1. ඉදින් මහණෙනි, ඇවිදිමින් සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය ඉවසයි. දුරු නොකරයි. බැහැරට නොහරියි. අභාවයට පත් නොකරයි. මහණෙනි, ඇවිදිමින් සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් තොර වූයේ, අකුසලයට භය නොවූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව කුසීත වූයේ, හීන වූ වීරිය ඇත්තේ යැයි කියනු ලැබේ.
2. ඉදින් මහණෙනි, සිටගෙන සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය ඉවසයි. දුරු නොකරයි. බැහැරට නොහරියි. අභාවයට පත් නොකරයි. මහණෙනි, සිටගෙන සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් තොර වූයේ, අකුසලයට භය නොවූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව කුසීත වූයේ, හීන වූ වීරිය ඇත්තේ යැයි කියනු ලැබේ.
3. ඉදින් මහණෙනි, වාඩි වී සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය ඉවසයි. දුරු නොකරයි. බැහැරට නොහරියි. අභාවයට පත් නොකරයි. මහණෙනි, වාඩි වී සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් තොර වූයේ, අකුසලයට භය නොවූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව කුසීත වූයේ, හීන වූ වීරිය ඇත්තේ යැයි කියනු ලැබේ.
4. ඉදින් මහණෙනි, සැතපී නිදිවරමින් සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය ඉවසයි. දුරු නොකරයි. බැහැරට නොහරියි. අභාවයට පත් නොකරයි. මහණෙනි, සැතපී නිදිවරා සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් තොර වූයේ, අකුසලයට භය නොවූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව කුසීත වූයේ, හීන වූ වීරිය ඇත්තේ යැයි කියනු ලැබේ.
1. ඉදින් මහණෙනි, ඇවිදිමින් සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය නොඉවසයි. දුරු කරයි. බැහැරට හරියි. අභාවයට පමුණුවයි. මහණෙනි, ඇවිදිමින් සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් යුතු වූයේ, අකුසලයට භය වූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව පටන් ගත් වීරිය ඇත්තේ, දහමට දිවි පුදා වසන්නේ යැයි කියනු ලැබේ.
2. ඉදින් මහණෙනි, සිටගෙන සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය නොඉවසයි. දුරු කරයි. බැහැරට හරියි. අභාවයට පමුණුවයි. මහණෙනි, සිටගෙන සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් යුතු වූයේ, අකුසලයට භය වූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව පටන් ගත් වීරිය ඇත්තේ, දහමට දිවි පුදා වසන්නේ යැයි කියනු ලැබේ.
3. ඉදින් මහණෙනි, වාඩි වී සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය නොඉවසයි. දුරු කරයි. බැහැරට හරියි. අභාවයට පමුණුවයි. මහණෙනි, වාඩි වී සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් යුතු වූයේ, අකුසලයට භය වූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව පටන් ගත් වීරිය ඇත්තේ, දහමට දිවි පුදා වසන්නේ යැයි කියනු ලැබේ.
4. ඉදින් මහණෙනි, සැතැපී නිදිවරමින් සිටින භික්ෂුවකට ත් කාම විතර්කයක් හෝ ව්‍යාපාද විතර්කයක් හෝ විහිංසා විතර්කයක් හෝ උපදින්නේ ය. එවිට ඒ භික්ෂුව එම විතර්කය නොඉවසයි. දුරු කරයි. බැහැරට හරියි. අභාවයට පමුණුවයි. මහණෙනි, සැතැපී නිදිවරමින් සිටින මෙබඳු වූ භික්ෂුව කෙලෙස් තවන වීරියෙන් යුතු වූයේ, අකුසලයට භය වූයේ, හැමවිට නිරතුරු ව පටන් ගත් වීරිය ඇත්තේ, දහමට දිවි පුදා වසන්නේ යැයි කියනු ලැබේ.
යම් භික්ෂුවක් ඇවිදින විට හෝ සිටගෙන සිටිද්දී හෝ වාඩි වී සිටිනා විට හෝ සයනය කොට සිටිද්දී හෝ කාම නිශ්‍රිත වූ ලාමක පාපී අකුසල විතර්කයන් විතර්ක කරයි නම්,
නොමගක ගමන් කරන, මෝහනීය අරමුණුවල මුසපත් වූ එබඳු වූ භික්ෂුව උතුම් අරහත්වය පසක් කරන්නට සුදුස්සෙක් නොවෙයි.
යම් භික්ෂුවක් ඇවිදින විට හෝ සිටගෙන සිටින විට හෝ වාඩි වී සිටින විට හෝ සැතැපී සිටින විට හෝ අකුසල විතර්කයන් සංසිඳුවාගෙන, ඒ අකුසල විතර්කයන්ගේ සංසිඳීම කෙරෙහි ඇලී වසයි ද, එබඳු වූ භික්ෂුව උතුම් අරහත්වය පසක් කරන්නට සුදුස්සෙකි.
චරන්ත සූත්‍රය නිමා විය.
ධර්මදානය උදෙසා පාලි සහ සිංහල අන්තර්ගතය උපුටා ගැනීම https://mahamevnawa.lk/sutta/an2_4-1-2-1/ වෙබ් පිටුවෙනි.
Ver.1.40 - Last Updated On 26-SEP-2020 At 03:14 P.M