මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසොල් ජනපදයෙහි මහත් වූ භික්ෂු සංඝයා සමඟ චාරිකාවෙහි වඩමින් ඉච්ඡානංගල නම් වූ කෝසලවාසී බ්‍රාහ්මණ ගමකට වැඩම කළ සේක. එකල්හී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඒ ඉච්ඡානංගලයෙහි ඉච්ඡානංගල වන ලැහැබෙහි වැඩවසන සේක.
ඉච්ඡානංගලවැසි බ්‍රාහ්මණ ගෘහපතීහු මෙකරුණ ඇසූහ. ‘ශාක්‍ය පුත්‍ර වූ ශාක්‍ය කුලයෙන් නික්මී පැවිදි වූ ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන් වහන්සේ ඉච්ඡානංගලයට වැඩම කොට ඉච්ඡානංගලයෙහි ඉච්ඡානංගල වන ලැහැබෙහි වැඩ වාසය කරති’ යි.
ඒ භවත් ගෞතමයන් වහන්සේගේ මෙබඳු වූ කල්‍යාණ කීර්ති ඝෝෂාවක් උස් ව පැන නැංගේ ය. එනම් ‘මේ මේ කරුණෙනුත් ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අරහං වන සේක. සම්මා සම්බුද්ධ වන සේක. විජ්ජාචරණ සම්පන්න වන සේක. ….(පෙ)…. බුද්ධ වන සේක. භගවා වන සේක.’ උන්වහන්සේ මේ දෙවියන් සහිත ….(පෙ)…. එබඳු වූ රහතුන්ගේ දැක්ම පවා ඉතා යහපත් ය’ යනුවෙනි.
ඉක්බිති ඉච්ඡානංගලවැසි බ්‍රාහ්මණගෘහපතීහු ඒ රාත්‍රිය ඇවෑමෙන් බොහෝ වූ ඛාද්‍යභෝජ්‍යයන් ගෙන ඉච්ඡානංගල වන ලැහැබ යම් තැනක ඇත්තේ ද, එතැනට පැමිණියහ. පැමිණ දොරටුවෙන් බැහැර කොටසෙහි උස් හඬ ඇති ව, මහා ඝෝෂා ඇති ව සිටියාහු ය.
එසමයෙහි ආයුෂ්මත් නාගිත තෙරණුවෝ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ උපස්ථායක වෙති. එකල්හී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ආයුෂ්මත් නාගිත තෙරුන් ඇමතූ සේක.
“නාගිතයෙනි, ඒ උස් හඬින් කෑ ගසන්නෝ, මහා හඬින් කෑ ගසන්නෝ කවරහු ද? මසුන් මරා විකුණන තැන සිටින කෙවුලන් බඳු නොවැ.”
“ස්වාමීනී, මේ ඉච්ඡානංගලවැසි බ්‍රාහ්මණගෘහපතීහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ද, භික්ෂු සංඝයා ද උදෙසා බොහෝ වූ ඛාද්‍ය භෝජ්‍ය ගෙනවුත් බාහිර දොරටු කොටුවෙහි සිටියාහු ය.”
“නාගිතයෙනි, පිරිවර හා සමඟ මම එක් නොවෙම්වා! පිරිවර ද මා සමඟ එක් නොවේවා! නාගිතයෙනි, මම් යම් නෙක්ඛම්ම සැපයක්, හුදෙකලා විවේකයෙන් ලද සැපයක්, සංසිඳීමෙන් ලද සැපයක්, සම්බෝධි සැපයක්, කැමති සේ ලබන්නෙම් ද, නිදුකින් ලබන්නෙම් ද, බොහෝ සෙයින් ලබන්නෙම් ද, එසේ මා ලබන මේ නෙක්ඛම්ම සුවය, පවිවේක සුවය, උපසම සුවය, සම්බෝධි සුවය යම් කෙනෙකුට කැමති සේ නොලැබෙන්නේ නම්, නිදුකින් නොලැබෙන්නේ නම්, බොහෝ සෙයින් නොලැබෙන්නේ නම් ඔහු ඒ අසූචි සැපය, නිද්‍රා සැපය, ලාභ සත්කාර කීර්ති ප්‍රශංසාවන්ගෙන් ලැබෙන සැපය පිළිගන්නේ ය.”
“ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දැන් ඉවසන සේක්වා! සුගතයන් වහන්සේ ඉවසන සේක්වා! ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙය ඉවසන්නට කාලය යි. ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් යම් දිශාවකට වඩිනා සේක් ද, ඒ ඒ දිශාවට බ්‍රාහ්මණගෘහපතීහු නිගම ජනපදවාසීහු නැඹුරු වී සිටිත් ම ය. ස්වාමීනී, එය මෙබඳු දෙයකි. මහත් දිය බිඳු සහිත ව වැස්ස වසිනා කල්හී පහළට නැඹුරු වූ බිමට අනුව ජලය ගලා යයි ද, ස්වාමීනී, එසෙයින් ම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් යම් දිශාවකට වඩිනා සේක් ද, ඒ ඒ දිශාවට බ්‍රාහ්මණගෘහපතීහු නිගම ජනපදවාසීහු නැඹුරු වී සිටිත් ම ය. මක් නිසා ද යත්, ස්වාමීනී, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ සීලය හා ඥානය නිසාවෙනි.”
“නාගිතයෙනි, පිරිවර හා සමඟ මම එක් නොවෙම්වා! පිරිවර ද මා සමඟ එක් නොවේවා! නාගිතයෙනි, මම් යම් නෙක්ඛම්ම සැපයක්, හුදෙකලා විවේකයෙන් ලද සැපයක්, සංසිඳීමෙන් ලද සැපයක්, සම්බෝධි සැපයක්, කැමති සේ ලබන්නෙම් ද, නිදුකින් ලබන්නෙම් ද, බොහෝ සෙයින් ලබන්නෙම් ද, එසේ මා ලබන මේ නෙක්ඛම්ම සුවය, පවිවේක සුවය, උපසම සුවය, සම්බෝධි සුවය යම් කෙනෙකුට කැමති සේ නොලැබෙන්නේ නම්, නිදුකින් නොලැබෙන්නේ නම්, බොහෝ සෙයින් නොලැබෙන්නේ නම් ඔහු ඒ අසූචි සැපය, නිද්‍රා සැපය, ලාභ සත්කාර කීර්ති ප්‍රශංසාවන්ගෙන් ලැබෙන සැපය පිළිගන්නේ ය.
1. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා ගමෙහි වාසය කරන භික්ෂුවක් වාඩි වී චිත්ත සමාධියෙන් සිටිනු දකිමි. එකල්හී මට නාගිතයෙනි, මෙබඳු සිතක් වෙයි. ‘දැන් ආරාමිකයෙක් වේවා, හෙරණක් වේවා, සහදැමියෙක් වේවා පැමිණ මේ ආයුෂ්මතුන් ඒ සමාධියෙන් බැහැර කරන්නේ ය’ යි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ ගමෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් නොවෙමි.
2. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන භික්ෂුවක් අරණ්‍යයෙහි හිඳිමින් නිදිකිරා වැටෙනු දකිමි. එකල්හී මට නාගිතයෙනි, මෙබඳු සිතක් වෙයි. ‘දැන් මේ ආයුෂ්මතුන් මේ නිදිමත වෙහෙස දුරු කොට අරණ්‍ය සංඥාව ම මෙනෙහි කොට සිත එකඟ කරන්නේ ය’ යි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ අරණ්‍යයෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් වෙමි.
3. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන භික්ෂුවක් අරණ්‍යයෙහි එකඟ නොවූ සිතින් හිඳිනු දකිමි. එකල්හී මට නාගිතයෙනි, මෙබඳු සිතක් වෙයි. ‘දැන් මේ ආයුෂ්මතුන් එකඟ නොවූ සිත එකඟ කරන්නේ ය. එකඟ වූ හෝ සිත රැකගන්නේ ය’ යි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ අරණ්‍යයෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් වෙමි.
4. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන භික්ෂුවක් අරණ්‍යයෙහි එකඟ වූ සිතින් හිඳිනු දකිමි. එකල්හී මට නාගිතයෙනි, මෙබඳු සිතක් වෙයි. ‘දැන් මේ ආයුෂ්මතුන් නීවරණයන්ගෙන් නිදහස් නොවූ සිත නිදහස් කරගන්නේ ය. නීවරණයන්ගෙන් නිදහස් වූ සිත හෝ රැකගන්නේ ය’ යි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ අරණ්‍යයෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් වෙමි.
5. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා ගමෙහි වාසය කරන සිවුරු, පිණ්ඩපාත, සේනාසන, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකර ලබන සුළු වූ භික්ෂුවක් දකිමි. ඔහු ඒ ලාභ සත්කාර ප්‍රශංසාවට ආශා කරමින් භාවනාව අත්හරියි. අරණ්‍ය, දුර ඈත වනසෙනසුන්හි වාසය කිරීම අත්හරියි. ගම්, නියම්ගම්, රාජධානි ආදියෙහි වැද වාසය කරයි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ ගමෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් නොවෙමි.
6. නාගිතයෙනි, මම මෙහිලා අරණ්‍යයෙහි වාසය කරන සිවුරු, පිණ්ඩපාත, සේනාසන, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකර ලබන සුළු වූ භික්ෂුවක් දකිමි. ඔහු ඒ ලාභ සත්කාර ප්‍රශංසාව අත්හැර භාවනාව අත්නොහරියි. අරණ්‍ය, දුර ඈත වනසෙනසුන්හි වාසය කිරීම අත්නොහරියි. එහෙයින් නාගිතයෙනි, මම ඒ භික්ෂුවගේ අරණ්‍යයෙහි වාසය කිරීම ගැන සතුටට පත් වෙමි.
නාගිතයෙනි, යම්කලක මම දීර්ඝ මාර්ගයෙහි ගමන් කරන්නෙම් ද, ඉදිරියේ හෝ පසු පස්සෙහි හෝ කිසිවෙක් පෙනෙන්නට නැත්නම්, නාගිතයෙනි, එසමයෙහි මා හට අඩු ගණනේ වැසිකිළි කැසිකිළි කරන්නට පවා හෝ පහසුවක් ඇත්තේ ය.
සාදු! සාදු!! සාදු!!!
නාගිත සූත්‍රය නිමා විය.
සිව්වෙනි දේවතා වර්ගය අවසන් විය.
එහි පිළිවෙල උද්දානයයි :
සේඛ සූත්‍රය, අපරිහානීය සූත්‍ර දෙක, මොග්ගල්ලාන සූත්‍රය, විජ්ජාභාගීය සූත්‍රය, විවාදමූල සූත්‍රය, දාන සූත්‍රය, අත්තකාර සූත්‍රය, නිදාන සූත්‍රය, කිම්බිල සූත්‍රය, දාරුක්ඛන්ධ සූත්‍රය සහ නාගිත සූත්‍රය වශයෙන් මෙහි සූත්‍ර දොළොසකි.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an4_6-1-4-12/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M