේ ගමන ආවා නම් ආකූල වෙච්ච අන්ධයන් වගේ මේ මරු කතරේ අනුන්ගේ කරදරවලට බඳුන් වෙලා නුඹලා ඉක්මනින්ම විනාශ වෙනවා. ඒකාන්තයෙන්ම සත්පුරුෂයන්ගේ ඇසුර සැපයක්මයි.

657. කිං නාම සෝ කිඤ්චි කරෝති කම්මං
කිං නාමධෙ‍ය්‍යං කිං පන තස්ස ගොත්තං
මයම්පි නං දට්ඨුකාම්හ යක්ඛ
යස්සානුකම්පාය ඉධාගතෝසි
ලාභා හි තස්ස යස්ස තුවං පිහේසි

657. පින්වත් දේවපුත්‍රය, කවුද එයා? මොන වගේ වැඩක් ද කරන්නෙ? ඔහුට කතා කරන නම මොකක්ද? ඔහුගේ ගෝත්‍රය මොකක්ද? අපි කැමතියි ඒව දැකගන්ට. ඒක එහෙමමයි. ඔබ යම් කෙනෙක් ගැන අනුකම්පාවෙන් නම් මෙහි පහළ වුනේ ඔබ යමෙකුට ප්‍රියයි නම්, එයාගේ පැමිණීම ලාභයක්මයි.

658. යෝ කප්පකෝ සම්භවනාමධෙය්‍යෝ
උපාසකෝ කොච්ඡඵලූපජීවි
ජානාථ නං තුම්හාකං පේසියෝ සෝ
මා ඛෝ නා හීළිත්ථ සුපේසලෝ සෝ

658. ඔතැන කෙනෙක් ඉන්නවා. එයා කරණවෑමියෙක් (බාබර් කෙනෙක්). එයාගේ නම සම්භව. එයා තමයි කොස්සෙන් පනාවෙන් ජීවත් වෙන උපාසකතුමා. එයාව හඳුනගන්න. එයා කම්කරුවෙක්. එයා බොහෝම තැන්පත් කෙනෙක්. එයාව පහත් කොට හිතන්න එපා!

659. ජානාමසේ යං ත්වං වදේසි යක්ඛ
න ඛෝ නං ජානාම ස ඊදිසෝති
මයම්පි නං පූජයිස්සාම යක්ඛ
සුත්වාන තුය්හං වචනං උළාරං

659. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, අපි දන්නවා ඔබ කා ගැනද කීවෙ කියල. නමුත් එයා ඔය ආකාර කෙනෙක් කියල අපි දැනගෙන හිටියෙ නෑ. පින්වත් දිව්‍ය පුත්‍රය, අපි ඔබේ උදාර වූ වචනය අහල ඒ තැනැත්තාව පුදන්න කැමතියි.

660. යේ කේචිමස්මිං සත්ථේ මනුස්සා
දහරා මහන්තා අථවාපි මජ්ඣිමා
සබ්බේව තේ ආලම්බන්තු විමානං
පස්සන්තු පුඤ්ඤාන ඵලං කදරියා

660. ඔය තවලමෙහි බාලමහලු ඒ වගේම මධ්‍යම වයස ඇති යම්කිසි ලෝභී මිනිසුන් ඉන්නවා නම් ඔවුන් සියල්ලෝම මේ විමානයට නගිත්වා! පින්වල විපාක හොඳින් බලත්වා!

661. තේ තත්ථ සබ්බේව අහං පුරේති
තං කප්පකං තත්ථ පුරක්ඛිපිත්වා
සබ්බේව තේ ආලම්හිංසු විමානං
මසක්කසාරං විය වාසවස්ස

661. එතකොට සියලු දෙනාම ‘මං තමයි ඉස්සර වෙලා යන්නෙ’ කියල එතැන හිටපු අර කරණවෑමියා පෙරටු කර ගත්ත. හැමෝම ශක්‍ර දෙවියන්ගේ තව්තිසා භවනයට නගිනවා වගේ ඒ විමානයට නැගගත්තා.

662. තේ තත්ථ සබ්බේව අහං පුරේති
උපාසකත්තං පටිවේදයිංසු
පාණාතිපාතා විරතා අහේසුං
ලෝකේ අදින්නං පරිවජ්ජයිංසු
අමජ්ජනා නෝ ච මුසා භණිංසු
සකේන දාරේන ච අහේසුං තුට්ඨා

662. ඉතින් ඒ සියලු දෙනාම ‘මං තමයි ඉස්සර වෙන්නෙ’ කියල ඉතා උනන්දුවෙන් තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකවරු බවට පත් වුනා. සතුන් මැරීමෙන් වෙන් වුනා. ලෝකයේ සොරකමෙන් වෙන් වුනා.

663. තේ තත්ථ සබ්බේව අහං පුරේති
උපාසකත්තං පටිවේදයිත්වා
පක්කාමි සත්ථෝ අනුමෝදමානෝ
යක්ඛිද්ධියා අනුමතෝ පුනප්පුනං

663. ඊට පස්සෙ මත් පැන් බිව්වෙත් නෑ. බොරු කිව්වෙත් නෑ. තමන් ගේ බිරිඳගෙන් පමණයි සතුටු වුනේ. ඔවුන් හැමෝම ‘මං තමයි ඉස්සර වෙන්නෙ’ කියල ඉතා උනන්දුවෙන් තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකවරු බවට පත්වුන ඒ තවලම සතුටින් අනුමෝදන් වුනා. දිව්‍ය ඉර්ධියෙන් නැවත නැවතත් අනුමෝදන් වුනා.

664. ගන්ත්වාන තේ සින්ධුසෝවීරභූමිං
ධනත්ථිකා උද්‍රයං පත්ථයානා
යථාපයෝගා පරිපුණ්ණලාභා
පච්චාගමුං පාටලිපුත්තමක්ඛතං

664. මිලමුදල් යහමින් හම්බ කරන්ට ආස ඇති ඔවුන් සින්ධුසෝවීර භූමියට ගියා. ගිහින් හිතා ගත් පරිද්දෙන්ම වෙළඳ ගනුදෙනු පරිපූර්ණ කර ගත්ත. කිසි කරදරයක් නැතුව ආපසු පාටලීපුත්‍ර නගරයට ආවා.

665. ගන්ත්වාන තේ සංඝරං සොත්ථිමන්තෝ
පුත්තේහි දාරේහි සමංගිභූතා
ආනන්ද චිත්තා සුමනා පතීතා
අකංසු සේරිස්සමහං උළාරං

665. ඔවුන් කරදරයක් නැතුව සුවසේම තමන්ගේ නිවෙස්වලට ගියා. අඹුදරුවන් සමග සතුටු වුනා. ආනන්දයට පත් වුනා. සතුටු සිත් ඇති වුනා. වඩ වඩාත් සතුටු වුනා. සේරිස්සක කියල මහා උත්සවයකුත් කළා.

666. සේරිස්සකං තේ පරිවේණං මාපයිංසු
ඒතාදිසා සප්පුරිසාන සේවනා
මහත්ථිකා ධම්මගුණාන සේවනා
ඒකස්ස අත්ථාය උපාසකස්ස
සබ්බේව සත්තා සුඛිතා අහේසු’න්ති.

666. ඔවුන් සේරිස්සක කියල පිරිවෙනකුත් හැදුවා. ඔන්න ඔය විදිහටයි සත්පුරුෂයන්ගේ ඇසුර ලැබුනහම මහා යහපතක් වෙනවා. දහම් ගුණ ඇති උතුමන්ගේ ඇසුර ලැබුනහම මහා යහපතක් වෙනවා. එකම උපාසක පින්වතෙක් නිසා සියලු සත්වයන්ටම සැප සැළසුනා.

සාදු! සාදු!! සාදු!!!

සේරිස්සකපේතවත්ථු දුතියං.

දෙවෙනි සේරිස්සක ප්‍රේත වස්තුවයි.

ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/kn4_4-2/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M